Κεφάλαιο 14

Μπορώ να πω ότι πέρασαν μέρες από τη μέρα που έγινε η ληστεία στο εστιατόριο.Και περάσανε μέρες από τη μέρα που κοιμήθηκα με τη Τζέσικα.Και να πω την αλήθεια,κοιμήθηκα άλλη μια φορά.Και μπορώ να πω ότι το ευχαριστήθηκα.

Τόσες μέρες δεν έμαθα κανένα νέο.Έμελε όμως να μάθω.Μια εβδομάδα μετά τη ληστεία.Ένα πρωί καθόμουν στον καναπέ.Είπα να δω λίγη τηλεόραση.Αυτό που είδα κάποια στιγμή με χαροποίησε.
《Ξύπνησε από το κώμα ο 41χρονος μάγειρας που τον είχαν πυροβολήσει πριν μια εβδομάδα στο εστιατόριο Delicatessen Restaurant,κατά τη διάρκεια ένοπλης ληστείας》

Ευτυχώς έζησε.Δε θα άντεχα να πεθάνει.Ένας τόσο καλός μάγειρας δε θα άντεχα να πεθάνει με τέτοιο τρόπο.Ήμουν πολύ χαρούμενος.Αλλά και η Τζέσικα ήταν χαρούμενη.Και φρόντισε να μου το δείξει όταν με πλησίασε.
《Είδες που σου έλεγα ότι θα ζήσει;》
《Ευτυχώς ζει》

Τότε,μπήκε μέσα ο Λάρρυ που κρατούσε στα χέρια του τα κλειδιά του αμαξιού.Τα άφησε στο τραπεζάκι.Είδε και αυτός ότι ζει ο Σάλιβαν.Γέλασε.
《Στο πα ότι δε θα πεθάνει》,μου είπε.
《Μου το είπατε και οι δύο》,τους απάντησα.

Σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο τη Μαίρη.Μια σκέψη που εκμυστηρεύτηκα στον Λάρρυ και την Τζέσικα.
《Είσαι σίγουρος;》
《Γιατί;Αφού είμαστε φίλοι.Ακόμα》
《Ναι αλλά άμα σε αναγνωρίσει ο Σάλιβαν;》
《Δεν υπάρχει περίπτωση.Αφού φορούσα μάσκα》

Με κοίταξαν.Τελικά συμφώνησαν.Έτσι,μου έδωσαν το τηλέφωνο και εγώ κάλεσα τη Μαίρη στο κινητό,γνωρίζοντας ότι θα είναι στο νοσοκομείο.
《Παρακαλώ;》
《Μαίρη;Εγώ είμαι》
《Τζέραλντ.Τι γίνεται;》
《Καλά είμαι.Μόλις είδα τα χαρμόσυνα νέα》
《Μαθεύτηκε ε;Ναι λοιπόν ξύπνησε》
《Χαίρομαι.Δεν ήταν σωστό να πεθάνει έτσι》
《Και δεν είναι και γραφτό》
《Μακάρι.Και δε μου λες,σε ποιο νοσοκομείο τον έχουν;》
《Στο Μετροπόλιταν》
《Κατάλαβα.Έγινε》

Έκλεισα το τηλέφωνο.Θα πάω στο νοσοκομείο να της κάνω έκπληξη.Κατι που επίσης εκμυστηρεύτηκα στον Λάρρυ και την Τζέσικα.Αυτή τη φορά δεν πρόβαλαν αντίσταση.
《Πήγαινε.Και όχι να σου λέγαμε εσύ θα έλεγες ναι》

Έτσι είμαι σαν χαρακτήρας.Δε μπορείς να μου αλλάξεις γνώμη.Αν βάλω κάτι στο μυαλό μου δε μου αλλάζεις γνώμη.Σαν το πατέρα μου και εγώ.

Δεν πήγα εκείνη την ώρα στο νοσοκομείο αλλά το μεσημέρι.Έκατσα και έφαγα μεσημεριανό.Αυτή τη φορά η Τζέσικα τηγάνησε πατάτες και ο Λάρρυ βρήκε την ευκαιρία να αστειευτεί
《Την άλλη φορά θα σας μαγειρέψω εγώ》
《Άστο.Καλά είμαστε》,απάντησε η Τζέσικα και γελάσαμε.

Πήρα τα κλειδιά και έφυγα από το σπίτι.Πρέπει να πω ότι έχει μέρες να βρέξει.Καλό αυτό.Πρέπει να πω ότι προτιμώ τη λιακάδα.Σαν τη μητέρα μου και εγώ.Σε αντίθεση με τον πατέρα μου που προτιμάει το κρύο.

Έφτασα στο νοσοκομείο και μπήκα μέσα.Είχα ξεχάσει να ρωτήσω σε ποιον όροφο βρίσκεται ο Σάλιβαν,γι'αυτό πήγα και ρώτησα στη γραμματεία.Είμαι τυχερός γιατί πέτυχα μια ευγενική κυρία.Φορούσε και κόκκινα γυαλιά.
《3η όροφο δωμάτιο 200》

Μπήκα στο ασανσέρ και πήγα στον 3ο όροφο.Μπορώ να πω ότι ήμουν αγχωμένος.Και χαρούμενος.Πολύ χαρούμενος.

Όταν βγήκα από το ασανσέρ πήγα απευθείας στο δωμάτιο.Πρέπει να πω ότι από το παράθυρο είχε ωραία θέα.Ήταν και ψηλά.

Προχώρησα γοργά προς το θάλαμο.Απέξω περίμενε η Μαίρη που έμεινε έκπληκτη όταν με είδε.
《Τζέραλντ,τι κάνεις εδώ;》
《Ήρθα να δω τον Σάλιβαν.Δυστυχώς δεν σας έφερα λουλούδια.Θα σας τα χρωστώ》
《Δε χρειάζεται.Πήγαινε να τον δεις》

Προχωρησα και μπήκα μέσα.Είχα να μπω σε θάλαμο νοσοκομείου από τότε που πέθανε η μάνα μου.Τον Σάλιβαν τον είχαν σε ένα κρεβάτι μόνο του.
《Σάλιβαν,περαστικά》

Μπορώ να πω ότι χάρηκε όταν με είδε.
《Τι κάνεις Τζέραλντ;Πώς είναι η ζωή μακριά από τη χλιδή;》

Του τα εξήγησα όλα.Από την αρχή.Για τον Λάρρυ και για τη Τζέσικα.Τον έκανα να χαρεί.Να γελάσει.
《Μπορεί να μη μένεις στη χλιδή αλλά βρήκες ανθρώπους να σε αγαπάνε》
《Ευτυχώς》
《Τι να πω και εγώ που έπαθα αυτό που έπαθα》

Για λίγο δεν του είπα την αλήθεια.Για λίγο δε του αποκάλυψα ποιος τον πυροβόλησε.Γι'αυτό,προσπάθησα να αλλάξω θέμα.
《Είσαι καλά όμως τώρα.Σε λίγες μέρες θα βγεις έξω και θα είσαι ελεύθερος να κάνεις ό,τι έκανες και πριν》
《Όπως τα λες Τζέραλντ》

Δε κάθισα πολύ γιατί ήρθε μέσα μια νοσοκόμα.Πιο κοντή από εμένα.Νεαρή σε ηλικία μπορώ να πω.
《Κύριε,θα σας παρακαλέσω να περάσετε έξω.Τέλος το επισκεπτήριο για σήμερα》,μου είπε.Εγώ το σεβάστηκα.Ήθελα να βγω να τον αφήσω να ξεκουραστεί.
《Εγώ φεύγω.Θα τα ξαναπούμε》,του είπα και σηκώθηκα να φύγω.Όμως,μου είπε κάτι που με τάραξε.
《Ξέρω ότι ήσουν εσύ》.

Γύρισα.Τον κοίταξα.
《Ξέρω ότι ήσουν εσύ και άλλος ένας που με πυροβόλησε.Ξέρω ότι προσπάθησες να τον σταματήσεις》
《Σάλιβαν,εγώ...》
《Μην ανησυχείς.Δε θα πω τίποτα στη γυναίκα μου》.

Τον ξανά κοίταξα.Βγήκα έξω όπου συνάντησα τη Μαίρη και της είπα ότι φεύγω.Έφυγα.Σκεφτόμουν όμως ένα πράγμα.Πως μας κατάλαβε;Τέλος πάντων,ευτυχώς δε θα έλεγε τίποτα στη γυναίκα του.

Γύρισα σπίτι.Μπήκα μέσα και πλησίασα τον Λάρρυ που καθόταν στον καναπέ.Είχα την ανάγκη να του πω τι μου είπε ο Σάλιβαν.Αυτό έκανα.
《Πλάκα κάνεις》
《Όχι》
《Και τι άλλο σου είπε;》
《Ότι θα το κρατήσει μυστικό》

Ανακουφίστηκε.Εγώ ανέβηκα πάνω.Θα πήγαινα να αλλάξω για να φάω μετά βραδινό.Όσο ανέβαινα τα σκαλιά άκουσα τον Λάρρυ να μου λέει
《Πήγαινε μέχρι το δωμάτιο μου και φέρε μου μια εφημερίδα που έχω στο κρεβάτι》

Μπήκα στο δωμάτιο του.Δεν ήταν διαφορετικό από το δικό μου.Έψαξα να βρω την εφημερίδα.Δεν ήταν στο κρεβάτι.Θα την έχει σε κάποιο συρτάρι είπα.Άνοιξα ένα συρτάρι και τη βρήκα εκεί.Αλλά βρήκα και κάτι άλλο.Μια φωτογραφία.Κάτι που με τάραξε.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top