NOT EDITED. NOT PROOF READ. A lot of typographical errors dahil sa adik kong keyboard. Please bear with me for a moment while I try to get this straightened out. Thank you!

Chapter 41

NAGISING akong nanlalabo ang mga mata at puro kulay puti lang ang nakikita. Matagal bago ko ma-realized na nasa hospital ako. Naramdaman kong may mabigat sa kanang kamay ko—and suero na nakakabit sa akin. Bumaba naman ang tingin ko at nakita ko ang bed side table na may mga prutas. Maganda ang kuwarto at hindi siya ordinaryong ward. Para ngang ngang nasa kwarto lang ako eh.

Narinig kong tumunog ang pinto na nasa left side kaya napalingon ako. Nakita ko si Haril na may dalang chichirya at in-can softdrinks.

His eyes widened when he saw me awake.

“Ate! Mabuti at gising ka na. Okay na ba pakiramdam mo?” tanong niya sa akin at puno ng pag-aalala. Nilapag niya sa upuan ang mga pagkain na dala.

“Ayos na ako, Haril. Nasaan si Mica?” Pinilit kong ibangon ang sarili ko para maupo. Ang sakit na ng likod ko. Feeling ko tuloy may bed sore na ako. Tinulungan naman ako ni Haril at itinaas niya ang likod ng higaan ko.

“Nasa mansion siya ate, kay tatay. Wala kasing mag-aalaga sakanya sa bahay kaya doon ko muna siya pinapauwi kasama ni Tita Shaila.” Paliwanag niya.

“Gaano na ba ako katagal dito?”

“Dalawang araw ka na pong walang malay, ate. Kasama kanina ni tatay si kuya Kent na nagbabantay sa’yo. Pero may pag-uusapan daw muna sila kaya ako ang iniwan dito.” Nagulat naman ako sa sinabi ni Haril. Magkausap na si tatay at Kent? Ano naman pag-uusapan nila?

“Ate, inom muna kayo ng tubig. Tatawagin ko lang po ang nurse para ma-check kayo.” Inabot ni Haril ang mineral water na may straw bago lumabas ng kwarto.

Hindi ko mapigilang hindi mag-isip kung ano ang pag-uusapan ni tatay at Kent. Baka galit si tatay kay Kent at baka siya ang sinisisi kung bakit ako nagkaganito?

Bumakas nanaman ang pinto at pumasok si Haril na may kasamang nurse at isang doctora. Nakangiti itong papalapit sa akin.

“How are you, Theyn?” she checked the suero saka ko nakitang may sinulat sa note ang nurse.

“Okay na po ako. Medyo magaan na po ang pakiramdam ko.” I replied.

“I see. But you still need bed rest para sa full recovery mo. As of now, may mga tinuturok kaming vitamins sa katawan mo. You also need balance meal para makabawi agad ng lakas. I suggest you to eat more fruits and continue your water teraphy lalo na’t dalawang araw kang walang malay. Wala munang diet-diet at full meal lagi, okay? I’ve heard that you’re a secretary of a CEO so I already told Kent to give you a 1 week rest. Aside from that, huwag ka munang magpupuyat and don’t stress yourself emotionally  and physically. Mababa ang immune system mo at anemic ka pa.”

“Matigas po ang ulo niyan doc ni ate kaya ako ang bahala sakanya. Ako naman na ang mag-aalaga sakanya.” Nakangiting saad ni Haril. Narinig ko naman ang mahinang tawa ni doctora at ng nurse.

“I see you already have a personal nurse.” Tumingin siya kay Haril at nginitian ito. “Tomorrow puwede ka ng i-discharge. Hayaan na lang nating maubos ang suero mo.”

“Salamat po, doctora.”

Lumabas na si doctora at napatingin ako kay Haril.

“Ikaw naman, Haril. Binuking mo na ako kay doc.” Nakangiti kong sabi sakanya.

“Eh ikaw kasi ate, puro ka trabaho para lang masustentohan kami. Halos tatlong taon ka na rin na nagtatrabaho.”

“Oo na susunod ako sa’yo kaya ‘wag ka ng mag-alala diyan.”

-=-

Cassey’s POV

2 Days Earlier

“Ano bang sasabihin mo, Ivo?” tanong ko nang makalabas kaming hospital. Pero imbes na sagutin ako naglakad siya at sinunod ko naman. Umupo siya sa may bench. Tahimik lang siya habang pinag-cross ang braso.

“Do you really love Kent?” he asked.

“Of course!” walang kagatol-gatol kong sabi. He must be tripping me. bringing me here juts to asked that?

“I love her, too.” He said tapos tumingin sa kawalan.

“It’s obvious,” I shrugged.

“But I learned to let go because she love someone else.” His voice sounds bitter kaya napatingin na ako sakanya.

“Why are you telling me these? It’s not like I care about your—“

“You should care! Theyn is hurting because of you. I thought if I let her go and let her be with her true love she would be happy. But because of you… because of what you’ve done—“

“Wait! How come I get involve in this?! Care to explain how did I be the reason for her broken heart? I didn’t even know her love interest!” Ivo is such a jerk! How can he blame me? I’m innocent for crying out loud!

“Yes you do! You know him very well.” Humarap siya sa akin at tinitigan ako ng maigi. I was trying to recalls all the guys that is head over heels to me. Baka isa sa may gusto sa akin na rejected ko ang natipuhan ng babaeng ‘yon!

“Isipin mong mabuti, Cassey.” He said like I was in a sort of answering a puzzle. A very ridiculous puzzle.

Natawa na lang ako habang iniisip ko kung sino. It could be Alec. It was just yesterday when he begs me to accept his flowers. Sabi niya iniwan niya ang girlfriend niya para sa akin. Nah! Alec has a very good taste. Kaya nga siya patay na patay sa akin, eh! There is no way in hell na papatusin niya si Theyn.

How about Mario? Puwede! He once dated his secretary but his parents were mata-pobre kaya naghiwalay sila. Well, Mario is my ex-boyfriend. He’s such a skeez that’s why I broke up with him!

Maybe si William? No! Too handsome para magkagusto kay Theyn! Ivan? He was my first boyfriend and I don’t think he will cheat to his wife Lena just for Theyn! Sino pa nga ba? Ang dami nila, eh! Gano’n ako kaganda para kabaliwan nila.

“Ugh! Why can’t you just spill the bean and tell me!” I said impatient. Bakit ko ba pinag-aaksiyahan ang love life ni Theyn?!

“Just drop some names. Come on.” Sabi niya pa. I wanted to slap Ivo and strangle him but god knows what will happen to me kapag ginawa ko ‘yon. Baka maging instant refreshment ako!

“Alec, Mario, William, Ivan, Clark, Josh, Dino, uhh sino pa…” I put my hand on my chin at nag-isip pa. Kasi bakit ko kailangan mag-ungkat ng past!

“None of the above.”

“Ano?! Tsk. Alangan namang si Kent! You couldn’t possibly—“ natigilan ako sa naisip ko. I slowly looked Ivo in the eye para tingnan ang reaction niya. He was silent.

“Kent and Theyn are in a relationship, Cassey.” He said that as if there are bombs drop by the North Koreans in front of me. Parang malakas na tambol sa tenga ko at paulit-ulit na naririnig ko ang huling sinabi ni Ivo.

“W-what did you say?” parang nanghihina ang buo kong katawan. Gusto kong bawiin niya ang sinabi niya.

“Matagal nang may relasyon si Theyn at Kent. 4 months? 5 months? I’m not really counting because I’m not that pathetic. Kent is aware of your obsession to him so he didn’t bother telling you the truth because he thought that you’re silently threatening him with his secret. The accident happened that lead you to the hospital is a decision that Theyn solely planned without the permission of Kent. She hurt you kasi nagseselos na siya ng sobra sa’yo.”

Naawang ko bibig ko dahil sa sinabi niya. It looks like I am the bad girl. Parang ako ang lumabas na masama.

“I-I’m not threatening him. How could he think that shallow about me? Kaibigan ang tingin ko kay Kent and his secret is safe with me…” hindi ko mapigilang hindi masaktan sa nalaman ko. Agad kong pinalis ang luhang lumabas sa mga mata ko. Kung sa tingin ng iba masakit ang ma-broken hearted. Puwes, mas masakit na pag-isipan ka ng masama ng tao o nilalang na buo ang tiwala at pagmamahal binibigay mo.

“Theyn, for the record thought she was saving Kent from you. Natakot si Theyn lalo na sa ginawa niya sa’yo dahilan para ma-hosptal ka. Baka raw mas lalo kang magalit kapag malaman mong sila ni Kent at ibulgar mo ang sikreto niya.”

Napahawak ako sa dibdib ko at parang hindi ako makahinga sa pinagsasabi ni Ivo. So parang ako ang kontra bida sa buhay nila? This is outrageous!

“Gano’n ang tingin nila sa akin?”

“Don’t get mad at Theyn, Cassey. Nagpaubaya siya para kay Kent kasi ayaw niya ‘tong mapahamak.”

“And she thinks she is the hero? How could she!” tumayo ako pero agad ko namang naramdaman ang kamay ni Ivo sa braso ko.

“Let go of my arms!” hasik ko sakanya.

“And what will you do?”

“I will definitely show her what kontrabida looks like!”

“Cassey, you can’t hurt her! Ako ang makakalaban mo!” I laugh at him bitterly.

“Pathetic vampire man! Hindi ka nga niya mahal diba? Sa palagay mo mamahalin ka rin niya?! Alam mo kung sino ang nagmukhang agrabyado? No other than but me! Yes, Theyn’s lying in the hospital bed pero masuwerte pa rin siya kasi nasa tabi niya si Kent! They fooled me! They let me drow on their assunrace that Kent truly loves me! Wala nang mas sasakit pa sa panlolokong ginawa nila!”

“Then what are you gonna do?”

“Nothing,”

“Aren’t you going to fight for him?”

“He’s not mine in the first place. At kahit ipaglaban ko siya, the question is, ipaglalaban niya rin ba ako? This is obviously a losing battle and I’m not that idiot to fight unarmed!”

Tinalikuran ko si Ivo na masama ang loob. I am controlling myself to break down. This hurts like hell.

Present day…

“Ms. Cassey, saan po kayo pupunta? May interview po kayo ngayon sa Time Magazine.” Sabi nang secretarya ko. I was being named as the most fashionista Entreprenuer in Asia kaya may interview ako sa prestigious mag na yon. But that label is useless. Now that I know that there are two people/vampire who let the foolishness out of me.

“Cancel it. I’m going to the hospital.” I said as I clung my sling bag to my shoulder.

“P-pero—“

“Just do it, okay?!” mainit ang ulo ko ngayon sa mga secretary. Parang gusto kong ipapatay lahat ng secretarya sa mundo! They’re infuriating me and I wanted to torute them badly. Pero hindi ko ‘yon ikakaganda at hanggang sa kaya ko pang pigilan ang sarili ko na pumaslang, pipigilan ko. Anyway, I don’t want to be label as the Secretary Slayer. That would be a scandal.

“Magtutuos tayo, Theyn!”

Theyn’s POV

“Ate, handa na gamit mo. Naayos na rin ni tatay ang bills kaya puwede ka na lumabas.” Sabi ni Haril. Handa na rin naman ako. Nakasuot na ako ng casual na jeans and loose t-shirt.

Lumabas kami ni Haril sa kwarto ko habang bitbit niya ang isang back pack na may lamang damit.

“Ate nasa baba na daw si tatay.” Haril told me.

“Sige,” nauna nang naglakad si Haril.

Pababa na ako sa hagdan nang may nakasalubong akong babaeng naka-suot ng shades, perfectly cut dress and expensive pumps. And that beautiful lady is no other that—Cassey Aragon. Ano ang ginagawa niya rito? Aawayin niya ako?

“Theyn, mag-usap tayo.” Seryoso niyang sabi.

“S-sige,”

Pumunta kami sa baba ng hospital. Dinala niya ako sa may garden kung saan may ilang pasyente na naka wheel chair.

Nakatalikod siya sa akin at hinihintay ko lang siyang mag-salita. Tinanggal niya shades niya at isinabit ‘to sa damit niya.

Abruptly, she turn around and slap me. Napahawak ako sa pisngi ko dahil sa sobrang sakit na sampal na binigay niya.

“M-ms. Cassey…” mangiyak-ngiyak kong sabi habang nakahawak pa rin sa pisngi ko.

“You deserve that, bitch! Niloko niyo ako ni Kent! Ikaw ang unang nagsabi ng kasinungalingan na gusto ako ni Kent! Why did you do that?! To hurt my feelings?!” halata sakanya na galit na galit siya. Hindi ko siya masisisi. Alam kong mali ang ginawa ko.

“S-sorry po,” mababa kong sabi.

“I don’t need your sorry! Alam ko na ang lahat and don’t you dare deny it to me! How could you?! You are the innocent girl I’ve known pero may tinatago ka rin palang ka-bitch-an! Kayo pala ni Kent bakit hindi mo sinabi sa akin?!” Galit siya pero nasasaktan din ang expression ng mukha niya.

“Sorry po, Ms. Cassey. Akala ko kasi—“

“Akala mo ipagkakalat ko ang sikreto ni Kent?! Gano’n ba kababa ang tingin mo sa akin?!” napapkit ako sa pagsigaw niya sa akin.

“H-hindi po ‘yon gano’n, Ms. Cassey.”

“Shut up!” huminga siya nang malalim at pinikit ang mata at parang nagtitimpi sa akin.

“I could just kill you here if I could! Pero masyado kong mahal si Kent para saktan ang babaeng mahal niya.” I stared at her at nakita kong naging malambot ang expression ng mukha niya.

“Hindi mo ako lubusang kilala, Theyn. Kaya nasasaktan ako sa ginawa mo. Letting Kent pretend he’s in love with me is the most hurtful thing that happened to me.” napayuko lang ako sa sinabi ni Cassey. I understand her.

“I already talked to Kent last night and he told me everything.”

“Siya ba ang nagsabi sa’yo?”

“No. Ivo told me when you were admitted in the hospital. I can’t believe that guy is in love with you.” Mas lalo akong napayuko. Nahihiya ako sa sinabi ni Cassey.

“Ms. Cassey, sorry po talaga.”

“I accept your sorry. Tutal nasampal na kita. Fair na tayo.” She smirked at me saka sinuot ulit ang shades.

“Hindi ko sinasabing okay sa akin ang ginawa mo dahil lang sa pinakawalan ko si Kent. I still hate you to death. Balikan mo na si Kent at kung puwede lang, spare him the drama. Just be with him and don’t do stupid things again!” napaangat ako nang tingin sa kanya dahil sa sinabi niya.

“Aalis na ako. Au revoir.” Tinalikuran niya ako saka naglakad palayo. Naiwan akong nakatulala habang pinagmamasdan siyang papalayo.

I was wrong about Cassey. Being bitch was only her front but deep inside, she was soft as cotton balls. I easily judge her the way she act and talked. Hindi ko man lang inisip ang mararamdaman niya.

xxx

A.N: All's well that ends well? A couple of chapters left pero marami pang mangyayari. :) Cassey --->

XOXO

Thyriza <3