Κεφάλαιο 48
《Για πες μας.Σε πυροβόλησε ή όχι;》
Δε πρέπει να ακούω καλά.Η ζωή μου κρέμεται πια από μια κλωστή.Βλέπω τον Σάλιβαν να με κοίτα.Άρχισα να αγχώνομαι.Πρέπει να πάρει μια μεγάλη απόφαση.Θα αποκαλύψει την αλήθεια ή όχι;Σάλιβαν.Κάνε το σωστό και κρύψε την αλήθεια.
《Για πες μας.Είναι ο κύριος Λάρρυ Ντάρετ ο άνθρωπος που σε πυροβόλησε;》
Με κοίταξε ξανά.Πήρε βαθιά ανάσα και είπε:
《Όχι...Όχι δεν είναι》
《Τι πράγμα;》
Άκουσα καλά;Είπε όχι;Ναι.Είπε όχι!
《Η αλήθεια είναι ότι εκείνο το βράδυ κυνηγούσα δύο ληστές.Όμως,σε καμία περίπτωση ο κύριος Ντάρετ δεν είναι ο άνδρας που με πυροβόλησε》
《Πολύ ωραία.Έχεις να προσθέσεις κάτι άλλο;》
《Όχι κυρία πρόεδρος》
《Κάθισε σε παρακαλώ》
Μου έρχεται να σηκωθώ πάνω να πάω να τον αγκαλιάσω.Όχι όμως.Δε σηκώθηκα κάνω.Αντιθέτως,είδα την αδερφή μου να γυρίζει και να μου λέει:
《Αδερφέ τα ακούς;》
《Ακούω》
《Γλίτωσες την τελευταία στιγμή》
《Αδερφούλα.Δε χρειάζεται να το σκεφτόμαστε αυτό τώρα》
Πρέπει να πω ότι είχα δίκιο σε αυτό.Ο Σάλιβαν έκανε αυτό που έπρεπε.Έκρυψε την αλήθεια.Δεν ήθελα να έχω μπελάδες ξαφνικά.Αλλά θέλω να δω τώρα αν θα πει κάτι άλλο ο Τζον.
Ξαφνικά,βλέπω τον Μόργκαν να πλησιάζει στο εδώλιο.Η δίκη πλησιάζει προς το τέλος της,όμως ο Μόργκαν από ό,τι φαίνεται,έχει και άλλα πράγματα να πει.Και μπορώ να πω ότι είχα δίκιο.
《Θέλω να καλέσω ξανά στο εδώλιο τον κύριο Γουντ》,είπε και είδα τον Τζον να πλησιάζει.Κάθισε στο εδώλιο και τότε ο Μόργκαν γύρισε και του είπε:
《Κατηγορούμενε.Θέλω να μας πεις που κρύβεις την ηθοποιό Lidia McName》
《Και που ξέρετε ότι την κρύβω κάπου;》
《Μη κάνεις ότι δε ξέρεις.Πες μας που την κρύβεις》
《Και που ξέρετε ότι την κρύβω κάπου είπα;》
《Είπα.Πες μας που την κρύβεις;》,είδα τον Μόργκαν να φωνάζει και εν τέλει να καταφέρνει να κάνει τον Τζον να πει:
《Στη Πενσυλβάνια!Την έχω κρυμμένη σε μια αποθήκη στη Πενσυλβάνια!》
Αυτό δε το περίμενα.Ή μάλλον καλύτερα,κανείς δε το περίμενε.Πόσο μάλλον εμείς,που ξέραμε ήδη ότι κάπου την έχει κρυμμένη.Αλλά τι κάθομαι και το σκέφτομαι.Αφού τώρα μάθαμε την αλήθεια.Ας μάθουμε την απόφαση του δικαστηρίου.
Μπορώ να πω ότι η απόφαση δικαίωσε τις προσδοκίες μας.Ο Τζον τιμωρήθηκε με 7.5 χρόνια φυλάκισης για απόπειρα ανθρωποκτονίας και επιπλέον 7.5 χρόνια για τα χρέη.Η Ρέιτσελ και ο Ρικ μπορώ να πω τιμωρήθηκαν με 5 χρόνια φυλάκιση.Σε αυτό το σημείο νομίζω πως αξίζει να πω κάτι:τα καταφέραμε!
Με το που ακούσαμε την απόφαση,εκτός ότι ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα,αγκάλιασα την αδερφή μου και τον Μπομπ.Και φυσικά,είχαμε και μια ωραία συζήτηση.
《Αδερφέ.Τα καταφέραμε》
《Τζέσικα.Μπομπ.Σήμερα κάνουμε πάρτυ》
《Πρέπει να το γιορτάσουμε κολλητέ》
《Ελάτε το απόγευμα από το σπίτι.Θα ψήσω στο BBQ.Έχω κανονίσει να έρθουν κι άλλοι》
《Αδερφούλη.Αυτή η μέρα είναι δική μας》
《Είναι αδερφούλα.Είναι》
Μετά από αυτό,πλησίασα τον Μόργκαν για να του πω συγχαρητήρια.Πρέπει να πω ότι πέρασα και δίπλα από τον Σάλιβαν.Τον κοίταξα.Μου χαμογέλασε.Δεν είπε τίποτα.Ούτε εγώ είπα τίποτα.Αντιθέτως,πήγα και είπα στον Μόργκαν:
《Συγχαρητήρια Μόργκαν》
《Σε ευχαριστώ πολύ Λάρρυ.Πες μου πως νιώθεις》
《Πολύ ευχαριστημένος.Πολύ ευχαριστημένος》
《Γι'αυτό σε περιμένω το απόγευμα στο σπίτι》
《Θα έρθω.Θα έρθω》
Λίγο αργότερα,βγήκαμε έξω,όπου πολλοί δημοσιογράφοι περίμεναν απέξω να βγούμε να τους μιλήσουμε.Πρέπει να πω ότι πρώτος πήγε ο Μόργκαν,που όταν τους πλησίασε τους είπε:
《Σήμερα πετύχαμε μια μεγάλη νίκη.Έλαμψε το φως της δικαιοσύνης》
《Υπήρξε στιγμή που πήγε να αλλάξει η τροπή της δίκης;》
《Τι εννοείτε;》
《Εκεί που είχατε τη νίκη στα χέρια σας,ξαφνικά να νιώσετε ότι θα χάσετε;》
Αναστέναξε.
《Με ρωτάτε πράγματα που είναι αβάσιμα.Εμείς νικήσαμε.Αυτό κρατήστε.Σας ευχαριστώ πολύ》,είπε και κατάφερε με τα χίλια ζόρια να απομακρυνθεί.Τότε,πλησίασε η αδερφή μου που,όταν την είδαν οι δημοσιογράφοι,τη ρώτησαν:
《Τι έχετε να πείτε για το αποτέλεσμα;》
《Μίλησε η δικαιοσύνη.Ευχαριστώ πολύ》,τους απάντησε και έφυγε,έχοντας σχηματίσει ένα πλατύ χαμόγελο.
Μπήκαμε στο αμάξι και γυρίσαμε σπίτι.Όταν μας είδε,ήρθε όσο πιο γρήγορα μπορούσε με το καροτσάκι.Μπορώ να πω ότι χάρηκε πολύ όταν του είπαμε το αποτέλεσμα.
《Επιτέλους.Οι ένοχοι θα πληρώσουν για όλα》
《Τα καταφέραμε αγάπη μου.Είμαστε επιτέλους ελεύθεροι》
《Γι'αυτό τώρα Τζέραλντ,να προετοιμάζεσαι για μετά που θα περπατήσεις ξανά,ενώ εγώ θα ψήνω στο BBQ》
Γέλασε.
《Ας ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά》
Έτσι έγινε τελικά.Ο Τζέραλντ πήγε στο δωμάτιο του,ενώ έκατσα με την Τζέσικα στην αυλή.Εκεί,βρήκα την ευκαιρία να της εκμυστηρευτώ κάτι.
《Θέλω να σου πω κάτι》
《Πες μου》
《Νομίζω ήρθε η ώρα να προχωρήσεις στη ζωή σου》
《Τι εννοείς αδερφέ;》
《Όπως ξέρεις,κερδίσαμε επίσης από 10 εκατομμύρια ο καθένας》
《Ωραία και;》
《Θα στα δώσω όλα για να ζήσεις με τον Τζέραλντ》
《Λάρρυ.Τι λες;》
《Αδερφούλα.Θέλω να ζήσεις τη ζωή που δεν έζησες ποτέ》
《Τι λες αδερφούλη;Εσύ που θα πας;》
《Θα αγοράσω ένα διαμέρισμα στο Μανχάταν》
《Και θα μείνεις μόνος σου;》
《Εντελώς》
《Δε θα στο επιτρέψω》
《Αδερφούλα.Άκουσε με.Ήρθε η ώρα να κάνεις αυτό που ονειρευόσουν πάντα.Να ζήσεις με τον άνδρα της ζωής σου.Εκμεταλλεύσου την ευκαιρία》
《Μα...》
《Όχι μα》,της είπα και την αγκάλιασα,συμπληρώνοντας παράλληλα:
《Το κάνω για εσένα.Το κάνω επειδή σε αγαπώ》
《Είσαι σίγουρος ότι θες να ζήσεις μόνος;》
《Είμαι απόλυτα σίγουρος》
Μπορώ να πω ότι μετά από αυτό πήγα να ψήσω κάποιες χοιρινές μπριζόλες,ενώ σιγά σιγά έκαναν την εμφάνισή τους όσοι έπρεπε να έρθουν.Και ήρθαν πολλοί.Ο Μπομπ,ο κύριος Γκρέι,ο Μοργκαν,ο Ματ και ο Κρις και ο Γουίλιαμ με τη γυναίκα του την Άννα.
Όταν μαζεύτηκαν όλοι,και πριν εμφανιστεί ο Τζέραλντ,φρόντισα να κάτσω λίγο να μιλήσω με όλους.
《Καλωσορίσατε λοιπόν.Ελπίζω να είστε όλοι καλά》
《Τώρα που κερδίσαμε τη δίκη,μπορώ να πω ότι είμαστε πολύ χαρούμενοι》
《Πάντως Κρις.Δε σε είδα στο δικαστήριο σήμερα》
《Είχα μια δουλειά και δε μπορούσα να έρθω.Άλλη ώρα όμως θα έρθω Τζέσικα》
《Να μην υπάρξει άλλη ώρα Κρις》
《Καλά λέει Κρις》
Πάντως,πρέπει να πω ότι η Άννα έφερε και την κόρη της μαζί,τη μικρή Σάρα.Παραδέχομαι ότι μοιάζει στη μητέρα της.Κάτι που φρόντισα να το πω.
《Άννα.Πρέπει να πω ότι σου μοιάζει πολύ η κόρη σου》
《Σε ευχαριστώ Λάρρυ.Σου εύχομαι και στα δικά σου》
《Να το εύχεσαι αυτό στην Τζέσικα.Γιατί για μένα άστο》
《Γιατί το λες αυτό;》
《Ο αδερφός μου δεν έχει σκοπό να παντρευτεί》
《Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να βρεις μια γυναίκα που να σε αγαπά》
Δε πρόλαβα να απαντήσω κάτι,μιας και συνέβη κάτι τρομερό.Εμφανίστηκε ο Τζέραλντ χωρίς το καροτσάκι!Περπατάει ξανά!Νομίζω πως θα συγκινηθώ.Αλλά όχι.Ας μείνω στο χειροκρότημα.Μη κάψω και το κρέας.
Όταν τελικά σερβίρισα το φαγητό,κάτσαμε όλοι και γιορτάσαμε το γεγονός της νίκης στο δικαστήριο.Πρέπει να πω ότι αλλάζει η ζωή μας από εδώ και πέρα.Κάτι που είπε και ο ίδιος ο κύριος Γκρέι.
《Τζέραλντ.Από τώρα αλλάζει η ζωή σου.Προς το καλύτερο》
《Έτσι φαίνεται κύριε Γκρέι》
《Άντε να ανοίξει η εταιρία ξανά》
《Μην αγχώνεσαι Γουίλιαμ.Όταν έρθει η ώρα θα σας τα πω όλα》
Τελικά,όταν φάγαμε,και ήπιαμε κι όλας,όλοι έφυγαν και εγώ έκατσα στην κουζίνα μόνος μου.Τότε,ένιωσα τη γνωστή μορφή να με πλησιάζει.
《Πώς νιώθεις Λάρρυ;》
《Ευτυχισμένος》
《Πήρες βλέπω και μια μεγάλη απόφαση.Θα μείνεις μόνο σου》
Γέλασα.
《Νομίζω είναι το σωστό.Δε μπορώ να είμαι πάντα πάνω από την αδερφή μας》
《Να ξέρεις όμως ότι θα σε αγαπάει πάντοτε.Και πάντα θα σε περιμένει να έρθεις να της κάνεις παρέα》
《Το ξέρω Λάρρυ.Το ξέρω》
Έσκυψα το κεφάλι και τελικά η μορφή έφυγε.Τότε,εμφανίστηκε η αδερφή μου στο χώρο πολύ χαρούμενη.Αμέσως,τη ρώτησα τι συνέβη.Και εκείνη μου εξήγησε τα πάντα.Μου είπε ότι ο Τζέραλντ θα την πάει ταξίδι στην Γαλλία και στην Ελλάδα.Και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνη.
《Είμαι πολύ χαρούμενος για σένα αδερφούλα.Σου αξίζουν τα καλύτερα》
《Θέλω να δω Λάρρυ τι θα κάνεις όσο λείπω》
《Μην αγχώνεσαι.Κάτι θα βρω να κάνω.Αλλά μέχρι τότε,λέω να πάμε για ύπνο》
Αυτό κάναμε τελικά.Πήγα αμέσως για ύπνο.Πρέπει να πω ότι η μέρα ήταν ωραία.Παρόλο που πήγε να γίνει μια μεγάλη ανατροπή.Αλλά ο Σάλιβαν έκανε το σωστό.Ας ξεκουραστώ πάντως τώρα.Οι μέρες που έρχονται θα είναι ωραίες.Αλλά μέχρι τότε υπομονή.Έτσι πρέπει.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top