Chapter 8

Quartz

Nandito ako ngayon sa garden at hinihintay ang mama ko. It's been a long time na rin since I saw herr. Miss na miss  ko na siya, lalo na ang baby sis ko. Kumusta na kaya siya ngayon? I bet ang taas na niya ngayon. Gusto ko na talaga silang makasama kaso hindi na talaga pwede. We are one of the family na broken. 

Hindi ko nga alam kong anong pumasok sa utak ng mga magulang ko at naisipan nilang maghiwalay. But I think kong ako nasa kalagayan nila, mangyayari ring maghiwa-hiwalay ang family namin. It is really hard to be part to the family like us. Masyadong istrikto at pagsumuway ka, ewan ko lang kong anong mangyayari sa life mo. 

Kaya siguro naghiwalay sila mama at dad. Sino bang hindi magtatagal kong ang mga relatives mo ay grabe kong makapag-judge sayo. Ilang beses ko na kasing pinagtanggol si mama sa kanila pero they never let me hear my side. All they know is that I will be the heir of the company, period.

"Anak" tawag ni mama

"Upo po kayo"

Inalalayan ko naman siyang umupo saka humarap sa kanya.

"Anak, una sa lahat nagpapasalamat ako dahil tinanggap mo ako ulit. Kahit na iniwan kita noon. Patawad sa nagawa ko sayo" naiiyak na tugon ni mama

"Ma, please wag na kayong umiyak. I understand why you need to do it. Hindi ikaw ang may kasalanan nor si dad. Walang may kasalanan sa inyo" paliwanag ko

"Pero gusto ko pa ring humingi ng sorry sayo, napabayaan kita" hinaplos ni mama ang mukha ko

"At least hindi niyo pinababayaan si Zyrene. Kumusta na pala ang babay sis ko?"

"Ayun, college na"

Silence....

"Ma..."

"Hmm?"

"I want to see her"

"Anak...."

"Miss ko na ang kapatid ko. I only see her from afar. Alam niyo yung feeling na gusto mong magpakilala sa kanya pero hindi pwede" maiiyak kong sabi

"Anak... kasi......"

"I know hindi pwede pero ma, kahit magpakilala man lang akong kaibigan sa kanya. I just miss her, our family. You, dad, me and Zyrene, yung magbonding tayong apat. Ma, hindi niyo maalis sa akin na umasa that someday, we'll be together" naiyak na talaga ako

"Anak, please, wag kang umiyak" umiiyak na sabi ni mama

"Ilang beses kong inintindi pero napaka-unfair talaga. Gusto kong isumpa ang pagiging parte sa pamilya ni dad. Kung pwede lang kumawala"

"Anak, may tamang oras at panahon diyan. Hindi nga lang ngayon. Sana hindi pa huli kung dumating nga iyong sinasabi mo"

Silence..........

"Papayagan kitang makita si Zyrene, may karapatan ka at ang dad mo. Pero sana wag nating guluhin ang isip niya. Naiintindihan mo ba ako anak?"

I nod. Yumakap lang ako kay mama. Para talaga akong bata pagnandiyan ang mama ko. I miss her. Lalo na ang kapatid ko. Sana nga dumating ang araw na magiging magkasama kaming ulit.


Zyrene

WEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ang ganda pala talaga ng Ilocos Sur. Ang sarap din ng pakiramdam na makapunta sa ibang lugar. Hay, ito ang difference between high school at college. After ng napakahabang biyahe ay nakarating na kami sa hotel na tutuluyan namin. 

"Whoah! Ang ganda ng interior designs ng hotel na 'to ha" manghang komento ko.

"Sinabi mo pa. This is one of the hotels na pinagmamay-ari ng mga Liano" komento naman ni Rica

"Eh?! Di nga?"

"Yup. Actually kahit saang lugar sa Philippines na mostly pinupuntahan ng tourist, may hotel and resto sila"

"Ganun sila kayaman?"

"Ano ka ba? Di ka ba nagbabasa ng mga articles?" tanong nito

"Hindi ako mahilig eh"

"Naku, you should try to be updated sometimes. Para di ka mahuli man lang sa balita"

"O-okay"

Agad naman kaming pumunta sa rooms namin. Gosh! Pati ang kwarto ang ganda-ganda rin ng design. Buti na lang at roommate ko si Rica. At least hindi less hassle.

After naming in-unpack ang mga gamit namin, agad kaming lumabas ng room ni Rica at pumunta sa lobby ng hotel. Nagbigay lang kunting instruction si ma'am saka na kami umalis ng hotel. Ang ganda naman talagang tignan ng mga old houses sa Vigan. Talagang napreserve ang mga culture ng Philippines. 

Then after ng pagkahaba-habang tour, nakabalik na rin kami sa hotel at nagdinner. 

"O, hinay-hinay lang Zy, hindi ka  naman mauubusan niyan" komento ni Rica

"Eh gutom talaga ako eh. Ganito talaga ako basta pagod"

"Nakakatuwa ka pala pagpagod" natatawang sabi ni Rica

Naghanap naman kami ng table puwesto sa isang bakanteng table. After naming kumain ay agad akong nag-aya kay Rica na mamasyal sa may pool side.

"I'm sorry Zyrene pero may gagawin pa ako eh"

"Eh? Anong gagawin mo?"

"Um... sige mauuna na ako" umalis ito

"P-pero... teka----- San naman kaya yun pupunta? Pft! Makapunta nga sa may pool"

Naglakad naman ako patungo sa may pool. Medyo malamig rin ang hangin dito sa Ilocos. Ang sarap namang magpinta. Tama! Sana dinala ko ang sketch pad ko dito. 

"Hay! Sayang naman. Nakapagdrawing na sana ako ngayon. Pero di bale, next time na makapunta ako sa lugar na ganito, I will draw and paint whatever I want"

"Sinong kausap mo?"

"AY PALAKANG BUHAY!" gulat ko

"May palaka ba dito?"

"Z-Zero? Anong---- kasama ka sa tour namin?" nagtatakang tanong ko

"Yup. So, may palaka ba dito?"

"H-ha? Um... its just an expression. Ikaw naman kasi eh, bigla-bigla ka na lang nagsasalita"

"Well, ikaw rin naman eh. Nagsasalita na walang kausap"

"Weh? Sino?"

"Weh ka diyan. Sino pa ba ang kakausapin ko eh di ang sarili ko lang naman"

Natawa naman silang dalawa.

"Uy, may guitar ka. Tara jamming tayo" aya ko

"Sure. Doon tayo sa may pool chairs"

Naupo naman ako sa tapat niya.

"So, what song do you want to play first?"

"Hmm, can you play "Wag na lang kaya" by True Faith"

"Hmm, nice choice"

Agad naman nag-strum si Zero.

 "Nais ko ay magpakilala sa iyo
At ipahiwatig ang nilalaman ng puso ko
 

Refrain:
Maunawaan mo kaya
O baka sampalin mo lang ang aking mukha
Nagdadal'wang isip na...

Chorus:
Huwag na lang kaya
Huwag na lang kaya?

Nais ko ay ialay sa iyo
Ang puso ko na umiibig sa iyo
Ngunit di mo na yata kailangan ng ganyan
Meron ka na yatang kasintahan
Naninikip ang tiyan..."

Agad naman akong pumalakpak. Ang ganda talagang pakinggan ang ganitong musika.

"Napakaganda pala ng boses mo. Pwede ka nang sumali sa The Voice of the Philippines"

"Pwede na ba akong tumawa sa joke mo?"

"Sus. Pa-humble ka pa. Hindi yun joke no"

"Tss! O, ikaw naman" abot niya sa gitara sa'kin

"Sigurado ka?"

"Hindi. Kaya nga binibigay ko sa iyo 'di ba?"

"Fine. Hmm, ano naman kaya ang magandang kantahin?"

"Sige na"

"Oo na. Atat pre?"

Ini-strum ko naman ang guitar saka nagsimulang kumanta. "I think i'm fallling" by MYMP

"I wanna tell you baby
That you're the one, I'm thinking of
But your heart is still with her
And I think she's the one that you love

I only want you happy
Even if it's not with me
Maybe one day
You'll open up your eyes and you'll see

That I think I'm falling
Maybe I'm falling for you
Yeah I think I'm falling
Baby I'm falling for you


Only time will tell
The mystery has yet to unfold
Who's gonna feel love's warmth
And the other left in the cold


Yet still I'm falling
Maybe I'm falling for you
Yeah I think I'm falling
Baby I'm falling for you

That I think I'm falling
Maybe I'm falling for you
Yeah I think I'm falling
Baby I'm falling for you"

 Pumalakpak naman si Zero at nakangiti pa ito. Gosh! Pamatay naman ang binigay niyang ngiti. I think i'm falling... pinukaw naman niya ako.

"Okay ka lang?"

"Yup. Ah sige, mauuna na ako. Bye-bye"

Agad akong lumayo sa kanya ngunit huminto ako agad at nilingon ulit siya.

"Zero..... thanks sa jamming"

Pagkatapos kung sabihin yun ay agad akong pumasok sa loob ng hotel at parang flash na nakarating sa room namin ni Rica. Whoah! Ano yung iniisip ko kanina. Baliw na ata ako! Hindi pwede! No. 

"Don't think of it Zyrene. You need to vanish it. Hindi pwede" kumbense ko sa sarili ko

"Anong hindi pwede?"

"AY BUTIKING PATAY!" 

"Zy, okay ka lang ba?" tanong ni Rica

"Kanina ka pa ba diyan?"

"No, ngayon lang ako. So, ano ngang hindi pwede?"

"Ha? W-wala. Don't mind me. Matulog na tayo. Hehehe"

Agad akong pumwesto sa kama ko at nagtalukbong. Hay!  Pahamak ka talagang dila ka.

"Good night Zy"

"G-good night rin"

Hay! Itutulog ko na lang ito at bukas mawawala na yang fantasy mo. Tama!


*******************

Credits to the owner of those pictures. Galing lang yan kay google. :) 


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top