"En dan is er nog iets." Begon mijn moeder.

Ohh jeej als er nog 'iets' komt wordt dat tien keer erger als de vorige!

"Als het niet zo goed gaat daar. En je blijft je eenhoornerig gedragen, mag je voor een paar dagen naar een gesticht."

Een gesticht dat klinkt raar? Wat is dat..

Da's waar ze gekken zoals jou heen brengen. Meestal komen ze er nooit meer vandaan.

"WAAT!" Roep ik uit. "Sorry schat, maar jij hebt dit veroorzaakt." Ze schuift gewoon zomaar de schuld naar mij.. kom op wie zijn mijn ouders nou! Ik neem aan dat ik geen vader, moeder en kind in één ben..

Dat kan wel, maar dan zou ik superduperlollytastisch zijn. En dat lukt natuurlijk nooit.

Hey! Wie is dat meisje bij Troy!

"Ey! Wie denk je wel niet dat je bent lollylikker!" Roep ik terwijl ik naar haar toe ren. "Ehm Molly.." Zegt ze verward. "HAHAHAAHA goede naam."

"Voordat jij over mijn naam praat, mag je eerst wel eens wat Nederlands leren."

Wauw zei ze dat net echt? En het was geen Engels. Hoe durft ze! "Aarghh ik ga je vermorzelen met mijn eenhoornen leger! En die eenhoornen leger hebben lollys als zwaarden. Ze gaan je allemaal verpletteren!" Roep ik boos. Het meisje kijkt me aan alsof ik gestoord ben en loopt weg.

"Rustig maar prinses." Zegt Troy. "Haha. Niks aan de hand hoor." Ik haal mijn hand door mijn roze, paarse haar heen. "Nou je was anders wel een beetje aangebrand."

Ja duhh ga jij maar eens één dag in mijn lichaam! Je vind het ook niet leuk om te horen dat ik naar een gesticht moet.

Eerst naar zomerschool...

Bemoei je er niet mee!

"Waar moet ik me niet mee bemoeien?" Vraagt hij. "Nergens.." Ik loop weer terug.

Bedankt iedereen! Jullie hebben mijn vakantie aardig verpest!

Ineens had Troy een klein doosje in zijn handen. "Julia?" Vraagt hij. "Wat Troy?"

"Ik heb nog een cadeautje voor je." Zegt hij terwijl hij het cadeautje onder mijn neus houdt.

"Je weet dat ik cadeautjes niet kan weerstaan." Ik pakte het cadeautje en maakte hem open.

"Een tweede eenhoornring!!!" Roep ik. "Ik zag je er naar staren in de winkel." Hij geeft me een knuffel.

Echt? Was ik dan zo in trans met die ring dat ik niet eens meer weet dat ik er naar gestaard heb?

"Hij is.."

"Wat vind je hem niet mooi?"

"Tuurlijk wel. Alleen je geeft hem op het verkeerde moment." Ik schuif de ring om mijn andere ring vinger en kijk er naar.

"Dus als ik hem vandaag niet had gegeven had je hem nog mooier gevonden?" Vraagt hij. "Ik denk het. Ik weet het niet."

"Wat is er met je aan de hand?"

"Misschien heeft het feit dat ik naar een gesticht moet van mijn ouders er mee te maken?!" Roep ik chagrijnig. "Dit is voor het eerst dat ik jou chagrijnig zie Juul."

"Ik heet Julia. Eenhoornprins." Ik loop verdrietig weg. Mijn ouders doen niks. Ze blijven gewoon staan en kijken hoe ik weg loop.

Misschien is dit ook mijn eigen fout?..

Misschien moet ik me ook anders gaan gedragen..

Misschien ben ik ook wel raar..

Tuurlijk ben je raar.

Bedankt voor je steun.

Maar dat ben jij nou eenmaal.

Duh daarom moet ik nu ook naar een gesticht, hoofd!

Nee ik bedoel je bent zoals je bent. Laat je niet veranderen of op je kop zitten door anderen. Blijf gewoon jezelf. Bewijs dat je niet naar die stomme gesticht hoeft. Bewijs dat je jezelf bent.

Ja dat kan..

Of wordt gewoon volwassen.

Haahh..

Het kan allebij.