Chapter One

Rutch POV's

_
"Is this what you call paradise?"  buong pagkadismaya ko.

"My gush ang pangit dito! Wala na ba kayong ibang place na maipagmamayabang, bukod dito?"  dagdag lekramo ko sa walang kwentang services nila.

Kung makapag advertise kasi sila. Aakalain mo talaga na ganoon ka ganda at kagaling ng ino-offer nilang recreation services. Ngunit iyon pala. Ang layo sa inaasahan mong reyalidad. Tsss. Bweset!

Sa lahat na nandito ako lang ang may tapang na mag react at magsabi ng totoong nararamdaman. Palibhasa kasi, mga kasamahan ko mga tuta pa kasi.  Mga duwag at mukhang bahag ang mga buntot. Dahil obviously, takot sila sa mga taong  pasimuno nitong camping trip na ito! Ang duduwag talaga!

"I'm sorry if we disappoint you, Miss Rutch Zaavedra. But this is the final and the only place, that we can offer for you, as of now. Kung hindi mo nagustohan. Well, wala ka ng magagawa, kundi pagtiisan mo na lang ang lugar na ito." suplada pang tugon ng baklang Assistant H.O

'Ano daw? Pag titiisan ko? Sa malaking registration fee na binayad ko? Magtitiis ako?  Abah, ano 'toh lokhan na lang lahat? Naku, kung sila mapagtya-tyagan ang lugar na ito. Pwes, ako hindi!'

kaya mas lalo akong na imberna sa sagot niya.

"At hanggang kailan naman ako magtitiis, after kong mag bayad ng 15k na registration n'yo, huh?" giit ko sa presyong kinamkam nila.

Nag-iinit na bumaling sa akin ang baklang balasubas.

"Hanggang sa bumalik ang yatch na sinakyan natin. Alangan namang lalangoyin mo ang dagat patawid, noh?" pilosopong sagot niya pa.

"Nang-aasar ba kayo, huh?" napipikon kong asik.

"Ay hindi! Gusto mo ba itapon na lang kita mula rito, patawid sa kabilang ibayo, huh? Ano gusto mo?" pamemeywang pa sa akin ng intrimitidang bakla.

Kaya umusok ako lalo at mukhang sasabog na nga ako sa pikon at galit.  Mukhang ganoon na nga ka kapal ang kanilang mga mukha para ganitohin niya ako. Tae siya!

Kahit na 16 years old pa lang ako ngayon. Alam ko ang tama at mali. Kaya tatayo ako at mag-iingay ako, hanggat gusto ko. Lalo na't kapag argabyado na ako masyado.

Buong tapang kong hinila ang tobol na Asistant H.O. Wala ng manners kung wala ng manner. In the first place. Sila ang unang nanlokoh sa amin.

Kaya kahit gusto man namin mag-quit. Magsumbong sa parents namim. Wala na kaming magagawa. Dahil nandito na kami sa ewan kong saang cheap na island na wala pang signal.

"Kailan nga iyon babalik? Later ba, tomorrow, sa makalawa or what? Maging specific naman kayo!" buong gigil kong paglilinaw sa litseng scammer.

"Maybe next year or never." antipatikong sagot niya. Matapos ay tinalikuran pa ako habang pakinding-kinding na naglakad ang litse!

"What?" anas ko na halos kinabilog ng eyeball ko 

"I can't live longer here. I want to go home. I rather be at home. Kaysa mag-spend at aksayahin ang mga araw ko rito!" protesta ko habang sinusundan siya.

"Kung alam ko lang talaga na ganito ang camping trip na ito. Hindi na sana ako  sumama at nag-aksaya ng pera sa walang kwentang trip n'yo. Tingnan n'yo nga ang location n'yo. There's nothings new or even an interesting things, to do in here.  Everything is just a damn BORING!" himutok ko.

Bahala na kung sabihan nila akong maingay. Buti nga iyon eh. Nang sa ganoon pa-uwiin na nila ako.

Ngunit habang talak ako ng talak. Ito namang haliparot na bakla. Tila may sariling mute button sa buhay. Para ipamukha sa akin na wala siyang narirnig, na hindi niya naririnig ang mga talak ko. Kaya mas lalo akong na imberna at asar na asar sa kanya.

'Tae! Ang sarap niyang ingudngod sa sapang binabaybayan namin ngayon. Litse!'

mura ng utak ko habang gigil na gigil akong nakatitig sa baklang sinungaling.

_______________~*~________________

Nesa POV'S

_
Medyo malayo-layo rin ang nilakad namin. Pagud na rin ako sa kakalakad sa masukal na kagubatang ito. Ganoon paman, enjoy naman. Dahil napaka exciting palang maglakad sa my maykalakihang sapa, na sinasahigan ng malalaking bato. Habang sinisilungan naman ito ng naggagandahang malalaking kahoy. Sa gandang taglay nito'y napapikit ako't napahingang malalim.

'Wow! This is life.' turan ko sa isipan.

Matapos ay napatingala sa maala-magical na mga punong kahoy na tila sumasayaw say hampas ng mahinang hangin. Pagkuwa'y napangiti. Dahil kahit palpak man ang inaasahan kong location ng camping trip na ito, ay okey na rin. I still consider it as a blessing. Kung bakit ako napunta sa location na ito. Besides I do believe in that everythings happen has a good reason. Kaya kung ano man ang rason na iyon. Well, I'm excited to know it.

Ngiti ko pagkuwa'y tiningnan muli para pagsawaan ang matatayog na mga punong kahoy. At habang tinititigan ko ito. Bigla akong nakadama ako ng takot at pangamba. Feeling ko. Ano mang oras ay may lalabas na anaconda, sa mga punong ito at kakainin kami.

'What a freak!'

ngiwi ko at napa-akap ako sa sarili ko.

Mayamaya pa'y lalo akong natakot ng magsihunihan at magsi-alolongan ang iba't ibang uri ng wild animals sa paligid.
Ngunit sa lahat na mga tunog na naririnig ko, sa paligid. Isang tunog ang siyang sumira sa pagmumuni at pag i-imagine ko.

Isang tunog na kanina pa sa yati, talak nang talak. Isang nakakarinding boses. Parang nakakapunit ng pasensya at nakakaupos ng pagtitimpi.

Nilingon ko babaeng may tag name na Rutch. Sa ingay niya, para siyang amplifier na sunod nang sunod sa amin. Parang bibig na naging tao siyang at ngayon kasama mamin. Talak siya ng talak.

Sa kilos niya at dating. Halatang isa siyang malditang supladang bratenilya. Sa lahat siya lang ang mukhang nakakalamang sa buhay.

Lekramo siya ng lekramo.
Habang tahimik lang kaming lahat bukod sa kanya, na nakasunod sa na uunang si asistant H.O.

Tiningnan ko ang mga kasamahan ko. Nasa 30 kami lahat. 20 na kabataan, na tansya ko nasa 13 to 17 pa ang mga edad. Habang 10 naman na mga matatanda. Silang sampo ang mag ga-guide at magbabantay sa amin sa buong event na ito.

Nilingon ko si Rutch. Nakabusangot ang mukha niya at sa wakas tumahimik na siya. Kay bibigat ng mga hakbang niya. Tila galit na galit siya. Well, wala talaga siyang choice kundi ang sumunod na lang sa grupo.

Tama rin siya, isang budol budol ang camping na ito. Dahil maging ako ay nadismaya ng husto. Kasi sabi nila maganda raw ang location. Pang paradise raw, pero  iyon pala. Parang abandonadong resort sa isang isla na naka isolate sa lahat.

Isang island na pupuno ng katatakutan. Feeling ko may masamang manyayari sa amin sa lugar na ito, eh. Sa tingin ko pa'y mukhang may alien na nakatira dito. O 'di kaya'y jurasic at flying lenta. 'Eww!'  Lalo pa akong natakot at nanindig ang balahibo ko sa ideyang iyon. Hanggang sa bigla akong binangga ng hinayupak na tao.

"Aray anoh ba!" impit ko sabay sapo ko sa ulo ko at nang mapagsino ko ang bumangga sa akin. Napatitig ako sa maldita niyang mukha at maanghang niyang tinging.

Lintik! Ang malditang si Rutch. Binangga ako. Nagpang abot ang aming mga tingin.

"Pahara-hara ka kasi. Akala ko kawayang tuod ka, na naka display d'yan." pamimintas niya pa sa payatot kong katawan.

'Abah! Wow! Grabe maka-pintas ang babaeng ito kala mo sinong may magandang katawan. Eh, isang exercise lang naman lamang niya sa akin, ah.' himutok ko.

Matapos ay busangot at iniripan ko na lang siya. Saka bago pa ako tuloyang tinatanan ay sinagi pa ako ulit. Talagang nanadya na siya. Pero hindi ko siya papatula.  Dahil hindi ako pumapatol sa may tililing. Chee!

"Baliw!" mahinang turan ko na lang sa inis.

KINAGABIHAN after the buddle fight meal. Nagsimula na ang paglalatag ng instructions at task.

"Everyone, full in line at mag he-head counting tayo." kuha ng team leader sa atensyo namin.

Kaya nagsitalimaan ang mga participants sa paglapit para gumawa ng isang linya sa harapan ng bonfire.

"Listen, here is the listing kung sino ang makakasama n'yo sa tent n'yo at ang siyang magiging kapartner n'yo, for the entire camping." saad ng team leader.

Matapos nagsimula na siyang mag tawag ng mga pangalan para sa grouping at instructions.

" Mican, Nesa, Rutch at Jhaizee. Kayo ang magsasama sa isang tent." sabay turo ni team leader sa kulay asul na tent.

Mican and Rutch kayo ang magka-buddy habang kayo naman dalawa Nesa at Jhaizee." bigay nito ng task.

Nilingon ko ang magiging ka buddy ko. Saka pinatamaan ng tingin. Mukhang siyang walang pakialam. Naka-ear phone bluetooth lang siya na kulay black. Habang pa sekreto niya itong tinatago sa mahaba niyang buhok.

Napansin ko rin na nasa kanya lang ang Iphone7 niyang cellphone. Sa katunyan pa'y kinukulikot niya ito. Habang nakatago ng bahagya sa may punong kahoy.

Abala siya sa kaka-cellphone. Mukhang walang balak na tumigil hanggang sa mapudpod ang mga daliri niya kakapindot nito.

Ewan ko ba, pakiwari ko mukhang may sarili ata  siyang mundo. Tingin ko nga wala siyang naririnig at parang nasa mobile world naman ang kaluluwa niya.

"Listen everyone. Bawal kayong lumabas sa nasasakupan ng caution tape. Dahil hanggang d'yan lang ang area ng camping site natin. Bawal rin kayong lumabas o lumayo sa tent. Lalong lalo na kapag madilim at kapag naiihi man sa oras ng pagtulog. Kailangang kasama n'yo ang ka-buddy niyo. Dapar tent C.R, C.R tent lang. No more no less area na pupuntahan. Understood?"

"Yes sir!" tugon ng lahat.

"Okey at dahil malinaw na sa inyo at wala na kayong mga tanong. Maaari na tayong matulog. Dahil bukas marami pa tayong gagawin at pupuntahan. So let's start to shape up our strength and have an early rest. Para bukas may lakas tayo para sa activities natin. So everyone, good night and you're dismiss." pagtatapus niya.

____________________________________

Writers Note:

Hello! Pa VOTE, COMMENTS and SHARE po. Thanks po

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top