Chapter 27

Finn Pov

Di ko mapigilang di kiligin at pamulahan sa mukha sa tuwing pumapasok sa isip ko ang nangyari sa amin ni Desmond noong nakaraang gabi. We're finally a couple.

Couple~Couple~Couple~Couple~Couple... My mind sang inwardly, and I bit my lip as I turned my eyes outside the car's window with a face painted red. 

Frenny was driving and I was sitting beside him-sa shutgon seat. Ewan ko bigla na lang akong niyaya ni Jaheer na lumakad daw kami. Nakapagpaalam na naman ako kay Desmond at pumayag naman siya dahil alam niyang si Jaheer ang kasama ko. H'wag lang daw kami papagabi.

Biglang sumagi sa isip ko iyong tanong sa akin ni Desmond. Iyong kung ano ang ginagawa ng mga couples. Wala pa naman akong alam doon.

Di na ako nagsayang pa ng ilang segundo at kinuha ko na ang telepono ko sa maliit na sling bag na dala ko. Agad kong inopen ang data at pumunta sa google search.

I want to be a good boyfriend. I want to be a worthy boyfriend for Desmond. Kaya mags-search ako kung ano ang ginagawa ng mga couples para ma-apply ko sa amin ni Desmond.

'What do couples do?' Type ko doon sa search engine.

Nalula ako nang matapos ang pagload.

Ay! Ang dami namang lumabas. Napalabi ako at nagscroll. Bakit ang dami naman nito. Ang dami pang babasahin. Nakakatamad!

"Frenny! Frenny! Finnick!"

Halos mabitawan ko ang phone ko sa sigaw ni Frenny sa akin.

"Ay! What do couples do!" sambit ko sa gulat.

"What?" May arteng tanong sa akin ni Frenny.

Tumigil na pala kami.

"Wala, frenny." ani ko at pinatay ang telepono ko saka binalik iyon sa bag ko.

"I heard you said something, Frenny. Hmm?"

Hindi ko pa kasi nasasabi kay Jaheer na couple na kami ni Desmond, na may boyfriend na ako. Ngayon lang din kasi ako nakalabas sa bahay. Ewan ko kasi kay Desmond di pumapasok sa trabaho niya nung nakaraang araw. Sinasamahan yata ako sa bahay dahil mag-isa lang ako.

My face turned bloody red. Ang sweet kasi ni Desmond nung di siya pumapasok sa trabaho niya. Nilulutuan niya ako. Niyayakap lagi at nagk-kiss din! Hehehe! Ganito pala ang may boyfriend.

"May tinatago ka sa akin, frenny." Nagtatampong turan ni Jaheer at pinagkrus ang braso niya sa harap ng dibdib niya at tumingin sa labas.

"O-oi! Frenny hindi naman sa ganun. A-ano lang."

"Ano?" may inis na wika ni Jaheer.

"Alam mo naman na di ako nakakagala sa inyo nitong nakaraang araw, frenny. Sorry na. Please?!"

"May narinig akong couple-couple kanina frenny. Ano 'yon?"

Kinagat ko ang labi ko at tumingin kay Jaheer na nagtatampo sa akin. Tumingin ako sa labas at nakita kong nasa parking lot na kami dahil maraming sasakyan na nakaparada.

Binalik ko ang atensyon ko kay Jaheer na di pa rin makatingin sa akin. At panay ang buntonghininga.

"C-couple na... n-na kami ni Desmond, Frenny. B-boyfriends na kami." mahina kong saad pero alam ko namang narinig niya iyon.

Dahan-dahan ang paglingon sa akin ni Jaheer. Parang robot na umikot ang ulo niya sa akin at bumilog ang mata niya.

Napaigtad ako nang biglang hinampas ni Jaheer ang horn noong sasakyan niya at saka tinawid niya ang distansiya ng kamay namin. Mahigpit niyang hinawakan ang dalawang kamay ko.

"Totoo ba 'yan, Frenny? Kayo na? Like, L-E-G-I-T, legit?"

Kinikilig akong tumango kay Jaheer.

"Uhm!"

"Waah!!!" Si Frenny at niyakap ako. "I'm so proud of you, Frenny."

Siya na ang kumalas sa yakap naming dalawa. At muling humawak sa kamay ko at pumisil doon.

"Congratulations, frenny. O.M.G!!! Nadiligan ka na ba?"

Binawi ko kay Jaheer ang kamay ko at napaisip sa sinabi niya. Nadiligan? Pilit kong inaalala kong nadiligan ba ako ni Desmond ngunit wala naman pumapasok sa isip ko.

Bumuntong hininga ako at sumuko na.

"Di ako diniligan ni Desmond, Frenny. Di naman iyon nandidilig, e." wika ko kay Jaheer.

Kumunot naman ang ilong ko dahil nakahilamos siya sa kanyang mukha at mukhang nafrustrate.

Nanggigil niya akong binalingan.

"You know what frenny, utak ko ang sasabog sayo. Tsk! Tara na nga at magpapa-treatment nalang tayo. Dumagdag ka pa sa pagka-stress ko, e. But congrats again!" si Jaheer at bumaba na kami sa kotse niya.

Pumasok kami ng mall at sabi niya magpapa pedicure raw siya at manicure tapos mapapa massage rin daw kami at magpapahair treatment. Sabi niya bottoms things daw. Di ko talaga maintindihan minsan ang kaibigan ko. Hay!

Sa lahat ng ginawa namin ni Frenny ay doon ako natuwa sa massage. Nakaka-relax kasi at pati na rin pala iyon sa buhok. Si Frenny lang ang gumastos kasi sabi niya iyon na lang daw ang christmas gift niya sa akin sa nalalapit na pasko.

Bandang alas tres ay kumain kami ni frenny sa isang kainan. Iyong kinainan lang din namin dati kung saan ko nakitang nagtatrabaho si Clayton.

"So you mean. You are searching things that couples do?" si Frenny habang nagbabasa sa menu.

Umayos sa pag-upo ko.

"Uhm!" tango ko sa kanya.

"Ano ba ang sabi ni Desmond na ginagawa ng couples?" tanong na niya naman.

"Marami frenny, e."

"Tulad ng?"

"Kiss."

Umungot naman si Jaheer na kinahaba ng nguso ko.

"Ginagawa niyo naman 'yan kahit na wala kayong label dati."

"Hugs, date, cuddles mga ganun, frenny."

Naibaba ni Jaheer ang menu saka pagod akong tiningnan.

"Wala ba siyang sinabing titirahin ka niya?"

Nagusot ang mukha ko.

"Hala! Di 'yan magagawa ni Desmond sa akin, Frenny. Ang sama mo talaga. Di ako titirahin n'on. Boyfriends kami." pagtatanggol ko kay Desmond.

Sinisiraan ni Frenny si Desmond sa akin.

"Bobita talaga ito! My gosh!"

Mayamaya ay biglang dumating si Clayton para kunin ang order namin. Niyakap ko siya kasi namiss ko siya ng husto.

"Kung wala kang gagawin sa christmas pwede kayo ni Desmond sa bahay." aya ni Clayton.

"Hala!" Napatakip ako sa bibig ko. "Seryoso, Clay?"

"Oo naman. Baby nga rin kita diba?"

Ngumiti ako at tumango sa kanya.

Binigay na ni Jaheer ang order namin kay Clayton at aalis na sana si Clayton pero may bigla na namang dumating na isang... lalaki pero para na siyang babae. Maliit din siya at mukhang maldita.

"Dareen?" si Clayton.

"Yes?" may arte nitong sagot kay Clayton.

"Anong ginagawa mo dito?" ani Clayton.

Maarte iyong umirap at pinagkrus ang braso sa harap ng dibdib niya.

"Visiting my sweetie. Why?" taas noo nitong untag.

Umiling na si Clayton.

"Nasa office niya iyon. Wala dito." sabi ni Clayton dito.

"I just saw you talking to them and..." tumaas ang kilay niya sa akin.

Napakurap-kurap naman ako.

"... and you even hug this kid?" Tumaas ang kilay niya sa akin.

Sinuway siya ni Clayton. "Tsk! Hindi siya bata Dareen. Mukha lang. Hmm, Finn, Jaheer si Dareen. Dareen mga kaibigan ko."

He used his hand to cover his mouth perfectly.

"Oh! Hi! I'm Dareen, the one and only beautiful wife of Raphael, the owner of this restaurant."

Nagkamayan kami. Si Clayton ay umalis na para order namin pero si Dareen ay mukhang nakalimutan niya yata ang tunay niyang pakay dito dahil tumabi siya sa amin ni Jaheer sa mesa.

Mabilis silang nagkaintindihan ni Jaheer at mukhang ang dami nilang alam sa mga bagay-bagay. Madaldal kasi si Dareen parang si Jaheer lang kaya siguro nagkakaintindihan sila ng husto.

"Wait, I think I saw you somewhere." Pagbaling sa akin ni Dareen.

"Hmm, nagkita na nga tayo pero di naman tayo nagkakilala n'on. Kasama ko si Desmond n'on at ikaw naman tinawag mo iyong kaibigan ni Des--"

"That's my sweetie." putol niya sa akin.

"And how are you related to Desmond?"

"Kalandian slash boyfriend na niya ngayon." si Jaheer na ang sumagot para sa akin.

Napayuko naman ako dahil pinamulahan ako sa mukha ko.

"Gosh! Really? Nilandi mo rin si Desmond? Oh my gosh!"

Nagtawanan silang dalawa ni Jaheer.

"D-di ko naman nilandi si Desmond, e." reklamo ko.

Rinig ko ang lutong ng tawa ni Jaheer. At napadaing naman si Dareen.

"Finn," tawag ni Dareen sa akin kaya napatingin ako sa kanya.

Nadamdamin niyang kinuha ang kamay ko. Sumeryoso siya.

"It's okay. Okay lang na nilandi mo si Desmond. Ako nga rin, e. Nilandi ko rin ang sweetie ko dati. It's okay to be malandi, hmm? At least sa taong gusto naman natin at naging atin pa."

"Ehh? Hindi ko nilalandi si Desmond, Dareen." reklamo ko na naman kay Dareen.

Dismayado na huminga si Dareen.

"Finn, for your more information nilalandi natin ang jowa natin, okay?" payo ni Dareen.

Tumingin ako kay Jaheer upang siguraduhin na totoo ba itong sinasabi ni Dareen.

Tumango sa akin si Jaheer at nag-lean sa mesa. Tinungkod niya ang dalawang siko doon at nakita ko ang bagong-bagong manicure na mga fingernails niya.

"Maniwala ka kay Dareen, Frenny, expert din iyan. At boyfriend niya pa ang kaibigan ni Desmond. May marami na siyang experience. Saka you're searching earlier diba sa mga ginagawa ng mga couples? Ayan na expert na ang nagsabi sayo." sabi sa akin ni Jaheer

Parang may nagbell sa utak ko. Oo nga. May boyfriend din si Dareen.

"G-ginagawa iyan ng mga couples?" punong-puno ng kainosentehang tanong ko.

"Naglalandian ang mga magjowa, Finn." At sabay namang tumango sina Jaheer at Dareen. Tapos nag-apir silang dalawa.

Ngumiti ako sa kanila. Landiin ko daw ang boyfriend ko. Paglista ko sa utak ko.

"Marami pa ba ang ginagawa ng mga couples?" tanong ko kay Dareen.

Nagkatinginan silang dalawa ni Jaheer bago ako nginisihan ni Dareen. He flipped his imaginary long hair and took a deep breath. 

"Yes, Finn."

"Talaga?"

"Hmm." Tango ni Dareen.

Hala ang galing naman! Talagang marami ngang alam itong si Dareen.

"At alam mo ba Finn ang ginagawa natin kapag nagagalit ang jowa natin sa atin?" tanong ni Dareen.

Inilingan ko siya. Dismayado naman siyang umiling sa akin.

"He's so innocent, Dareen, and he really needs a lot of lessons." ani pa ni Jaheer na kinatango ni Dareen.

"Agree."

"Ano pala ginagawa natin kapag galit sila?" saad ko.

"Sinasakyan, Finn." seryosong sagot sa akin ni Dareen.

"S-s-sinasakyan?"

Dalawang beses napatango si Dareen.

"Ehh? Papaano iyan? Di naman sasakyan si Desmond para sakyan ko, Dareen, e."

Nasampal ni Dareen ang noo niya sa winika ko.

"Nakakasira ka sa ganda, Finn. Gosh!"

Ngumuso ako. "T-totoo naman, ah." pagtanggol ko sa sarili ko.

"Tsk! I mean kandungan mo. Gosh!" maarte niyang ani.

Ay! Kandong lang pala, e. Akala ko kung ano na.

Nagpatuloy sa pag-a-advice si Dareen sa akin hanggang sa nakabalik na si Clayton dala ang order namin. Kung di lang sinabi ni Clayton na hinahanap na si Dareen ng boyfriend niya ay di ito aalis sa mesa namin. Daldal kasi siya ng daldal. Pero mabuti na rin kasi marami akong nakuhang information kay Dareen. Magaling siya, e. At bago siya umalis ay may binulong siya sa akin.

Gabi na nang makauwi kami ni Jaheer.

"Frenny, di ako dito magc-christmas. Pupunta ako kina mommy para makasama silang mag-celebrate." sabi sa akin ni Jaheer.

"Okay lang, Frenny. Mag-enjoy ka doon, okay?"

Ngumiti siya sa akin.

"Oo naman."

"Merry christmas, Frenny." ako at niyakap siya.

May inabot siya sa backseat na paper bag at binigay niya iyon sa akin.

"Christmas gift ko sayo. Sana magamit mo. I mean masuot."

Tinanggap ko iyon. Di ko naman makita ang laman kasi nakasealed ang paper bag. May staple.

"Salamat, Frenny. Pero wala akong gift para sayo."

"Our friendship is the best gift I've ever received, Finn. Iyon lang sapat na."

Nag-goodbyes na kami ni Frenny at saka nagkanya-kanyang pasok sa bahay. Pagdating ko ay nandun na sa garage ang sasakyan ni Desmond.

Di ko naman nakita si Desmond pagpasok ko sa bahay kaya dumiretso ako sa ikalawang palapag. Tinago ko muna iyong gift ni Frenny sa closet ko. Naghalf-bath ako at nagbihis bago pumunta sa silid ni Desmond gaya nang nakagawian ko na.

Di na ako kumatok at diretso lang ako sa pagpasok.

Agad na lumiwanag ang mukha ko nang makita ko si Desmond na nandon na sa kama at may inaano doon sa laptop niya.

"Habibi." tawag niya sa akin.

Ngumiti ako at sinara ang pintuan. Sumampa agad ako sa kama.

Tinabi ni Desmond ang laptop niya at lumapit sa akin. Binigyan niya ako ng halik sa noo at labi.

"Did you enjoy your day with your friend?" tanong niya.

"Oo Desmond. Sobra!"

"That's good." aniya at ginulo ang buhok ko. "Let's sleep." aya niya.

Pinalobo ko ang bibig ko saka nagsalita.

"May ginagawa ka pa diba?"

"I just made some reviews. I can do the other things tomorrow." malambing niyang turan.

Nahiga na kami ni Desmond.  Nakaunan ako sa dibdib niya habang siya naman yakap ang isang kamay sa akin. Malalalim na ang hininga ni Desmond at alam kong natutulog na siya.

Samantalang ako ay gising na gising pa at di pa dinadalaw ng antok.

Hindi ko malaman kung anong klaseng espiritu ang sumanib sa akin at nagkaroon ako ng lakas na loob na ipasok ang kamay ko sa loob ng pajama ni Desmond.

Ako ang kinalabutan sa ginawa ko. Bulong kasi ito ni Dareen kanina, e. Nakakatulong daw ito at nagugustuhan daw ito ng boyfriend namin. Kaso nahiya ako sa ginawa ko. Tulog na si Desmond tapos heto ako at diniditurbo siya. Ang sama ko na.

I was about to pull my hand out of Desmond's pants when I felt strong and warm hands hold my forearm—stopping me from pulling my hands.

I shivered when my hand felt something inside. I felt something was hot. I feel something warm. I feel something pulsating. I feel something hard. 

My little brain got curious and I poked it using my fingers. I was stunned when I felt it. It was big. It was hard. It was alive! It was pulsating!!!  

Hindi ko alam kung anong bagay ba iyon pero dahil sa pagkakuryoso ko. I poked it again and again. It seems like I was too focused on poking the mysterious thing between Desmond's thighs when I heard him grunt like he was in pain. 

"What the fùck, habibi?" namamaos na untag ni Desmond.

Napatigil ako ginagawa doon at tumingala kay Desmond.

Nagtagpo ang mga mata naming dalawa. He was shooting me with his sharp eyes in the midst of the dark.

"D-desmond." Nag-alala ko bakit parang may iniindang sakit at para siyang galit.

Humigpit ang paghahawak niya sa kamay ko na nasa loob noong pajama niya.

"A-anong nangyayari sayo, Desmond? G-galit ka?"

"Who on earth told you to do this, habibi?" Kinalabutan ko sa boses ni Desmond. Hindi niya nagustuhan ang ginawa ko. Sa boses palang niya alam ko nang di niya iyon gusto.

"D-desmond."

"Answer me." Matigas niyang saad.

Nalugmok ang balikat ko at uminit ang bawat sulok ng mata ko sa paparating na mga luha.

Napahinga ako nang malalim upang pigilan ko ang mga luha ko kaso huli na dahil nag-uunahan na iyon sa pagtulo.

Umiiyak ako ng tahimik sa tabi ni Desmond. Hindi ko na ginalaw ang kamay ko doon sa loob ng pajama niya dahil alam kong magagalit na naman siya.

Mali si Dareen. Hindi naman nagustuhan ni Desmond. Mali ang payo niya sa akin. Imbes na magustuhan ni Desmond nagalit pa siya.

Humikbi ako at hinablot ko ang kamay ko kay Desmond. Tumalikod ako sa kanya at binaon ko ang ulo ko sa unan ko at doon umiyak. Ginalit ko si Desmond.

"Habibi? Are you crying?" rinig kong ani Desmond sa likod ko pero di ako umimik. Umiyak lang ako ng tahimik at umaangat-baba na iyong balikat ko sa mga hikbi ko.

Nakailang tawag sa akin si Desmond pero di ko siya pinapansin hanggang sa buong lakas na niya akong pinatihaya.

Di ko alam kung kailan niya binuksan ang ilaw sa buong oras na nakabaon ang mukha ko sa unan.

My tears was dripping.

Dumaan ang pagkataranta at galit sa mukha ni Desmond.

Tinakpan ko ang mukha ko saka doon umiyak.

"Finn, why are you crying? Did I hurt you? Did I say something? Did I do something that you don't like?" Naging kalmado ang boses niya.

Umiling ako.

Rinig kong napamura siya ng ilang beses.

"Answer me then, habibi. Why the fúck are you crying? Why does my habibi is crying, hmm?" malamyos niyang wika at tinanggal ang kamay ko na nakatakip sa mukha ko.

Pinunasan siya ang mga luha ko gamit ang kumot namin. Bumangon siya at walang hirap akong binuhat at pinaupo.

"Tell me. Why are you crying?" ulit niya.

"S-sorry, Desmond. Sorry. Sorry talaga." Ani ko at pinunasan ang bagong luha na tumulo.

Kinulong ni Desmond ang pisngi ko at tinuon sa kanya ang mukha ko na basa sa luha.

"Sorry. Sorr--"

"Why are saying sorry?"

"Dahil g-ginalit kita sa ginawa ko."

Nagtiim bagang si Desmond at hinalikan ang ilong ko.

"I was not angry, okay?

Umiling ako sa kanya. Hindi niya pa aaminin, e. Galit naman talaga siya sa akin.

"Jesus! I'm not angry, hmm." pangungumbinsi niya pa sa akin.

"E, kanina galit ka, e." giit ko talaga.

Huminga siya ng malalim.

"Okay, I'm just surprised. I mean, I'm startled by what you did. I'm angry bu--"

"Edi, inamin mo rin. Galit ka nga." argumento ko.

"No! I'm angry to myself, to myself, habibi. Not to you." Deny niya.

"T-talaga?"

Ngumiti siya at pinunasan ang basa kong mukha.

"Yes. Dammìt. We're really having this kind of conversation in the middle of the night."

"Sorry."

"Tsk! Stop saying sorry, but I want to ask you where the hell you learned about that thing you did earlier, habibi."

Ginapangan ako ng kaba. Iniwas ko ang tingin ko kay Desmond. Ayaw ko ibuking si Dareen.

"T-tulog na tayo." aya ko sa kanya. Tamad niya naman akong tiningnan. "I-it's not the right time."

Hindi siya nagsalita at naghihintay sa sasabihin ko.

Mahina akong umusal, "K-kay... Dareen." pagsuko ko.

"Dareen? Dareen Hernane?"

Ngumuso ako at tumango sa kanya.

"Jesus! Don't believe him okay? He was just missing with you, habibi."

Ngumiwi ako kay Desmond. "Di naman yata Desmond, e. Marami na siyang experience kasi may boyfriend din siya. Iyong kaibigan mo."

Tumango siya. "I know, but don't believe him. Dareen's mind was poisoned by my friend, so he is not in his right mind right now."

Ang sama naman ng kaibigan ni Desmond. Mukha namang mabait si Dareen, e. At pala kaibigan din. Papaano nalason iyon ng kaibigan ni Desmond? Ang sama!

"Sabi pa ni Dareen, Desmond na kapag daw nagalit ka sakyan lang daw kita."

Nasamid si Desmond sa kanyang sariling laway.

"Jesus, habibi! I don't know what to do with you." Gulo at problemadong sambit ni Desmond.

"Hmm?" ani ko.

"If you'll ride on me, habibi. I won't let you go out of this room without destroying your innocence! I'm not going to let you leave this room without screwing you to the thing you were poking earlier."

***
Ayon naka-update rin. Huhuness! Sana nagustuhan n'yo 'no? Bwahahahaha! And thank you by the way sa 9k followers po.

Thank you for reading!!!