Note: Hi! Yes, hanggang chapter 25 na lang ito, so it means 5 chapters left. I hope until the end ay basahin niyo kahit na nagkakaroon ng misunderstaing ang ating mga protagonists. So ayun, thank you for reading! Enjoy until the end. :D

Chapter 20

Misleading

~Narrator's POV

Week passed since Roshelyn and Maine got talk pero mukhang mas lumala pa ang lahat dahil doon. Mas lalong hindi nagkaitindihan si Maine at Alden, like something na mas gumulo pa ang sitwasyon nilang dalawa. Gulong gulo si Maine noon, akala niya magiging okay na ang lahat pagkatapos niyang makausap si Roshelyn but it became worst and worst, she's the best liar. Maine have this feeling to quit his job, to quit being an artist, to leave this industry pero this people around her, pushed not to do it.

"May problema ba kayong dalawa?!" mahinanong tanong ng director sa pagitan ni Alden at Maine, kanina pa sila paulit-ulit sa isang scene at hindi sila makausap dahil hindi nila mabigay ang hinahanap na emotion na sinasabi ng director kaya ayan, paulit-ulit silang dalawa.

Umiling naman si Alden, "wala po."

Tiningnan na lang siya ni Maine at saka binalik ang tingin sa director, "oh pwes, ayusin niyo na 'tong dalawa. Papaabutin niyo ba ng 10 takes 'to bago niyo ma-perfect, right emotions lang naman ang kailangan ko. Gawin niyo ng tama, Maine and Alden, focus! Nasa trabaho tayo." Ani ni direk sabay bumalik sa kanyang kinauupuan.

"Ah Maine..."

"Alden, hindi ka ba nakikinig? Focus." Mataray na sabi ni Maine.

"Okay." He sighed.

A week ago. Kasama ang mga magbabarka, Maine, Alden, Alex and Anja ay nagplano na magdinner outside dahil na rin sa malapit na ang birthday ni Alex, so he treat them. From work, ay nagkita kita na lang silang apat sa isang restaurant, hindi na nila tinry sa mall dahil umiiwas sila sa crowd. Naunang dumating of course si Maine at Anja from their taping habang wala pa ang dalawa, Anja bought cakes and gifts for her guy.

"Sabihin mo nga sa akin 'yong totoo, An-an. Kayo na ba ni Alex?" tanong pa ni Maine sa kanya.

Agad naman niya iyong inilingan, "no." namilog pa ang bibig niya. "But were dating." She grinned.

Natawa na lang din naman si Maine sa sinabi ni Anja. Nahahalata naman niya, obviously, dahil magkasama sila araw araw sa condo. Simula nang magkita silang dalawa, they've known each other, mas naging malalim 'yong pagkakaibigan nila and it turns out na nagkakamabutihan na pala ang dalawa. Hindi malayong maging sila, as on their personalities, bagay na bagay silang dalawa.

After they bought some things to give to Alexander, bumalik na silang dalawa sa kanilang meeting place and luckily, Alden arrived. Agad naman nilang nilapitan ito but Maine was too slow walking toward Alden kaya hinigit na siya ni Anja papunta kay Alden.

"Wala pa si Alex?" tanong naman nito sa dalawa.

"Wala pa pero he texted me, on the way na siya." Sagot naman ni Anja sa kanya.

"Ah, okay."

Awkward. Iyon na lang din magde-describe sa kanilang tatlo ngayon, bakit ba kasi ang tagal dumating ni Alex para naman mabali na 'yong awkwardness sa pagitan ng dalawa? You know, since Derrick left, may mga hindi pa rin sila mainitindiha. 'Yon nga akala nila, okay na. Hindi pa pala.

"Oh, look whose here!" at nag-akapan ang dalawang lalaki sabay tapik sa likod, like always guys do.

"Happy birthday!" bati naman ni Anja kay Alex.

"Oh, thank you sweet." Then he hugged her.

Sa nakikita ni Maine at Alden ay napaubo na lang silang dalawa at umalis rin naman sa pagkakayakap ang dalawa. Pagkatapos no'n ay dumiretsyo na sila sa restaurant, they found a tables na four people only lang. They served by waiters and waited for their orders.

"Matatapos na ang teleserye 'no?" Anja sighed.

Napatingin naman silang tatlo sa kanya, "ba't parang ang lungkot mo naman, Anja?" natatawa pang tanong ni Alex sa kanya.

"Wala lang, I will miss the bond sa taping." Aniya.

"Sabagay." Kibit balikat pa ni Alex.

"Okay na rin 'yon." bigla naman silang napakunot noo sa sinabi ni Maine.

"You mean?" ani Anja.

"Syempre, makakapagpahinga na rin tayo. Rest from stress."Maine said.

Mabuti na lamang ay dumating na ang kanilang mga orders bago pa mapunta na naman sa awkwardness ang lahat. Nagsimula na rin naman silang kumain, tahimik lang si Maine na kumakain habang 'yong tatlo, hindi maawat sa tawanan kahit may pagkain pa sa bibig.

"Maine, get a long with us, para kang others diyan eh." Sabi pa ni Anja sa kanya.

"I just have to enjoy the food, Anja." Sagot na lang ni Maine sa kanya.

"Bahala ka nga diyan." Aniya pa.

Thirty minutes after they finished, nagpaalam si Anja na mag-c-cr, sumunod din naman kaagad si Alex kaya naman naiwan sa table sina Alden at Maine.

"Oh, may nakalimutan ako sa sasakyan, kukunin ko lang."

"No, Maine, wait." Hinawakan ni Alden si Maine sa kamay, dahil doon nanatili na lang din si Maine sa kinauupuan niya. "Roshelyn told me last time you visit us in the taping, sinabi mo daw sa kanya na layuan ko na siya dahil masyado na siyang nakakaapekto sa relasyon nating dalawa, 'yon ba 'yon Maine?"

Ikinagulat naman ni Maine 'yong mga sinabi ni Alden, "yes, I've told her that she affects our relationship pero wala akong sinabing layuan mo na siya. Wala akong sinasabing gano'n Alden."

"Pero ikaw daw mismo nagsabi no'n."

"So, mas papaniwalaan mo pa siya kaysa sa akin?"

"Hindi sa gano'n, Maine..."

She stood up from her sit, "I know what you point, Alden. Mauna na ako, pakisabi na lang sa kanila." At saka siya tuloy-tuloy na lumabas ng restaurant na iyon.

"Roshelyn." She grunt leaving the place.

Mayamaya lang ay bumalik na sina Anja at Alex sa table nila. Nagtaka agad sila na makitang wala doon si Maine.

"Where's Maine?" Anja asked.

Hindi sinagot ni Alden si Anja kundi tumayo na ito, "I'm leaving, thank you bro, happy birthday."

"Oh, thank you..." Alex said, then Alden leaves. "I thought this gonna work, Anja." Alex sighed. "Sundan na natin sila."

"Yeah, we should." Anja took a deep sighed.

"Good job, Maine, Alden, sana ganyan na lang lagi." Sabi sa kanila ng director.

Huminga na naman nang maluwag si Maine. Nagkatinginan pa silang dalawa ni Alden kaya naman si Maine na ang unang umiwas pero agad siyang hinawakan nito sa braso at muli silang nagkaharap.

"Can we talk, just for a minute."

Pero dahan dahan na inalis ni Maine ang kamay ni Alden sa braso niya, "not now Alden."

"Why?" he asked confusedly.

Maine just shrugged, "siguro hindi ako ang problema dito, tanungin mo sarili mo o kaya si Roshelyn baka maging okay na ang lahat kapag nakuha mo na 'yong gusto mong sagot." And then, dumiretsyo na si Maine papunta sa tent niya.

Hindi niya rin alam kung paano kakausapin si Alden nang ganoon. Siguro hihintayin niya 'yong right time para ayusin ang lahat ng ito pero sa ngayon, hindi pa niya kaya. Hindi niya kayang makita 'yong taong mahal at hinahanap niya sa loob ng ilang taon ay may tinatago palang sikreto sa ibang babae. Kung ano man 'yon, sana hindi sa inaasahan ni Maine.

Ayaw niyang masaktan sa lalaking naging mahalaga at parte na nang buhay niya.

Siguro, panahon na lang ang magbabalik muli sa kanilang dalawa. Hindi nga lang natin alam kung kailan tayo maghihintay sa panahong iyon. Dahil maski ang tamang panahon nilang dalawa, hindi pa nila nararating o mararating pa kaya nilang dalawa?