Chapter 21

Nathalie Chanell's Point Of View

"Arrgggghhh" Ungot ko dahil parang binibiyak sa sakit ang ulo ko. What happened? Bakit ganito kasakit?

Nang mamulat ko ang dalawang mata ko ay si Mommy agad ang nakita ko. May nilagay itong gamot sa bedside table at tubig para siguro pang pawala sa sakit ng ulo ko

I'm so thankful that I have her. I smile pero walang bakas na kasiyahan sa mukha nito kaya nagtaka ako. She's so serious!

"M-Mom" Usal ko pero umupo lang ito sa gilid ng higaan ko at pinakatitigan ako

Naalala ko namang kagigising ko at malamang sa malamang ay amoy panis na laway ako kaya nagpaalam muna ako saglit para magsepilyo

Nang pagpasok na pagpasok ko sa CR ng kwarto ko ay napasandal nalang ako sa pinto nito at napahinga ng malalim

Pumunta ako sa maliit na lababo na nandoon at nagsimula na akong magsepilyo. At bawat slide ng toothbrush sa ngipin ko ay napapaisip ako kung ano ba talaga ang kasalanan ko. Pilit ko 'tong hinahalungkat sa isipan ko pero wala talaga akong maalalang nagawa ko para mag-act si Mommy ng ganito

Nang matapos ako ay dahan-dahan kong pinihit ang door knob at sinilip muna si Mommy. Kasalukuyan nitong pinagmamasdan ang litrato namin ni Vier na nasa tabi niya kaya naman lumabas na ako

"Liechan" Oh goodness! I'm boom! Inabot muna sa akin nito ang dalang gamot at sa bawat lunok ko ng tubig ay tanging ito lang ang maririnig mo sa apat na sulok na silid na ito

Hindi naman sa takot ako pero parang ganun na nga. Hindi marunong magalit si Mommy pero batay sa ekspresyon nitong hindi ko mabasa, mukhang may nagawa nga akong hindi maganda na hindi manlang ako aware!

Galit ba ito dahil umuwi ako ng lasing o galit ito dahil kasama ko si Kian na nag-uwi sa akin?

I froze and blink multiple of fucking times. Si Kian ang nag hatid sa akin? Kung ganun, bakit parang galit si Mommy eh baka mas gustong-gusto pa nga nito ang senaryong iyon eh!

"Liechan" Tugong muli nito. Nilingon ko si Mommy at tipid na ngiti lang ang naisukli ko

Hindi ko alam kung anong nagawa kong kasalanan. Ganito kasi si Mommy kapag nagagalit, hindi palaimik. In short, nakakatakot, kasi mamaya pinapatay ka na pala sa isip-isip niya

Mom is nice! Yan ang sabi ng kabilang bahagi ng utak ko

Yeah, she's really nice

"M-Mom" Tanging naiusal ko. Hindi ko kasi alam ang gagawin ko at wala akong kaide-ideya kung bakit wala ang hyper ng Mommy ko na lagi kong nakikita. She's really serious!

"Care to tell me what happened? Your Mom was worried" Anito na nakatingin pa ng matiim sa akin

Pilit ko namang hinahalukay ang isip ko para sana i-analisa ang pangyayari ngunit natigilan ako nang may na-realized at naalala

Damn it! It hurts like hell. Shit parang binibiyak talaga ito sa sobrang sakit!

"How old are you?" Mom asked me kaya natigilan ako na parang pati ang sakit ng ulo ko ay tumigil din bigla dahil sa obvious nitong tanong

Pinakatitigan ko muna si Mommy kung nagbibiro ba siya bago ko ito sinagot. Because I have no idea why she's asking eh alam naman niya "17 po" Sagot ko at biglang akong napayuko

"Anong taon ang pagiging legal age?" Kinabahan naman ako. Shit! I don't like this feeling, pakiramdam ko kasi may nagawa akong hindi pa akma sa edad ko

What is it again Chanell? Ano bang—

Nanlaki ang mga mata ko ng ma-realized ko ang gustong ipabatid ni Mommy "M-Mom, I'm sorry because I acted like I was free to do anything I wanted to do. I used our power to enter that bar. I'm sorry Mom" Napayuko ako matapos kong sabihin iyon. Ayaw na ayaw ni Mommy na ginagamit ko ang apelyido namin para masunod lang ang gusto ko

Arggghh Nakakainisss!!

But her emotion remains. Whattt??? My Mom is the nicest Mom in the world pero kapag nagalit siya, siya ang pinaka-nakakatakot. Yun ang mahirap sa mabait eh, iba kung magalit!

"Liechan" si Mommy again. It means, may iba pa akong kasalanan?

Pero! I have nothing! Yun lang ang maaaring kasalanan ko na ikinakaganito ni Mommy ngayon

Goodness Chanell, what have you done to make your mom like this?

Ayaw ko na, masakit na nga yung ulo ko pag-iisipin pa ako. Hindi ko na kaya "A-Anything else M-Mom?" I asked struttered

"Yes" Sagot nito na mas lalong nagpakaba sa akin. Inangat ko ang ulo ko nang marinig ko ang door ng room ko na nagbukas

Si Daddy!

Nakahinga ako ng maluwag dahil dun pero nang ngitian ko ito ay... Anak nang!!!

SERYOSO DIN??????

Ano pa bang kasalanan ko at ganito sila kung magsi-asta?

"Anak" si Daddy. Waaaa deretsuhin niyo na ako Daddy pa-suspense pa kasi. Ang sakit na nga ng ulo ko, ganito pa sila. Anong eksena ba kasi ito? Hindi ba pwedeng ipagpaliban muna?

Sorry naaaa!! Childish talaga ako 'pag ganitong eksena, malayong-malayo sa Nathalie Chanell na malditang sinasabi nila

Kaya naman hindi ko na napigilan "A-Ano pa po ba ang i-ibang kasalanan kong aya—"

I heard my door as it opened and closed "YOWWWW!! WHAT'S UP CHANGETTT!" But his smile's fade away nang mapansin niyang seryoso kami

Hays Kuya Niel naman ehh! Hirap na hirap na nga akong tanungin bakit ngayon ka pa tumayming?? "Ahhh Hehe, u-umm pe-peaceee t-tayo" Akmang kakaripas na ito ng takbo nang biglang magsalita si Mommy "Stay" Anito

Waaaa, Mommy maging childish ka nalang ulit pleaseeeee!!

"We want to talk to the both of you"

Wag kang tatawa-tawa dyan Chanell at lagot ka ngayon kapag nagkataon!

TAMA, TAMA! ZIP YOUR MOUTH FIRST CHANELL!

"Gusto namin ng Mommy niyo na bigyang kasulatan ang pag-aaral niyo sa BRIA" I heaved a sigh.

Kasulatan lang pal—Wh-What the fuck? Kasulatan para sa pag-aaral naming dalawa? Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Daddy. What does it mean? Anong kasulatan?

"W-Whatt??" Tanong ni Kuya Niel. Parang gets na agad niya ah?

"Yes, gagawa kami ng kasulatang kapag nasa loob kayo ng eskwelahan ay estudyante kayo at bawal na ang inasta niyo nitong nakaraang taon at nito lang na araw" Sagot ni Daddy kaya naman literal na nanlaki ang mga mata ko dahil dito "Kasulatang magiging normal na estudyante na lamang kayo at wala na rin kayong special treatment na mararanasan" Dagdag pa ni Daddy kaya para akong nanlumo sa kinauupuan ko

Paano na ang titulo ko? Wala na akong karapatan ganun? Pati yun wala na ding kapangyarihan? So ano pang silbi nun ngayon? Ano pa ang silbi na hinirang ako bilang Queen ng unibersidad kung wala din naman itong kapangyarihan?

Hindi ko na talaga napigilan pang magtanong "How about my title?" I asked hopelessly

"Still yours" Mom said flatly. Alam ko namang akin pa rin pero wala na bang magagawa yun? Masisira ang pagkamaldita ko ddiiitttooooo!!

"Are you okay with that?" No Dad! Hindi po okay!! Pero ano pa bang magagawa ko? Si Mommy ang masusunod eh. She's scary!!

"It's okay with me, but to my sister? I think, no" Pinanlakihan ko ng mata si Kuya Niel just like 'makuha-ka-sa-tingin-look'

"Chanell?" Napakurap ako. Hinihintay nila ang sagot ko and as if I have a choice?

Nakakainisss!

"Y-Yes po, it's o-okay" Nginisian naman ako ni Kuya Niel nang nakakaloko.

"Pa-Paano po pala yung kasulatan sa p-pagiging Queen ko, D-Dad?" Kinakabahang tanong ko

"Ohh, thanks for reminding me" Tsk Dad, kanina ko pa kaya binanggit ang tungkol sa titulo ko tas ngayon mo lang na-realized?

"Napag-usapan na din pala namin iyon ng Mommy mo na ipapawalang bisa na ang patungkol sa rule na iyon" Bigla akong nanghina sa narinig ko. Paano ko na masisindak sina Santita at si pangit na yun kung wala na akong panakot? Gusto kong umiyak ngayon pero pinipigilan ko talaga ito ng sobra. Paano pa ako rerespetuhin ng mga bruhang nasa loob ng unibersidad na iyon? Mayroon pa manding mapangahas na kating-kati na banggain ako

Kaya naman hindi ko na napigilan ang sarili kong magbigay ng aking hinaing "Dad, Mom! Don't do this to me! Ano pa pong silbi ng titulo kong iyon sa school kung normal lang din naman pala yun at wala nang silbi?"

Ang rule kasi pag bilang Queen ay, you should follow your Queen sa kahit anong iu-utos or sasabihin nito. Dapat din ay katakutan mo 'to dahil nakatataas siya kumpara sayo. Ang pagiging Queen or Princess kasi ay katumbas siya ng President ng Student Council. Kaya naman paano na ako makakapagyabang na ako ang Queen kung wala naman nang laban yung titulo kong iyon?

Gets mo? Kung hindi, magbigti kana dahil naiinis talaga ako!

"The title is still yours pero hanggang dun nalang yun anak, hindi porket apo ka ng may ari ay gagawin mo na ang gusto mong gawin dahil dun. Kaya gusto na din naming tanggalin ang kapangyarihan nito maging sa kakayahan ng mga Princesses" Nakakapanlumo talaga ang narinig ko ngayon-ngayon lang

"But they will disrespect me kapag nalaman nila ito Mom. Hindi ba kayo natatakot na one day ay may kalmot na sa mukha ang anak niyong ito?" Turo ko sa sarili ko "Hindi na nila ako katatakutan Mommy kaya gagawin na nila kung anong gusto nilang gawin sa akin" Sabi ko gamit ang kalmadong tono

"Then gain their trust Liechan. After all, may school rules pa din naman kayo baka nakakalimutan mo Anak? Sila na ang bahala kung sakaling may gawin nga sila sayo" Sagot ni Mommy

I heaved a sigh.

"If you don't mind Mom, Dad, pwede niyo po bang sabihin ang dahilan kung bakit niyo yun gagawin?" Hayst, buti naman Kuya Niel nakapag-isip ka pa ng tama!

Ngumiti nang pagkatipid-tipid si Mommy bago ito sumagot "It's because of her" Anito at tinitigan pa ako ng bahagya

Meeeeeee???? Why me? Anong ginawa ko?

Waaaaaaa "Anong ginawa koooooo!!!" Bigla silang nagulat sa inasta ko at maging ako ay nagulat dahil nasabi ko na naman yung dapat nasa isip ko lamang. Shiittt, umatake na naman 'tong sakit kong 'to

"A-AHHH EE-Ehh S-Sorry po, u-umatake na naman p-po kasi itong s-sakit kong i-ito" Napapahiyang tugon ko kaya nagtaka naman sila at bakas sa mukha nila ang pag-aalala

Anong nangyayari sa kanila?

"M-May sakit ka Anak?" Tanong ni Daddy na siyang unang nakarecover

"M-Meron po" Bakit, bakit ganiyan nalang ang reaksyon nila? Eh sakit ko naman talaga yung nasa isip ko lang tapos bigla kong masasabi ah! Aware naman sila dun eh

"Bakit hindi mo sinabi sa amin Anak?" Wow! Akala ko mananahimik nalang si Mommy dun at waitttt!!! Tama ba ang narinig ko? Anak with care? Hindi na Liechan? Woowww!! Just wow! Baliw na ata sila? Mukhang may Multiple Personality Disorder ata ang mga parents ko kaloka!!

Si Kuya naman ay iiling-iling, hindi ko alam kung bakit!

"T-Teka nga, teka nga!" Pagpipigil ko sa mga reaksyong nakabalatay sa mga mukha nila, akala mo naman may sakit akong Cancer at stage 4 na ano? Para na silang aatakihing dalawa eh

"Aware naman kayo sa sakit kong yun diba Mom, Dad?" I paused at mas lalo silang nag-alala at nagtaka

"Alam niyo naman pong noon palang ay sakit ko na ito diba? Yung kapag nag-iisip ako kadalasan ay di ko namamalayang nasasabi ko na" Paliwanag ko kaya naman nakahinga sila ng maluwag at bumalik sila sa pagiging seryoso

WHAT THEEE??? MGA BIPOLAR!

Tawang-tawa naman si Kuya Niel kaya inirapan ko na lang din siya "So ayun nga, dahil ito sa katigasan ng ulo ng kapatid mo" Pagpapatuloy ni Daddy sa isasagot niya sana pero naudlot dahil nga bipolar sila, BIPOLAR. May Multiple Personality Disorder sila!!

"Paano ko naman po naging kasalanan?" Takang tanong ko

"Your Adviser at maging sa ibang guro, in the bar, at kay Ella maging kay Kian na din" Bakit kasi pasuspense pa sila? Hindi nalang nila i-explain ng deretso ah. Tska anong ginawa ko sa mga guro na naman? Aware ako sa kasalanan ko sa bar pero yung kila Santa at kay pangit? Ano na naman daw bang ginawa ko sa mga yun? Wala naman diba?

Baka nagsumbong sila? Mga sumbungero't sumbungera nga naman!

"Nalaman na namin ang totoo patungkol sa away ninyo ni Mrs Dela Cuesta"

Nanlaki talaga ng literal ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Mommy, natural talaga na nanlaki. I'm boooooommmmm!!!

"At yung pag-enter niyo sa bar nang hindi pa akma sa inyong mga edad and worst? You used our power to do whatever you want?" Hindi ito sumigaw pero alam kong galit na talaga si Mommy sa akin

"And lastly, kila Kian at Ella. We know that they are in a relationship" Sabi ni Mommy "Pero yung apihin mo sila sa harap ng maraming tao ay hindi iyon maganda Liechan. Alam niyong ayaw namin ng Daddy mo na iyinayabang ninyo kung anong kaya natin sa hindi nila kaya anak" Si Mommy. Napayuko nalang ako dahil sa narinig ko

"Kaya naman naisipan namin ng Mommy niyo na bigyang kasulatan ang pag-aaral ninyo sa BRIA para naman hindi ito maging unfair sa lahat. Baka iniisip na din ng nakararami na kinukunsinti ka namin anak"

"Hahayaan naming umalis si Mrs Dela Cuesta pero tutulungan namin itong ihanap ng ibang trabaho sa mas maganda. Kawawa naman ito at may pinag-aaral palang anak na kolehiyo at ang asawa nito'y hindi na kayang magtrabaho dahil sa kapansanan nito" Naguilty ako bigla sa sinabi ni Daddy. Alam kong ganito na talaga ang ugali ko pero nagi-guilty pa din naman ako

"Ayaw na naming maulit 'tong ganito Anak, nakahanap na din sila ng ipapalit kay Mrs Dela Cuesta. Sana lang anak ay matuto ka na, kung mauulit pa iyon ay wala kaming ibang choice kung di ang ilipat ka sa ibang paaralan" Napayuko ako sa kahihiyan and with that, umalis na sila pero hindi si Kuya Niel

"Why?" I asked flatly. Hindi ko pa din tanggap lahat-lahat ng narinig ko kani-kanina at sa mga sinabi na din nila

Inismiran lang ako nito at ang nakakaasar pa ay..."Sana lang anak ay matuto ka na, kung mauulit pa iyon ay wala kaming ibang choice kung di ang ilipat ka sa ibang paaralan" Kinuha ko ang malaking unan na nasa tabi ko at ibinato ito sa kaniya, ulitin at gayahin ba naman niya ang sinabi ni Daddy?

"Bye Changett!! Be ready to Public School" Dammnn!! Binato ko na naman sa kaniya ng isa pa pero dali-dali na itong lumabas at iniwan akong bwisit na bwisit

Public school? No hell no wayyyyyyyyy!!!

I get up at naghanda sa pagpasok sa eskwelahan. Naglalakad na ako dito sa corridor papuntang room. I checked my wristwatch then there, 7:55 AM na

Five minutes nalang at mag-uumpisa na ang klase ko pero lutang na lutang ako. Wala akong klase kaninang first period kaya naman ngayong oras palang ako pumasok. Pagkarating ko sa loob ng room ay pabagsak akong umupo at hindi ko na muna pinansin sina Shane at Celes na tanong ng tanong

Exam na pala namin sa isang araw, wala pa akong nasisimulang aralin na maski isang subject manlang

DISCUSS. BREAK. DISMISSAL. LUNCK BREAK

"Hays! Di ko na keri 'te another sakit sa ulo na naman 'to" Reklamo ni Shane pero di pa din ako nagsalita

"Apat na po-problemahin na 'tin ah kabibigat pa naman" Sagot naman ni Celes pero di pa din ako umiimik kaya naman nagtataka na silang tumingin sa akin

"Huyyy!! Are you with us?" Pero dedma. Hindi ko pa din sila magawang lingunin dahil andun pa din yung inis sa akin, sobrang pagkainis.

"Liechan" Panggagaya ni Shane sa paraan ng pagtawag sa akin ni Mommy kaya naman bahagya akong nainis sa pinaggagagawa nito. Tryin' to get my attention

Nilingon ko ito habang matalim ang tingin ko sa kaniya kaya naman kunyaring umaatras-atras eksena pa ito "You know what Ane? Stop annoying me! Not now please? I'm not in the mood to ride your nonsense thoughts" Asar na sabi ko sa kaniya at syempre dramahan ang peg nito. That is Shane

Kunwari pa nitong sinapo ang dibdib na parang nasasaktan ito sa sinabi ko. Napailing nalang ako "You're such a good friend Lie, I appreciate. The word maldita suits you"

Me? Wait, ano bang kamalditahan ang ginawa ko dito para sabihin nitong maldita ako kahit hindi naman? I know that I'm mean but I'm not maldita. Hindi ako ganun kasama noh. Yun lang kasi ang akala nila

"Let's go" Pag-aaya ko rito. Nagtataka man sila'y sumunod din naman ang mga ito

Hello? Lunch break kaya, bakit pa sila nagtataka na baka may puntahan kaming iba? Syempre saan pa ba, edi sa canteen!

Pagkaupong-pakaupo ko ay damang-dama ko ang lambot ng sofang kinauupuan namin, it's relaxing. Dali-dali kong inilabas ang phone ko at nagtipa sa screen nito para mapatunayan kong HINDI AKO GANON!

This word is from the Spanish language.

Maldita - bratty, naughty, woman with bad attitude (referring to woman)

In the Philippines, a maldita is a woman with attitude, as opposed to the stereotypically modest Filipina who's always thinking of others ahead of herself.

Possible translations in English: snob, aloof, cruel, sharp-tongued, rude, mean, bitchy, self-centered

Oh see? I'm not maldita

Hindi ko naman napansing nakikitingin na pala sina Shane at Celes sa cellphone ko kaya agad-agad ko itong itinago "Define maldita huh?" Pang-aasar na naman ni Shane. Syempre ganiyan yang babaeng yan, alaskador kaya naman inirapan ko lang ito

"Nagtataka ka pa na hindi ka maldita eh lahat naman ng nakalagay sa article na yan ay ikaw na ikaw" Sabi nito kaya nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi nito

"Ho-Hoyyy!! Ako? Sigurado ka? Hindi ako brat hah, I'm not also naughty and especially, I'm not bad. I'm just honest" Protesta ko at sumabat naman si Celes sa usapan namin but i'm agree at the same time

"Tumpak na tumpak kaya hihihi you're snob kaya naman takot ang karamihang makipag-usap sayo that's why you're aloof" Napakunot naman ang noo ko dahil sa sinabi nito

gree? Yeah because she's right, I'm snob and gorgeous "You're also cruel, sharp-tongued, rude or bitchy and mean—super mean. Gaya nalang sa KiEl, sa mga pinaggagagawa mo sa kanila. Napakarude nun noh" What? KiEl? Whos is she or he?

"Sinong KiEl?" Thankfully nagtanong din si Celes, baka kasi mabulyawan ko pa si Shane kapag nagkataon dahil wala akong kilalang KiEl!

"Haleeeerrrr!!! KiEl loveteam, di kayo fan nun?" Tanong ni Shane nang nakangisi "Ki to KIan, and El to ELla, gets niyo na?" Natahimik naman ako

"A-Ah Manong Dante" Tawag ni Celes kay Manong na agad namang tumalima. He's our server here in canteen, hinired ko ito para sa aming tatlo lamang. Grade 9 pa kami nuon kaya naman gamay na ni Manong ang ugali ko

Pagkalapit nito ay ngitian ko lamang siya at sinabi na ang order ko sa kaniya "Set G po Manong" Tumalikod na ito kaya naman nilingon ko na sina Shane at Celes na gulat na gulat

"K-Kadami n-naman nun, I'm on my diet" Reklamo ni Shane so I just rolled my eyes "Edi wag kang kumain, diet-diet, pakamatay ka nalang" Sabi ko kaya natawa naman si Celes dun at napanguso nalang si Shane dito

Makalipas ang ilang minuto ay dumating na ang order namin at ang kaninang nagsabing magda-diet ay lamon na nang lamon

Habang kumakain kami ay kahit punong-puno pa ng pagkain ang bunganga ni Shane ay kuda pa din ito ng kuda. Hayst kadiri 'tong babaeng ito

And that's when I feel uneasiness in my body. I don't know why and I can't explain why. Feeling ko kasi may kanina pang nakatitig sa akin simula nung kumain kami

Hindi ko nga lang ito pinansin kanina kasi iniisip kong wala lang 'yon pero andun na naman eh

My heart beats fast like a shooting star!

Napabitiw ako nang daglian sa hawak kong kutsara at tinidor kaya naman napatingin ang dalawa sa akin

Bahagya kong kinapa ang kanang bahagi ng aking dibdib at pinakiramdaman ko ito. Para akong kinakabahan sa hindi ko malamang dahilan

"Lie, are you alright?" Tanong nila sa nag-aalalang tono. I just gave them an 'okay sign' at pinagpatuloy ang pagkain ko pero hindi pa din ako mapakali

Parang ngayon ko lang ulit naramdaman 'tong kabang ito. Feeling ko talaga may kanina pang nakatitig sa akin. Natatakot akong lumingon-lingon kasi natatakot ako sa makikita ko kung meron man

But I can't take my stubbornness that's why nilingon ko na ito ng walang pag alinlangan

Tingin sa kanan....WALA

Tingin sa likod....WALA

Tingin sa harap....WALA PA DIN

Tingin sa kaliwa...

WHAT THE FUCK? Pa-Parang, p-parang DEMONYO!!

SHE'S SMILING AT ME EVILLY

WHAT THE HELL? WHO THE HECK ARE YOU???????

°

END OF CHAPTER 21!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top