Chapter 25: The Secret
Cameron's POV
Matapos kong maihatid si ashleianne sa condo nito ay sya namang pagring ng phone ko kaya agad ko itong inilabas mula sa bulsa ko at agad na sinagot ang tawag , may pagkaseryoso ang boses nito ngunit mahihimigan na may lungkot sa likod ng pagkaseryoso nito . Nang ibabaa ko ang tawag ay agad akong nagmadali na pumunta sa parking lot para makauwi na sa mansion ramdam ko kase na may malaking problema.
Nang makarating ako sa mansion ay ipinark ko muna ang sasakyan ko saka ako bumabaa at naglakad na papunta sa loob ng mansion , pagkapasok ko ay agad na tumambad sakin si zephyrine , nakaupo ito sa couch at malamig na nakatingin sakin .
" What's the problem? " taka kong tanong dito
" Tell me nakipagbalikan ka ba ulit sakanya ? "
" Sino ba yung tinutukoy mo?" kalmado kong tanong
" Its Ashleianne " mahihimigan na may lungkot na tugon nito
" Sinabi ko na. hindi ako nakikipagbalikan sa ex ko di ba " malumanay at kalmadong pagpapaliwanag ko
" Eh ano toh!'" lumuluha nang ani nito sabay pakita sakin nung cellphone nya na may picture na kasama ko si ashleianne
" Its just a misunderstanding "
" Misunderstanding?!, Ano nagkataon lang na nandon ka at nandon sya!" sarcastic na ani nito
" Zephyrine please just listen to me " pakiusap ko sabay lapit ko dito at hawak sa braso nito
" Hindi na..." tugon nito na hindi na nakatingin sakin
" Zephyrine... please" magmamakaawa ko muli
" Get...out" matigas na ani nito
susubukan ko pa sanang magpaliwanag sakanya pero umalis na ito sa harapan ko kaya naman hindi ko na nagawa pang magpaliwanag . napaupo ako at napatulala nalang sa kawalan at tila ba gumuho ang mundo ko.
" Cam... I think kailangan mo munang bigyan ng panahon si zephyrine para makapagisip at para maliwanagan " paliwanag ni nicole
" Sa tingin mo ba magagawa ko yon?" may lungkot na tugon ko
" Hindi , kaya nga dapat na bigyan mo muna sya ng panahon " malamig na ani nito
" Sige... aalis na ako " matamlay na tugon ko
Matapos ang paguusap namin na yun ni nicole agad akong lumabas sa mansion at napasandal sa kotse ko, alam kong plinlano ito ni ashleianne at alam ko din na kasabwat nya dito si scot .kailangan ko syang makausap. nang maisip ko yun ay agad akong pumasok sa kotse at pinaharurot ito .
Nang makarating ako sa bahay ni scot agad kong pinark yung kotse ko at dirediretsong pumasok sa bahay nya
" Scot "
" Oh bakit may problema ba ?" Inosente nitong tanong
" Alam ko na plinlano nyo toh" seryoso kong ani dito
" Ano bang sinasabi mo ?" taka nitong tanong ngunit di nito maitatago ang pagkabigla dahil sa nalaman ko
" Sana hindi ka nalang nakipagtulungan sakanya" makahulugang ani ko
"Anong bang ibig mong sabihin ?" taka nitong tugon
" Ipapaubaya ko naman sya sayo eh " makahulugan paring ani ko
" Hindi kita maintindihan " naguguluhang tanong nito
" Hindi ba ikaw ang ... kasabwat ni ashleianne ?" seryoso at diretsong tingin na ani ko
" Tama ka ... ako nga " pagamin nito
" Umamin ka na sakanya "
" Di ko kaya " malumbay na nitong tugon
" Ano ba ! . sigaw ko dahil sa pagkaubos ng pasensya ko. ikaw ang gumawa ng gulo kaya ayusin mo toh " malumanay ng ani ko
" Di nya ako mapapatawad " wari'y nagmamakawa na tugon nito
" Makikipagbreak na ako sakanya... kaya gusto ko na humingi ka ng tawad sakanya para pagaalis ko merong isang tao na magaalaga sakanya at hindi sya pababayaan" pagpapaliwanag ko
" Are you crazy?! . sigaw nito dahil sa pagkagulat. akala ko ba mahal mo sya pero bakit mo sya iiwan" malumanay nang tugon nito ngunit may bahid ng galit
" Niligawan ko sya at hinanap ko sya dahil sa isang pangako na di ko kayang baliin , pero sa tingin ko sobra syang masasaktan kung ipagpapatuloy ko pa ito kaya nga gusto ko na maging maayos na kayong dalawa para may handang magalaga at magmahal sakanya saka gusto ko rin syang maging masaya" pagpapaliwanag ko muli dito
" Siguraduhin mong may rason ka kung bakit kailangan mo tong gawin sakanya " nagbabantang ani nito
" I have a valid reason kaya wag kang magalalaa " pagaassure ko
" Ano nang balak mo ?" biglang tanong nito
" Ako muna ang makikipagusap sakanya pagkatapos ipaliwanag mo sakanya ang lahat "
"Gusto ko na ipaliwanag mo muna sakin kung ano ba talagang rason mo kung bakit kailangan mo pang makipaghiwalay sakanya" curious na ani nito
" Hindi na kailangan dahil kahit ano namang paliwang ko sayo ay hindi mo maiintindihan pero gusto ko lang na linawin sayo na nasasaktan din naman ako sa desisyon na gagawin ko dahil importante sakin si zephyrine pero mas mahalaga sakin na maalagaan ko muna si dad ayoko kase na mawalan nanaman ako nang magulang ng dahil sakanya " pagsisinungaling ko dito
" Hanggang ngayon ba ay sinisisi mo parin sya dahil sa nangyare kay tita?"
" Hindi na , alam ko naman na aksidente lang yon "
" Umalis ka na " maya maya'y pagtaboy nito sakin
" O sige , tss"
Pagtalikod ko kay scot diretso na akong lumabas sa bahay nya at papasok na sana ako sa kotse ko nang biglang magring yung phone ko kaya agad ko namang sinagot iyon
" Cam ihjo hindi ka pa ba pupunta dito" pagtatanong ng nasa kabilang linya
" May kailangan lang po akong ayusin dito " paliwanag ko dito
" Ok sige , your dad is waiting for you" wari'y pakiusap nito
Pagkatapos ng paguusap namin na yun agad na akong naghang up at pumasok na sa kotse ko pero bago ako umalis ay napatitig muna ako sa bahay ni scot
Alam ko na naguguluhan ka pa ngayon pero sana balang araw ay maintindihan mo rin kung bakit ko to ginawa. Sorry kung parehas kayong nasaktan ni zephyrine ng dahil sakin and I' m sorry for being selfish .
**********
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top