7 Stalk
Cassie POV
"Dyan ang tambayan nila"..turo ni George sa isang dalawang palapag na building na parang rest house ang style.
"Sigurado ka ba dyan George?." Tanong ko
"Oo lahat ng studyante dito alam yan. Bawal pumunta o lumapit manlang dyan exclusive para sa kanila lang yan. Masyado kasi silang private. Nagkakaroon lang ng privilege na pumasok dyan is yung may approval nila".
"Pwede bay an dito?". Tanong ni Kath
"Of course, isa sa kanila ang anak ng may-ari ng school. Wala bawal"..dagdag ni George.
"Panu ako makakalapit sa kanila?"..tanong ko
"When is your deadline ba?"..tanong ni Sam
"Sabi kailangan ko daw magawa within 2 weeks"..sagot ko.
"Ows, we need to do something. Yesterday, I tried to talk to my parents if they can introduce me to them but they just laugh, imagine that they said that I am too young to have a crush. Super judgmental parents"..pakikay na sabi ni Sam.
"Hahahahaha, di ko ma-imagine itsura mo dun..hahahah"..tawa ni George.
"Duh, I know that they are super gwapo but they are not type. Ma-stres slang ako because I have a lot of competitors"..maarting sabi ni Sam.
"Really Sam, competitors talaga, anu yun business"..napapailing na sabi ni George.
"Oo, competitors mga malalanding competitors, masisira ang beauty ko dun"..
At sabay-sabay kaming nagtawanan.
"So ano na what's our plan na ba?"..tanung ni George.
Biglang kaming nanahimik at nag-isip ko.
"Alam nyo ba ang daily routine nila?"..biglang sabi ni Kath.
"Hindi eh, kahit naman mula grade school ako ditto never ako nagka-interes sumunod-sunod sa kanila"..sabi ni George.
"I don't know either, I just know them outside the university"..sagot din ni Sam
"Hay!..panu kaya to?.."bunting hiniga ko."
"What if we try to start from there?..sabay turo ni Sam.
"Oo nga, diba George sabi mo bawal pumasok o lumapit dyan, what if abangan nalang natin silang lumabas dyan" suggest ni Kath.
"Oo nga Kath, wala akong nilabag na rules. Inabangan ko lang naman sila"..pumapalakpak na sabi ko.
"Diba ditto yung favorite area natin before, balik ulit tayo ditto"..dagdag ni Kath.
"Yeah, you're right, I'll ask some of the students what their schedule"..sabi ni Sam.
Kinabukasan bumalik kami ulit sa lugar habang inaabangan naming ang apat na young billionaire.
"According to my resources, hindi pa daw dumarating sa school ang apat today"..inform ni Sam
"Mahigpit ang registrar sa schedule na apat, marami daw kasi gusto makukuha ng schedule nung apat"..dagdag ni George.
"Sabi din daw, hindi mahilog makihalubilo ang apat. Sabi kung wala daw klase ang apat dyan mo sila makikita"..sabay turo sa building.
"So mahihirapan tayo nito" sabi ni ko.
"Wag ka munang mawalan ng pag-asa hindi pa tayo nakaka-step 1"..sabi ni Kath
"Tama"..sang-ayon ni George.
Nanahimik kami bigla nang may marinig kaming maingay na nag-kwekwentuhan.
"Ang Kj mo talaga Seb, bet ka ng babae dinedma mo pa"..pangungulit nung isa.
"Tumigil ka nga dyan Gab, kung sinu-sino nalang pinapatulan mo"..pasungit naman na sabi nung isa.
Habang yung isang lalaki ay nangingiti lang sa tabi habang nakikinig ng asaran ng dalawa. Habang yung isang lalaki na nasa likod ng tatlo ay parang walang pakialam sa paligid nya. Nakita rin namin kung papano magsitahimik ang mga estudyanting nadadaanan nila habang ang mga babae ay parang nagmumukhang puso ang mga mata nila. Habang ang iba naman ay pasekritong tumitili.
Para silang mga hari na walang pakialam sa mundo. Wala ni isa silang pinansin sa dami ng estudyanteng nadaanan nila. Ng makapasok sa building ang apat na lalaki biglang nag-ingay ang paligid. May kinikilig, tumitili at yung iba ay natatahimik nalang sa gilid na parang hindi makapaniwala ng nakita nila ang apat na batang bilyonaryo.
"Did you see that?"..maarteng sabi ni Sam
"Oo, grabe nakakatakot ang aura nila"..takot na sabi ni Kath.
"Haynaku Kath lagi ka naman takot pero infairness minsan ko lang sasabihin pero may itsura talaga naming may itsura sila"..tudyo ni George.
"Uy si George, naniniwala talaga akong isa kang tunay na babae"..biro ko.
"Kaw talaga Cassie tumigil ka sinabi ko lang naman na may itsura sila bakit bulag ba ako? Sa pagkakaalam ko malinaw pa ang mga mata"..defensive na sabi ni George.
"Yeah, pero hay..panu to ngayon nakita ko na sila sa personal parang nangangatog na ako sa kaba" sabi ko.
"Hey, don't worry kaya mo yan. You njust have to be persistent"..sabi ni Sam.
"Nga pala George san pala pwede makahingi ng approval para makalapit o makapasok manlang dyan sa area nila." Tanung ko.
"Sa Dean's Office, actually pumunta ako dun kahapon puntahan ko dun tingnan ko kung pumayag sila" sabi George.
"Talaga George thank you talaga ng maramin"..sabi ko.
"Wag kang mag-thank you, feeling ko kasi decline yung request ko though sinubukan ko lang naman malay mo makalusot".
"Ok lang kahit hindi ma-approved, thank you pa rin sa tulong mo"..sabi ko.
"Naku nag-drama na ang isa dyan"..biro ni George.
"Heh!, what time ka pupunta dun samahan kita"..tanung ko.
"4 pm ko daw balikan sabi kahapon"..
"Ay sakto vacant ko"..sabi ko.
"Uy sama din kami ni Kath dyan"..sabi ni Sam.
"Oo ba, para naman may Karamay kaming ma-disappoint pag na decline yung request naming"..biro ni George.
"Tama!"..sabay-sabay naming sabing tatlo at biglang nagtawanan.
Pagdating ng 4pm nasa may labas na kaming Dean's Office. Hinihintay lang naming tawagin si George.
"Grabe kinakabahan ako"..sabi ko.
"Ok lang yan if na-decline hanap na lang ulit tayo ng iba way marami pa naman dyan sabi ni George.
"Oo nga keri lang yan"..sabi ni Sam.
Habang si Kath ay tumatango-tango nalang.
"Georgina Montemayor"..tawag ng babaing galling sa loob ng ofis kay George.
"I'm here po Ma'am" pakilala ni George.
"Iha, I'm sorry pero na-decline yung request mo. Though alam ko naman na alam mo ng ganito ang maging result thank pa rin at you try to ask our permission. Pasensya na talaga Iha." Hinging paumanhing ng ginang.
Malungkot na lumapit sa amin si George.
"Sorry Guys, Decline"..imporma ni George.
"Ok lang yan, diba we expect naman the result"..
"Yeah pero naka-lungkot pa rin"..
Another day has passed at wala pa rin kaming maiisip na paraan para makalapit sa kanila. I hope sana bukas maging okey na ang lahat. Tiwala lang ulit.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top