Shane's Point Of View

September 24, 2019. Basa ko sa date na nasa worksheet ko dahil may binabalanse na naman ako. Hayst ano ba kasing naisipan ko at nag ABM ako? Ngayon, pinagsisisihan ko na kasi NAKAKA eh. Nakakabaliw, nakakabobo, nakakaasar, nakakatamad

Feel niyo ba yon? Ako kasi feel ko iyon eh. Nakakabaliw pag iniwan ka niya nang hindi man lang nagpapaalam. Nakakabobo pag minahal mo ng sobra pero maiiwan ka lang pala. Nakakaasar kasi hindi ko pinagsisihan na minahal ko siya, at minamahal pa rin ng sobra. Nakaka—

Wait? What am I talking about? Ohhh Accounting!! Why did you do this to me?

I can't quit.

Kung may time machine nga lang siguro ay hindi na ito ang pipiliin ko. Well, we can overcome this challenges in life just give your faith and trust Him with all your heart because He will never forsake us and He will do something that will made us the happiest person alive. I need to face it. Nandito na ako sa strand na 'to. Na kung saan ay mababaliw ka sa kaka-balanse at kaka-analyze ng kung ano-ano

Errr teka nga, ano baaaa!! Kanina pa itong 26 na amount na sinusulat ko ah. Ano bang meron sa 26? 36,000 kasi iyon, gaga.

Buti nalang at friction pen ang gamit ko kahit pa bawal ito. Eh bakit ba? Siya kaya gumamit ng walang pambura, baka magkanda ubos-ubos lang ang worksheet niya kung sakali

Teka nga, ano bang meron sa 26 dahil kanina pa talaga itong 26 na ito!

I checked my calendar on my phone and I was shocked when I saw something "Oh my grandmother!!" Patili kong sabi. Ngunit nang ma-realized ko yung sinabi ko ay agad ko din itong binawi

"Hehehe, joke lang Mommyla just rest there, Iloveyou" Oh my goodness, no way high way. Baka mamaya bumaba agad si Mommyla sa heaven, di pa ako ready ma-heart attack. Alam mong miss na po kita Mommyla pero wag naman po kayong manggugulat kapag nagkataon, I kennat!!

Binalik kong muli ang paningin ko sa cellphone ko and according to my calendar na naka-mark dito and as a friend of Lie, September 26 is her birthday! Oh my badness, really bad. Di ko manlang naalala agad. What kind of friend are you Shane?

Arrggg bakitt ganun?!! Bakit parang wala namang plannnnn!!

°

Celes' Point Of View

Napangiti ako ng matapos ko na ang home made cake ko, disenyo na lamang ang kulang nito kaya kinuha ko ang icing na nakahanda na sa mesa para design-an na ito

It is a chocolate cake with mallows and fresh strawberries sa taas nito. I'm not a good maker though I can bake pa rin naman ng masarap kahit papaano

I love cooking too. Si Manang Erlinda ang nagturo sa akin kung papaano. Kaya naman minsan ay hinahayaan na ako nila Mommy na magluto.

Pagkatapos kong lagyan ito ng icing ay kumuha ako ng marshmallow at strawberry at dinip ko ito sa chocolate syrup na nakahanda na sa isang bowl. Ililipat ko na sana ito sa mesa nang biglang nag-ring ang phone ko sa tabi ng mga gamit na nakakalat sa mesa

Agad kong tinungo ito at tinignan kung sino ang tumatawag

Shane's Calling

Agad kong sinagot ito at mababakas mo sa impit na tawa nito ang excitement

"Hello? How are you?" I asked

[I'm fine, I'm fine] She's excited, ano kayang nangyaring hindi ko na naman nalalaman? I'm so outdated arrgh I hate this feeling!

"You sounds excited" There's a hint of bitterness when I say that pero mukhang ang ngiti nito ay hindi talaga mapapawi dahil kahit sa ganitong sitwasyon ay nararamdaman ko ngang excited talaga ito patungkol sa bagay na gumugulo na naman sa kaniyang isipan

[Yes, yes. And I think you forgot it too] Sabi niya kaya naguluhan ako at bahagyang nag-isip kung anong sinasabi niyang nakalimutan ko

"About what?" I asked sounded confused but impatient one

[Oh my badnessss, it's Lie's Birthday!!] Tili pa niya. Napaisip naman ako saglit sa sinabi niya. 24? Chan's Birthday? Wait, hindi nag sink-in agad sa akin ang sinabi nito kaya napahinto pa ako at nag-isip

Nang makabawi ay tska palang ako nagulat dito "Oh my god! Malapit na...two days to go" Pahinang-pahinang tugon ko

"Bakit parang wala pang plan? Wala akong narinig na binanggit niya ito kahit minsan" I added with a confusion, I don't get it kasi dati, pagsapit palang ng buwan ng setyembre ay pinaghahandaan na nila ito pero ngayon, bakit parang wala naman atang magaganap na celebration?

[Yeahh, Let's just talk about it tomorrow] Anito at pinatay na kapagkuwan

°

Nathalie Chanell's Point Of View

Two days to go nalang birthday ko na, birthday na namin ni Daddy at pati na din siya!

We already planned about it pero di muna namin pinakalat yung invitation. It's just a simple celebration

By the way, there are many scenes from last month involving me and Kian. Mom and Dad met him too and also his guardian, I think it was his Yaya because Dean called our parents when our freaking SSG President saw us fighting like a dog and cat in the basketball court

Throwing many curses. Embarrassing moments happened. Fighting like a child. And many more! Scenes that we made inside the bar, school, canteen, parking lot, and also in nooks or on benches

At lahat ng iyon ay naiwan sa isip ko bilang isang nakakaasar na alaala

I planned our birthday party as a simple dinner, but when nine o'clock comes, me and my friends—wait!

Do I need to consider Kian as a friend? Also his companions? Of course, NOT

After those embarrassing moments that he caused? Of course not, I'm not yet done! And I'll make sure that he'll bend his knee to beg just to ask for my forgiveness. But Mom and Dad invited him, and I think he will be my father's guest. See? They're pushing me to be friends with him.

Of course I didn't follow. Ano ako? Maganda?

Oo maganda! So aangal ka? Tell me! And I will use your face to be my mop and clean my room

"Goodness, am I crazy? Kinakausap ko na pati sarili ko!!" Napatayo pa ako sa hinihigaan ko ng ma-realized ko ito. After a minute I heard my Dad calling me outside of my room

"Yes Dad, coming" Tumayo na ako para pagbuksan siya

"Dress up, baby" Ngiti niya pero dahil sa sinabi niya ay parang umuusok na ang ilong ko dahil dito

"DADDD!!!" Pagpo-protesta ko. Lagi nalang kasing may baby. I told them about that billions of times. Then he laughed continuously making me feel embarrassed

Wala sa sariling nasapo ko ang noo dahil dun "Oh Dad please!! Or else I will not give your invitation to Kian" Pagbabanta ko

Inaasahan kasi ni Mom at ni Dad ang pagpunta ni Kian sa birthday ko—namin ni Dad kaya nung marinig niya iyon ay bigla siyang huminto sa pagtawa at bigla namang sumulpot si Kuya Niel sa likod "Ang sabihin mo! Atat na atat ka nang ibigay yung invitation na 'yan sa kaniya" He teased me!

Damn, he's teasing me! They're teasing me!!! "MOMMMM!!!!!!" I scream in irritation

"Babyyy, wait up!" Sigaw nito at parang papunta na siya dito sa taas pero yung willingness kong papuntahin si Mommy dito ay biglang nawala dahil tinawag din ako nitong baby

"What's happening? Is there something wrong?" She asked. Mukhang sa ikatlong palapag lang ito nanggaling dahil mabilis lang siyang nakarating. Dinig na dinig naman ang maliit na takong ng sandals nito dahil sa pag-akyat niya sa kongkretong hagdang iyon

"Oh my goodness! Get the hell out of my sight! All of youu ratherrr!!" Sigaw ko nung tuluyan nang makalapit si Mommy sa aming tatlo. Sanay na sila sa ugali kong ito pero kapag nasosobrahan ko na tska palang sila umaalma

"Honey, what's happening?" Mom asked to Dad, still confused by my shrieked

"Our baby" He paused "Nagdadalaga na ang anak natin Beatrice!" Fuck!! Tawa ng tawa si Kuya Niel habang nakahawak na sa tiyan dahil nakikita nitong pinagkakatuwaan na naman ako ng magulang namin

"WHAATT?" Sigaw ni Mommy "Totoo ba ito Alexis?! Nagugustuhan na ba niya iyong Anak nina Abegail at Christian?" Tiling-tili pa ito sa sinabi

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ng sarili kong Ina "What the heck Mom!! Who's Abegail and Christian?!" Iritadong tanong ko. Tumili-tili muna ito bago sumagot

"Baby!! Sila yung parents ni Kian! Ano ba naman 'yan!" Nag-pout pa ito na parang teenager. Psh is she really my Mom?

"Momm!!! I don't like himmm, never!!!" I yelled in irritation but they just laughed making fun of me. Wala talaga akong laban pag full force ang asaran nila sa akin eh

"Then love?" Sabat naman ni Kuya Niel habang ngising-ngisi na nakatingin sa akin

"Shut up Nathaniel!" Pinanlisikan ko ito ng mata pero hindi naging effective sa kaniya, kaya inirapan ko nalang sila

"Whatever!" Sabay sabay pa nilang tugon at dali-daling umalis baka mabugahan ko pa sila ng apoy

Parents ko ba talaga sila? Bakit nila ako ipinagkakaluno sa pangit na iyon? Ganoon na ba ang tingin nila Mommy sa akin na pumapatol ako ng cheap na naninirahan sa squatter's area? Oh my goodness!!

Mula sa dulo ng hagdan ay narinig ko pa ang sinabi ni Daddy "Dressed up Chanell, pupunta tayo sa designer mo" Dinig kong pahabol ni Daddy bago sila makababa sa hagdan ng tuluyan

—°—

END OF CHAPTER 10!