Juri's POV

After ng ilang linggo eh bumalik na sa china sila mr. and mrs. Xi or should I say... Tito and Tita? Hmmmm medyo pwede (¬v¬)...

And so ayun nga bumalik na sila sa china dahil halos lahat ng trabaho nila andun at ito si luhan for sure tampururut sa kanila ok lang yon pasasayahin ko naman sya mwahahaha! Landi ko talaga -___-

Sa mansyon pa din pala kami nakatira kasi pinakiusapan ako nila tito and tita na dun na kami at medyo shocked sila nung sabi ni luhan na "sige" so unusual daw para sa kanila but anyway, tuloy pa din trabaho ko kay master baka kasi mamaya kung kelan umayaw na ko tsaka pa makipag basag ulo eh medyo butihing nilalang na nga sya ngayon.

"Hey! What are you blabbering about huh?" Ano ba?! Panira ng moment eh tss..

"Wala master"

Nasa kotse nya kami ngayon and wow 🎶co'z for the first time in forever 🎶 ngayon nya lang ako sinabay papasok ng school ah simula ng nagsabi sya saken ng "I like you" He was sooooo gentleman na kahit papano kasi minsan cold pa din sya pero yaan na love ko naman :3

Maya maya nasa parking na kami ng school.

"Ah geh master una na ko" Bubuksan ko na sana yung pinto ng kotse.

"Wait!"

"Huh?" At paglingon ko ba naman.....

(-3-) Chuupp :*

(O.O) Para akong tuod na nalaglagan ng panty sa harap nya. Halikan ba naman ako sa cheek! Pero mabilis lang naman wala pa nga atang one second pero pero pero....Kyaahhhhh!!!!

>\\\\\\< Anong magandang spirito ba ang sumapi kay Luhan?! Pwes lumayas na kayo kasi di ko kakayanin baka mamatay ako ng maaga sa kileeeggg!!!

"Para san yon?" Playing dumb ako kunwari di ko sya gets XD

"Its a lucky charm kiss anyway, you should go now because you're going to be late" And he made patted my head and smiled at me. Omo ang gwapo mo luhan!!!

"Ah hehehe salamat ah geh bye" Nagmadali ako lumabas ng kotse at umalis grabe parang may sumaping anghel samin pareho unliked before na kala mo puro bad spirit sumapi samin,lagi kami nagtatalo non but ang sweet nya na ngayon masyado na syang nagladlad XD

And then masaya akong pumasok sa room at kinuwento agad kila minah and kyungsoo eh inlove ako eh!

Pero ba't parang mga mukha silang kinakabahan na natutuwa na nalulungkot na ewan? -_____-!

----------------------------

After ng ilang oras nagpunta lang ako sa restroom then after nun nakasalubong ko si airi at parang sinapian sya ng anghel sa amo ng mukha nya at parang ang lungkot lungkot nya. May problema kaya?

"Juri...buti nalang I saw you! I've been looking for you"

"Bakit? Ano problema mo??" Pagtataray ko kala naman nya nakalimutan ko yung mga sinabi nya saken non ha >.<

"Don't get mad at me I just wanna talk with you"

Then umariba na kami sa rooftop dun nya gusto kasi daw kami lang ang tao.

Nakaharap lang sya sa view samantalang ako naman binabasa yung ekspresyon ng mukha nya napaka lungkot kasi eh...

"Ano ba problema? May importante ba tayong pag uusapan?" Tanong ko.

"Yes we have...but before that, I just wanna say sorry dahil sa mga ginawa ko sayo before..." Then she started on crying na omo~ bakit ba sya umiiyak pati ako naiiyak na!!!

"Bakit ka ba nagsosorry?" Tanong ko pero in a malumanay way na.

"Juri...before I leave this world I just want to correct my mistakes first!" Sabi nya and todo hagulgol.

"Ha?*sniff* Ano? Di kita maintindihan??" Tanong ko pero umiiyak na ko.

"Bakit ka ba umiiyak?? *Sniff* Ako lang naman dapat umiyak eh *sniff*" Tanong nya.

"Di ko din alam eh *sniff*"

"Crazy...pero juri I'm serious...konti nalang ang ilalagi ko dito" Sabi nya.

"Bakit? San ka ba pupunta?" Tanong ko.

"Di ko alam na super slow mo pala kausap" sabi nya then iyakan kami todamax.

Ok serious na! Parang alam ko na sasabihin nya! Bakit ba parang kinakabahan ako??!

"May sakit ka ba?" Tanong ko at tumango sya.

"Yes...I have a lung cancer and its already worst"

Parang nakaramdam naman ako ng awa sa kanya dahil syempre may sakit din ako dati.

"Ha? Malakas ka naman eh kaya mo pa namang gumaling" sabi ko.

"I don't think so...Ngaun ko lang nalaman na may sakit ako and worst pa dun is walang symptoms na lumalabas kaya I didn't know na may sakit ako dahil stage 2 palang ang cancer ko but if its not get beaten then it can lead to stage 3 & 4 at dun na lalabas ang sintomas at maaaring ikamatay ko pa..." At sobrang iyak na nya at nakaramdam naman ako ng guilt at ewan ko kung bakit.

"I'm sorry to hear that airi but sabihin mo lang saken kung may maitutulong ako sayo... I will do my best!" Sabi ko dahil gusto ko talaga syang tulungan kahit papano kasi nag sorry na sya saken and she's already forgiven kaya I think we're ok na.

"Really? You will?"

"Yes I will" I replied.

"Isa lang naman ang matagal ko ng gusto hilingin ehhh" I think I know WHO was she pointing to.

"To stay with him" And she kneeled in front of me asking for favor and thats a big big favor.

Tinignan ko muna sya and her tears we're still flowing down from her eyes.

"But before that,let me ask you a question...do you love him?"

Sobra airi... Pero ayoko naman ipagdamot sya sayo dahil unang una kelangan mo sya and pangalawa dahil mahal ko sya.

"Yes I do love him" sabi ko at kita kong parang nasaktan sya.

"Juri...I really need him badly... Gusto ko if ever na mamatay ako nandun pa din sya sa huling araw ko kasi I think dun din naman mauuwi yun eh but he's the one can give me strength"

I stared at her eyes at parang sinasabi nito sakin na wag akong maging selfish dahil di naman ako ang unang babae para kay luhan.

"Please~" she begged.

Its the most painful decision that I will do in my life.

"Ok I'll let you be with him" arrows strucked in my heart.

Tumayo sya at ngumiti then she hugged me.

"Thank you juri thats the best gift that you ever gave to me" she said but I just gave her a fake smile.

"Alam na ba nya to?" I asked.

"Nope...sasabihin ko palang mamaya...juri thank you ulet you dont know how much happy I am! Sigurado ako matutuwa sila mommy pag nalaman nila to co'z they know Luhan is my everything" she said.

Eh pano si kris? Mahal ka nya! Pano ako? Mahal ko si luhan....

"I know he will take care of you at isa pa una palang naman mahal ka nya eh" sabi ko and started to walked away.

Yah right! Wala naman ako karapatang ipagdamot si luhan kay airi and besides wala naman kaming relasyon. Umamin lang sya na gusto nya ko pero di ko maamin na mahal ko sya kasi natatakot ako na one day baka kelangan nyang iwan ako so ayun na nga, nagkatotoo na.

-----------------------------

Nasa mansion na kami at parehas lang kaming tahimik magdamag sa byahe hanggang sa makauwi kami.

Kelangan itigil ko na tong nararamdaman ko para sa kanya dahil I know airi really needs him.

Hatinggabi na at di ako makatulog siguro dahil naninibago pa din ako sa tinitirhan ko malapalasyo kasi eh so i decided na pumunta sa may pool area and I saw Luhan sitting on the chair and halatang halata sa kanya na parang may problema sya, did he already know it?

Eto na siguro ang tamang oras para i-let go sya kahit wala naman dapat akong pakawalan dahil di naman kami. I'd just want to keep my distance off him para sa ikakabuti ni airi.

Lumapit ako sa kanya.

"Luhan....."

"Why are you still awake? Go to sleep its already late" sabi nya at parang masama ang mood nya.

"Eh kasi may gusto lang ako sabihin sayo"

"What? At a time liked this? You should take some rest and don't disturb me" sabi nya.

"Importante to luhan kasi-!"

"Did I say to stop disturbing me?!! Wag ngayon please? I'm thinking on something that is very important than you're going to say" sabi nya at ginulo yung buhok nya sa asar.

Bigla nalang tumulo yung luha ko kasi malamang nasaktan ako dahil alam ko na si airi ang pinoproblema nya.

"Alam mo na ba? Na may sakit sya?" Tanong ko at tinignan nya muna ko ng blanko bago sumagot.

"Yes...pano mo alam?"

"She told that to me a while ago and she even say sorry" sabi ko.

"Aish! I don't know what to do! Feeling ko kasalanan ko to eh! Siguro kung naging ok lang kami mula noon malamang nabantayan ko sya at napilit syang mag pa gamot in states but di eh...di ganun ang nangyari...di sya nagpagamot dahil mas gugustuhin nya daw mamatay kesa iwan ko sya" At ginulo na naman nya buhok nya sa inis at maybe sa sakit. At napansin kong may tumulong luha sa kanya.

Di ko malaman ngayon kung nasasaktan ba sya dahil may sakit si airi o dahil kelangan nyang sumama kay airi.

"You should stay by her side" sabi ko and agad syang tumingin saken.

"I know at wala akong choice dahil kung di ako sasama sa kanya for sure magiging malala yung sakit nya but it doesn't mean na iiwan mo ko right?" Tanong nya at he held my arms.

"Wala naman tayong relasyon luhan...master lang kita, slave mo ko kaya pwede kita iwan kung kelan ko gusto!" Coldly kong sabi pero deep inside nasasaktan ako kasi kelangan ko na syang layuan kung kelan nagiging malapit kami sa isa't isa.

"What are you talking about? How about your obligations to me? You're working under my dad's order to...to watch over me!!!" Pasigaw nya ng sabi.

"Luhan malaki ka na! Di mo na ko kelangan isa pa di ko na kaya ayoko na!" Sabi ko at nag umpisa na din akong umiyak.

"Kaya ko naman bantayan sya at alagaan while you're still on my side right? Sinabi ko na sayo na gusto kita right? Not just that..... I love you"

He stared at me and our face were very close.

Those words na matagal ko ng hinihintay pero napaka wrong timing ng pagkakataon!

"I'm sorry Luhan...its for the better...and di tayo para sa isa't isa" sabi ko and naramdaman kong binitawan nya ko kaya I started to walked away.

You don't know how much I love you luhan....

I really love you but I'm sorry...kelangan ka nya...

<\3

-----------------------------

A/n: Lame po ba? Hmm...anyway tagal ko inisip yung ganyang scene dahil sa maraming klase ng mga scenario pumapasok sa utak ko kaya ayan naguluhan na ko XD

Yun lang God bless chingus :3

Juri :)