Chapter 5

ShaireneCute
Johnariemontealegre  -- Ang promise mo po.. hehe!!  




"WHAT the hell is your problem huh?!" Bulyaw agad ni Reghie kay Matthew. Sobrang nanggigil siya sa binata at gusto niya talaga 'tong batuhin ng projector kanina pa.

Nilingon siya ni Matthew, humalukipkip at sumandal sa gilid ng desk.

"Ang bilis mo naman yatang nakapag-desisyon?" kalmadong tanong ni Matthew.

"Wala akong balak makipaglokohan sa 'yo, Mr. Del Prado.." Matthew tsk two times.

"Very formal huh? Parang wala naman tayong pinagsamahan niyan. Let me remind you, Ms. McAllister—"

"Mrs. Silvano!" Madiin niya bigkas. Kitang-kita niya ang paggalawan ng muscles sa panga ng binata.

"Okay. Mrs. Silvano. My former girlfriend. No need to be formal. Hindi ako sanay. We once shared a bed at malinaw pa 'yon sa utak ko hanggang ngayon." Punong puno ng pait ang tinig nito at halos may diin ang bawat kataga.

"Really huh?! Pasensiya na. Burado na kasi sa 'kin ang lahat ng 'yon. The old memories we once shared was already covered by the new memories with my husband. I'm sorry, Mr. Del Prado. My bastard ex, kung hindi ka pa rin makapag-move-on. Gaano ba nasaktan ang ego mo sa pag-iwan ko sa 'yo para pati ang anak ko gusto mong idamay?!"

Napipilan ito sa sinabi niya. Pero tingin niya ay galit ito ayon sa ekspresyon ng mukha nito. Pakialam ba niya kung magalit ito dahil kahit siya galit dito. Kung galit ito mas doble at mas may karapatan siyang magalit. Umalon ang dibdib ni Matthew sa paghugot at pagpapakawala ng marahas na hininga.

"Wala akong dinadamay. Ginagawa ko lang ang sa tingin kong makakabuti para sa campaign."

Inalis nito ang pagkakahalukip at namulsa naman. Matalim ang titig nito sa kanya at sa hindi malamang dahilan ay naihakbang niyang paatras ang kanyang paa. Parang may kung anong kilabot siyang nadama dahil sa titig nito. A wicked smile appeared on his face, maybe he noticed her nervousness.

"Why? Afraid?" Matthew took a step towards her, causing her to take a step back. Lalong lumapad ang pagkakangisi nito dahil sa biglang pagkabahag ng kanyang buntot. Damn! Anong bang nangyayari sa 'kin?

"Gaano kaya katotoong natabunan na ang mga alaala nating dalawa? Specially those wild memories that we had shared. As I've remembered correctly, you kept telling me that you will never ever forget those.." Matthew kept striding towards her as she kept stepping back.

"Don't you dare come near me," pagbabanta niya at dinuro pa niya ito. Tumaas lang ang sulok ng labi ng binata habang patuloy sa pagsugod sa kanya. Napatigil siya sa pag-atras ng bumangga siya sa sandalan ng sofa.

"Opps! Trap," Matthew said, pulling his hands out of his pockets, reaching out but she shoved his hand away.

Hindi niya gustong hawakan siya nito at baka bumigay na naman siya. Mula sa kanyang mukha ay bumababa ang tingin ni Matthew pababa sa kanyang katawan at huminto sa pribadong parte niya. Ngali-ngali niya itong tadyakan pero halos nagwawala ang hormones niya sa paraan nang pagtitig nito sa kanya.

"Don't touch me! Binabalaan kita! I have um... I have a... mouse trap down there!" Ibinalik ni Matthew ang tingin sa mukha niya. A sudden amusement crossed on his face. Nakagat niya ang kanyang labi sa katangahang sagot niya.

"Mouse trap," Matthew uttered, grinning. He leaned closer to her, placing his hands on the top of the backrest of a sofa, caging her. She swallowed greedily, pressing his lips together.

"I wonder what does the mouse trap look like," Matthew's voice was barely a whisper.

"Kaya ka niyang ipitin ang mga diliri ko? Is that slimy? I guess, it's not a mouse trap. It's a cocktrap." Nanlaki ang mata ni Reghie sa pinagsasabi ni Matthew.

"Bastos!" She squealed, pushing Matthew away, pero hindi man lang ito natinag sa kinatatayuan nito. Para lang siyang tumulak ng isang matibay na puno.

Tumawa ang binata. "Anong bastos d'on? Hmm!" She sucked in air when Matthew pressed his hardness against her belly. She could feel his hard member na animo'y handa ng makipagdigma ano mang oras. Handa nang sumugod ano mang oras at ang slimy cocktrap niya ay handa na ring manghuli. Damn it! Dama niya na talaga ang pagtulo ng katas niya sa pagitan ng hita niya. Gan'on ba talaga siya kasabik sa manok nito.

Lord Jesus! Nanampalataya akong bigyan niyo ng lakas na 'wag bibigay sa manok ni Saint Matthew.

"Still remember those wild scenes that we've done here in my office? I still remember those like it was yeaterday. I have new sofa, we can do it again here." Nilapit pa nang husto ni Matthew ang mukha sa kanyang mukha at siya naman ay pilit na inilalayo ang ulo dahil halos magdikit na ang kanilang mga mukha.

Halos magsitayuan ang pinong balahibo ni Reghie sa katawan nang dumapo ang daliri ni Matthew sa bandang leeg niya sa may pulso. Dumalas ang dulo ng daliri nito pababa sa pagitan ng leeg at dibdib niya at kung saaan saan pa nito pinaglandas ang daliri sa kanyang landtad at makikinis na dibdib. Halos umalon ang dibdib niya ng bumababa pa ito sa kanyang cleavage. The shock of his touch sending sparks through her.

Bahagyang nakaawang ang labi niya habang ang labi naman ni Matthew ay malapit na malapit sa bibig niya na bahagyang nakaawang din. Nagsusubukan kung sino ang unang sasalakay. Bakit parang gusto na niyang dambahin ito at lamukusin ng halik. She was tempting, thirsty and crave those wet kissable lips. Her nerves squirmed in anticipation. She gasped when Matthew's lips crushed against her. Agad siyang hinapit sa baywang at halos lamukusin nito ang katawan niya ng malalapad nitong kamay. Ito naman siyang si malandi o sadyang dahil sa mahal pa rin niya talaga nag tarantadong niyang ex ay nangunyapit naman siya sa leeg nito at sinuklian ito ng isang maalab na halik.

Matthew pushed her tight dress up around her thighs so she was fully exposed and he squezzed her ass' cheeks. Hinawakan nito ang ilalim ng hita niya at itinaas habang lalong pinalalim ang halik. Oh God! Why she wants him so much? She wants to feel his manok inside hers. Pero mali ito. Maling-mali. Napadilat siya at biglang tinulak si Matthew nang buong lakas. Gulat naman ang bumalatay sa mukha ni Matthew. Agad niyang inayos ang sarili.

"Don't do this again, Matthew! Tigilan mo na ako. Bakit ba hindi ka makontento sa isa? Girlfriend mo ang kapatid ko pero ginawa mo 'to!" Sa isipang iyon ay talagang naiinis siya at sobra siyang nasasaktan na dapat hindi na talaga at ayaw na niyang maramdaman pa.

"What?!" Matthew asked, creasing his brows. Sa halip na sagutin niya ito ay tinalikuran na lang niya ito, pero hindi niya na nagawang tuluyang umalis nang hawakan siya sa braso ni Matthew.

"Anong sinasabi mo? Anong girlfriend ko ang kapatid mo?" binawi niya ang braso niya mula sa pagkakahawak ni Matthew.

"Hindi ba?" taas kilay niyang tanong.

"Hindi ko siya girlfriend. Nakilala ko lang naman siya nitong kunin ko ang kompanya niyo para sa gagawing campaign ng condominium."

Bigla ay parang gustong lumukso ng puso niya at gusto niya talagang batukan ang sarili niya dahil sa nararamdaman niya. Pero malay ba niya kung nagsasabi ito ng totoo. O baka rin nililigawan na nito dahil kasama nga nito sa birthday ni Aiken noon. Sa isipan iyon ay muling nabuhay ang pagkairita niya para dito.

"Hindi ka na ba talaga magbabago? Napakamanloloko mo pa rin!" Akma niya uli itong lalayasan pero hinarang nito ang braso. Humawak ito sa sandalan ng sofa.

"Hindi ako manloloko!" Madiing wika nito.

"Whatever! And please lang, maghanap ka ng magiging anak at asawa mo para sa advertising dahil hinding hindi ako papayag sa gusto mo!"

"Bakit? Kasi natatakot kang mapalapit sa 'kin? Hmm!" Sobra nga siyang natatakot. Lalo para sa anak niya. Hindi niya gustong malaman nito ang tungkol kay Mateo. Mukha pa namang totoo ang lukso ng dugo dahil sa nakikita niyang pagkakalapit agad nito at ni Mateo noong kaarawan ni Aiken.

"Ang taas ng kompyansa mo sa sarili mo." Ngumisi ito at muling inilapit ang sarili sa kanya.

"Based on the way you responded to my kiss. You still have feeling for me. O baka sadyang gan'on lang ako kagaling humalik kaya hindi mo magawang matanggihan. Pwede mong iwan ang asawa mo at bumalik sa 'kin. I'm willing to be the father of your son."

Ang yabang talaga ng hayop na 'to. Sana noon mo pa ginustong magkaanak.

"Never mind. 'Di hamak naman na mas magaling humalik ang asawa ko sa 'yo. Mas responsableng ama at asawa na panigurado akong hindi ko kayang gawin! At higit sa lahat. Hindi manloloko at babaerong katulad mo! He's perfect unlike you na walang ibang gawin kundi ang ikama ako at nang magsawa ay kakanti ng iba! Kaya nga kita iniwan 'diba? At hinding-hindi ko iiwan ang asawa ko para lang sa isang katulad mo!"

Bawat salitang binitawan niya ay punong-puno nang hinanakit. Hindi na niya mapigilan pa ang galit na nararamdaman para dito. Bigla ang pagbabago ng mukha nito. Dumilim na parang galit. Nagtagis ang panga nito at napuna niya ang madiing pagkuyom nito ng palad.

"Lumabas ka na!" Mahina pero matatag na utos nito.

Napahawak siya bigla sa dibdib niya at biglang natunaw ang galit niya nang makita ang ekspresyon ng mukha nito. Bagama't madilim at galit ay may mababanaag na sakit sa mukha nito. Hindi. Maybe she was just hitting his fragile ego. Ilang sandali siya nitong tinitigan bago tinalikuran at nagtungo sa desk. Nagpakawala siya ng marahas na hininga saka tuluyang nilisan ang opisina ng dating kasintahan.



PAGLABAS ni Raghie ay umupo si Matthew sa kanyang swivel chair. Gamit ang isang kamay niluwagan niya ang kanyang necktie. Parang naninikip ang kanyang dibdib. Marahas siyang napahilamos dala ng matinding frustration at galit na rin. Hindi niya matanggap ang mga sinabi ni Reghie at mas lalong hindi niya matanggap ang mga ginagawa niyang kagaguhan. Umabot pa talaga siya puntong sabihin niyang hiwalayan ni Reghie ang asawa at bumalik sa kanya.

"I should've hated you pero bakit ba ganito ang nangyayari? Damn Reghie! Damn!" Napapalo siya sa sariling desk.

"Hindi kita niloko! Pero hindi mo ako pinaniwalaan!" Usal niya at ipinikit ang sariling mata.

Nagbalik ang diwa niya sa mga pangyayari noon.....

"Hey, Matt. Busy?" he was very busy going through some papers on his desk when Vivienne interrupted him. He heaved out a heavy breath in annoyance.

Sinabihan niya na ang sekretarya niya na kung pupunta si Vivienne ay 'wag papasukin dahil saksakan ng kulit at ayaw niya talagang magkaka-problema sila ni Reghie. Vivienne strides to him, placing the coffe on the desk in front of him.

"I just brought you a coffee," Vivienne said sweetly, but for him the way a woman speaks is the most annoying thing on earth.

"Paano ka nakapasok dito?" he couldn't hide the irritation in his voice.

"Why you're so masungit?" Vivienne sat on the arm rest of the swivel, snaking an arm round his shoulders.

"Vivienne, ano ba?! Paano ka ba nakapasok dito?!" Singhal niya dito. Vivienne gently grabbed the coffee.

"I'm with Tita.... And she allowed me to get in. Sip some coffee para mawala ang init ng ulo mo," anito at iniumang ang kape sa kanya pero tinanggihan niya ito at pilit niyang pinaalis ito mula sa pagkakaupo.

"C'mon. Sip some," pagpupumilit nito pero marahan niyang tinabig ang kamay nito.

"Fuck!" mura niya ng matapon ito sa polo niya banda sa kanyang dibdib. Agad siyang tumayo at inangat sa balat niya ang tela ng kanyang polo dahil sa pagkakapaso niya. Agad siyang nagtungo sa banyo at hinubad ang polo at isinampay sa towel holder. Inis na inis talaga siya kay Vivienne dahil sa sobrang kakulitan nito. Hinugasan niya ang kanyang dibdib ng tubig. Gulat na gulat siya nang biglang may yumakap mula sa likuran niya.

"Fuck Vivienne! Ano bang gusto mo?!" Marahas niyang inalis ang kamay nitong nakapulupot sa baywang niya at hinarap ito.

"Matt, I want you. Alam mo naman na bata palang tayo gusto na kita. And you had promised me that you're going to marry me when we get older." Halos nagsusumo ang tinig nito kaya nakaramdam din siya ng pagkahabag para dito.

"Bata pa tayo n'on! I didn't mean it. I'm sorry kung umasa ka, pero grade school pa tayo n'on, Viv. Si Reghie.. siya ang mahal ko at siya lang ang gusto kong pakasalan." Kababata niya si Vivienne noong nakatira pa sila sa Chicago at hindi naman niya akalaing panghahawakan nito ang pangako niyang iyon.

"But Matt.."

"Vivienne, please. Ayaw kong magkaproblema kami ni Reghie ng dahil dito." Lumabas siya ng banyo at agad namang sumunod sa kanya si Vivienne, pero laking gulat niya nang makita niya si Reghie sa labas. Kitang-kita niya ang pagbalatay ng gulat at sakit sa mukha nito. Natakot siya nang husto sa maaaring maramdaman nito at maaaring isipin nito.

He doesn't want to hurt Reghie because of him. He knows what Reghie's been through with her family. Pakiramdam nito wala itong pamilya dahil kung pakitaan ito ng sariling ina at lolo ng pagkadisguto ay parang hindi anak. Kaya lahat ginagawa niya para hindi ito masaktan. He gives his whole love. For five years hindi siya gumawa ng ikasasama ng loob nito until Reghie caught him and Vivienne were kissing in his own office at nasundan naman ng panibagong hindi kanaisnais na tagpo ngayon.

Nagpaliwanag siya dito noon at ang buong akala niya ay ayos na ang lahat pero nagkamali siya. Ano nga ba ang aasahan niya eh pangalawang beses na siya nitong nahuhuling kasama si Vivienne sa hindi kanais nais na tagpo. Pero mali pa rin ang ginawa ni Reghie, sana lang ay kinopronta na lang siya nito o sinaktan. Hindi iyong iniwan na lang siya bigla. Kasalanan din niya dahil hindi siya nagpaliwanag noong una siya nitong mahuling nakikipaghalikan kay Vivienne. Ano ba naman kasi ang ipapaliwanag niya eh guilty siya sa bagay na 'yon. Hinalikan niya si Vivienne.

"Vivienne please lang! Ano na naman ang ginagawa mo dito?" dati ay hindi niya pinagbabawalan si Vivienne na magpunta-punta sa opisina niya. Pero napapansin niyang nagseselos si Reghie dito. Lalo na kapag nakikita nitong malapit si Vivienne sa kanyang ina na si Nathalia Del Prado.

Nainis siya nang tuluyan dito nang minsang isama niya si Reghie sa bahay nila at narinig niyang sabihin ni Vivienne kay Reghie ang tungkol sa kasal. Na kesyo sila ang ikakasal nito. Walang sinasabi si Reghie pero alam niyang nasasaktan ito. Kaya sinabi niya dito na iiwas na siya kay Vivienne at sa isang iglap ay nakita niya ang matamis na ngiti sa labi ni Reghie. Ang mga ngiting kahit kailan ay hindi ipinagdadamot sa kanya ng dalaga kahit na may mga problema ito sa pamilya.

"Bakit ba pinapaalis mo ako? Hindi ka naman ganyan dati ah!" Umupo si Vivienne sa desk niya na lalo niyang kinairita. Hinawakan niya ito sa braso at akmang hihilain palabas pero agad nitong itinaas ang kamay.

"Opps! Don't you dare drag me oustside. Gusto mo bang sabihin ko sa girlfriend mo na hindi siya gusto ng mama mo para sa 'yo. Na ako ang gusto ni tita para sa 'yo." Napipilan si Matthew sa sinabi nito.

Hindi niya gustong malaman ni Reghie ang bagay na 'yon dahil sigurado siyang masasaktan ito. Alam ni Reghie na gusto ito ng kanyang mama dahil 'yon ang sinabi niya. Hindi naman nagpapakita ng pagkadisgusto ang kanyang mama kay Reghie dahil kahit paano ay hindi naman talaga ito matapobre. Ang saktan si Reghie ang kahuli-hulihang bagay na gagawin niya sa mundo. Pero hindi niya gagawin 'yon.

"Ano bang gusto mo, Vivienne?!" Umalsa na nang tuluyan ang kanyang boses.

"Okay. Sasabihin ko sa 'yo kung ano ang gusto ko. Once na pinagbigyan mo ako. Ako na mismo ang magsasabi kay tita na hindi kita papakasalan." Nais talaga ng kanyang mama na si Vivienne ang makatuluyan niya.

"What do you want?" hinawakan nito ang necktie niya at hinila siya nito palapit.

"Kiss me," anito.

Pinangunutan niya ito ng noo. "Baliw ka! Tingin mo gagawin ko 'yon?" Tinabig niya ang kamay nito.

"Okay, then hindi ako aalis dito at maghihintay ako hanggang sa dumating—" Siniil na lang niya ito bigla ng halik sa labi. Madiin na madiin at sinigurado niyang masasaktan ito. Napaungol ito, marahil ay nasaktan nga ito. Pero sa halip na itulak siya ay ipinulupot nito ang kamay sa batok niya at maging ang mga hita nito ay pinaikot sa baywang niya. Doon siya kumalas at pilit na kumalawa sa pagkakayakap nito.

Napahilamos siya sa kanyang mukha at bumaling sa may pinto. Halos takasan siya ng sariling hininga nang makita si Reghie na nakatayo sa nakabukas na pinto. Pain and shock was visible in her face.

"Babe!" Inilang hakbang niya ang kinatatayuan nito at agad itong niyakap. Hindi ito kumikilos. Bumitaw siya mula sa pagkakayakap. Binalingan niya si Vivienne na nakatingin sa kanila na parang tuwang-tuwa pa. Agad niya itong nilapitan at hinila mula sa pagkakaupo sa desk niya at kinaladkad palabas at muling hinarap si Reghie.

"Babe, I'm sorry," giniya niya si Reghie at pinaupo sa sofa. Hindi ito kumikibo kaya lalo siyang nakokonsiya.

"Hihiwalayan mo na ba ako?" she asked after a long silence. Napapikit siya dahil sa tanong na 'yon ni Reghie at dahil sa napakalungkot nitong boses. Parang sinasaksak ng matulis na punyal ang puso niya. Mahigpit niya itong niyakap.

"Hindi. Hinding-hindi."

"Then why you kissed her? Nagsasawa ka na ba sa 'kin?" mahigpit niya itong niyakap at sa unang pagkakaton ng buhay niya ay napaluha siya. Sobra siyang nasasaktan para sa kanyang kasintahan. Kapag sinabi niya ang rason kung bakit niya hinalikan si Vivienne ay mas masasaktan lang lalo ito at 'yon ang bagay na ayaw niyang mangyari. Ang isipin nitong may tao na namang hindi siya tanggap. Ginagawa niya ang lahat ng paraan para tanggapin ito ng kanyang mama.

"I'm so sorry. Mahal na mahal kita." Iyon ang tangi niyang sinabi dito at hindi na nagpaliwanag pa. Hindi niya alam kung ano bang tamang sabihin dito sa mga oras na iyon. Hindi na rin na naman si Reghie nagtanong pa at tinanggap na lang ang sorry niya.

Dumilat si Matthew at pinahid ang mata ng kanyang hintuturo nang maramdaman niyang nagtubig ito.

"I still love you! Why I still love you! Fuck!!"    

''''''

#Manok.. Puro  manok  tuloy  ang  nailgay  ko.  Si watty  naman  kasi  inalis  na  naman  sa  ranking  ang  My  Bastard  Ex, isang  kahalayan  scene  pa  nga  lang  ang  nilalagay  ko.  Tas  sa  susunod  e-pa-private  na  nila  ng  tuluyan..  HMP!







Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top