Rake Alicante

CHAPTER 2

"Oh, so you're the infamous Ericka Quinn Lopez? I heard alot of bad things about you. It's so nice to finally meet you."

Inahad nito ang kamay. Tiningnan ko lang iyon, I don't do shake hands with bitches. Mahirap na baka mahawa pa ako. Sayang ang pinaghirapan ko.

Binawi ni Jessica ang kamay at tinaasan ako ng kilay. "Well, you look cheaper. Medyo mataas ang expectation ko sa itsura mo."

"Well, I'm sorry if I didn't meet your expectation. I don't wear clothes to please. I'm only here for work."

Tumawa ito ng mapakla. "Work? Oh god. Ta-trabahuhin mo nanaman si Rake at magpapabuntis ka nanaman sa kanya? Tutal ganon naman ang mga trabaho ng malalandi na tulad mo..."

"Jessica, tama na 'yan." Hinihila na ito ni Becca. "Hindi ito ang tamang okasyon para magmaldita."

"Ah no. Matagal kong hinintay ang ganitong pagkakataon. Girls, this is Ericka Quinn ang babaeng baliw na baliw si Rake. I'm always curious what's appealing about her? Kasi ngayon pa lang, she looks like a maid."

"I'm sorry for that." tumayo na ako para umalis pero hinarangan ako ni Jessica. "Ayoko ng gulo. I came here for my daughter, hindi para sa inyo o sa'yo. Padaanin mo ako."

"Jessica!" Tumayo si Laura ng pabalang. Hinawakan ang braso ni Jessica. "Out now. Umalis na tayo."

"No. Hindi ako aalis dito hangga't hindi ko nakikilala ng tuluyan ang babaeng ito." She crossed her arms infront of me.

"Jessica, we don't know each other personally, okay? Kung may gusto ka kay Rake, sayo na siya. Just leave me alone and let me live in peace while I'm here."

"Duwag ka ba?" tawang-tawa ito sa reaksyon niya. "You have an endless bad record here. Pero sa nakikita ko ngayon, parang wala ka pa sa kalingkingan ko."

I'm a changed person. I reminded myself. Changed person. Changed person.

"I get it. If that way, you feel good humiliating me, go on. Pero hayaan mo na ako umalis---"

"Kinakausap kitang malandi ka!" hinawakan niya ulit ng mahigpit ang braso ko.

"Jessica! H'wag kang magiskandalo rito! Party ito ni Rake!" bumitaw si Jessica at nginisian ako. Bumalik siya sa upuan at saka uminom ng tubig.

I stared at her with disbelief. Natulala ako sa ginawa niyang paghawak sa'kin. She was giving me that pesty smile. Her face became blurry to my vision.

Napatingin ako sa braso ko. I closed my eyes to refrained myself from killing someone.

It took me sometime, so when I opened my eyes. My nostril was leisurely fuming.

This. Bitch.

Pinagpagan ko ang damit ko na puno na ata ng saliva ng babaeng ito. She didn't know me at all. How bitchy I am. How hard I'm stopping myself to snap her neck right now.

You know what? I'm. Trying. My. Best. To. Be. A. Good. Person. But. Some. People. Are. Testing. Me.

"E-ericka, I'm sorry about that---"

"Sit," seryosong utos ko kay Laura. Hindi ko na pinatapos ang sinasabi niya. Sa sobrang takot nito umupo siya agad.

Lumakad ako papalapit sa umiinom na si Jessica at iniharap ko ang upuan sa kanya.

"Yes? H'wag mong sabihin kaya mo na ang buto mo?"

I sat infront of her. We are facing each other right now. I crossed my legs and let my hair down. Kinuha ko ang dinner knife sa gilid ng plato na nasa gilid ko. Pinaglaruan ko iyon sa kamay ko.

"Jes-si-ca," I slowly pronounced her name. "I took me five years to control my anger issue."

"I'm a bipolar. Pareho lang tayo. So what?"

I laughed horribly. "So what? Alam mo, nagbago na ako. Pero ang sungay ko lumalabas padin naman paminsan-minsan kapag kinakailangan."

"I have it too, Ericka, kung may sungay ka mas mahaba ang sungay ko. You don't know who I----fuck!"

Sinaksak ko ang dinner knife sa kamay niya na nakapatong sa mesa.

"E-ericka," gulat na gulat na sambit ni Becca. "Oh my god. Oh my god..."

"M-mahihilo ata ako. Shit. Shit," Laura suddenly panicked.

Binaliwala ko ang dugo na umaagos sa lamesa. Jessica face turned pale and her eyes were teary.

"A-ang sakit. A-ang sakit. Fuck! Fuck!" sigaw nito. "You demon!"

Sinamapal ko siya ng malakas. Para manahimik siya. Nanginginig itong napakagat labi.

"Listen to me, bitch," hinawakan ko ang baba niya. "You did your research about me. I just want to let you know that it's not a myth."

Hinila ko ang kutsilyo na nakatusok sa kamay nito. I am so calmed right now. This was very satisfying. Like I'm giving food to my demon. They were happily eating and cheering at the back of my mind.

Kinuha ko ang kamay ni Jessica at kumuha rin ako ng table cloth para balutin 'yon, para tumigil ang pagdudugo.

"I'm sorry about this, really." Pumapatak nadin ang dugo nito sa damit ko. I didn't care. I'm used to it. "But the word sorry is being overused tonight. Sorry for this, sorry for that blah, blah, blah."

I continued rounding some other cloth around her hand. Para mas lapatan ang pag agos ng dugo.

"Kaya sa susunod, le-level ka sa kinakalaban mo dahil hindi mo pa ako kilala talaga. Mabait ako sa mabait pero mas demonyo ako sa mga nangde-demonyo sa'kin. You should know it by now." nagangatog na ang buong katawan nito dahil hindi parin magalaw ang kamay.

Binitawan ko na ang kamay niya. She looked at me blankly. "Don't worry, hindi ka mamatay dyan. Pasalamat ka hindi ko sinagad. You should thank me first."

Kinuha ko ang isang cloth at pinunansan ang may dugo na kamay ko. Tumayo na ako para umalis. Nang bigla akong may maalala.

I hastily walked back to her. "Oh, and just in case, na ipakulong mo ako. Remember there's a saying, 'Never tickle a sleeping dragon.' Dahil kapag ginawa mo iyon, itanong mo pa kay Laura, ililibing kita ng buhay."

"Ericka?"

Natauhan ako bigla sa boses ni Becca. I was still standing to where Jessica left me, doing nothing.

I watched her laughing at me and the other two was eyeeing me frightfully. Walang dugo. Hindi ako lumapit sa kanya, kahit isang salita walang lumabas sa bibig ko.

"Come on, look how scared she is." komento ni Jessica. "I wouldn't waste my time to an irrelevant woman like that." tumayo na ito sa kahuli-hulian sinamaan ako ng tingin bago umalis.

My mind went fuzzy. I feel disoriented from the scenerio in my head. I'm confused. Really confused. I balled my hand into fist. Pinanood ko lang si Jessica na lumayo. She left me stood like a statue, helpless.

"Ericka... I-Im speechless. Wow. May nagbago sayo," sabi ni Laura.

"Hindi ako makapaniwala," sabat ni Becca. "Paano mo nagawa 'yon?"

"I-It took me five years to control my anger issue," I said, mimicking my answer in my head awhile ago.

May sinasabi pa sila pero hindi na 'yon pumapasok sa isip ko. Tumingin ako sa paligid at nakita ko si Rake na nakatingin sa'kin. Gaya ko, nakakunot din ang noo nito. Nakita niya ba ang nangyari?

May sinabi siya sa kausap at maya-maya lumapit na samin tatlo.

"Ladies," bati nito samin.

Ngumiti ang dalawa. Lalo na si Laura na para bang hindi sila halos magpatayan five years ago. As if, they'd all moved on from the past. Mas lalong napakunot ang noo ko. Hindi lang pala ako ang may karapatan magbago. Sila rin.

"I'm glad you didn't throw shade to each other and you stopped the bitchy cat fight five years ago."

He was drinking again. I could smell him from here.

"Of course, Rake, hindi ba ito ang gusto mo? Magkaayos-ayos kami. Saka malaki ang utang na loob namin sayo." ngumiti si Laura, wala nang hatred sa mga mata nito.

"Kailangan na magbago kaysa naman pahirapan mo ulit kami," sabi ni Becca at napatingin sakin. "Pero si Ericka, nagsisimula pa lang bakit parang ang laki na ng pagbabago niya?"

"Because I've changed," I proudly answered. "Walang patutunguhan 'yong galit ko kapag dinala ko parin dito."

"Glad to hear that, Quinn." Pero hindi umaabot sa mata ni Rake ang ngiti niya. "But that doesn't mean makakaligtas ka sa mga pinagdaanan ng iba."

"I said it before then I will said again, I'm done playing---"

"I won't take no as an answer. It's the only way, Ericka. Ako muna bago si Rebecka. Prove to me your worth."

Nararamdaman ko nanaman ang galit ko. "I know my worth, Rake. And I am the biological mother of Rebecka. May karapatan ako sa kanya. Pwede natin dalin ito sa korte?" taas kilay kong tanong.

"Hindi ka mananalo sakin. Maniwala ka. Mas gagawin mo lang komplikado ang lahat."

Humawak si Laura sa balikat niya. "S-sundin mo nalang ang sinasabi niya. Kasi napagdaanan namin lahat 'yon. Si Tanya tanga, tumakas dahil hindi niya kinaya."

Huminga ako ng malalim. Kung ako ang dating Ericka, hindi ko hahayaan may magdikta sa mga kailangan kong gawin. But I guess, I'm smarter this time pag-iisipan ko muna mabuti ang mga hakbang na gagawin ko.

"What game you are playing, Rake?" tanong ko sa kanya.

A wide playful smile flashed across his face. "Be my escort tonight," he offered his hand to me. "Nakatayo ka lang sa tabi ko, makikinig sa mga pag-uusap namin na walang sinasabi o ginagawang kababalaghan, is that hard?"

Tumingin muna ako sa dalawa. Their face was telling me to go for it.

"And?"

"As a reward I'll show you one of Rebecka's videos."

My anticipation from seeing my daughter excites me. Kahit pinagdadamot siya sakin ni Rake ngayon. Kahit sa video ko lang makita siya na gumagalaw. I desperately would do it.

"Okay. Gagawin ko." Imbes na hawakan ko ang kamay niya. Kumapit ako sa braso ni Rake.

His smile was changing from a boyish one to his dark humor smile, that only Rake Alicante would know.

His drunk. I knew that. Ano-ano na ang pinagsasabi ni Rake sa mga lalaking kausap.

"When at night, I fuck girls like a toys. Hindi ko na kailangan maghanap dahil sila mismo ang lumalapit sakin."

"Oh!" nagtawanan ang mga kausap nito. "Iba talaga ang karisma mo, Rake." they were tapping his back.

I was bored. Standing beside him. Emotionlessly watching them talk.

Humikab ako.

"Nako! Mukhang inaantok na 'yan chicks na kasama mo, ha?"

Tumingin sa'kin si Rake. Nilapit niya ang mukha sa tenga ko. My heart was beating fast again. Lagi akong nine-nerbyos ngayon kapag lumalapit siya.

"You sleepy?" he asked, not smiling.

"No, go on." I was staring straight to his dark eyes. "I can handle this. Kaya ko pa maghintay."

"Baka hindi na makapaghintay 'yan ah," sabi ng isang kasama nito.

"Sabi na nga ba! Naalala ko na kung sino siya. Si Quinn 'yan doon sa VIP club, 'di ba?"

Hinawakan ni Rake ang bewang ko. We both looked at the guy who just talked. I wanted to hide. I didn't want to remember any of it. It reminded me of the old times. Old pain. Old flame.

"Oh, bakit parang takot na takot ka?" lumapit ito ng bahagya sakin.

Hinarang ni Rake ang isang kamay sa dibdib nito. Seryosong seryoso na ang mukha niya. Tumaas ang tensyon sa pagitan nito at ng lalake.

"Pinagdadamot mo na ngayon mga babae mo?" tumatawang sambit nito.

"She's my exception. This one is mine. No one touches what's mine."

I couldn't describe his face.

"I will kill someone who would try to do that."

Sumagot nanaman ang isang lalaki. "Rake, magkano ba? Madadaan naman sa offer 'yan, di ba? Madaming naghihintay sa pagbabalik niya. I heard she also fucked your s---son of a bitch!" nagulat ako nang suntukin ni Rake ang mukha nito.

"Stop! Rake!" awat ko sakanya.

Hawak-hawak ng lalaki ang pisngi. Nakapulupot naman ang kamay ni Rake sa kurbata nito.

"Don't even dare doing that again. Be a fast learner that when I say it once, you understand. Kung ayaw mo magising sa empyerno."

Hinila na ng mga lalaki ang sinuntok ni Rake. Namamaga na ang pisngi nito. Nakakuha narin sila ng ibang atensyon mula sa ibang bisita. Nagwalk-out si Rake at iniwan akong magisa.

Pati sila Jessica, Laura, Becca and that girl she met in the restroom, papalapit ito sa kanya na may security guard sa magkabilang gilid.

"Nako ka! Bakit mo naman ginalit si Mr. Alicante!" bulyaw nito sakin. "Kailangan mo na umalis." hila nito sa braso ko.

"I didn't do anything!" sigaw ko. "Umawat lang ako!" pilit kong tinatanggal ang hawak sakin ng mga security.

I saw Jessica's face smirking at me. Nasaan ba kasi si Rake? Bakit lagi na lang ako pinapatapon ng mga nagta-trabaho sa kanya?!

"I know him!" pagpupumilit ko.

Nang walang Rake ang bumalik para harangan ang nagpapalayas sakin. I just raised my middle finger to Jessica.

"Miss, h'wag kana magulo. Bawal kana pumasok sa loob."

"Kilala ko nga kasi siya. He's Rake Alicante we were once business partner."

Ughh. Hindi nila ako pinakinggan napaupo nalang ako sa kalsada. Wala na bang imamalas itong gabi na ito? I wanted to scream but that would only attract attention.

Hindi ko pa man din dala ang sasakyan ko at naiwan ko sa loob ang bag ko. Shit. Tinanggal ko na lang ang heels ko at naglakad sa gilid ng kalsada.

Halos kalahating oras na ako naglalakad at napapagod nadin ang paa ko. Nang makarinig ako ng malakas na busina sa likuran ko.

I stopped and turned around. It was Rake's car. I crossed my arms when he got out from the car.

"What do you need?" I asked. "Pagkatapos mo ako ipagtanggol at iwan at pabayaan saka ngayon mo ako hahabulin."

Tumawa si Rake. "Pinagtanggol kita dahil ina ka parin ng anak ko at ayokong nababastos ka."

"So? Bakit ka andito para sabihin lang 'yan?"

May kinuha si Rake sa bulsa at iniabot sakin. It was a videotape. Very very, oldy.

"Rebecka's," maikling sambit niya. "Your reward. I'll see you tomorrow, Ericka." tumalikod na si Rake at hindi man lang siya niyaya na sumakay sa sasakyan.

Pinaandar nito 'yon at huminto sa gilid niya. Ibinaba ni Rake ang bintana.

I lowered down my head. "Yes. Thank God naawa ka. Papasakayin mo ba ako?"

"Una, sakin. Sakin ka lang pwede sumakay. But not in my car, Ericka." he smirked and left me speechless.