"Alle eenhoorns wat zeg je me nou?!" Roep ik verbaasd, maar ook boos.

"Ja je moeder en ik gaan scheiden het spijt me."

"Oké. Ik wil nu terug maar huis!!" Roep ik hard. "Weet je het zeker?" Vraagt mijn moeder aan mij. "Ja anders zeg ik het toch niet." Zeg ik boos.

We lopen terug naar het hotel. En pakken onze spullen in.

Ik ben er helemaal klaar mee dat ze mijn leven verpesten.

Even later reden we terug naar huis.

-

Ik heb al dagen niet meer met mijn ouders gesproken. Ook niet met Troy. Mijn eenhoorn lieve koekjes vriendje. Is hij boos op mij?

Alle glitters hij is natuurlijk weg!

Ja joh. Ik weet zelf niet waar die heen is, maar ja joh!

Zeg dan ook niks. Hij ging met zijn vrienden een weekendje weg.

Je weet niet waar heen hè.

Nee dat hoef ik toch niet te weten?

Aha..

Misschien zijn ze wel beter af zonder mij. Het komt allemaal door mij. Hun gaan scheiden dankzij mij. Oh baby eenhoorntjes ik zie nog maar één oplossing.

Volwassen worden?

Nee!

Minder eenhoorn gedrag dan?

Nee het ergste van het ergste.

This niet wat jij denkt dat het is hè.

Weglopen.

Weglopen! Ben je helemaal gek geworden!

Oké stem. Ik verban je voor tien minuten uit mijn hoofd.

Aah ships.

Hey! Niet schelden dat vinden de glittereenhoornen niet leuk!

-

Ik pak mijn tas en stop er zo veel mogelijk spullen in.

"Ik heb één tas te weinig. Voor mijn kleren. Oh oké... ik haal alle eenhoorntjes er wel uit.. dan kunnen er kleren in." Zucht ik.

Ik haal mijn knuffels eruit.

Ik ga wel naar eenhoorns in een winkel staren.

O alle eenhoorns! Hoe zit het dan met de EbDw groep!

(Eenhoorns bevrijden De wereld.)

Ag die gaat wel wat later open. En trouwens er komen toch niet zo veel mensen in die groep, want iedereen denkt dat glittereenhoornen die koekjes eten stom zijn.

Ik pak mijn tas en sluip de trap af. Mijn moeder en vader zitten op de bank te kibbelen.

Het gaat vast over mij.

Tuurlijk gaat het over jou!

Had ik je niet verbannen! Je hebt de eenhoornregel verbroken!

Ik haat eenhoorns dus ik hou me ook niet aan die regels.

Wat zei jij.

Ik probeer het stemmetje weg te drukken. Ik trek mijn schoenen en jas aan en sluip naar de keuken. Ik pak snel twee hele bruin en al het zoetigheid in de kast. Voorraad eten.

Ik besluit om nu serieus weg te lopen, maar ik bedacht me dat ik nog geen chocolade had. Ik loop weer terug en pak alle chocoladerepen.

Ik ren naar buiten en pak me fiets. Ik heb al heel lang niet meer gefietst er zit zelfs nog een eenhoorn bel op. Ik fiets de poort uit.

Ga je dit serieus doen?

Ja.

Oké succes dan.

Dat klinkt wel heel erg gemeen.

Dat heet sarcasme.

Ik hoop dat je snel inziet dat dit geen oplossing is. Soms snap ik jou echt niet hè.

♡《 Girly-M's Moment 》♡

Als jullie shipnamen willen verzinnen mag dat gewoon hoor! Ik ben ondertussen ook al aan het denken.

Voor:

Julia en Troy.