TYRONE'S P.O.V

Nagising ako dahil sa tunog ng kumakatok sa pinto. I still wanted to sleep a little longer but it seems that I can't.

"Young Master, pinapatawag ka ng inyong ama sa kanyang opisina." pagsalita ni butler Julian.

Nagmulat ako ng mata at tumitig sa kisame bago ako sumagot.

"Tell him that I'll be there within thirty minutes." usal ko at unti-unting bumangon mula sa pagkakahiga.

"Segi po, Young Master." mahinang sabi niya bago ko narinig ang tunog ng kanyang papalayong yapak.

Tumayo ako at nag-inat ng katawan. I took a shower  and put on my usual clothes.  Lumabas ako at lumabas ng kwarto.

Hindi muna ako pumunta sa opisina ni dad at sa halip ay nilakad ko ang kwarto na katabi ng sa akin. Pinihit ko ang siradura ng pinto at binuksan ito ng kaunti.  Sinilip ko ang anak kong nakahiga parin sa kanyang kama at mahimbing na natutulog. Pumasok ako at maingat na umupo sa kanyang higaan. A smile appeared on my face as I watched  him peacefully sleeping. I carefully stroke his hair and leaned down to kiss his forhead. Tiningnan ko ang orasan na nasa ibabaw ng side table. The time is still five thirty and I'll be a bad father if I'll wake him from his peaceful sleep at this hour.

"Mommy." 

Even in his sleep, he's mumbling his mother's name. Since from the start, I already know that she raised our son well. The way he respect his elders and care for others is enough as a proof. I wonder how's that woman doing right now. It's been one week since the last time we saw each other. I shrugged those thoughts away and sat up. I don't even know why I am behaving this way. Hindi ko pa natanong ang  kaibigan kong ugok kung ano ang nangyayari sa akin. 

Lumabas na ako ng kwarto at tinungo ang opisina ni dad. I knocked three times before slowly opening he door. I wonder what he was going to tell me. I saw him facing his laptop probably doing something. I can tell that he is frustrated with what he's doing because it's evident whenever he rub his forehead roughly.

"Dad? What is it? Ang aga-aga pa pero pinatawag mo kaagad ako. May problema ba?" I asked as I sit on the chair in front of him.

Inalis niya ang tingin mula sa laptop at tiningnan ako ng seryoso.  Ipinatong niya ang dalawang siko sa mesa bago nagsalita. 

"I want you to go and take care of our business in LA. There's a big problem there that needed to be solve by you personally. Don't worry about your son because you can take him to his mother for the mean time. Would you go there for me." kumunot ng noo ko.

Napaisip ako. If I'll go there to help him, Jill and CJ would have some time alone. Which is not a problem to me. I also want CJ to be with his mother because even he is not telling me, I know that he's missing his mom.

"I'll go. Knowing that this never happened before, this must be a serious problem. And I think this is not just a coincidence. Someone is behind this." 

"Maybe you are right son, or maybe not. We'll figure it out soon when you'll go there and check it out."

I nodded my head and got up from the chair.

"By the way, dad. What's up with mom? She's been acting strange lately. Palagi nalang siyang umaalis ng bahay which is not really her." I said while frowning.

"Oh, about that. She's preparing your tita Alex's surprise wedding. This would be her second wedding and your mother is taking it seriously. I told her to also be prepared for our wedding, but she just smacked my head." he said while chuckling and both of his eyes are twinkling as if he's imagining something.

"Stop being a lovesick dad. Your gross." I acted like I am throwing up. He hissed at ibinalik ang tingin sa laptop.

"How about you, ijo? Kailan kayo magpapakasal ni Sofia? Kailan mo ba siya yayayaing magpakasal?" nag-iwas ako ng tingin.

"I am not yet ready to take our relationship to the next level. I also have CJ right now. Gusto ko muna siyang pagtuonan ng pansin." narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

"So ayaw mo pa palang magpasakal? Este... Magpakasal? Pero segi, ikaw bahala. Desisyon mo 'yan." napailing nalang ako dahil sa mga pinagsasabi niya.

"Alis na ako, dad" akmang aalis na ako nang muli na naman siyang nagsalita.

"Malapit na nga palang matapos ang condo mo sa pagparenovate. Pupunta ako doon ha? Titingnan ko." I just shrug and finally got out from his office.

Pumunta ako pabalik sa room ni CJ at naabutan ko siyang kinukusot-kusot ang mata. Napatawa pa ako dahil nakakunot ang kanyang noo. Nilapitan ko siya at tinabihan.

"Good morning, son." nakangiting bati ko sa kanya at saka lang ako napansin.

"Daddy." ngumiti siya yumakap sa leeg ko. Sinubsob niya ang kanyang mukha sa aking leeg.

"Antok pa po 'ko." napatawa ako dahil sa sinabi niya.

"Why don't you sleep back again?" natatawa kong tanong sa kanya. Pero umiling lamang siya habang nakasubsob parin ang kanyang mukha sa aking leeg.

"Why? What's the matter?" seryosong tanong ko.

Inangat niya ang kanyang ulo mula sa pagkasubsob sa aking leeg. Naiiyak niya akong tiningnan pero napansin kong pinipilit lamang niyang huwag umiyak.

"I dreamed about mom, she being is chased by monsters. She run really fast to escape but they still catched her and I saw them slowly dragging her away from me. They told me that she would never come back again because she don't love me anymore. I am afraid but I know it's just a dream and it won't ever happen. Right daddy? Because all of it is just a dream." I notice how smart and brave he is. Nasa dugo talaga niya ang pagiging matapang. Nagawa niyang huwag umiyak habang nagk-kwento.

"Of course because all of it is not real. But if ever you and your mother is in danger,always remember that I'll be there to protect both of you. Even if it means risking my life, I'll be there to save and protect you." pagkatapos ko yung so sabihin ay sa wakas ay sumilay na ang ngiti sa kanyang labi.

" Baba na po tayo? 'di na po 'ko inaantok." nakangiting sabi niya.

Tumayo na ako habang karga siya.

"Bakit mo ba ang gagawin mo sa baba?" nagtataka kong tanong.

"Sabi po kasi ni kuya Dawin tuturuan niya akong magride po ng bike." excited na excited niyang pagkasabi. Naglilikot pa siya kaya medyo nahirapan ako dahil baka mahulog siya.

"Okay, okay. But do it later. Eat and take a bath first. Alright?"

"Okay!" napailing nalang ako dahil sa kakulitan niya.

Minsan naitanong ko sa aking sarili. Paano nakaya ni Jill na alagaan at palakihin ang anak namin 'to na mag-isa?

JILL'S P.O.V

Kasabay ko si Belle na kumakain ngayon sa cafeteria. Kanina pa nga sumasakit ang tenga ko dahil sa nakakarindi niyang boses dahil sa pagputak niya nang pagputak. Kwento siya nang kwento tungkol sa sinisinta niyang si Ash.

"At alam mo ba? Ang gwapo niya kahapon. Nakita ko siyang nakasuot ng tuxedo doon sa pinagtatrabahuan kong restaurant. Hindi ko aakalain na palagi palang kumakain doon si my labs sa bago kong pinagtrabahuang restaurant. Grabe... ang gwapo niya talaga." nagniningning ang mga matang kwento niya.

Heto na naman tayo. Sumasakit ang ulo ko sa babaeng 'to.

"Belle, pwede bang tapusin mo muna yang pagkain mo bago ka magkwento. I am almost done samantalang sayo halos hindi pa nabawasan. Akin nalang yan kung ayaw mong kumain." agad niyang tinakpan ang plato niya gamit ang kamay at iniwas ito sa akin.

"No way! I won't let you steal my kare-kare! Pagginawa mo, friendship over na tayo! Hmp!"  hindi siya nakaiwas nang binatukan ko siya.

"Araw naman Jill. Nagkaroon ka lang ng CJ's hottie father  at yumaman, naging sadista ka na." she said while pouting.

Naiiyak na hinaplos niya ang parteng binatukan ko.

"Sino ba ang hindi maiinis sa'yo?! Eh, kanina pa kita pinagsabihan diyan kaya akala ko hindi ka na kakain." nakangiwing usal ko.

Mas lalo pa kong napangiwi dahil sa inaasta niyang parang bata. Sinusumpong na naman ata tong babaeng 'to. Tinitigan niya ako ng kanyang naiiyak na mga mata. Inangat ko ang kamao ko at pinandilatan siya.

"Sabi nga aayusin ko ang mukha ko eh. Hihihi, ikaw naman Jill parang hindi ka mabiro." sabay subo ng pagkain.

"Jinojoke time mo pala ko. Bakit di ko alam? At hindi rin ako natawa sa biro mo?" I said with a hint of sarcasm.

This girl is crazy sometimes. Pati si sir Espeza nakakatikim rin sa mga kabaliwan ng babaeng 'to. Kawawang lalake. Pero di ko rin talaga maintindihan ang babaeng 'to. Tinataboy na nga siya nung tao pero patuloy parin siya sa paglapit dito. I never saw her shed a tear despite of being neglected by her family and by the person she love ever since.

Kahit sabihin niyang crush niya ito, alam kong hindi lamang simpleng crush ang nararamdaman niya doon sa tao. Hindi siya aabot sa punto na nagmumukha na siyang tanga kung hindi niya mahal si sir.

"Tapusin mo na yan. May isang subject pa tayong papasukan." paalala ko sa kanya bago inabot ang water bottle at uminom ng tubig.

"Nga pala Jill. Bakit wala na atang nambubully sayo? Pinagsawaaan ka na ba nila? Hindi ka ba katanggap-tanggap? Kapalit-palit ka ba? Pangit ka ba? B-" napatigil siya sa pagsalita nang akmang babatukin ko siya ng water bottle.

"Lubayan mo ko pwede ba?" pagsisita ko sa kanya habang nakasimangot.

Benelatan lang niya 'ko at pinagpatuloy ang pagkain. Sarap niyang itapon sa ilalim ng dagat at ipakain sa mga pating.

"Pero seryoso Jill. Napansin kong palaging kulang ng isa ang grupong palaging sumisira sa araw mo." I swallowed the lump in my throat because of what she said.

"Hindi ko rin alam Belle. Matagal ko na yang napansin pero hindi ko nalang pinakialaman."

I don't know that person but I have some possible reasons why she's suddenly went missing.

"Sabagay. Di naman natin yun problema." nakibit-balikat na lamang siya at muling nilantakan ang pagkain.

Pinagmasdan ko lang siya habang kumakain nang may biglang maalala.

"Belle, later I'll tell who's CJ's father." pagkasabi ko nun ay muntik na siyang mabilaukan.

Inabutan ko siya nang tubig na agad naman niyang ininom.

"Totoo?!" nanlalaki ang mga matang tanong niya.

Tinanguan ko lang siya habang nakangiti.