Chapter 30

Dareen Pov

I almost flipped off the bed. Nang maalala ko na hindi pala iyon ikababagay sa ganda ko. Hindi ko alam kung anong oras na pero nang imulat ko ang maganda kong mata ay may katabi na akong tao. His face was buried on the fellow. Plus, he was topless. Napakapa ako sa katawan ko at laking gulat ko na tanging brief ko lang ang suot ko. Pinasok ko ang ulo ko sa kumot at tsineck kong tama ba itong nakapa ko at... SHEMZ! Nakabrief nga lang ako!

Niyakap ko ang kumot sa katawan ko at dahan-dahan na lumapit doon sa lalaki na tabi ko. Itinaas ko ang kamay ko nang makalapit ako sa kanya at akmang hahawakan ko na siya ay bigla naman siyang gumalaw! Nabawi ko ang kamay ko ay nang tumihaya ang lalaki ay napatakip ako sa bibig ko gamit ang dalawang kamay ko.

The man whom I missed, si Raphael Laurence Marcet ay katabi ko ngayon. Katabi ko siyang natulog! Napatitig ako sa mukha niya. Binaba ko ang kamay ko at ngayon ay tuluyan ko nang hinawakan ang mukha ni Rap. I want to memorize everything. I want to memorize every inch of his face. I want to memorize it up to the point where I can paint his face without looking at him. I want to paint his face in my mind. 

A lone tear fall from my eyes, but my free hand followed my tears to wipe them out. I brought this to myself so that I'd also be the one responsible for this feeling. One night of drinking is enough for me to wake up. And I have decided. I will stay away from him as much as I can. That is what I can do for myself.

"What's wrong, baby?" Rap asked me using his raspy yet soothing voice.

I shook my head and wiped my tears away. But another tear fall from my other eye. Traitor!

Bumangon si Rap at akala ko ay baba na siya sa kama pero sinukop niya ang katawan ko at dinala sa kanya. Sumandal siya sa headrest ng kama. He brought my hands around his neck and his two strong arms wrapped around my waist.

Nakapatong ako sa kanya at naka brief lang ako. I used his shoulder as my fellow and closed my eyes. Magkadikit ang katawan namin ni Rap sa isa't isa kaya naman naririnig ko ang tibok ng puso niya. Hindi ko alam kung para saan iyon tumitibok. Ayaw ko na rin na umasa na sa akin tumitibok iyon.

Hindi na muli pang nagsalita si Rap at ako naman ay nanatiling nakapikit ang mata at nakaunan sa balikat niya pero ang diwa ko ay gising na gising. I was just savoring his body, his hands on my body, roaming. Ang lamig na nararamdaman ko mula sa malakas na aircon ay nahihigitan sa init ng katawan ni Rap.

"Baby." he whispered.

My tears trickled. Bakit nasasaktan na ako kapag naririnig ko iyon mula kay Rap? Bakit nasasaktan na ako kapag tinatawag niya akong ganoon? I used to like it. I used to love it. I used to love hearing it from Rap. But now it breaks my heart. It is breaking me.

"Baby, why are you crying?" Rap asked and tried to pull me away from him. But I hugged my arms around his neck tighter.

"What the hell is wrong, baby? Why are you crying? Does you head hurt? Are you still drunk?" mahinahon niyang tanong sa akin at tumango na lang ako.

It was partly true. My head is still aching and I feel like my body is overdue its strength to its fullest. But of course, I'm not crying over it. I'm not really a crying baby, but this is what Raphael Laurence had brought to me. He made me feel love. He made me look like a stupid dog who doesn't know where to complain when it comes to him. He made me feel weak. 

"Let's go back home, hmm, baby?"

"I... it is up to you, Rap."

"I thought I'm your, daddy?" he kidded and a wry smile loose from my lips.

"Yeah... daddy. Let's go back home."

Raphael Pov

One fucking week after Dareen and I got home, we were fucking okay when we got home. In fact, I slept with him, he let me have him, and after that, he acted cold towards me. 

I talked to him. He answered, but I could feel his coldness towards me. And I don't know what the fuck I do para umakto siya ng ganun. It is frustrating. It is frustrating to look at him as if he is trying to withdraw a boundary between us. Dammit!

That is why tonight. I didn't go home, and instead I'm here at the bar drinking alone. But my solitude was disturbed when my friends arrived.

"Drinking alone, huh?" I over my shoulder when a hand landed there.

I looked up and saw Desmond smirking at me. Then I saw Colt behind him wearing a damn grin! What the heck is wrong with these people? Both of them sat at my table and ordered their own drinks under my tab. Jesus!  

"Love life ang problema n'yan panigurado. Pustahan pa tayo." 

I heard Desmond laughed. "Sure. One hundred thousand, hindi love life problema niya'n."

"Tssk! Five hundred thousand love life ang problema n'yan."

Nagkattitigan silang dalawa. "Deal." silang dalawa at nagkamayan pa talaga sa harapan ko.

Akala talaga nila di ko naririnig ang bulong-bulongan nilang dalawa. Ang sarap gulpihin! Ang lakas ng loob na pagpustahan ang buhay ko sa harapan ko mismo.

I dropped my glass and both of them look at me.

"Fuck you!" i said to them.

"No things. I don't do it with friends." Desmond immediately rebutted.

"Oh! So do I." Colt said and took my glass thwn being it on his mouth but I snatched it before it lands on his damn lips.

"Why drinking alone?" Desmond asked then crossed his legs while his other hand holding his glass of drink.

"I'm tired." I answered.

"Shouldn't you go home when you are tired?" Colt butt in.

Desmond shrugged his shoulders.

"Hmm. It is so bizarre to see you drinking, Rap. Don't you like this kind of place?" Desmond induced.

"People changed." I reasoned out.

"And there's that, huh." Desmond said.

Doon lang ang natatandaan ko na pag-uusap naming tatlo hanggang sa tuluyan na akong lamunin ng kalasingan ko. I'm not used in drinking that is why I immediately got drunk. And forgot the world around me.

Dareen Pov

Hindi ako makatulog sa kakahintay kay Rap dahil hindi pa siya nakakauwi at gabing-gabi na. Ito ata ang unang beses na di siya maagang umuwi galing sa trabaho niya. Nitong mga nakaraang araw ay sinusubukan ko na layuan si Rap. Sinusubukan ko na bakuran ang sarili ko sa kanya. Ang hirap pa dahil kung kailan gusto ko nang pigilan ang sarili ko saka pa siya nagpapapansin sa ganda ko! Iyon tuloy stress na stress na ang ganda ko dito.

Lumabas ako sa silid ko at napagdesisyonan na hintayin si Rap sa labas. Gusto kong kausapin siya tungkol sa mga inasal ko sa kanya. Wala siyang alam kung bakit ko iyon ginagawa kaya siguro ngayon ay naguguluhan siya. That is why I want us to talk properly. Pero nakatulog na lang ako sa sofa ay walang Raphael Marcet na dumating.

Muntik na akong mahulog sa sofa na kinahihigaan ko dito sa salas nang may rinig akong malakas na busina ng sasakyan. Mabilis kong sinuot ang tsinelas pambahay ko at agad na sumugod sa labas. Censored naman itong gate ni Rap awtomatik itong bumubukas kapag pumapasok o lalabas siya gamit ang sarili niyang sasakyan pero kapag hindi niya sasakyan ay hindi ito bumubukas.

Sinilip ko kung sino ang nasa may-ari ng sasakyan pero hindi ko naman kilala. Hanggang sa binaba ng driver ang window ng niya. At doon nakita ko si Desmond na kinakaway ang kamay sa akin. Oo si Desmond iyong kaibigan ni Rap. Binuksan ko ang gate at pumasok si Desmond.

Nang makapasok si Desmond sa parking lot ni Rap sa bakuran ay agad siyang lumabas at binuksan ang backseat ng sasakyan niya. Tapos ay doon niya nilabas ang lasing na lasing na si Rap. Halos ang buong lakas ng katawan nito ay ilagay na kay Desmond.

"W-will you help me?" dun lang ako nakagalaw nang magsalita si Desmond. Agad akong lumapit sa kanya at nilagay sa balikat ko ang isang kamay ni Rap at inakay namin siya sa loob.

"Saan siya pwede ihiga?" si Desmond pagkapasok namin sa loob.

"Pupwede bang sa itaas na lang sa kwarto niya." sagot ko sa kanya.

"Okay," pagkatapos naming dalhin si Rap sa kanyang kwarto ay sinamahan ko si Desmond na bumaba.

"How are you related to my friend? Are you his house boy, perhaps?" tanong niya pagkarating namin sa garahe. Hindi ito ang unang beses na nakita ko si Desmond. Maraming beses ko na siyang nakikita dahil famous itong si Desmond sa TV. When it comes to business. Siya iyong tipo ng businessman na maingay sa TV. At ayon sa huling nakita kong report ay na-link siya sa isang artista at modelo na lalaki.

Ngumiti ako sa kanya. Hindi pala ako nababanggit ni Rap sa kaibigan niya. Syempre sino ba naman ako ibinilin lang naman ako ng ama ko sa kanya. "I'm his acquintance, I'm Dareen by the way." pagkakakilala ko sa kanya.

Tinanggap niya ang kamay ko. "Oh, his acquintance, I'm sorry I mistook you for being a house boy."

"Nah! It's okay. Thank you for bringing him home." ako.

"No sweat. Sige, I gotta go." sabi niya at pumasok sa itim niyang wrangler. Hinintay kong makalabas siya para maisara ko ang gate. Pagkatapos ay muli ako pumasok sa bahay at pumanhik sa itaas saka pumunta sa kwarto ni Rap.

Nakita kong nakasapa siya sa kama. Pumunta ako sa CR kumuha ako ng metal basin at nilagyan iyon ng maligamgam na tubig. Kumuha na rin ako ng bimpo pamunas.

Pagbalik ko ay inayos ko sa pagkakahiga si Rap. Medyo natagalan ako dahil malaki at mabigat. Nang matapos ako ay hinubad ko ang sapatos at medyas niya. I undo his botton as well para maayos ko siyang mapunasan. Sinunod kong hinubad ang navy blue niyang slacks. Mabuti at may suot siyang  boxer short. Nang matapos ko iyon ay sinimulan ko nang punasan ang katawan niya. Sa totoo lang hindi naman ito ang unang beses na nakita ko ang katawan ni Rap at hindi rin ito ang unang beses na nakita ko siyang walang saplot pang-itaas at ibaba. Mas lala pa nga ang nakita ko dito. Pero ito ang unang beses na nakita ko at umuwi si Rap na lasing. At bagsak talaga sa kalasingan.

"Uhmm," napaurong ang kamay ko na nasa hita niya nang umungol si Rap. Napatingin ako sa kanyang mukha akala ko gising siya pero nakapikit naman ang mata niya.

Tinapos ko ang pagpupunas kay Rap at pawis na pawis ako. Hindi dahil sa pagpunas ko sa kanya kundi dahil na rin sa pagpipigil ko sa katawan ko. Just damn! Umuungol kasi si Rap sa bawat punas ko sa kanya. Hindi ko alam kong na nanaginip ba siya o ano. Bababa na sana ako sa king-sized bed niya nang makita kong pinagpapawisan siya sa noo niya at leeg. Kaya bago ako bumaba ay pinunasan ko siya at nang iaalis ko ang kamay ko sa leeg niya ay napaigtad ako nang hawakan niya ito.

"R-rap," nauutal kong saad dahil mahigpit ang pagkakahawak niya doon sa kamay ko. Pilit binabawi ang kamay ko nang bigla niya akong hinila at walang ano-ano'y kinabig ang ulo ko saka at hinalikan.

Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Hindi ako makagalaw ng ilang minuto habang ang bibig at dila ni Rap ay nang hihingi na sa bibig ko na ibuka ang bibig ko.

Binitawan ko ang bimpo sa kamay ko saka itinungkod ko ang kamay ko sa kama upang mailayo kp kay Rap ang mukha ko pero ipinulupot ni Rap ang dalawang mabibigat niyang braso sa akin kaya bumagsak ako.

Sa isang iglap ay nasa ilalim na ako ni Rap. Walang awa niyang pinagkakakagat ang labi ko. Halos hindi na ako makahinga sa tuwing sinisip niya ang dila ko. Hindi na lang siguro ako magugulat kapag kinabukasan ay may sugat na ang labi ko.

"Hoy!" sambit ko nang ipinasok niya ang isang kamay niya sa suot kong shorts. Na-iangat ko ang balakang ko sa ginawa ni Rap. Ang isang kamay niya naman ay itinaas ang cotton shirt ko. Naglapot ang laway namin ng iniwan niya ang labi ko saka bumaba doon sa utong ko at isinubo iyon.

"Ahhh....Rap... please... Rap.. stop.. plea-ahh," ungol ko nang dinagdagan niya ng daliri ang butas ko sa likod ko. Sabay ng pagsigaw ko ay ang pagkagat ng mariin ni Rap sa utong ko.

Tumulo ang luha ko dahil sa sakit nun. Ilang minuto ang lumipas hanggang sa umiiyak na ako sa ilalim ni Rap habang inaangkin niya ako. I'm on my kneel while Rap is thrusting his big erect manhood on my hole. Ang hapdi na ng pwet ko dahil sa kanya.

Paminsan-minsan ay sinasampal din niya kasi ang pwetan ko. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa kobre ng kama. Nangangatug na ang binti ko. Ilang beses na rin akong nilabasan at sa tingin ko ay wala na akong mailalabas pa. At nakailang palit na siya ng condom.

"Ughhhh," ungol ko sa tuwing isinasagad ni Rap ang kahabaan niya sa akin. Sa laki at haba niya iwan ko kung paano iyon nakasya doon sa maliit kong pwet. Tahimik na tumutulo ang luha ko habang inaangkin ako ni Rap.

Bigla niyang hinablot ang buhok ko kaya nakaangat ang ulo ko. Mula sa likod ay hinalikan niya ang namamanhid kong labi dahil sa halik niya kanina pa.

"I love you, Rhian."

Kung masakit ang ginagawa ni Rap ngayon sa akin ay wala na atang mas isasakit pa sa narinig ko mula sa kanya ngayon. Tinawag niya ako sa pangalan na hindi naman ako. Rhian... Rhian, siya ang asawa niya. Asawa niya na matagal ng nang namatay pero hanggang ngayon ay mahal na mahal niya pa rin. Pero bakit ako nasasaktan ng ganito. Dapat ay hindi na dahil alam ko naman na kahit balik-baliktarin ko pa ang mundo walang makakapantay doon sa yumao niyang asawa. 

___
Madaliang update kaya pagtiisan n'yo na mga bhe.😅🥰
Thank you for reading!