Ella's Point Of View

"A-Anak, Mommy's here"

"Nurse, nurseee!!!"

"Lie please open your eyes"

"Natalya"

Kaniya-kaniyang tawag ang lahat nang maabutan naming gumalaw ang kaniyang hintuturong daliri

Pinakatitigan ko ito na tahimik na nagpapahinga habang nakapalibot sa kaniya ang lahat

Wala na ang mga pulis at maging si Janice. Maging ang pamilya ni Kian ay umalis na din nang hindi manlang namin namamalayan

Halatang namumugto ang mga mata ko dahil nakita ko ang mga iyon sa salamin. Sa ganoong klaseng pag-iyak ay namugto agad ito

Napakababaw ko!

Parang hindi pa nga nagsi-sink in sa akin ang lahat ng napag-usapan namin ni Kian

He broke me up! At parang hindi pa din ako makapaniwala

We still need to talk. We can fix this. Babawiin niya din lahat ng sinabi niya kapag napag-usapan namin iyon nang masinsinan

Nasa kaliwa banda ang magulang ni Dem at maging ang mga kaibigan nito samantalang sa kanang banda naman sina Kian, Oliver, Justin at Erick na kung saan banda nakagawi ang paningin at ulo ni Natalya. Ako naman ay sa bandang paanan

"A-Anak, we're he-here lang. Wake up for me baby please?" Her mom pleaded. Bakas sa boses nito na umiiyak siya

For some reason...

She did!

Everyone was shocked. She woke up! After two weeks, ngayon pa talaga? Ngayon pa kung kailan ganoon ang huli naming napag-usapan ni Kian?

Mamungay-mungay ang mga mata nito at pilit inaaninag ang kaniyang nasa harapan. Kila Kian

Maingat nitong iminulat ang kaniyang mata ngunit muntikan na siyang mapatalon at matanggal ang kaniyang suwero dahil sa gulat. Hindi ko alam kung bakit...pero nakatitig siya kay Kian

Nanlisik ang mga mata nito na akala mo'y sasakmal ng tao

Her parent's stilled. Hindi pa din sila makapaniwala na gising na ang pinakamamahal nilang Prinsesa

Tumaas ang kilay ni Natalya at nakipagtitigan kay Kian

Kumalabog ang puso ko dahil sa sobrang kaba. Gusto ko nang umiyak dahil duon. Paano k-kung...pa-paano kung mag-

"Who are these ugly peoples!!! Why are you in my fucking room? I'm not pinahintulutan you so why are you here? I don't even know your ugly faces. You're not pasok with my taste but..."

Napaawang ang labi ko dahil sa dire-diretso niyang sinabi. W-Why she h-have to be l-like that?

Unti-unting umiyak ang kaniyang ina hanggang sa marinig ito ni Natalya. Her face softened when she saw her parents and friends

Samantalang halos hindi na makagalaw ang apat na sinigaw-sigawan ni Natalya kanina

I should be thankful right?

I think sa akin talaga nababagay ang kaniyang titulo bilang heartless woman kasi ang saya-saya pa ng puso ko dahil sa natuklasan

H-Hindi niya naaalala sila Kian s-so there's a po-possibility...

I shook my head to stop myself from thinking. I plastered a smile on my face while looking at them, all worrying

"M-Mom, why are you crying? What they did to you? Did they hurt you physically? Tell me!! I will slap them one by one!!" Nangangalaiting sigaw nito at tinignan nito ang apat na lalaking hindi pa din makapaniwala sa nangyayari

Maging sina Celes, Shane, her Dad, and brother's still shocked

"W-Wa-Wait!! I'm in a hospital??" Nagtatakang tanong nito. Mukhang ngayon lang niya napansin ang mga kung ano-anong bagay na nasa katawan pati sa bibig at ulo nito. Maging ang makina

"Call the Doctor. I want the best among the best, now!!!" Naghe-hysterical na sigaw ng kaniyang Kuya. Sa sigaw niyang iyon ay maaari nang marinig ng mga Doctor sa baba kaya hindi na kailangan pang may lumabas para tumawag

"Why the hell are you shouting Nathaniel Buenaventura, you're so fucking annoying!" She hissed until the Doctor's came

"Can you leave us first Mister and Misis Buenventura and also your companions?" He said then rushed towards Natalya "Check-"

"Bu-"

"Please sir, this is between us, Doctors and patient only" Pakiusap nito kaya wala na kaming nagawa pa

Pagkalabas palang namin ng kwarto ay paparo't paparito na si Kian, maging ang magulang ni Natalya ay hindi mapakali

Ngumiti ako ng pagkatipid-tipid dahil dun.

Kahit sa pagpapahinga nito ay siya ang inintindi nito, hanggang sa paggising ba naman?

Shut it Ella, she's a patient!!

Para akong tanga na kinukumbinsi ang sarili

"She needs to be fine completely, I don't want my princess to suffer like that" Dinig kong bulong ng kaniyang Kuya habang hindi din mapakali sa waiting area

"Do you still know your name?" Mahinanong tanong ng Doctor. Rinig na rinig ito dahil nasa hamba lang kami ng pinto

"What?? Are you serious with that question?" Mataray na sagot ni Natalya. She's back

"Of course" Kahit hindi ko nakikita ay alam kong nakangiti ang Doctor sa kaniya. Mukhang hinahabaan ang pasensiya sa pasyente niya

"Tsk whatever. Of course I still remember my wonderful name. How can I forget that? I am Nathalie Chanell Buenaventura, the Queen and the most beautiful woman in this world"

Napangiwi ako sa sagot nito. Napakayabang!

Madami pang tinanong ang Doctor at sinisinghalan muna ito ni Natalya bago sagutin. Karamihan sa tanong ng Doctor ay hindi tugma sa sagot ni Natalya

Meron pang pagkakataon na tinanong ng Doctor kung anong huling naalala niya bago mangyari ang insidente ngunit sinagot niya ito ng iba. Sinabi nitong ang pagsali niya ng pageant kaya siya naitanghal bilang Queen bee sa BRIA University ang huling naaalala

Ilang minuto lang ang nakalipas ay lumabas na ang Doctor together with the nurse. Lumapit agad ang lahat sa Doctor habang ako ay nanatili lang sa dating pwesto habang palihim na nakikinig sa sasabihin ng Doctor

"Shane, Celes, pwede bang bantayan niyo muna si Chanell sa loob?" Nakikiusap na sabi ni Tita Beatrice. Bakas pa rin ang luhang namumuo sa kaniyang mga mata

Sumunod ang dalawa at matapos nun ay huminga ng malalim ang Doctor at tska nito tinignan ng deretso ang magulang ni Natalya.

I can tell that this is a bad news for them

"I'm sorry Mister and Misis Buenventura" Panimula nito kaya nabuhay ang kaba sa lahat

"But your daughter is suffering from... retrograde amnesia due to the impact of the stone in her head" Napaawang ng labi ng lahat maging ako dahil sa paliwanag ng Doctor. Hindi pa man malinaw sa amin ang ibig niyang sabihin tungkol sa retrograde ay alam na naming isa itong uri nang pagkawala ng alaala

Ang hindi lang namin lubos na alam ay kung ano ang naapektuhan nito dulot ng malakas na impact niyon sa kaniyang ulo

"What is it Doc?" Matapang na tanong ni Kian kahit pa pansin kong medyo nanginginig na ang kaniyang daliri

The Doctor's gave us an apologetic smile before he continue "Retrograde Amnesia is a loss of ability to recall episodic memories and many times semantic memories that happened before a brain injury occurred. It tends to be a strongest for memories that happened just before the brain injury event" He said.

I tried to process those words in my mind for me to understand what kind of amnesia is that. Natalya's Mom started to cry but her husband's beside her is trying to make her calm even though nahihirapan din ito sa sitwasyon ng kanilang anak

"Let me give you an example. A person who has a serious concussion in a car accident or anything else that can cause your head to bleed and lose a lot of blood in it may have no recollection of his or her life for several days before and after the accident" He sighed and glanced us for a bit

"It frequently occurs in patients who had a head trauma as a result of a large impact. As I previously stated, a heavy blow to the head can leave you unable to recall persons or events. Even if you are not knocked out, the injury might cause memory loss. Memory problems may or may not go away depending on the severity of the head injury. To be honest, there's a chance na mag-lead ito ng comatose for the days na hindi siya nagigising because she had lost too much blood and was experiencing internal bleeding according to the CT scan, but thankfully she woke up already." He paused for a long explanation then fixed his spectacles bago nito ipinagpatuloy ang pag di-discuss

"Mostly, patient with retrograde amnesia doesn't remember recent happenings before the accident" He stared us all one by one then formed a little smile on his lips.

"I know that some of you wants to ask me if there's any chance she would remember you all. And my answer is yes" Halos lahat ay nabitawan ang napakabigat na buntong-hininga nung marinig iyon mula sa Doctor. Mukhang kanina pa sila nagpipigil ng hininga dahil sa dami ng sinabi ng kaharap namin

"Well, she's still lucky dahil retrograde amnesia lang ang naging epekto nito sa kaniya. Pwede ko siyang resetahan ng gamot, but of course we need your participation or your cooperation. You need to get her sometimes in her favorite place or anything na makakapagpa-alala sa kaniya. Give her a proper meal and some healthy foods para mas mapabilis ang pagbalik ng kaniyang lakas. For now, yan lang muna ang maipapayo ko sa inyo at kapag medyo okay na siya, pwede niyo na din siyang idischarge at pagpahingahin sa inyong tahanan"

"Thank you Doc De Guzman" The latter nodded then leave us all here dumbfounded

Best among the best...

Those words echoes in my mind. He's so smart. I think siya talaga ang Family Doctor ng mga Buenaventura

Naipaliwanag nito ng husto ang ibig sabihin ng lagay ni Natalya. Humahanga ako sa paraan ng pananalita niya. Masyadong propesiyonal

Pumasok kami sa loob ng sabay-sabay kaya napalingon ang tatlo. Mukhang kasalukuyang nag uusap-usap ang mga ito bago kami dumating

Tumaas ang kilay niya't tinignan ako kaya naman halos irapan ko na siya dahil sa iniasta niya

Hindi na nga siya makaalala, gaganya-ganyan pa siya psh!

"Arrggg!! I don't like you, you evil witch. Why the hell did you raise your brows to me?"

Halos malaglag ang panga ko dahil sa pagsigaw at sa sinabi nito sa akin.

"W-What? I d-did-what?" Napapaawang na labing sabi ko. I can't believe she just turned the tables on

"You raised your freaking drawing brows to me, you bitch" Nagngingit-ngit na singhal nito sa akin

W-What the fudge? My drawing-what?

"Chan-"

"Wait a minute life saver. How about these guys? Who the hell on earth are you?" Baling nito kina Kian, Oliver and Justin matapos niyang putulin ang dapat na sasabihin ni Celes

Sasagot palang sana si Kian pero inunahan na siya ni Kuya Niel "They are your friends, Chanell" Nagpapaintindi nitong aniya. Gone the 'princess' word

"You've to be kidding me Kuya Niel! Shane and Celes are only my friend. I don't even know them. Especially that ugly girl over there. I don't like her presence, duh it's irksome!"

She's sick okay? Just understand that pathetic woman, okay?

Ngumiti ako ng peke sa kaniya matapos kong kumbinsihin ang sariling magtimpi

Baka mamaya masabi ko pa ang totoong lagay niya't maglupasay siya, tsk

Ilang minuto lang ang nakalipas ay nagpaalam na akong uuwi. Wala din naman akong gagawin doon

I just came dahil alam kong duon dederetso si Kian

I almost forgot that we're still wearing our uniforms. Gabi na din at maga-alas otso na

Sana madami pa ding cab na paka-

"I'll bring you home" That voice blasted on my left ear pagkalabas ko palang ng kwarto

It's Kian. Halos muntikan pang manggilid ang luha ko dahil naalala ko na naman ang huling usapan namin kanina. Pero hindi pa officially because he needs to know my side first for closure na din

But I'm also confused with my feelings. I don't know if it's pure love or just normal because I can also feel it to Oliver and Justin

And I can say that, I can't. Hindi ko siya kayang bitawan ng ganun-ganun nalang while he was pursuing her bitch mistress

I'm aware that my tongue is too sharp but that's the truth. Pasimple niyang inagaw sa akin si Kian kaya naman masasabi kong she also deserve what happened to her

Baka nga pasalamatan ko pa si Questly kapag nagkataon

"No but thanks. I can go home alone" I refused

"Wala naman akong sinabing hindi mo kaya"

"I can ride a cab don't worry" Pamimilit ko. Maybe we can just talk tomorrow? I'm tired.

"Wala naman akong sinabing hindi"

"Stop being so rude, Kian. You already ended us yet you still show some concerns for me? What is it all about? I didn't do anything for you to get hurt while you did the opposite thing to me. I didn't hurt you physically, mentally or even emotionally but what are you doing?" I gasped

"May narinig ka bang reklamo sa akin? Sinaktan ba kita matapos mong sabihing nalito ka lang sa nararamdaman mo at kay Natalya naman talaga?" I laughed with that thought. Buti nalang at gabi na kaya wala nang masyadong tao. Baka pwedeng gumawa ako dito ng eksena.

"Nung sinabi mong hindi mo ako minahal bilang nobya pero bilang isang kakilala ay nagreklamo at nagalit ba ako sayo ng husto? Hindi diba? Dahil mahal kita Kian. Hindi ko maipaliwanag kung bakit katumbas ng pagmamahal ko sayo ang pagmamahal ko sa kapatid at pamilya ko pero hindi ba dapat isipin mong maswerte ka dahil kahit sinaktan mo ako, hindi ko pa din kayang magalit sayo?"

Pinunasan ko ang luhang sunod-sunod na tumulo sa mata ko at agad ko siyang tinalikuran para makauwi na

Ayoko na dito. I want to be alone!

"Ella..."

Pero hindi ako lumingon

"Please let me drive you home"

Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa labas pero hindi niya ako tinantanan. Sumunod pa din siya

"It's getting late, you-"

"Will you please shut up Kian? For once, I n-need to breathe. C-Can you give that t-to me?"

Nagpahagulgol ako dahil sa sakit na namuo sa dibdib ko. "I need space. I know that you already said that you want this fucking relationship to end but, can you give me at least some time to think? To process everything? And to heal my wounded heart? Can you do that for me?" Nagsusumamo kong tanong.

Kung kanina ay nakaya kong tiisin habang nakay Natalya siya pero ngayon ay hindi na. Napupuno din ako, at masasabi kong hindi ko na kaya. I am so frustrated especially my mind and my heart are betraying me

I laughed sarcastically with my own words before leaving him dumbfounded. I rode a cab and I can't stop myself from crying. Buti nalang at hindi na ako tinanong ng driver dahil mas magiging awkward lang yun sa lagay ko, kaya naman nakauwi ako ng mugtong-mugto ang mukha ko

I hid my face using my hair but before I could do that, I saw a woman approaching. Mukhang palabas na ito at nagmamadali

My lips parted in shock. It was a woman in the mid 30's to 40's. A short shoulder-labeled hair with a red lipstick on

She was still wearing her corporate attire na parang dito ito dumeretso pagkatapos sa trabaho

"T-Tita Abegail"

Wala akong maalalang pinakilala ko ang Mom ni Kian kina Mama at Papa

Napantig ang tainga ko nung may marinig akong yabag papunta sa gawi namin

"Oh, akala ko ba aalis k-kana-Anak?" Lumaki pa ang mga mata ni Mama't hindi makapaniwalang nakauwi na ako

Pero malamang ay napansin din nila ang namumugtong mata ko

"How did you two met?" Nag-aalangang tanong ko. Hindi ko alam kung anong tamang salita ang gagamitin pero okay na din yun para malaman ko

Parang biglang umurong ang mga luha kong kanina lang ay nag uuna-unahan sa pagtulo

Naantig kasi ng atensiyon ko kung paano nilang kilala ang isa't isa gayo'y ngayon ko lang napansin na pumupunta pala dito si Tita

Madaming pumupuntang kumare si Mama dito sa bahay noon pa man pero maski isang beses ay hindi ko siya nakita na napagawi dito. Ngayon palang talaga

"A-Ah. Magk-kaibigan kami ng M-Mommy ni K-Kian anak" Napakunot ang noo ko dahil sa paraan ng pagsasalita ni Mama

"Are you okay...Ella?" Napakurap ako dahil sa tanong ng Mommy ni Kian. Bakas sa mukha nito ang pag-aalala. Tumango nalang ako at nagpaalam

"Pasok na po ako Ma at Tita, mag-iingat po kayo sa daan"

Nakita ko pang sumilay ang ngiti sa labi ni Tita Abegail pero iwinaglit ko na lamang iyon sa isip ko

Paano sila nagkakilala ni Mama?

At kailan pa?

Bigla na namang bumalik sa akin ang isipan ang nangyari kanina. Napakadami niyon at parang sasabog na ang ulo ko dahil sa mga impormasyong nalaman ko

'O-Opo, actually pa-parang kamukha niya po siya'

Nanumbalik na naman tuloy 'yong sinabi ni Miss Janice Tumvardo kanina.

Dahil dun ay napatayo ako sa salamin at hinarap ang mukha ko. Pilit kong isinisiksik ang mukha ni Questly sa isip ko

Nung hindi pa makontento ay sinubukan kong isearch siya sa facebook pero nakalimutan kong hindi ko pala alam ang kaniyang apelyido

I tried to searched her name pero iba't ibang mukha naman ang lumalabas kaya halos gumive-up ako sa kakahanap pero naisip ko si Oliver na baka alam niya kaya dali-dali kong kinuha ang cellphone ko't tinawagan siya

Nakakatatlong ring na ito pero hindi pa din siya sumasagot kaya naisipan kong baka nasa hospital pa din siya

Napangiti ako ng peke sa harap ng salamin dahil masasabi kong napakaswerte ni Natalya

Muntikan ng natapos ang tawag pero buti nalang nasagot niya

[Hello Ella? I'm sorry, naka-silent kasi ang phone ko. I'm on my way home. Why?] Bakas sa boses nito ang pagod

Marahil pati din siya ay naapektuhan sa mga pangyayari

Sa pag-reveal sa totoong may pakana. Sa sinabi ng Doctor para sa kalagayan ni Natalya na alam kong itinuring na din nila bilang kaibigan. At hanggang sa paggising niya

Napakaswerte talaga niya!

"Sorry for the call but let's make it a quick. It's about Questly, I just want to ask what is her whole name or any social medias niya na aware ka" Binalot ng katahimikan ang kabilang linya hanggang sa narinig ko ang pagbuntong-hininga nito

[Why don't you try Kian's surname? Because according to his parents, magkapatid sila]

Realization hits me. Oh crap Ella, bakit ko nga ba nakalimutan iyon?

Tinapos ko na ang tawag nung marinig ko iyon. Baka may mangyaring masama pa siya kapag nagkataon

I searched Questly Asuncion and waited for one to two minutes because of the connection

Lives in Sta Rosa Laguna

I found it! I clicked that account and her whole name stock in my head when I read her bio

El Questly Asuncion

I clicked her display picture and stared at it for a long time. She's sitting alone while looking at the sun to rise up but something caught my attention

I frozed when I read a little text on it saying...

Yelling for attention to my brother and sister

My heart was beating so fast and I was afraid it would jump out of my chest

Sister?

—°—

END OF CHAPTER 42!