Note: Nagloloko si wattpad. Kung sa tingin niyo putol ang update ko, refresh pa more. Hanggang sa wala kayong nakikitang Author's note, hindi yan tapos. K? K.

Chapter 35

I woke up when I felt someone’s been nuzzling my neck. Napangiti lang ako saka ko hinarap si Kent. I can see glow written on his face.

“Good morning,” he greeted me then gave me a smack kiss. White sheets is only my covering kaya itinaas ko ang kumot para takpan ang bare shoulders ko. “Okay ka lang ba?” tanong ni Kent.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sakanya. Kaya tumango lang ako. Babangon sana ako nang maramdam kong medyo sored pa ako down there. I’d already surrender myself to him. Nagsisisi ba ako? No. 

Last night, we didn’t just made it once. I actually couldn’t count how many times I surrendered myself to him at masaya ako do’n. Masayang masaya.

Pinulupot niya ang braso niya sa aking balakang at naramdaman ko ang kanyang katawan against mine at hindi ko mapigilang hindi makaramdam ng kakaiba.

“Theyn,” he said in a seductive voice. Natawa lang ako sakanya. “Let’s do it again,” bulong niya sa tenga ko.

“Ayaw.” Natatawa at parang bata na sabi ko.

“Sige na,” kinagat niya labi niya kaya natawa nanaman ako.

“Hindi mo ako maaakit. Pagod pa ako.” Sabi ko sakanya.

“Ano bang dapat kong gawin para pumayag ka?” nang-aakit niyang sabi. Pinalandas niya ang daliri niya sa pisngi ko pababa sa leeg ko hanggang sa balikat ko at sa… sa dibdib ko. Kahit may harang na kumot ay nararamdaman ko ang malalamig niyang kamay habang minamasahe ang dibdib ko. Napakagat lang ako ng pang-ibabang labi dahil sa ginagawa niya.

“You have to marry me kung gagawin natin ulit.” I retorted. Hindi naman siya kumurap sa sinabi ko at parang amuse na amuse sa sinabi ko.

“Are you proposing now, Torres?” tawang-tawa niyang sabi.

“W-what? N-no. that’s not what I—“

“No? Hindi mo ako papakasalan? Pagkatapos mong kunin ang puri ko?” he said amused.

“Hahahaha. Wow ah. Sorry naman sa pagkuha ko sa puri mo.”

“I’ll marry you, Theyn. Ngayon din kung gusto mo.” He said.

“Right here? Right now? Wearing only white sheets?”

“Puwede naman.” Niyakap niya ako ng mahigpit and I could feel his manhood on my tummy.

“Anong oras na ba, Kent?” tanong ko sakanya.

“It’s 11:45 in the morning.” Kibit niya.

“Hala? Tanghali na pala! Bakit ang relax mo diyan?” sabi ko. Gusto kong tumayo kaso nahihiya ako sa ayos ko.

Ngumiti lang siya sa akin tapos nahiga sa kama at ginawang unan ang dalawang kamay habang nakatitig sa ceiling.

“Kent, hindi ba tayo papasok sa opisina? Aabsent nanaman tayo?” nag-aalala kong sabi. Hindi niya ako pinansin at nakangiti lang. “Kent naman kasi eh. ngingiti-ngiti ka pa diyan! Uy!” pinalo ko ang ehem—abs niya.

“Careful darling, baka kung ano mapalo mo.” Natatawa niyang sabi.

“Ugh! Kent naman kasi, eh!”

Nagulat na lang ako nang bigla siyang pumaibabaw sa akin. Nakatukod ang dalawa niyang kamay sa may kama. Pareho kaming nasa loob ng kumot and god knows what’s inside there.

He wiggled his eyebrow and mischievously grinning at me. “Isa pa?” he said.

“Ayaw ko na,”

“Please?”

“Hahaha. No!”

He bite his lip, “Please?”

“Kent,” I reprimanded.

“What?” pa-inosente niya pang sabi.

“Magbibihis na ako. Magkakapulmuya ako sa’yo eh.”

“Ako na ang magbibihis sa’yo since ako ang naghubad—“

“Kent!” itinakip ko ang dalawa kong kamay sa tenga ko at napapikit ng mariin. Feeling ko nagba-blush ako dahil sa Sinabi niya. Eh nakakahiya kasi, kailangan pang ungkatin.

Narinig ko naman ang malutong niyang halakhak at parang tuwang-tuwa na makita akong ganito. Tinanggal ko kamay ko sa tenga ko saka ko siya tiningnan ng masama.

“Hahahaha. I love it when you blush. Ghad, I love everything about you.” Hinaplos niya pisngi ko at halos mahigit ko ang paghinga ko. Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at napaarko ako nang bumaba ang daliri niya papuntang tenga ko.

“Kent, gusto kong malaman kung paano ka naging…” I trail off. Hanggang ngayon hindi pa rin sa akin nagsi-sink in na isa siyang immortal. “vampire.”

Natigilan naman siya. Nakatitig lang siya sa akin at parang binabasa ang mukha ko. Then I heard his sigh.

“Sige, magbihis ka na.” pagkasabi niya no’n ay bumangon siya.

Dali-dali niyang sinuot ang boxer shorts niya saka humarap sa akin. Nakahiga pa rin ako kasi nahihiya akong tumayo. Nasaan ba kasi ‘yung mga damit ko?

He crossed his arms na parang Mr. Clean at tiningnan niya ako habang nakatayo sa paanan ng kama. He’s topless and I am loving the view infront of me. Grabe! Ang swerte ko pala. Parang model ‘tong lalaki sa harapan ko. And I have the previledge to touch and feels his ehem—abs.

I mentally shrieked with the thought. Ang sarap hawakan ng abs niya. Para akong nawawala sa sarili. Hahaha.

“Kung hindi mo ako lulubayan sa ganyang titig baka isipin kong gusto mo pa ng isang round,” he smirked at me. I trow a pillow on him that made him chuckle.

“Ang hilig mo!” I retorted. Tawa lang siya ng tawa. Parang baliw. But I must admit. His laugh sounds music to my ear. ‘Yung tawa niyang nakaka-arouse. Shiz! Ano ba ‘tong iniisip ko.  

Nakita kong may kinuha siya sa sahig at nilagay ito sa ibabaw ng kama. It was my clothes.

“Lalabhan ko ang mga ‘yan. Isuot mo muna t-shirt ko.” He said.

“Ipaglalaba mo ako?” gulat kong tanong.

“May washing machine naman. Isang oras tuyo na ‘yan.” Kibit niya lang na sabi.

BUMABA ako pagkaligo ko only wearing his huge white t-shirt. Nakaamoy ako nang hint of licorice and cinnamon kaya pumunta ako sa kusina niya.

There, I saw him making a coffee. Napangiti ako bago ko pinaalam sakanya ang presensya ko.

“Here, drink this. Paborito ko ‘yan noon. Coffee choco with licorice and cinnamon.” Sabi niya. Naupo ako sa stool kung saan ang kitchen counter malapit lang sa lababo.

“Thank you,” I said. Pumunta siya sa black ref at may ibinalik na lalagyan. ‘Yan ‘yung ref na ayaw niyang pabuksan sa akin noon. “What inside that fridge?”

“Gusto mo talagang malaman?”

“Haha. Huwag na. Okay na sa akin ang malaman na hindi ka tao.” Sabi ko saka ko kinuha ang coffee mug at dahan-dahang ininom ang gawa niya.

“Hindi ako nananakit ng tao, Theyn.” He said.

“I know. But I’m just curious. K-kagaya ka ba ng mga vampira sa… sa Fright night?” I waited for his answer saka niya ako seryosong tiningnan.

“What if I am?”

“H-ha? E-eh, so nagta-transform ka rin?” tinatago ko ang takot sa dibdib na hindi ko dapat nararamdaman since this vampire man infront of me already claim me but here I am having doubts.

“Pfft~ that movie is obnoxious. Why do you even comparing it to me. It’s just a fictitious crap who feds people with the idea that my kind is a menace. Not all vampires are bad, Theyn.” He said to me.

“I know that.” I said. The it hit me. “Mayaman ka naman. Why don’t you make a movie na ang plot ay pinapakita ang totoong klase ng vampira,” tuwang-tuwa kong sabi.

“Theyn,”

“Para malaman ng lahat na hindi lahat ng vampire ay kagaya no’ng… no’ng pumatay kay Cindy.” Bigla akong nakaramdam ng lungkot nang maalala ko ‘yon.

“Hindi dapat malaman ng mga tao na ang mga katulad namin ay nag-e-exist. Isa kaming folklore sa paniniwala ng mga tao. At maaring magalit sa akin ang Elders kapag dahil sa akin nabunyag ang katotohanan.”

“Sino ang mga elders, Kent?” I asked.

“Sila ‘yung matatanda na ang mga edad na vampira ranging from 300 to 500 years old.”

“How about you? Ilang taon ka na?”

“I stopped aging at 40. Pitong taon na akong namumuhay bilang ganito. Nang maaksidente ako, tinulungan ako ng asawa ni Lorelei maging vampira.”

Kent explained na hindi naman daw niya ginusto ang maging vampira. His niece, Lorelei asks for it kasi siya na lang ang natitirang pamilya niya. Galing daw sa mga royal family ang napangasawa ni Lorelei at mababait daw ito. It so happen lang daw na ‘yung isang pulis na humahawak ng case niya ay isang vampire rin at namumuhay ng normal sa mundo ng tao.

“So you see, Theyn. Hindi lahat ng naninirahan dito sa ating cuidad ay tao. Hindi mo alam nakasalubong mo na pala ay isang vampira.” I nodded at him.

“Saan ba ang vampire’s lair?”

“Malayo dito. At walang taong nakakapasok do’n. Pero nang magkaroon ng converted Queen sa kaharian nila, gumawa sila ng paraan para may makapasok na tao. An amulet.”

“Kent, paano kita makakasama ng matagal kung ako pala tatanda ikaw hindi? Kukulubot ang pisngi ko. Papangit ako.” Napanguso ako sakanya. Lumapit naman siya sa akin at ilang dipa na lang ay magkadikit na mukha namin.

“Bata ka pa naman, ah. Time two na nga ang agwat natin diba?” hinalikan niya ako sa labi kaya napapikit ako. It was a smack kiss and I already swoon by him.

Nagulat na lang ako nang bigla siyang lumapit sa akin at kinarga ako pababa sa inuupuan ko at pinatayo ako. He grab me in my wrist saka ako hinila.

“Saan tayo pupunta?” takang tanong ko habang hinahayaan siyang kaladkarin ako.

“My room.”

“Hala?”

Tumigil siya kaya napahinto rin ako. “We’re going to do it whether you like it or not.”

“May sinabi ba akong ayaw ko?” nakangisi kong sabi.

“Hahahaha. Then let’s go.” Napuno ng tili ang silid nang buhatin niya ako paakyat sa kwarto niya.

-=-

“ANG blooming natin ah.” kumento ni Migo nang makasalubong ko siya paakyat sa opisina.

“Ikaw din,” nang-aasar kong sabi.

“Nagbibiro lang.” tapos tumawa siya.

“So hindi ako blooming?” nakataas kilay kong sabi.

“Ito naman hindi na mabiro. Wala ka ba sa mood?” usisa niya.

“P-pagod lang sa trabaho,” I told him. Gusto kong matawa sa sinabi ko. Hindi naman nga ako pumasok kahapon pero bakit ko sinabi na pagod ako sa trabaho? Si Kent kasi eh.

“Pero parang may nag-iba sa’yo,” tiningnan niya ako sa mukha habang sinusuri kung ano ang bagay na nagbago sa akin.

“N-naglagay ako ng mascara sa mata kaya akala mo may pagbabago.” I told him while silently praying he buys it.

He grinned. Iba ang radar nitong Migo na ‘to. alam niya kaya? Eeeee!

“Kumusta na kayo ni Florence?” I mocked him.

“Hahaha. Alam mo kung paano ako i-corner, ha?” natatawa niyang sabi.

“Talaga!”

Quarter to 8 na pero wala pa rin si Kent. Nag-ayos lang ako ng mga gamit sa drawer ko. Mas mabuti ata kung idelete ko na ang laman ng flashdrive na binigay ni Mang Lito. Mahirap na.

Narinig ko ang elevator na bumukas kaya agad ko ‘tong tiningnan. Sobrang lawak ng ngiti ko pero agad ko namang nabawi nang makita ko kung sino ang lumabas.

“Ano nanaman ba inagawa niya dito?” mahina kong bulong. Gusto kong mapataas ng kilay sa suot niya.

High-waist black skirt hanggang tuhod at tucked in white top with golden sequence with a long neckline cut at nakapatong sa balikat niya ang black leather jacket na may chain sa sa shoulder part. I must admit. She looked like a goddess.

Ibinaba niya hanggang ilong ang kanyang suot na mamahaling shades at tiningnan ako ng patamad.

“Is Kent there?” iminuwestra niya paturo ang kanyang kanang kamay habang hawak ang kanyang mamahalin na clutch bag. Nakakababa ng self-steem ang babaeng ‘to. Bakit kasi ang ganda niya?

“Wala pa si Kent,” sabi ko lang.

She frowned, “It’s… Mr. Manjon for you!” inirapan niya ako. Subukan niya lang na insultuhin ulit ako at hindi ako magdadalawang isip na itapon sa mukha niya ‘tong large puncher.

“I’ll wait for him inside his office,” tapos derederetso lang siyang pumasok sa opisina ni Kent at hindi ko na nagawang umangal dahil ang bilis niyang magsalita. How can she manage to walk with her 6 inches gold pumps na animo’y laging sasabak sa laban dahil sa spike nito.

Sumunod naman ako sakanya sa loob. I can’t just leave her inside without offering anything. Besides, I am still his secretary at hindi ko puwedeng baliwalain ang bisita.

“Gusto niyo po ng kape?” tanong ko sa likod niya pero sa loob ko gusto ko siyang tapunan ng mainit na kape.

“Do you have Caramel Macchiato?” she asked habang nagpipindot sa touch screen niyang phone. Bakit ba ang mamahalin ng gamit niya? Nakaka-inferior talaga.

“Ah wala po. Black coffee lang and Coffee with cream—“

“Hi! Kent, darling! Yes! Uh huh! I’m here actually. Of course baby. Alright, I’ll wait for you. Take care. Bye,”

“Si Kent ba ‘yon?!” hindi ko mapigilang hindi magtanong. Bakit may pa-darling darling at baby-baby pa siya nalalaman?!

“Huh! Why do you even—know what? Ang lakas ng loob mong tawag-tawagin siya sa first name niya eh secretarya ka lang naman niya!”

“Hindi mo alam kung sino ang kaharap mo ngayon, Ms. Cassey Aragon!” nagtitimpi kong sabi.

“Oh trust me, missy! I know so much about you. You’re the kind of woman who tries to seduce her boss para mabilis ang pagyaman. Tell me, is it part of your plan to sleep with Kent?”

“W-what?” para akong nabingi sa sinabi niya. I was beyond insulted at hindiko magawang sumagot. She caught me off guard.

“I must say he’s a monster in bed. He even insisted to prolong his stay in Colorado.”

“A-ano kamo?!” sobrang nanlalabo na ang mga mata ko. I wanted to garrote her neck pero para naman akong naparalisa.

“We…My, why are you crying?!” narinig kong sabi niya.

 Hindi ko na alam kung ano ang nangyari. Basta na lang para akong nakakita ng impyerno at sobrang nagdidilim ang paningin ko sa nararamdaman.

xxx

NOTE!!!

        MAY KUMAKALAT NA SOFTCOPY NG STORY KO COST Php10.00!!!!

        Nalulungkot ako. :( Php10.00 lang pala ang halaga ng storya ko. :( Hindi man lang nila ginawang bente, ano? At naka SOON pa talaga ang book 3 at MKiSF. Hiyang-hiya naman ako sakanila. Baka mapilitan akong mag-update agad-agad kasi naghihintay pala sila. Baka gusto rin nila ng Marketing strategy para mas maraming bumili. I wanted to cuss pero wala naman 'yon maitutulong. 

        My stories were already copyrighted at bahala na ang publisher ko sa inyo. Good luck sa business. Baka puwede niyo akong bigyan ng royalty  since ako ang author diba? #WTF #SoftcopyPaMore 

 PS: Kung gusto niyo ng legal, sa akin kayo bumili. Hahahaha joke lang. JOKE LANG! Itatawa ko na lang 'to guys at talagang sobra ang pagka-demonyo ko ngayon. 😠👊💢

PSS: Para malaman niyo kung ano ang pinagpuputok ng butsi ko, click the external link. Naka-print screen yung message sa akin nung nagsumbong.

Angry,

AteThy!