Zoey De Leon's POV

My goodness, Zoey! Habaan mo ang pasensya mo. Alam mong pini-personal ka na niya dahil ni reject mo siya kaya habaan mo pa ang pasensya mo.

Kinakausap ko ang sarili habang kaharap ngayon si Mr. Valerio sa office niya. Gusto kong magmura nang i-detained niya ako dahil lang sa 30 seconds late.

Gigil niya talaga ako. Akala mo naman malaki ang ano... My gosh! I've been there na talaga. Hindi porke't matangkad, maganda ang katawan o alaga sa gym ay malaki na ang dinadala.

No, no way! It won't happen again. Nadala na ako kay John kaya hindi na dapat maulit pa.

That's why I rejected him kahit gaano pa siya ka attractive.

Gusto ko na siyang panlakihan ng mga mata pero pinigilan ko lang ang sarili ko. Mukhang tuwang-tuwa pa siyang asarin ako.

I cleared my throat. "Mr. Valerio, namimersonal ka ba?" Dumulas talaga sa dila ko.

Mas lalong lumapad ang pagkakangisi niya. "Ms. De Leon, gusto mo ba ilatag ko sa harapan mo ngayon ang mga absents, lates, and lapses mo sa klase ko?"

Napangiwi ako. Aminado akong hindi nga ako nagiging productive sa pag-aaral nitong mga nakaraang linggo.

"Mr. Valerio–"

"Zoey."

I flinched. Bago sa pandinig ko nang banggitin niya ang pangalan ko. Nabigla lang ako. At mas lalong nakakapanibago dahil parang ang suave nang pagkakabanggit niya sa pangalan ko.

I shook my head mentally. No, hindi p'wede. Alam kong ito ang way niya para makuha ang mga babaeng gusto niya.

Napaawang na lang ako nang dumukwang siya para lang haplusin ang pisngi ko. Katulad ng dati ay nakakakilabot pa rin at may kung anong kuryente ang dumadaloy sa katawan ko sa tuwing dumadampi ang balat niya sa akin. Hindi ko lang pinapahalata na apektado ako.

"Ayaw mo ng commitment, 'di ba?" His fingertips caressed my skin gently. "Katulad ko ay sex lang din ang gusto mo sa isang lalaki. No commitments or whatever."

Napatango ako. Hindi ko pa rin magawang magsalita. Parang na hypnotized ako sa mga mata niya.

"Then, we are a good match. Why don't we try it? I admit, I like you. I like to fuck you. And I don't need to filter my words when it comes to you because I know... that's what you want."

Sunod-sunod akong napapalunok saka paulit-ulit na kumukurap ang mga mata ko.

Bakit ganoon na lang kalakas ng epekto sa akin ang mga salita niya?

"I want you on top of me, Zoey," he said huskily while her fingers were running down to my neck. "I want to know how it feels while I'm inside of you."

Ipinagdikit ko nang mariin ang mga hita ko. Pakiramdam ko nag-iinit ang buong katawan ko sa mga sinasabi niya.

"I want to put my face in between your legs because I know you would taste so sweet." He bit his lower lip and his eyes darted to my lips and back to my eyes. "I want to fuck you so hard, Zoey."

Nasaan na ba ang sinasabi ko na i-maintain ang pagiging professional sa kaniya? Estudyante niya ako at professor ko siya and nothing more.

Pero bakit ganito? Pakiramdam ko nagwi-wet ako?

My God, Zoey! Get a hold of yourself. Size matters.

Bigla akong natauhan sa isiping size matters pala ako.

Mabilis akong tumayo para makalayo sa kaniya. Huminga ako nang malalim.

"Mr. Valerio, palalampasin ko ang ginawa mong pambabastos sa akin ngayon," saad ko sa hindi siguradong boses.

Na bastos ba talaga ako? Pero gusto ko, eh!

He just smirked and looked at me directly into my eyes and crossed his arms in front of his chest. Naningkit din ang mga mata niya na para bang naaaliw sa akin.

"If you say so, Ms. De Leon." Naging pormal ulit ang boses niya.

Tinanguan ko lang siya saka tinalikuran. At bago, ko pa mabuksan ang pinto ay nakalapit na siya sa akin.

He was behind me and he was so close. Nakalapat pa ang isang palad nito sa may pinto saka ang mukha naman ay malapit sa kabilang tainga ko.

I could smell his cologne, so manly. And I could feel his heavy breathing fanning against the side of my face.

"Ms. De Leon, you forgot to put your name on the list," aniya sa baritonong boses.

"I-I will put it tomorrow," sagot ko sa hinihingal na boses.

Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko hinahabol ko ang akong hininga.

"Good," he whispers sexily before he distance himself.

I hurriedly opened the door and left.

Sapo ko pa ang sariling dibdib dahil sa lakas ng kabog ng puso ko.

My goodness! Bakit ang hot ni Mr. Valerio? Lalo na kapag nagdi-dirty talk siya?

Shit talaga! Nababaliw na talaga ako.

Lutang ako nang makauwi sa apartment ko. Iniisip ko ang mga sinabi niya sa akin. Alam kong hindi ako makakatulog, natutukso akong patulan siya kahit pa teacher ko siya.

Ginulo ko ang sariling buhok saka palakad-lakad ako nang paulit-ulit sa harapan ng kama ko.

Kung bakit kasi palaging size matters ang gusto ko, eh!

Pero baka naman malaki siya?

I shook my head in a fuss. No, imposibleng mangyari. Alam na alam ko na ang mga ganoonv klaseng lalaki.

Hindi rin ito ganoon kalaki. Pero baka naman magaling kumain?

Natampal ko ang noo.

Shit! Ano ba kasi ang iniisip ko, masyadong madumi. Makatulog na nga.

Pinilit kong makatulog no'ng gabing 'yon pero hanggang sa mag-umaga na ay wala akong maayos na tulog.

Ilang beses pang gumawa ng paraan si Mr. Valerio para akitin ako ngunit ako na mismo ang umiwas, hanggang sa dumating na ang araw ng field trip namin.

Napilitan lang akong sumama. I'm supposedly resting in my cozy apartment right now.

"Bus 3, Zoey."

Napalingon ako sa nagsalita. Napakunot ang noo ko dahil hindi ko alam ang pangalan niya pero pamilyar ang mukha niya.

"Same tayo ng bus." Ngumiti siya sa akin.

Tama, kaklase ko siya sa subject ni Mr. Valerio. Nakakahiya naman, alam niya ang pangalan ko, pero hindi ko alam ang pangalan niya.

"Let's go?"

"Sure." Tipid akong ngumiti sa kaniya.

Nahagip pa sa paningin ko si Mr. Valerio na nakatayo sa hindi kalayuan ng bus namin. Halatang nakatingin siya sa akin.

***

Please vote. Thank you❤️