Evde, Doruk uyumak için Eylül'ün eski odasına çıktı ve Eylül Ferman ile, toplantıdan sonra Beliz eve geldiğinde oturma odasında dinleniyordu.

- "Selam nasılsın??" - hemen sordu.

- "İyi. Her şey yolunda." - dedi Eylül.

- "Çocuklar ve Doruk üst katta. Leyla Başak hanım ile oynuyor, Hakan ve Doruk ise üst katta uyuyor." - dedi Ferman.

- "Ahh, harika. :) Ama sabah ne oldu??" - diye sordu Beliz.

- "Ciddi bir şey değil. Belki de son birkaç günün yorgunluğu üzerime böyle geldi. Ama şimdi gerçekten daha iyiyim. Sabah aceleyle dışarı çıktığım için özür dilerim."

- "Şaka yapma, hiçbir şey olmadı. Önemli olan tek şey şu an iyi olman. Ferman sen de uyuyabilirsin, ben çay yapayım ve Eylül'le film izleriz. :) "

- "Tamam. Eylül, olur mu?" - diye sordu Ferman.

- "Tabii, git."

Çocuklar uyurken Beliz ve Eylül çay içip filmi izlemeye hazırlandılar.

- "Ama gerçekten iyisin, değil mi ve bunu sadece Ferman üzülmesin diye söylemedin...?" - diye sordu Beliz.

- "Hayır. Gerçekten iyiyim."

- "Tamam. Sadece, biliyorsun, ben de endişelendim. Bir keresinde midem bulandığı için böyle bir toplantıdan kaçtım. Sonra hamile olduğum ortaya çıktı..."

- "Ohhh... Bunu bilmiyordum bile. Merak etme öyle bir şey değil. Sanırım Ferman ve Doruk konusunda o kadar gergindim ki artık fiziksel olarak dayanamıyordum. Ama görüyorsun, onlar iyiler, ben de iyiyim." - dedi Eylül, başını Beliz'in omzuna dayayarak filmi izlediler.

Birkaç saat sonra üç oğlan da kalkıp oturma odasına indiler. Hakan, Ferman tarafından kucağında getirildi.

- "Ohh! Uyandınız!! 😍😍" - dedi Beliz.

- "Yukarı tabii. Ve görebildiğim gibi, üçümüz de biraz dinlendik." - dedi Ferman ve Hakan'ı öptü.

- "Doğru. :)" - dedi Doruk ve Hakan'ın yüzünü de okşadı.

Eylül onlara bakarken dedi ki:

- "Hmmm... Bir şey diyeceğim..."

- "Eylül! Hayır!" - Ferman hemen ona sert çıkıştı ve herkes buna güldü.

- "Hep merak etme... - güldü Eylül - Şimdi aklıma güzel bir şey geldi... :)"

- "Buna ben karar vereceğim!" - dedi Ferman kararlı bir şekilde.

- "Bugün için bir şekilde teşekkür etmek istiyorum, o yüzden Beliz'le birlikte yemeğe gidersiniz ve ben Doruk ile çocuklara bakarım diye düşündüm... :)"

- "Uhh... Bu gerçekten çok iyi bir fikir..." - dedi Ferman.

- "Evet... Ama Başak Hanım fazla kalmaz..." - dedi Beliz.

- "Sorun değil... Doruk ve ben ikisine de bakacağız!"

- "Ohm... Evet?" - Doruk biraz korkarak sordu.

- "Elbette... Ne de olsa bir gün bir ailemiz olacak...😇 - Eylül dedi, Doruk'un gözleri parladı - Çocuklara bakmayı öğrensek fena olmaz..."

- "Elbette?" - diye sordu Ferman.

- "Elbette!!" - dedi Doruk mutlulukla.

- "Merak etme. Harika olacak ve biraz rahatlayabilirsin... Sana, özellikle sana, Ferman..."

- "Ha ha ha." - dedi Ferman alaycı bir tavırla.

- "Öyleyse teşekkürler Eylül!" - dedi Beliz gülerek.

- "Hiçbir şey için teşekkür etmene gerek yok, baskı, hazırlan! :)" - dedi Eylül gülümseyerek.Ferman, Hakan'ı Eylül'ün kucağına koydu ve Beliz ile birlikte hazırlanmak için yukarı çıktılar.

Yakında hazırdılar ve aşağı indiler, ama biraz gergin bir şekilde kapıda asılı kaldılar.

- "Merak etme. Her şey iyi olucak." - dedi Doruk.

- "Haydi! Eğlenmeyi unutacaksın!😂 Hadi, git!" - dedi Eylül.

- "Ama bir sorun olursa hemen beni ara! Öpüyorum!" - dedi Beliz ve arabaya doğru yürüdü.

Ama Ferman hâlâ kapının önünde topallıyordu.

- "Kardeşim, git yaa!" - Eylül eğlenerek söyledi.

- "Doruk, üçünü de sana emanet ediyorum! Anladın mı?!"

- "Sorun olmayacak! Onlara çok dikkat edeceğim!" - Doruk yanıtladı.

- "Ferman, seni çok seviyorum ama Allah aşkına git artık yaa!😂" - dedi Eylül.

- "İyi, güzel, gidiyorum."

- "İyi akşamlar!" - dedi Eylül.

- "Sana da..." - dedi Ferman ve sonra o da yürümeye başladı.

Doruk gülümseyerek kapıyı kapattı ve Leyla'nın halıda oynadığı, Eylül'ün de kucağında Hakan'la oturduğu oturma odasına girdi.

- "Veee ben biraz korkuyorum, ama ben çok mutluyuuum" - dedi Doruk eğlenerek.

- "O zaman biraz idare et, sen... Hevesli baba adayı... Leyla'yı uyutmadan önce oyuncaklarını indiririm, biraz oynamasına izin veririm."

Eylül çocuk odasına çıktı ve elinde oyuncaklarla geri geldi. Uzandığında Doruk'un kaşlarını çattığını gördü.

- "Tatlım... Küçük bir sorun var..." - dedi Doruk.

- "Ne??"

- "Bez değişimi olmadı..."

- "Offf, gerçekten..."

- "Ama bence yapmalıyız... - dedi Doruk ve Hakan'dan biraz uzağa oturdu - Sevgilim buyur bana, bebek senin. 💁‍♂️"

- "Ne? Bana ne dersin?"

- "Sen kızsın!" - dedi Doruk.

- "Ve sen doktorsun!!" - Eylül'ü kopardı.

- "Ve? Hastaları ameliyat ediyorum, bez değiştirmiyorum!" - Doruk görevden kurtulmaya çalıştı.

- "İyi! Leyla'ya oyuncakları bırak, birlikte altını değiştirelim!" - Eylül dedi.

- "Tamam iyi..."

Leyla için oyuncaklar yere serildi ve ardından ikisi de Hakan'ın yanındaki halıya yerleşti.

- "Hadi başlayalım. - dedi Eylül - Temiz bez mü?"

- "Var!" - Doruk yanıtladı.

- "Krem?"

- "Var!"

-"Hakan mı?"

- "Var! Başlayabiliriz!!" - Doruk baştan sona soruları kahramanca yanıtladı.

/ Bir sonraki bölümde, bebek bakıcılığının daha kaotik anlarını okuyabilirsiniz! 😩😂/