"Hindi mo man lang ako pipigilan? Hindi mo ba ako na-miss?"

Ako naman ang walang nasabi. Seeing him in front of me looking like that amazed the whole me. "Kaya nga ako pumunta kanina sa iyo dahil miss na miss na kita. Hindi mo ba ako narinig kanina?"

"Kung gano'n, bakit pakiramdam ko pinagtatabuyan mo ako?"

"Eh kasi, ikaw na nga ang may sabi na bukas na lang tayo magkita. Hindi naman kita gustong pilitin dahil unang-una, baka makatulugan lang kita."

"Then, matulog na lang tayo...nang magkayakap."

Binuksan niya ang kwarto ko. Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Ito ang unang beses niyang nakapasok sa kwarto ko at hindi ko maiwasang mahiya dahil baka may makita siyang kung ano.

Hinubad niya necktie niya.

"Oh, akala ko matutulog lang?"

Natawa siya. "Oo nga. Ito naman, hinubad ko lang 'yong necktie ko kung ano-ano nang iniisip."

Binuksan niya ang dalawang butones sa itaas ng polo niya bago siya humiga. "Halika na rito, inaantok na rin ako. Bukas na tayo maglinis."

Inilahad niya ang braso niya. "Sure ka ba? Amoy alak ako," nag-aalinlangan kong sagot.

"Asawa naman kita, kaya halika na rito."

"Asawa? Hindi pa nga tayo kasal, eh."

"Ano naman? Para sa akin, asawa na kita."

Tinapik niya pa ang pwesto sa tabi niya. Humiga na lang ako. Katulad nga ng sinabi niya ay natulog kaming magkayakap buong magdamag.

***

Nanlumo ako nang pagkagising ko ay wala si Jhon Rey sa tabi ko. Bumangon ako upang hanapin siya sa paligid pero wala siya kaya sinubukan kong lumabas ng kwarto. Gagawin ko palang iyon nang makita ko siyang palabas ng banyo rito sa kwarto ko. Bagong ligo siya. At ang tanging suot niya lang ay tuwalya sa ibabang parte ng kaniyang katawan.

"Good morning, my love."

Lumapit siya sa akin at niyakap ako bago ako pinaliguan ng mga halik sa pisngi at sa aking mga labi. Hindi ba niya alam na wala siyang damit at nararamdaman ko ang init na nanggagaling sa katawan niya?

"Bakit dito ka naligo?" tanong ko.

"Why not? Well, maybe you still don't remember what you did to my clothes."

Agad akong nakaramdam ng malaking hiya sa sarili ko. What the hell did I do last night?

"You're so drunk, baby," pang-aasar niya habang nakayakap sa akin at para bang may ikinikiskis sa puson ko. Ang tigas, ha? "Is that why you wanted me to stay?"

"Bakit? Ano bang ginawa ko?" namumutla kong tanong habang pilit na inaalala ang nangyari kagabi. Ang tanging naaalala ko lang ay magkatabi kami sa kama. May ginawa ba akong hindi maganda? 

Sandali, iba na ang suot ko. Binihisan niya ba ako?

Sandali, anong oras na ba?

Sinulyapan ko ang orasan sa dingding at nakita kong alas singko palang ng madaling araw. Napakaaga pa pala.

Kumalas ako sa pagkakayakap niya sa akin habang malalim ang iniisip. Ano ba talagang ginawa ko at bakit pinalitan niya ang damit ko? Sinilip ko ang underwear ko kung nag-iba rin, pero paano ko malalaman? Ni hindi ko nga matandaan kung may suot ba ako kahapon.

Habang nakaupo si Jhon Rey sa kama ay naririnig ko siyang tumatama. Naka-topless pa rin siya at patuloy akong pinagmamasdan. Basa rin ang kaniyang buo at tumutulo pa sa kama ang mga butil ng tubig.

Wait, even the bed sheets were changed. How come?

"The way you act, it's like I've never seen you naked," sambit niya. "I changed your clothes. I took it from your wardrobe."

He pointed to my closet. "Also undergarments, of course."

He smirked while biting his lower lips. "Well, I shouldn't have dressed you, but still, I don't want to take advantage when you're asleep."

Inirapan ko siya. "Is that what you called not taking advantage when you undressed me without my permission?"

Kinindatan niya naman ako. "I didn't get the impression that you were any more mischievous than you were when we were in Japan together," he implied. That's when I remembered what I did yesterday. "Pumunta ka sa office nang iyon ang suot na underwear. You're so naughty."

"Because I wanted to surprise you..."

Hinila niya ako paupo sa kandungan niya. "Did you put that on because you wanted to do something with me in the office?"

I closed my eyes and attempted to forget what happened. Shit. Bakit kasi sinuggest ni Anne na magsuot ako nang ganoon bago pumunta sa office ni Jhon Rey? At bakit ko naman sinunod? 

"Hindi, ah. Bakit ko naman gagawin 'yon? Sinubukan ko lang!" Tinawanan niya naman ako.

"Nagbago ka na," he moaned. "Hindi na lang ang puso ko ang pinatitibok mo kung hindi pati ang ti—"

I covered his mouth. "Shut up, Jhon Rey! Hindi ka nagpakita nang ilang buwan sa akin! Kahit noong graduation day ko wala ka. I was hoping to see you, but unfortunately, you weren't there," reklamo ko.

"I was there, but only for a moment." He showed me his cell phone with my picture on it. I was standing on the stage while being given a diploma.

"Tsk, why didn't you show up and congratulate me?"

"I just came for a bit to check up on you. I told you, didn't I? Your father is grumpy at work. I just ran away to see you and came back to work after."

"Tsk. Sige na nga, pinatatawad na kita."

"I haven't even apologized yet."

"Hindi ka naman talaga marunong mag-sorry."

"Hey, I've been apologizing since then. Well, maybe not by words."

"Tsk. Does Dad know that you slept here?" pag-iiba ko ng usapan. Nakaupo pa rin ako sa kandungan niya at siya naman ay para bang sanay na sanay na naroon ako. Ngayon, nakikita kong lumalaki na ang build niya. Iba talaga kapag nagwo-workout. Kahit ang dibdib niya at biceps niya ay matigas hawakan. Nakakaakit. Napakaswerte ko na nahahawakan ko ang mga ito kahit kailan ko gustuhin.

"Oo, alam ng dad mo. Sabi ko, niyaya mo akong matulog dito."

He nodded. "Yes, I said that you invited me to sleep here."

"Ano?!"

"I'm kidding. I asked for permission, of course, and that's why they left us. We're the only ones here at your house."

Napasinghap ako sa sinabi niya lalo na nang makita kong gumuhit sa mga labi niya ang isang mapaglarong ngiti na para bang may binabalak. Agad akong tumayo paalis.

"Oh, saan ka pupunta?"

"Sandali!" sigaw ko, pero agad naman siyang tumayo para sundan ako at laking gulat ko nang mahulog ang tuwalyang nagtatago sa pagkalalaki niya. At para bang wala siyang pakialam na nakikita ko iyon.

"Jhon Rey, can you stop?" I shouted at him, but all he did was smile as he came closer to me.

"Bakit? Wala naman akong ginagawa, ah? Bakit ka umaatras?"

"Let me brush my teeth first!" Natawa siya sa sigaw ko.

"Bakit? Ano bang lasa?" Nagulat ako nang halikan niya ang mga labi ko. Agad ko siyang naitulak at mabilis kong tinakpan ang bibig ko.

"Mapait nga; lasang alak," wika niya habang dinidilaan ang labi niya.

"I told you!"

Malakas ko siyang tinulak bago ako tumakbo papunta sa banyo. Parang ewan din itong puso ko na bumibilis ang tibok ng puso kesyo nalamang wala sila mom and dad. Kinakabahan ako. Lalo na't ilang buwan kaming hindi nagsama ni Jhon Rey, alam kong miss na miss ko na siya at ang katawan niya. Gusto kong lumayo-layo dahil baka kung ano ang magawa ko. Sariwa pa sa alaala ko ang kabaliwan ko roon sa Japan.

Napakagat ako sa labi habang nagsisipilyo. Utang na loob! I don't know how Jhon Rey could stand my smell of alcohol! Napagdesisyunan ko na ring maligo.

I closed my eyes as a series of memories ran through my head.

"Jhon Rey, you have no idea how much I love you. Don't leave me. I'll do everything; just don't leave me alone. I love you."

Shit! Biglang bumalik sa alaala ko ang pag-iyak ko kay Jhon Rey kagabi, kasabay ng pagsusumamo na huwag niya akong iwan. Talaga bang sabog na sabog ako sa kalasingan kaya kung ano-ano na ang pinagsasasabi ko? I know he knows how much I am head over heels for him, but saying that from my lips was beyond my imagination!

"Jhon Rey, sasakalin talaga kapag nambabae ka talaga ulit! Puputulin ko 'yang alaga mo para walang makinabang sa 'yo! Sa akin lang 'yan! Sa akin lang ang katawan mo! Sa akin lang ang mga daliri mo! Ang kamay mo! Ang labi mo! Akin ka lang!"

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko sa alaala ko na sinasakal ko si Jhon Rey kagabi. Sinasabunutan na parang baliw. Was I actually being belligerent last night? No way!

The water from the shower just kept pouring and dripping on me, like it was the chant to make me remember all the horrible things I did to Jhon Rey last night. I bit my lip. Ano pa kaya ang mga bagay na kahiya-hiyang ginawa ko sa harap ni Jhon Rey?

"Jhon Rey! Pansinin mo ako! Alam mo ba, noong unang beses kitang makita, crush na crush na talaga kita? When you told me that you were my Mr. Right, I was shocked and thought I was daydreaming, pero ngayon, narito ka sa harap ko tila ba nagkatotoo ang imahinasyon ko! Baka meant to be talaga tayo! Napakaswerte ko talaga dahil may boyfriend akong napakagwapo na katulad mo! Mahal na mahal kita! Mahal na mahal, Jhon Rey! Gusto kitang kasama palagi. Gusto ko magkatabi tayong matulog gabi-gabi tapos yakap-yakap mo ako nang mahigpit. Gusto mo rin ba 'yun? Pa-kiss nga kung gusto mo rin!"

I ended up beating myself up. Sana tubig na lang ako para tuluyan na akong mahulog doon sa drainage at maglaho. Gosh! Nakakahiya! Hindi na talaga ako iinom ng alak!

"What's taking you so long, baby?"