She didn't know if it's not just meant for her. This was the second time that her baby was in danger. The first one was when she's trying to save someone special. Hindi n'ya alam ang gagawin ng mga oras na iyon. She thought she lost it. But a miracle happened. It was saved. The baby in her womb was still alive.

And now, for the second time. Someone's after her... After her baby. People were always trying to end it. End her. She was an obvious bitch, na walang pakialam sa mga taong nasa paligid n'ya. Ngunit ngayon? Someone's inside her breathing she wanted to protect it so badly. Pero hindi n'ya magalaw ang katawan n'ya.

"L-laura," mahinang sagot ni Ericka habang nakatingin sa mukha nito. "I didn't know you are this desperate. Just to get rid of my baby."

"Oo, Ericka. I want it gone. Kung pwede ka nga lang isunod gagawin ko."

Tiningnan ni Ericka ang dalawang babaeng kasama nito. Nakataas ang mga kilay nito at ang isa ay nakangisi. Sanay na s'ya sa ganitong sitwasyon. Someone's ready to tore her soul apart? Ang pinagkaiba lang may buhay na dala-dala n'ya ang madadamay.

"What do you want me to do?" sinubukan n'yang patatagin ang loob n'ya. "Pwede akong lumayo. I am a very persuasive person. Mark my word."

"Hoy, bitch. We don't trust you. You deserved that." saad ng kaibigan nito. "Kung dati mo pa naisip 'yan, edi sana hindi ka mukhang kaawa awa ngayon."

"Oh, I'm used to---" pinigilan n'ya ang sasabihin n'ya. Hindi ito ang tamang oras para gamiting ang bibig n'ya.

"Laura, this is your chance. Gawin mo na ang mga dapat mong gawin. For sure, after this. Matatakot na 'yan makita ka."

"Girls, exactly. She'll run faster as she could." tawa ni Laura. Lumapit ito sa kanya at hinawakan ang mukha n'ya. Napatitig lamang s'ya sa mga mata nito. "Diba, Ericka?"

Dinuruan n'ya ito. "I won't."

Napaatras si Laura ng kaunti at bigla s'yang sinampal nito. "You bitch!" sabay sampal sa kabilang pisngi n'ya. "This one for ruining his life!" then she slapped her again. "For ruining mine!"

Narinig n'ya ang pagtawa ng dalawa sa likuran nito. "Dapat ganito." hinawakan ng isang babae ang buhok n'ya at pilit itong hinihila.

Hindi s'ya naiiyak sa ginagawa ng mga ito sa kanya. Ang nararamdaman n'ya lang ang takot. Paano kapag nag tagumpay sila? Ano na ang mangyayari sa bata. This was her only hope .

"What do you want me to do?" napahinto ang mga ito sa ginagawa sa kanya.

Lumapit pa ang isang babae. "Magmakaawa ka." tumawa naman ang dalawa sa gilid nito at nag apiran.

"D-don't kill my baby...." nanghihinang sabi n'ya. "I will do anything you want. Lalayo ako. Just don't kill it. Kill me if you want. Basta h'wag n'yo idamay ang bata sa sinapupunan ko."

Humalakhak si Laura. "More of that."

Natahimik si Ericka. She didn't want to do this. This was humiliating. Ngunit naalala n'ya ang mga panahon na nag uumpisa palang s'ya sa dati n'yang orginasyon how people took advantage of her and do whatever they want to her.

"Please... I'm begging you... Don't do this. I can assure you lalayo ako. Kahit ako na lang patayin n'ya just let me see this child first. And you can do anything you want to me. Please...." kahit gusto n'ya umiyak walang luha na tumutulo sa kanya.

"Please..." pagmamakaawa n'ya. Kahit hindi s'ya ganito. She would do it for the sake of her child. "Please don't kill it..."

"Too late, Ericka. I finally made my decision."

She was scared not for herself but for the child. Mas lalong hindi na s'ya mapakali ng biglang may pumasok na tatlong lalake wearing white robe and a mask. Nanlaki ang mata n'ya.

"No! No! No! I can't lose this one! No, please!" biglang bumalik lahat ng nakaraan n'ya. From her childhood at sa mga bagay na nagyari sa buhay n'ya.

"Kayo nang bahala sa kanya." utos ni Laura. "Patayin n'yo ang bata at itapon n'yo s'ya kung saan hindi s'ya makikita at makakabalik pa sa amin." tumango ang mga lalaki.

Nakangisi parin ang dalawang babaeng kasama nito. Lumapit sa kanya si Laura. "Bye, Ericka."

"Don't!" sigaw n'ya. "Maawa kayo, please!" Nagpupumiglas s'ya ng makalabas ang mga ito. Nakatingin s'ya sa mga lalake na may hinahandang injection. "Please, don't do this! I can pay you! Kahit magkano just don't do it... Please.." nanghihina na s'ya.

Para s'yang mababaliw sa sitwasyon n'ya. She felt useless. She couldn't move. She couldn't do anything just to save her baby. This was unfair. Her life was always unfair. Taking away everyone who's important to her.

"Ma! Tulungan mo ako..." sigaw n'ya. Itinusok na ng lalake karayon sa braso n'ya. Kahit pilitin n'ya pumiglas hindi s'ya makagalaw. "Ma, they will kill it... Ma...." nanghihinang sambit n'ya.

Unting-unti na s'ya nawawalan ng malay. Umiikot nadin ang paningin n'ya sa sobrang antok. She's powerless right now and she knew this was the end of it.

"Ma...."

Ngunit bago pa s'ya mawalan ng malay may naanig na s'ya ng katawan ng babae. It was all blurry then she passed out.

Her mind came back to the present. Nakatulala s'yang nakatingin kay Rake. Her hatred start to grow. Naalala nanaman n'ya ang rason kung bakit s'ya andito ngayon. She wanted her revenge. She wanted them to beg. Gusto n'ya pagbayaran ng lahat ang ginawa nito sa kanya at sa anak n'ya. Hinawakan ni Rake ang ibang labi n'ya dahil nakakakagat s'ya rito ng mariin. He caressed it but she stopped him. Nagulat ito sa reaksyon n'ya.

"Is there anything you want to tell me?" tanong ni Rake sa kanya.

"Nothing." she snapped. "Wala ka naman kailangan malaman pa, Rake."

"Then what's the suddenly changed of mood? Hormonal? I won't believe it. May naalala ka nanaman, Ericka. I know you too well. You can share it with me you know."

There's a venom on her voice. "And so what, Rake? You don't know everything about me. So don't act as if you really care."

Umiling ito. "You're still a mystery to me. Let's say I don't know everything that happened to you and why you became like that."

"That's none of your fucking business, Rake."

"Still, you are my business." sagot ni Rake sa kanya. Nakatingin s'ya sa mga mata nito. His were somewhere else. "If we were given a chance to meet again. I'll change it how and when so I won't hate you this much."

Ngumiti s'ya. "Too bad, wrong event, right? Don't worry, you're not in my top list priority."

"And so are you."

Nagulatt sila nang biglang may kumatok sa pinto. Agad nitong niluwa si Sonya, and what's more terrifying? Rebekah's was on her arms. Napalunok si Ericka. The child reminds her of someone she buried along time ago. May hawak itong small teddy bear sa kamay. Parang bumibilis ang tibok ng puso n'ya kapag mas lalong tinititigan n 'ya ito.

"Ma," bati ni Rake rito. "Sa labas na tayo mag-usap."

"No," pigil agad ni Sonya. "I just want to clear things since she's now a part of this family kailangan n'ya nang matutunan paano alaga itong apo ko."

Nanlaki ang mata ni Erica. "What?"

"Anong what?" sabat ni Sonya. "You should say wow instead."

"Sonya, are you freaking crazy?"

"Ma, not today." naiinis din na sagot ni Rake. "She's not the kind of person to trust my daughter with."

" You're pregnant, Ericka, right? Then start proving that you'll be a good mother."

She crossed her hands. "I'm not." lumayo si Ericka dahil nilalapit ni Sonya sa kanya ang bata. "And could you please stop walking towards me, Sonya?"

Hindi nito pinakinggan ang sinasabi n'ya lumapit padin at nanlaki ang mata n'ya nang iabot sakanya si Rebekah. Sumisipa naman ang bata tila ba ayaw sa kanya. Lumakad si Rake para kunin sa kanya ang bata dahil hindi n'ya ito hinahayaan na dumampi sa katawan n'ya.

"Ericka, not my child." suway nito.

Tila wala itong naririnig dahil nilalaro lang ni Rebekah ang teddy bear na hawak nito. Bigla itong tumingala at tumingin sa direksyon n'ya. Hindi s'ya mapakali. Kahit alam n'yang bulag ang bata at hindi s'ya nito nakikita kinakabahan padin s'ya.

She just rolled her eyes para mawala sa kanya ang atensyon ng lahat. Lumakad si Ericka papalabas ng kwarto ngunit hinawakan s'ya ni Sonya sa braso.

"Get this one." tila inaabot nito sa kanya si Rebekah.

"No." pagmamatigas n'ya.

"5 minutes, young lady. That's all I'm asking." nakangisi sa kanya si Sonya.

"Nope. Why would I do that? I'm not her baby sitter."

"Kukunin mo ang apo ko o itatali kita rito sa bahay para hindi kung saan saan mapunta 'yan paa mo?"

"Ma," sagot ni Rake. "Not her. I don't trust her. Magagalit si Laura. Let's respect her."

Mas lalong tumaas ang kilay ni Ericka sa narinig. Nilapitan n'ya si Rake pinapanood naman s'ya ni Sonya. Magagalit si Laura? Good idea. I want her to see how this family slowly trusting her.

"Give me that child," itinaas ni Ericka para kunin ang bata.

Nag aalangan si Rake. Narinig nito ang pag ubo ni Sonya. Ericka smirked as if she's winning. Yes, this one scares her. Pero kung mas magiging malapit ang bata sa kanya kaysa kay Laura it means... The world was on her side.

Huminga ng malalim si Rake. "H'wag kayong lalabas. Mag uusap lang kami ni Mama ng mabilis."

"Alright, I can handle this little one." she said then carried Rebekah. Napalunok si Ericka her hand started to tremble. Pero hindi n'ya pinakita iyon, lumabas na lang s'ya ng kwarto. Deretsong labas ng bahay. No one can stop her, kung isa ito sa kahinaan ni Laura then she's willing to use this.

Pumara s'ya ng taxi. Nang maksakay she texted Rake first.

We'll come back in one piece. I promise.

******

Haloo, it took me almost a year before updating this one. Same as before, busy parin bec u know, adult life. Hahahuhu. Hope I can finish this story this year. Bigya n'yo ko madaming inspirasyonnnn. Charot. If you are still reading this. Thank you. Hehe.

xoxo.

Follow me on fb: XMISSYGRAYX

Also you can join my group: XMISSYGRAYX' STORIES