《Τι έπαθε ο Τζέραλντ;》
《Ο Τζέραλντ...έφαγε σφαίρα στο κεφάλι!》

Άκουσα καλά;Μάλλον όχι.Δε πρέπει να άκουσα καλά.Μόλις μου είπε ο Κρις ότι ο Τζέραλντ έφαγε σφαίρα στο κεφάλι;Ναι!Έτσι μου είπε!Μου έρχεται να ξεσπάσω στους υπόλοιπους!Ο Τζέραλντ έφαγε σφαίρα στο κεφάλι!Πρέπει να μάθω τι συνέβη.Πως είναι τώρα.Και φυσικά,θα πρέπει να δω πως θα το πω στην αδερφή μου...
《Τι έγινε Κρις;Είναι ζωντανός;》
《Έχει χάσει πολύ αίμα.Δε μπορώ να σου πω όμως τώρα.Πρέπει να έρθεις αμέσως στο νοσοκομείο》

Αναστέναξα.
《Σε ποιο νοσοκομείο;》
《Στο Presbyterian Lower Manhattan Hospital》
《Πηγαίνετε εκεί.Θα έρθω σε λίγο με την αδερφή μου》,του είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.Ο Μπομπ με τον Γουίλιαμ με κοιτούσαν με απορία.Περίμεναν να ακούσουν τι μου είπε ο Κρις στο τηλέφωνο.Πρέπει να τους πω τι συνέβη.Και έτσι μπορώ να πω ότι έγινε.Και μπορώ να πω ότι,όπως είναι φυσιολογικό,δε το περίμεναν.
《Ώπα,τι;Πλάκα κάνεις;》
《Όχι Μπομπ!Δε κάνω πλάκα!》,φώναξα.
《Πώς;Γιατί;》
《Δε ξέρω Γουίλιαμ.Δε μπορώ να καταλάβω.Δε....δε...》
《Λάρρυ.Ηρέμησε》
《Δε μπορώ να ηρεμήσω!Πρέπει να το πω στην αδερφή μου.Το αποφάσισα.Φεύγω》
《Που πας;》
《Στο νοσοκομείο》
《Περίμενε.Θα έρθουμε και εμείς》
《Όχι》,φώναξα ξανά και συμπλήρωσα:
《Εσείς καθίστε εδώ》
《Θα έρθουμε και εμείς》
《Όχι Γουίλιαμ.Καθίστε εδώ.Σας παρακαλώ》,τους είπα και εν τέλει έφυγα τρέχοντας.

Βγήκα από το σπίτι και μπήκα στο αμάξι.Μπορώ να πω ότι σε όλη έτρεχα.Γιατί να μη τρέχω;Ο Τζέραλντ πεθαίνει!Πρέπει να προλάβω να πάω στο νοσοκομείο.Αλλά μέχρι τότε,πρέπει να το πω στην αδερφή μου.Και σε αυτή τη δύσκολη στιγμή,θα πρέπει να της σταθώ.

Κάποια στιγμή,όταν έφτασα στη Queens,πήρα τηλέφωνο την Τζέσικα.Την άκουσα πολύ αγχωμένη.Όμως,όταν της ανακοίνωσα την είδηση ότι ο Τζέραλντ έφαγε σφαίρα στο κεφάλι,άκουσα το τηλέφωνο να της πέφτει από τα χέρια και ύστερα να το παίρνει στα χέρια της και να μου λέει:
《Λάρρυ.Τι είναι αυτά που λες;》
《Αδερφούλα.Μη κλαις.Έρχομαι σπίτι》
《Έλα γρήγορα αδερφέ》
《Κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ》,της είπα και έκλεισα το τηλέφωνο.Πρέπει να πω ότι πήγα να τρακάρω 3 φορές.Αλλά δε με αφορά αυτό.Πρέπει να πάω στο σπίτι.

Όταν έφτασα τελικά στο σπίτι,άφησα το αμάξι και μπήκα τρέχοντας στο σπίτι,όπου είδα την αδερφή να κάθεται στον καναπέ να κλαίει.Την πλησίασα και προσπάθησα να της μιλήσω για τον Τζέραλντ.
《Αδερφέ.Τι συνέβη;》
《Τον πυροβόλησε ο Τζον στο κεφάλι.Μόνο αυτό ξέρω》
《Τι εννοείς μόνο αυτό;》
《Αδερφούλα.Η κατάσταση είναι δύσκολη.Ηρέμησε λίγο》
《Πώς να ηρεμήσω;Τι λες;》

Αναστέναξα.
《Τζέσικα.Επειδή είμαι στα όρια του ξεσπάσματος,πάμε στο νοσοκομείο να δούμε τι συμβαίνει,για να μη ξεσπάσω πάνω σου》

Έτσι έγινε τελικά.Μπήκαμε στο αμάξι και φύγαμε για το νοσοκομείο.Σε όλη τη διαδρομή η Τζέσικα έκλαιγε.Όμως,και εγώ μπορώ να πω ότι ήμουν έτοιμος να κλάψω.Όχι όμως.Δεν έκλαψα.Συγκράτησα τα δάκρυα.Έπρεπε να συγκεντρωθώ στην οδήγηση.

Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο,η αδερφή μου κατέβηκε από το αμάξι και έτρεξε μέσα στο νοσοκομείο.Κατέβηκα και εγώ και έτρεξα να την προλάβω.Όταν μπήκα μέσα,η αδερφή μου είχε μιλήσει ήδη στη γραμματεία.Τότε,μια που με είδε,μια που μου έκανε νόημα να ανέβουμε πάνω.Πήραμε τα σκαλιά.Αρχίσαμε να τρέχουμε.Η αδερφή μου πήγε να πέσει 3 φορές μπορώ να πω.
《Πρόσεχε Τζέσικα》
《Πώς να προσέχω;Πρέπει να πάμε στην εντατική γρήγορα》
《Θα πάμε.Απλά πρόσεχε στις σκάλες》

Όταν τελικά φτάσαμε έξω από την εντατική,η αδερφή μου άρχισε να χτυπά με δύναμη την πόρτα,φωνάζοντας το όνομα του Τζέραλντ.Ο Ματ,μπορώ να πω,προσπάθησε να την ηρεμήσει.Χωρίς ηρεμία.Εγώ μπορώ να πω ότι πήγα να μάθω τι συνέβη.Και τι έμαθα;Ότι έπεσε σε κώμα...

Λίγο αργότερα,βγήκε ένας γιατρός από την εντατική.Η αδερφή μου βρήκε την ευκαιρία να τον ρωτήσει αν υπάρχει κάποιο νέο.Δυστυχώς,κανένα θετικό νέο.Και το χειρότερο;Ότι δε δίνουν στον Τζέραλντ πολύ χρόνο...

Η αδερφή μου έπεσε στην αγκαλιά μου,χωρίς να μπορεί να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει.Συνέχιζε να κλαίει.Εγώ δε ξέρω τι να κάνω.Πως να την ηρεμήσω.Καταβάθος ξέρω ότι δε θα την κάνω να χαρεί.Δε μπορώ.Σε αυτή τη χρονική στιγμή,δυστυχώς δε μπορώ...

Όσο καθόμασταν έξω από την εντατική,δε μιλούσαμε μεταξύ μας.Όμως,κάποια στιγμή,γύρισα και είπα στον Ματ και τον Κρις:
《Τελικά τι έγινε με τον Τζον;》
《Και τον Τζον και τη Ρέιτσελ και τον Ρικ τους συνέλαβαν》
《Δε το πιστεύω ότι ο Τζον έριξε απευθείας στο κεφάλι του Τζέραλντ》
《Έπρεπε να το περιμένουμε.Σιγά μη του έριχνε στο σώμα.Ήθελε να τελειώνει με τον μεγάλο του αντίπαλο μια και καλή》

Αναστέναξα.
《Και τώρα τι θα κάνετε;》
《Θα κάτσουμε λίγο και μετά θα πάρω τον Κρις να φύγουμε》

Έτσι έγινε τελικά.Κάποια στιγμή ο Ματ και ο Κρις έφυγαν,ενώ εγώ αποφάσισα να πάω στο κυλικείο να αγοράσω τίποτα στην αδερφή μου να φάει.Προχώρησα γοργά μέσα στο νοσοκομείο,μέχρι που έφτασα στο κυλικείο.Εκεί,πήρα ένα σάντουιτς και το πήγα στην αδερφή μου.Της το έδωσα να φάει.Ευτυχώς,δεν αρνήθηκε να φάει κάτι.
《Δεν έπρεπε να μου φέρεις φαγητό》
《Έπρεπε.Είσαι τόσες ώρες νηστική》
《Δεν ήθελα όμως να φάω κάτι》
《Φάε σε παρακαλώ》

Κάποια στιγμή,αποφάσισα πως είχε έρθει η ώρα να γυρίσω σπίτι.Έτσι,πριν φύγω,είπα στην αδερφή μου να σηκωθεί από τις καρέκλες για να φύγουμε.Όμως,εκείνη αρνήθηκε!Δε θέλει να έρθει μαζί μου!Θέλει να κάτσει όλο το βράδυ στο νοσοκομείο.Τι να πω.Ας κάτσει.Θα έρθω πάλι αύριο να δω πως είναι.

Πριν φύγω,την αγκάλιασα και έφυγα από το νοσοκομείο.Είχε νυχτώσει όταν βγήκα έξω.Μπήκα στο αμάξι και γύρισα σπίτι.Εκεί,συνειδητοποίησα κάτι.Ότι δε μπορώ να μείνω μόνος μου.Αναστέναξα.Άρχισα να βλέπω όλα τα πράγματα να γυρίζουν.Τρελάθηκα!

Μπήκα στην κουζίνα και αμέσως πέταξα κάτω τις καρέκλες του τραπεζιού.Άρχισα να φωνάζω.Τότε,ένιωσα τη γνωστή μορφή να μου ακουμπά τον ώμο.
《Τι κάνεις εκεί;》,με ρώτησε.
《Τι κάνω εκεί;Δε βλέπεις;》,φώναξα.
《Γιατί πετάς όλα τα πράγματα κάτω;》

Αναστέναξα.
《Το ρωτάς;Το σπίτι είναι άδειο χωρίς την Τζέσικα!Δε το καταλαβαίνεις Λάρρυ;》
《Τι λες;》
《Τι λέω;Το σπίτι είναι άδειο χωρίς εκείνη!Δε μπορώ να είμαι εδώ μέσα χωρίς να τη βλέπω να μου μιλά.Να μου λέει καλημέρα.Να μου μαγειρεύει》
《Λάρρυ.Πρέπει να χαλαρώσεις》
《Δε μπορώ!Χωρίς εκείνη δε μπορώ!Μου λείπει Λάρρυ!Δε μπορώ να μείνω μόνος μου χωρίς εκείνη!》
《Μπορείς Λάρρυ.Μπορείς και το ξέρεις》
《Φύγε Λάρρυ.Φύγε σε παρακαλώ》

Μπορώ να πω ότι τελικά αυτό έγινε.Το πνεύμα έφυγε και εγώ άρχισα να κλαίω.Να πετάω κάτω πράγματα.Δε μπορώ χωρίς εκείνη!Δε μπορώ!Δεν αντέχω μακριά της!

Λίγο αργότερα,άρχισε να χτυπά και το σταθερό.Ήταν ο Μπομπ.Δε σήκωσα ποτέ το τηλέφωνο.Έστω και αν ήταν ο κολλητός μου.Δεν ένιωθα ότι θέλω να μιλήσω με κάποιον άνθρωπο.Έστω και αν με καλούσε πολλές φορές.

Τελικά,μετά από λίγο,ανέβηκα πάνω στο δωμάτιο.Πήγα να ξαπλώσω.Αλλά δε ξέρω αν μπορώ να κοιμηθώ.Προσπάθησα.Αλλά δε μπορώ.Δε μπορώ να σταματήσω να κλαίω.

Ξαφνικά,άκουσα κάποιον να ανεβαίνει τις σκάλες.Δεν ήξερα ποιος ήταν.Όμως,έμεινα έκπληκτος όταν είδα ποιος ήταν.
《Μπομπ;Τι κάνεις εδώ;》
《Κολλητέ.Ανησύχησα.Πήγα στο νοσοκομείο όπου η Τζέσικα μου είπε ότι είσαι σπίτι.Σε κάλεσα αλλά δε το σήκωσες》
《Δεν είχα όρεξη να μιλήσω σε κανένα.Αλλά συγγνώμη.Πως μπήκες μέσα;》
《Έχω αντικλείδι》,απάντησε και συμπλήρωσε:
《Πώς είσαι;》
《Πώς να είμαι;Μου λείπει η αδερφή μου.Δε μπορώ χωρίς εκείνη》
《Καταλαβαίνω.Πρέπει να κάνεις υπομονή》
《Δε μπορώ Μπομπ!Δε το καταλαβαίνεις;》

Αναστέναξε.
《Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;》
《Τίποτα.Τίποτα δε μπορείς να κάνεις》
《Σίγουρα;》
《Μπομπ.Μπορείς να φύγεις;Θέλω να μείνω μόνος μου》
《Όχι κολλητέ.Δε φεύγω》
《Σε παρακαλώ.Κάντο για εμένα》

Με κοίταξε.Αναστέναξε.Τελικά,είπε ναι.Σηκώθηκε πάνω,με αγκάλιασε και ύστερα έφυγε.Εγώ έπεσα για ύπνο.Αν μπορώ να πω ότι κοιμήθηκα.Δε ξέρω τι να πω.Βασικά,δε θα πω τίποτα.Απολύτως τίποτα...