Τζέραλντ POV

Πρέπει να πω ότι μου αρέσει πολύ το νέο μου σπίτι.Ή μάλλον,το νέο μας σπίτι.Μπορεί να μην είναι σαν το άλλο σπίτι που είχα στο Μανχάταν,αλλά και αυτό είναι ένα ωραίο σπίτι.Βασικά,να πω κάτι;Είναι καλύτερο αυτό το σπίτι.Και αυτό διότι το άλλο μου θυμίζει τη Ρέιτσελ...

Πάντως,σήμερα πρέπει να πω ότι δεν έχω όρεξη να πάω ακόμα στη δουλειά.Θέλω να πάω κάπου πρώτα.Γι'αυτό,καλό είναι να πω στην Τζέσικα να ζητήσει από τον Λάρρυ να την πάει στην εταιρία.Ελπίζω να συμφωνήσει.

Προχώρησα στην κουζίνα όπου είδα την Τζέσικα να έχει ήδη ετοιμαστεί.Την πλησίασα,πήρα στα χέρια μου μια κούπα γεμάτη καφέ και ύστερα της είπα:
《Καλημέρα αγάπη μου.Πως είσαι;》
《Καλώς τον Τζέραλντ.Καλά είμαι.Εδώ σε περίμενα να πάμε στην εταιρία》
《Τώρα που το είπες.Πειράζει να ζητήσεις από τον Λάρρυ να σε πάει στην εταιρία σήμερα;》
《Γιατί εσύ που θα είσαι;》
《Θέλω να πάω κάπου πρώτα.Πειράζει;》

Γέλασε.
《Όχι αγάπη μου.Δε πειράζει.Να έρθεις όμως μετά》
《Θα έρθω.Μην αγχώνεσαι》,της είπα και εν τέλει έφυγα από το σπίτι.Μπήκα στο αμάξι και κατευθύνθηκα προς ένα συγκεκριμένο σημείο.Σε μια συγκεκριμένη εταιρία.

Όταν έφτασα,άφησα το αμάξι απέξω και ανέβηκα πάνω στην εταιρία.Όταν έφτασα σε ένα συγκεκριμένο όροφο,συνάντησα τρεις ανθρώπους.Τρεις γνωστούς ανθρώπους.Τους πλησίασα και τους είπα:
《Τι ευχάριστη έκπληξη.Είστε οι μόνοι που δε περίμενα να δω εδώ σήμερα》
《Πόσο χαιρόμαστε που σας βλέπουμε κύριε》
《Εγώ να δείτε πόσο χαίρομαι που σας βλέπω.Πως πάει η δουλειά;》
《Η δουλειά του μπράβου δεν είναι ποτέ εύκολη κύριε》

Γέλασα.
《Κάτι έχω καταλάβει》
《Πάντως,τι κάνετε εδώ σήμερα;》
《Ήρθα να δω τον κύριο Γκρέι.Είναι εδώ;》
《Βεβαίως.Μέσα είναι》
《Ωραία.Παω να του μιλήσω》,τους είπα και πήγα να φύγω.Πριν απομακρυνθώ,τους είπα:
《Ελπίζω να σας ξανά δω καμιά μέρα.Μη χαθούμε ξανά》
《Μην αγχώνεστε κύριε.Πηγαίνετε τώρα να δείτε τον κύριο Γκρέι》

Αυτό έκανα τελικά.Προχώρησα κι άλλο μέσα στον όροφο,μέχρι που τελικά έφτασα έξω από το γραφείο του κυρίου Γκρέι.Χτύπησα την πόρτα και μπήκα μέσα.Όταν με είδε,μπορώ να πω ότι χάρηκε πολύ.
《Τζέραλντ.Καλώς τον》
《Τι κάνετε κύριε Γκρέι》
《Καλά είμαι αγόρι μου.Έλα κάτσε》,μου είπε και εγώ πήγα και έκατσα στην καρέκλα απέναντι του.
《Πώς είσαι Τζέραλντ;》
《Πολύ χαρούμενος που επιτέλους μου πηγαίνουν όλα καλά》

Γέλασε.
《Να ξέρεις είμαι πολύ χαρούμενος για εσένα αγόρι μου.Και ξέρεις ποιος θα ήταν πολύ χαρούμενος επίσης;Ο πατέρας σου》

Ο πατέρας μου.Ναι,το πιστεύω και εγώ ότι θα ήταν πολύ χαρούμενος για μένα.Αν και συνέβησαν πολλά τον τελευταίο καιρό,εκείνος θα ήταν πολύ χαρούμενος για μένα.Αν ζούσε...
《Άμα ζούσε ο πατέρας μου δε ξέρω τι μπορεί να γινόταν στη ζωή μου.Δε ξέρω τι θα άλλαζε》
《Θα άλλαζαν πολλά μάλλον.Γιατί Τζέραλντ,ο πατέρας σου είχε κάτι θετικό.Είχε διορατικότητα.Έβλεπε πολύ μπροστά.Και εδώ υπάρχει ένα μυστικό που δε σου είχε πει ποτέ》

Μυστικό;Ο πατέρας μου μου κρατούσε κάτι κρυφό;
《Μυστικό;Δηλαδή;》
《Αρχικά,μου είχε πει ότι η Ρέιτσελ του φαινόταν ύποπτος άνθρωπος.Έβλεπε στο βλέμμα της ότι κάτι κρύβει.Κάτι που δε σου είπε ποτέ》
《Και γιατί δε μου το είπε ποτέ;》
《Γιατί ήξερε καλά ότι εσύ δε θα δεχόσουν να ακούσεις κακά λόγια για τη γυναίκα που αγαπούσες.Θυσίασε τη σκέψη του για να σε βλέπει χαρούμενο》
《Όμως είχε δίκιο...》
《Παρόλα αυτά,το μυστικό είναι άλλο》
《Δηλαδή;》

Γέλασε.
《Όταν πρώτο άνοιξες την 'Neon',μου είπε:Ρίτσαρντ,ο γιος μου προσέλαβε ένα άτομο που μου φαίνεται πολύ ύποπτο.Νιώθω ότι κάτι κρύβει'.Στην αρχή μαλώσαμε.Δε μπορούσα να καταλάβω πως μπορούσε να λέει ότι εκείνο το άτομο είναι ύποπτο χωρίς να έχει πιάσει καν δουλειά》,είπε και στη συνέχεια συμπλήρωσε:《Όμως εκείνος μου είπε:'Ρίτσαρντ,το ένστικτο μου δε κάνει ποτέ λάθος.Νιώθω ότι κάτι κρύβει αυτό το άτομο'.Και μπορώ να πω ότι τελικά είχε δίκιο》
《Συγγνώμη.Για ποιον μιλούσε;》,τον ρώτησα και μπορώ να πω ότι η απάντηση με άφησε άφωνο:
《Για τον Ρικ》
《Για τον Ρικ;》,είπα και αναστέναξα,συμπληρώνοντας παράλληλα,《Συγγνώμη.Γιατί το κρατούσε μυστικό;》
《Αυτό μόνο εκείνος το ξέρει.Σε μένα πάντως ήρθε μια μέρα και μου είπε:'Ρίτσαρντ,μη του πεις τίποτα του γιου μου για τον Ρικ.Θα είναι το κοινό μας μυστικό.Και ό,τι και αν γίνει,θα πάρω το μυστικό στον τάφο μου.Δε θέλω να το μάθει ο γιος μου'》

Δε μπορούσα να το πιστέψω.Ο πατέρας μου είχε καταλάβει ότι κάτι ύποπτο συνέβαινε με την Ρέιτσελ και τον Ρικ.Όμως,προτίμησε να το κρατήσει μυστικό.Για να είμαι εγώ χαρούμενος...
《Κύριε Γκρέι δε ξέρω τι να πω》
《Τίποτα να μη πεις.Πήγαινε τώρα στη δουλειά σου και χαλάρωσε.Έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε αγαπούν》

Του χαμογέλασα.
《Αυτό θα κάνω κύριε Γκρέι.Θα πάω στη δουλειά》,του είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα.Πριν φύγω,γύρισα και του είπα:
《Σας ευχαριστώ για όλα》
《Μη με ευχαριστείς αγόρι μου.Ξέρεις ότι είμαι εδώ για εσένα.Είσαι το παιδί που δεν είχα ποτέ》
《Θα τα πούμε κύριε》
《Γεια σου αγόρι μου》

Μόλις βγήκα από την εταιρία,μπήκα στο αμάξι και πήγα στο νεκροταφείο.Όταν έφτασα,άφησα το αμάξι και πλησίασα τον τάφο του πατέρα μου.Γονάτισα και είπα:
《Μπαμπά,ήρθα.Ο κύριος Γκρέι μόλις μου είπε κάποια πράγματα.Κρατούσες για πολύ καιρό κάποια μυστικά.Δε ξέρω πως νιώθω.Δε ξέρω τι να πω.Το μόνο που πρέπει να παραδεχτώ είναι ότι θυσίασες τις υποψίες σου για το καλό μου.Και αυτό με κάνει να νιώθω χαρούμενος που σε είχα πατέρα.Να ξέρεις τώρα έφτιαξα ξανά τη ζωή μου.Έχω επιτέλους δίπλα μου μια γυναίκα που να με αγαπά.Τώρα θα πάω στην εταιρία.Σε αγαπώ μπαμπά.Θα τα ξαναπούμε》

Αφού έφυγα από το νεκροταφείο,μπήκα στο αμάξι και πήγα στην εταιρία.Όταν έφτασα,πήγα στο γραφείο μου,όπου είδα τον Γουίλιαμ να μιλάει στο τηλέφωνο.Πρέπει να πω ότι αυτή η εικόνα που αντίκρισα με έκανε να χαμογελάσω,μιας και ήξερα ότι έχω ανθρώπους δουλεύουν σκληρά.Μπήκα μέσα στο γραφείο και κάθισα στη δερμάτινη μου καρέκλα.Μετά από λίγο είδα τον Ματ να μπαίνει μέσα,να πλησιάζει και να μου λέει:
《Ήρθες;》
《Μόλις μπήκα στο γραφείο》
《Που ήσουν τόση ώρα;》
《Πήγα κάπου και ήρθα》,του είπα και συμπλήρωσα,《να σε ρωτήσω κάτι Ματ;》
《Ό,τι θες》
《Θα κρατούσες κάποιο μυστικό από το παιδί σου》
《Εξαρτάται το μυστικό》
《Θα κρατούσες κάτι κρυφό από το παιδί σου για να μη τον στενοχωρήσεις;》
《Τι θες να πεις;》

Αναστέναξα.
《Άσε.Θα σου πω άλλη στιγμή》
《Πάντως Τζέραλντ.Να ξέρεις ότι καμιά φορά είναι προτιμότερο να κρατάμε για τον εαυτό μας κάποια πράγματα,παρά να τα λέμε σε όλους》,μου είπε και έφυγε από το χώρο.Μπορώ να πω ότι είχε δίκιο.Πρέπει κάποια πράγματα να τα κρατάμε για τον εαυτό μας.Αυτό έκανε και ο πατέρας μου.Και αυτό θα κάνω και εγώ.Θα κάνω ό,τι έκανε ο πατέρας μου.Θα ακολουθήσω τα χνάρια του.Έτσι πρέπει...