"What's taking you so long, baby?"

Napalingon ako sa may pinto ng banyo at nakita kong nakasandal doon si Jhon Rey. Napanguso ako. "Naaalala ko na, Jhon Rey, lahat ng mga ginawa kong katangan kagabi. Sorry dahil pinahirapan kita. Promise, hindi na mauulit. Hindi na ako maglalasing."

He was just there, laughing and saying it was fine. "It's nerve-wracking, but I had fun seeing that side of you," he answered before coming up to me.

"H-hey, why did you come in?" I asked while pushing him away. "Hindi pa ako tapos! Labas ka muna!"

"I can't wait," he admitted.

"Huh?"

He knelt in front of me before eating the lower part of my body.

"W-wait! Jhon Rey! Ahhh! Teka! Sandali!" Napahawak ako sa glass door nang maramdaman ko ang dila niyang nilalaplap ang basang-basa kong hiyas. "Jhon Rey, hold on just a second!"

"Why?" Tumingala siya, suot sa kaniyang mga mata ang pagsusumamo na huwag kong abalahin ang ginagawa niya. Napakagat ako sa labi ko dahil naaawa ako. Kita ko pa sa labi niya ang katas ko. Shit. Was he really unable to wait for that?

My knees were trembling as I mumbled, "H-hindi pa kasi ako tapos," while my voice was shaky.

"Don't worry; Ako na ang magpapaligo sa 'yo." Kinuha niya ang shower head at pinosisyon sa ibabaw ng pagkababae ko. Napatitig ako sa kaniya. "W-what in the world are you doing, Jhon Rey?"

"Pinapaliguan ka," nakangiti niyang sambit habang patuloy na itinututok ang shower head sa hiyas ko. Nakikiliti ako at nasasarapan dahil sa mga patak ng tubig. Nakakabaliw. Nakakahiya na nakikita akong nakakaramdam ng ganito.

Hindi ko napigilang hawakan ang balikat niya. Doon, mas lalo kong napatunayan na malaki na talaga ang katawan niya dahil kahit ang balikat niya ay malapad kayang-kaya akong sakupin. Lahat ng babae ay luluhod sa kaniya dahil sa maganda niyang katawan. Idagdag pa ang napakagandang mukha na nakahuhumaling. 

My hand unintentionally went to his neck. He stopped playing with me and then leaned in to give me a kiss. Our flesh was rubbing against each other now. Wala nang epekto ang tubig na bumabasa sa amin dahil ang tangi ko na lang nararamdaman ay ang init na nakapalibot sa aming dalawa. Napaungol ako nang malakas nang dumulas sa loob ko ang matigas niyang laman.

"Ahh, Jhon Rey! Ahhh!" 

"Yes, baby. Moan my name. I want to hear you moaning my name endlessly." 

He pressed me up against the wall, which caused the back of my body to become chilly. He kept kissing me, pababa sa leeg, at sa dibdib hanggang sa tuluyan na akong napapikit. 

"This is what I imagined I would do to you the first time I saw you naked," namamaos niyang bulong na siyang nagpakiliti sa akin. Patuloy nigang sinasagupa ang dibdib ko habang ang mga kamay niya ay nasa ilalim ng puwetan ko na walang sawa niyang pinaglalaruan. Paminsa'y ipinagdidikit at ibinubuka. Naliligayahan ako sa ginagawa niyang paglalaro sa katawan ko.

He picked up my foot and put it around his waist like an ornament. Mas idiniin niya ang kaniya sa kailaliman ko, at sandali pa ay nilabasan na kaming pareho. 

I uttered in a low groan, "Ahhh... J-Jhon Rey, ang sarap."

Napangisi naman siya, bago muling bumayo. Tama. Hindi pa kami tapos. "I wonder if you would moan about it too if I did this to you before."

I decided to go along with his peculiar rhythm. Napakasarap. "Hmmmm... Ahh..." Hindi nakakasawa. Kahit paulit-ulit namin itong gawin, hinding-hindi ako mapapagod.

"Sheen May..."

"Hmmm?"

"I want us to have children."

Napatigil ako at napamulat dahil sa gulat sa sinabi niya. Agad na nagkatagpo ang mga mata namin. Nakikita ko sa mga mata niyang totoo at mula sa puso niya ang sinasabi niya. 

"I am aware that this is difficult for you, and I understand that you may be anxious as a result of what happened between our baby before. Hindi kita pinipilit. I just want you to know that I was just as devastated as you were when we had to say goodbye to our child."

Hindi ko alam kung anong dapat isipin sa mga oras na ito. Binuksan niya ang topic na iyon habang nasa gitna kami ng kasarapan. Nakasuksok pa nga sa loob ko ang pagkalalaki niya at nabibitin ako ko sa ligayang ibinibigay niya sa akin dahil naka-steady lang siya. Ang sama ko ba kung mas gusto kong tapusin ito kaysa pag-usapan ang bagay na iyon?

Napabuntong-hininga ako. Muli kong naalala ang nga nangyari noon at hindi ko mapigilang makaramdam ng guilt dahil hindi ko siya hinayaang magluksa para sa anak namin. I was so frustrated that time. At ayokong makita siya ng mga panahong iyon dahil malaki ang naging pagkamuhi ko sa kaniya.

Tuluyan niya nang hinugot ang laman niya mula sa akin. At dahil sa naging pag-uusap namin, hindi na namin napatapos ang isa't isa.

"Bakit ka tumigil?" tanong ko, hindi para ituloy niya pa ang pagpapaligaya sa akin kung hindi dahil nag-aalala ako sa iniisip niya sa mga oras na ito. 

"I'm sorry if I brought it up." Tinalikuran niya ako na para bang may tinatago sa akin.

"It's okay. Mabuti nga't napag-uusapan natin. Hindi ko lang inaasahan na ngayon mo pipiliing banggitin ang bagay na iyan," wika ko.

"Bigla ko kasing naisip. Baka mamaya maiputok ko sa loob at mabuntis kita. Baka mamaya may takot pa pala sa puso mo dahil sa mga nagawa ko sa 'yo noon. Nag-aalala ako."

I sighed.

"Well, I'm really scared, Jhon Rey, even at that time when I found out you were doing this thing to someone else. I began to question myself if I wasn't enough or if there was something wrong with me that you could still choose to be with her even if I gave you my all. It's hard for me to think that you're making love with another woman. I feel so small and insecure, but all that fear disappeared because you proved to me that it will never happen again."

Hinawakan ko ang likod niya. Napayuko naman siya. "That's what I couldn't understand before. I never knew someone would love me like you do. Despite the things I did."

Tears stream down my face.

"I'm sorry, Sheen May, if I was so stupid. I'm sorry if you were the one who caught up with all my sins. Ikaw ang sinisi ko sa lahat. I became the worst at minsan naiisip ko kung deserve ko ba talaga ng pagmamahal mo. Hindi ko alam na hindi ka mapapagod sa akin. Napakaswerte ko sa 'yo, Sheen May."

Niyakap ko siya mula sa likod. "Hindi ko rin alam, Jhon Rey, kung bakit ganito kita kamahal. It feels like every time I hug you like this, I was meant to be here. I don't care about what happened in the past anymore. What's important now is that you're mine. Don't dwell on the past, Jhon Rey. Napatawad na kita at patuloy kitang patatawarin kahit ilang beses mo pa akong saktan."

Nilingon niya ako at hinaplos ang pisngi ko. Tama ang sinabi ko, dahil nang yakapin niya ako ay para siyang naging panangga ko. Sakop na sakop niya ang buo kong katawan. Ni hindi ako nakaramdam ng kahit na anong lamig dahil sa mainit niyang yakap.

"I love you too, Sheen May. Too much. I will do everything to prove that to you. I will not only make you happy with this, but your heart will be happy with me too. I won't take you for granted again. I promise."

Matagal naming niyakap ang isa't isa bago namin napagdesisyunang umahon na mula sa paliligo at lumabas na ng kwarto. Pinahiram ko siya ng pinakamalaking jacket na mayroon ako. Sweatpants naman ang suot niyang pang-ibaba.

"Oh, anak! Ang aga naman ng gising niyo? Naabutan niyo pa kami?"

Nagulat ako nang makita ko si mom na may dalang luggage. Agad akong napatingin kay Jhon Rey. "Sabi mo umalis na sila! Sinungaling!"

Nagkibit-balikat lang siya. Ngayon, paano pa ako magtitiwala sa mokong na ito kung naisahan niya na naman ako? Gusto talagang makaisa!

"Jhon Rey, you'll take care of our daughter, Sheen May. We're just going on vacation. After all, the company is getting into a good state now," litanya ni dad bago umalis. Napangiti naman ako nang makitang nakaimpake sila at mukhang pupunta sa trip. Mabuti naman at nagkaroon na ng oras si dad para igala si mom.

Nagulat naman ako sa pahabol na sabi pa ni dad bago tuluyang lumabas. "We'll be gone for three days, so if I were you, you'll build your next heir."

"Dad!" nahihiya kong sigaw. Si mom naman ay tumawa lang tsaka isinuot ang shades niya. Sabagay, malapit na ring sumikat ang araw. Ibig sabihin, napatagal din ang paglalandian namin ni Jhon Rey doon sa kwarto?

Teka, bakit tumatawa si mom as if okay lang sa kaniya ang sinabi ni dad? Ibig bang sabihin ay gusto na nilang pareho na magka-apo?

"As you wish," said Jhon Rey before bowing as if they were still in the company, exchanging respects. What does he mean by 'as you wish'? Grr!

"Can I ask how many grandchildren you want?" dugtong pa ni Jhon Rey kaya kinurot ko siya.m at siningkitan ng mata.

"The more, the merrier, Jhon Rey," sambit pa ni dad, na para bang ang dali-daling manganak. "Alright, it's time for us to go."

Bago sumunod si mom kay dad ay hinalikan niya ang pisngi ko. At nang mapasulyap naman ako sa maids namin ay para naman silang nabunutan ng tinik nang tuluyan nang makaalis ang mga amo nila. Isa&isa na rin silang nagsialisan. 

"So shall we?"

I formed a frown. "Huh? Anong shall we?" Tinaasan ko siya ng kilay, na para bang nagsisimula ako ng treason.

"Let's get started while it's still early. We have an empire to build."