Chapter 31

Dareen Pov

Rap's thing is still inside me. I feel so full and I think my butthole really expanded and it aches because of his rough thrusts. He had already stopped moving, and I guess he fell asleep while ramming me. That is why he is still inside of me. I'm on my back and I can't easily move because Rap's hands are wrapped around my waist. The tears that came out of my eyes trickled into my other eye before falls on the fellow.

I just can't believe it. My body and heart ache. Raphael Laurence is a damn brute! How can he call me his wife while taking me? Did he think he was piercing a damn vagin* with his shaft?Did he forget that he was actually ramming a damn asshole? 

When Rap's moved behind me and his hands loosen around me. I take the opportunity na tuluyan ng tanggalin ang kamay niya sa akin. I closed my eyes and slowly took his manhood out of my hole. Damn this grandpa! Pinapahirapan niya pa ang buhay ko.

Nang tuluyan ko nang mailabas ang mahaba at mataba niyang pagkalalaki ay bumangon na ako at bumaba sa kama. When a lot of fluids came out of my hole, I whispered a series of profanities. Naubusan ng condom?Bullshit! Rap truly sowed his seeds within me! Kaya pala ang sakit ng tiyan ko. Napatingin ako sa sahig na nagkalat ang mga ginamit na ang mga condom.

I sighed.

I picked my clothes off the floor and I was on the way out. I was already out of his room, but I went back to Rap, who was peacefully sleeping. Kinumutan ko siya and... for last time I planted a long and shallow kiss on his lips.

"I love you, Rap. I love you even if it hurts. I love you. Take care." I whispered and kissed his forehead. 

I went back to my pace and wiped my tears. When I closed the door, my tears boosted, and I covered my mouth using my hands because my sobs became more audible. It became louder and louder as I went further away from Rap's room.  Nang makalabas na ako ng tuluyan doon sa pangalawang pintuan ay tinakbo ko na ang kwarto ko.

Pagdating ko sa kwarto ay agad kong hinanap ang maleta na dala-dala ko noong pumunta ko dito. Iyong mga damit sa closet ko ay basta ko na lang na kinuha at pinasok sa maleta ko. Hindi ko na iyon tinupi. Pagkatapos ay pumunta ako sa CR naglinis ako sa katawan ko at panay pa ang punas ko sa luha ko na  traydor. Nagbihis ako ng bagong damit saka umupo ako sa kama katabi ang maleta ko na para ng puputok dahil sa laman. Hindi kasi naka-aarange ang mga damit.

Dala-dala si Snow na inaantok pa ay lumabas ako sa silid. Five o'clock pa lang pero aalis na ako. Ganoon ako ka-punctual kapag aalis. Napatingin ako sa kusina. Binaba ko si Snow sa tabi ng maleta na dala ko at bago ako umalis ay ginawan ko pa ng kape si Rap. Nag-iwan ako ng note na i-reheat niya na lang iyon dahil sigurado ako malamig na iyon kapag nagising siya at kapag nagising siya alam ko wala na rin ako dito sa bahay niya.

Nang maidikit ko na ang notes doon ay bumalik ako sa maleta ko at tuluyan na akong pumunta sa kaharian ng Lireo! Charr! Umalis na ako doon sa bahay ni Rap. Habang papalayo kami sa bahay kami ni Snow sa bahay ni Rap ay panay pa ang nguwa ng pusa ko. Tsk! Wag niyang sabihin na jowa na rin niya ang mga aso ni Rap na mukhang aso sa tabi-tabi?

I was just trying to distract myself. Kasi kung masyado kong iisipin ang lahat ng nangyari para akong dahan-dahn na pinapatay sa sakit ng dibdib ko. Ayaw kong mag-dwell masyado sa sakit. Kung si Geoffrey nga nakaya kong kalimutan si Rap ay di naman siguro exempted doon, diba? Makakalimutan ko rin ang lolo ninyo. Sana.

Pagdating ko sa bahay nina Yasmin at Ralph ay agad akong nagdoorbell. Ilang sandali pa ay may lumabas na isang kasambahay.

"Sir, sino po ang sadya ninyo?" tanong nito sa akin at di pinagbuksan ang ganda ko ng gate.

"Ahm, pwede niyo po bang sabihin kay-"

"DAREEN!??" Naputol ang speech ko nang may biglang sumigaw sa maganda kong pangalan. At iyon ang frenemy ko. My goodness!

"Hi! Chiara!" I waved my free hand on her.

Nag-half run si Chaira patungo sa akin. "Open the gate." parang amo niyang utos doon sa kasambahay.

"Hi-"

"Oh my god! Snow!"

Itinikom ko na lang ang bibig ko nang sumigaw si Chiara ng makita niya na dala ko ang kampon niya— I mean si Snow. Si Snow naman ay binitawan ko saka siya tumakbo tungo kay Chiara. Hila ang maleta ko ay pumasok ako at nilapitan ko si Chiara na tuwang-tuwa nang makita niya si Snow.  Umupo si Chiara saka hinaplos-haplos niya ang pusa ko.

Si Snow naman ay nagpapalambing din kay Chiara at kinikiskis pa niya ang kanyang ulo kay Chiara. Binuhat ni Chiara si Snow.

"Let's get inside, Dareen." anyaya ni Chiara at tumalikod na pero mabilis kong inabut ang maliit na balikat ni Chiara. Lumingon siya sa akin.

Bumitaw ako sa pagkakahawak ko sa maleta at nag-squat sa harap ni Chiara. Kinuha ko muna sa kanya si Snow at nilapag ko sa semento nilang bakuran.

"Chiara, diba gusto mo naman si Snow?" panimula kong tanong sa kanya. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay.

Hindi siya sumagot sa akin at kinunot niya lang ang noo niya sa akin. Hanggang na namula na ang mata niya. Kinabahan ako dahil parang naiiyak na ang frenemy ko.

"Dareen, are you leaving?" tanong ni Chiara na nagpasikip sa dibdib ko. Kinurap-kurap ko ang mata ko at tumingala upang di tuluyan na lumabas ang luha ko. Bakit ang daming alam nitong batang ito? Dati pa siya, ah.

Ngumiti lang ako sa kanya at binitawan ko saglit ang kanyang maliit na kamay at dinampi-dampi ko ang palad ko sa mata ko na namamasa.

"Chiara for the mean time. Pwede ba na d-dito muna si Snow?"

Ayaw ko siyang sagutin sa tanong niya.

"Dareen."

"Alagaan mo si Snow, huh? Maarte 'yan gatas iniinom ng pusang iyan." biro ko pa sa kanya pero tumulo na lang ang luha ko nang biglang hawakan ni Chiara ang pisngi ko. Dumapo ang dalawa niyang kamay sa pisngi ko at bahagya niyang hinimas-himas ang aking pisngi.

"Dareen, have you been crying?"

Napatakip ako sa bibig ko. "Chiara..."

"Dareen, your eyes are fluffy. Did Raphael hurt you? Did he throw you away from his house?"

Umiling ako sa kanya at kinuha ko ang kamay niya na nasa pisngi ko. Suminghot ako.

"I-it's not like that Chiara..."

"You can live in our house, Dareen."

Napapikit ako sa mata ko ng mariin.

Yumuko ako. Hindi ko alam na ganito na pala kalalim ang relasyon namin ni Chiara. Pa-away-away lang kami noong nasa bahay kami ni Rap. Iniirapan lang namin ang isa't isa pero di ko aakalain na ganito ang epekto ni Chiara sa akin. Siguro dahil si Chiara ang kauna-unahang bata na naging closed ko?  O dahil naaliw din ako sa kanya. Either way, napamahal na siya sa akin.

"Si Snow na lang ang titira dito, okay?"

Biglang tumulo ang butil ng luha ni Chiara sa kanyang pisngi kaya sinunod ko kaagad iyon at pinunasan.

"Chiara-"

"Dareen. Why are you leaving? If Raphael doesn't want you, I want you. Just stay in our house, Dareen. We have a lot of rooms." umiiyak niyang saad sa akin.

Napabuga ako ng marahas na hininga dahil sa paninikip ng dibdib ko.

"Listen, Chiara. Babalik naman ako... mag... magpapahangin lang ako saglit at... di naman ako pinaalis ni Rap. Kaya iiwan ko muna si Snow sayo." pagpapaintindi ko sa kanya. Though it was a half-truth and a lie, I'm leaving for good. I will try to stand on my own feet. With or without the help of anyone. Nagsinungaling lang ako kay Chiara dahil baka kung sasabihin ko sa kanya na naglayas ako sa bahay ni Rap ay magsusumbong ito. At totoo naman na di ako pinaalis ni Rap. Ako. Ako ang kusang umalis sa bahay niya.

Di ko pa alam kung saan ako ngayon tutungo. Di ko alam kung saan ako matutulog mamayang gabi pero ngayon ang iisipin ko ay ang pag-alis muna.

"When will you come back?"

"S-surprise na iyon."

"Will you bring a pasalubong when you come back?"

Tumango ako sa kanya at ngumiti. "Yes, I will."

"I love you, Dareen." Tumulo ang luha ko doon sa sinabi ni Chiara. Di ko maintindihan sobrang sincere lang kasi ng pagkasabi niya noon at ramdam na ramdam ko. Parang nanunuot iyon sa puso ko.

Kinabig ko si Chiara at niyakap ko siya ng mahigpit. "I love you, too, Chiara."

Biglang lumabas si Yassy. Kaya napatayo ako at pinunasan ko ang luha ko. Naglakad si Yassy patungo sa amin ni Chiara. Mabuti na lang at tumigil na ang luha ni Chiara. Tumuwag ng isang maid si Yassy upang pakainin na si Chiara sa breakfasf niya at si Snow naman ay nanatili sa tabi ko hindi siya sumunod kay Chiara sa loob. Nagdadalawang isip pa si Chiara kung susunod ba siya doon sa maid nila o hindi.

"Good morning, Yas. Sorry, di ako nagpaalam na pupunta dito." ani ko kay Yassy.

"No, it's okay Dareen. I was shocked na nandidito ka sabi ni Yaya pero mas nagulat ako kung bakit di kayo pumasok ni Chiara sa loob." sabi niya naman sa akin.

"Hmm. Nandito lang naman kasi ako para... iwan sana kay Chiara ang pusa ko."

At tiningnan ko si Snow na behave na behave ngayon. Di ko alam kung nakaramdam na ba siya na iiwan ko siya dito o naninibago lang siya sa environment niya.

"Your cat?" Tumango ako sa kay Yassy. "We can take good care of it but... why Dareen? And why do you have your luggage?" Napatingin siya sa maleta ko. Sa tono ni Yassy ay alam ko na may pagdududa na siya.

"Ahm, magpapahangin lang Yas." pagsisinungaling ko at tumawa sa kanya.

"Hmm," aniya at napatango-tango. "Why don't we get inside? Let's have a breakfast first." aya ni Yassy pero inilingan ko siya.

"Hindi na Yas. Kailangan ko nang-"

Nagulat ako nang biglang hawakan ni Yas ang kamay ko kaya napatigil ako. "Dareen, I want you to become our second's child godfather. Sa tingin mo ba sa oras na iyon... nakauwi ka na galing sa bakasyon mo? Since,  ayaw mo pumasol dito na lang kita tatanungin."

"A-Ako?" turo ko pa sa sarili ko.

Tumango siya sa akin.

"H-Hindi ko pa alam Yas... k-kung makakauwi na ako sa oras na iyan."

"Hmmm. It's okay basta isa ka sa ninong, huh?"

Ngumiwi ako kay Yassy. "Ninang Yas." pagtatama ko sa kanya.

Napatawa naman siya sa akin with matching sampal-sampal sa balikat ko.

"Sige, Yas aalis na talaga ako."

"If you need help, I'm here. Okay? I know you have a thing on my husband's brother, but don't worry anything that we talk and happened right now. I won't tell my husband.  Especially to Raphael."

Napakagat labi ako at niyakap ko si Yas. Gumanti naman siya ng yakap sa akin at hinimas ang likod ko. Feeling ko may sisterhood na kami ni Yas. Siguro ganito kapag magaganda, 'no? Chaarrott lang!

"Thank you, Yas." pasasalamat ko sa kanya at kumalas sa pagkakayakap. "Pakisabi na lang kay Chiara na aalis na ako."

Ngumiti si Yassy sa akin. "Hmm. Take care of yourself."