A/N: © talkaboutgrfx

--

Chapter 16 - Punishment

Madison's POV

Nagising ako sa ingay,iminulat ko ang mga mata ko nag unat ako ng kaunti at kinusot ang mga mata ko tsaka tumayo

"Gosh! Boys tatayo nalang ba kayo diyan?!"teka,si Selene yun ah bakit siya sumisigaw

"Ano namang gagawin namin?"base sa boses si Russel yun

"Carry her! And bring her to the car! What the hell! Do you have brain?! Such an idiot!"sigaw ulit niya,mabilis akong lumapit papunta kung nasaan sila

Nakita ko sina James,Renzo,Russel na nakatayo lang na parang may tinitignan

"Hey guys! Whats going on here?"hinawi ko sila para makita kung ano ang tinitignan nila,and i am shock on what i see"O My God!"napatakip ako sa bibig ko

"She collapse"umupo ako para tingnan ang kalagayan ni Yara"Bigla nalang siyang nahimatay ng makababa ang plain"halata sa boses niya ang pag aalala

"God! There's bleed on her noise!"natataranta na ako,ito na nga ba ang sinasabi ko eh! Masyado kasi siyang naging masaya netong mga nakaraang araw,hindi niya inisip na may sakit siya

"Bakit hindi niyo pa siya dinala sa ospital?"

"Eh wala naman kasing gustong tumulong diyan sa mga yan eh! Kalalakeng tao! Ugh!"sinamaan ko ng tingin yung tatlo,wala na ba talaga silang magagawang tama?

Tumayo ako at hinarap sila.

"Humanda kayo sakin mamaya,labas!"nakatingin lang sila sakin"I said LEAVE THE HELL UP!"dali dali silang lumabas ng eroplano,tumawag ako ng mga Butler's ko para ipabuhat si Yara

"Saan ba kayo pumunta?"inis kong sabi mga butler's ko

"Ms chinect lang po namin kung handa na po yung sasakyan"

"Buhatin niyo na siya,bring her to the hospital susunod nalang ako"agad na binuhat nila si Yara,nanatiling nakatayo sa harapan ko si Selene"Why?"

"Saan ka naman pupunta?"

"Magtuturo lang ako ng leksyon,sige I'll go ahead"nauna na akong bumaba ng eroplano at hinanap ko yung tatlo.Nakita ko sila sa isang balcony.

Nasabi ko na ba sainyo kung bakit nagganun si Yara? May sakit kasi siya sa dugo ano nga bang tawag dun? Basta hindi ko matandaan eh,kaya minsan nahihimatay siya at nag no-nose bleed.Sa sobrang energy ni Yara nitong mga nakaraang linggo hindi niya naalala na iniingatan niya ang sarila niya,may pagka matigas talaga ang ulo niya.Kaya nga napag desisyunan ng parents niya na modeling nalang ang atupagin niya,no hassle yun pero dahil nga sa katigasan ng ulo niya pinagpilitan niya talaga sa parents niya na tourism ang kukunin niyang course, dahil unika iha siya ng pamilya pinagbigyan siya nina Tito at Tita.

Nangangamba kasi ang parents niya dahil kapag nag tourism siya,eh malayo si Yara sakanila sakali mang sumpungin siya ng sakit niya,pero Yara is Yara punanganak na siyang makulit at mapangatwiran,kahit na mas matanda silang dalawa sakin ni Selene mas matured pa akong mag isip.

Agad ko silang nilapitan,sabay sabay silang napatingin sakin at agad ko silang pinameywangan at tinaasan ng kilay

"Ready?"seryoso kong sabi,nagtataka silang tumingin sakin

"Ready for what Mads?"lalapit pa sana si Russel sakin pero inilahad ko sa pagmumukha niya ang right hand ko

Lumapit ako sakanila ng unti unti at sinamaan lalo sila ng tingin,napapaatras sila tss kalalakeng tao mga duwag

"Be ready to......SUFFER"

----

We are way on the hacienda.Pagkagaling namin sa ospital ay agad na kaming dumeretso papuntang mansyon,kailangan nang magpahinga ni Yara.

The best qoute of mine"Spending time with your BESTFRIENDS is not a waste of time.It's a once in a LIFETIME moments that we will surely remember when OLD age comes your WAY"

That's the reason why they're so special to me,every moments I've got with them is precious to me.Kahit na mga childish sila hindi magagawang iwan sila sa ere,hindi ko rin kayang mang traydor ng kaibigan.

Sa panahon kasi ngayon,everything haves a limits kaya nga lahat ng loyal sa mundo eh limitado narin,diyan pumapasok yung mga salitang 'Plastik' hindi mo alam kung lahat ng taong nasa paligid mo eh 'totoo'.Everyone is not perfect also they have own decisions on life.Maybe 'GOOD' or 'BAD' person's they will be

This world is not rotating on our hands,hindi natin kayang mabago ang ikot ng mundo,mix emotins ika nga.

"Girl,tulaley kana diyan"Selene snap on my face,natauhan ako bigla

"What did you say? Sorry i didn't here"nag kibit balikat nalamang siya and have her deep breath

"Minsan talaga ang bungol mo"kumunot ako

"Bungol?! It's that word?"natawa naman siya sa itinanong ko

"Grabe girl! Haha! Tao ka ba talaga? Nasa new generation tayo,at base sa pagkaka alam ko nasa modern world na tayo"matawa tawa niyang sabi,she's weird

"Tsk.Selene your weird"mas lalo pang lumakas ang tawa niya

"Grabe siya oh! Haha ako pa talaga weird? Ikaw kaya"i pointed my self

"Me? Why?"

"You don't know the word 'bungol' it's our generation's new words kung sa pilipino man ang tawag dun 'balbal' na salita,then based on my teacher said when i am in grade 5,ang balbal na mga salita ay galing sa.......uhmm? What was that again? Ow yeah ang mga salita na galing sa kalye,like bungol,pudrakels,mudrakels,and etchetera.So alam mo na?"hiningal siya dahil sa mahabang sinabi niya

"Are you done?"

"Juicecolored! Sa haba haba ng sinabi ko nobela na ata yun,tapos 'are you done' lang say mo? Wooooh! Nakaka boom panes!"tumingin ulit ako ng clueless sakanya,she's using that words na i didn't know

Wala kahit na sino man sa bahay ang nariringgan ko ng mga ganung klase ng salita,unless sa mga maids naming maiingay.They were saying the words 'chismis' 'pak na pak' 'fafa' and also 'malantod'.Geez! I am innocent to that kinds of words,i really don't know! Errr! Maghahanap na nga lang ako ng dictionary ng mga words na ganun!

"Don't worry,I'll buy dictionary for those kind of words"

Narinig ko siyang humugot ng malalim na hininga,kaya napa tingin ako sakanya

"Ang lalim nun ah,okay ka lang?"

"Yeah fine.By the way nasaan yung mga boys?"kusang lumawak ang mga ngiti sa labi ko

"You hered what i said to the boys before i leave sa plain?"tumango naman siya

"As i remembered, you said that 'humanda kayo sakin mamaya' what's that meant?"

Mas lalong lumapad ang ngiti ko,sinimulan ko ng ikwento sakanya lahat

FLASHBACK

"Be ready to.......SUFFER"i smiled sarcastically

"Suffer?!"sabay sabay nilang sabi

I get another phone on my pocket and gave it to Russel,tiningnan niya ito ng may pagtataka

"Pero,may number mo na ako diba? Or else you want me to be the one in your phone so----ARAY!"agad ko siyang binatukan ng malakas,this damn guy! Errr! His so feelengero to the highest mountain of Apo

"Hey! Kayong dalawa,lumapit kayo dito"sumunod naman sila"Dahil sa hindi niyo pagtulong kanina kaya Selene at Yara,the three of you have a punishment"

"Punishment? Sa maliit na bagay lang?"bumaling ako kay James,maliit na bagay pala ha

"Dahil umangal kayong dalawa"i pointed Russel and James"May additional punishment kayo"kalmado lang ang pagsasalita ko,ayaw kong ibuhos lahat sakanila ang energy cells ko,baka mamaya ma lowbat ako.Haha joke lang

"Yehey! Wala akong additonal punishment"pumalakpak naman si Renzo,tsk such a childish nilingon ko siya

"Akala mo lang wala"i gave him a sarcastic smile,sumimgangot siya"Simulan niyo na ang paglalakad"sabay sabay na lumaki ang kanilang mga mata dahil sa gulat

"Papaglakarin mo kami hanggang sa hacienda?! Madi naman! Ang layo kaya n'on!another angal nanaman

"Dumarami na ang punishment mo Russel,gusto mo pa bang dagdagan?"pinameywangan ko sila"Oh? Sino pang aangal?"napakamot sila sa batok

END

"So....'yun nga ang nangyari"hindi ko mapigilan ang saya ko,sawakas! Nakabawi narin ako

"Grabe ka girl! Ang layo ng lalakarin nila.Ang sama mo"

"Kung masama ako,mas masama sila tsaka ayoko na may masasaktan na ni isa sa inyo 'no! Ako talaga makakaharap nila"bumaling ako sa bintana,matagal tagal rin akong hindi naka punta dito simula ng mawala si Calvin.

Napaka peacful ng paligid at ang sariwa pa ng hangin,samahan mo pa ng napaka gandang view.Hindi ko mapigilan na maalala lahat ng noon,nagtatakbuhan kami nina Calvin at Russel sa garden habang hinahabol kami nina lolo at lola dahil may ginawa kaming kasalanan.

Mahirap kalimutan ang masasayang ala-ala namin na naging malaking parte ng buhay ko na hinding hindi ko makakalimutan

"Uy! Reminiscing?"napapikit ako ng madiin,kahit pala anong gawin mong kalimot sa lahat eh hindi parin pala yun madaling mawala,masakit parin.....dito sa puso ko

"Yes.I can't help it,lahat ng memories ko with Calvin lahat nandito"nagsimula nanaman akong maging malungkot

"Mads,for sure naman na Calvin is happy for you now.At siguro ang sasabihin niya sayo eh isipin mo naman ang sarili ang find your happiness.Mads hindi lang sa iisang tao umiikot ang mundo natin,at oo hindi talaga maiiwasan na mawalan tayo ng mahal sa buhay,pero isa lang yun sa pagsubok ni God saatin.Be learn to move forward, learn to moved on"bumaling ako ng tingin sakanya

"Thanks for everything Selene,thanks for your magical words.Promise I'll try to find my happiness and to moved on"agad ko siyang niyakap,napaka swerte ko n nagkaruon ako ng mga tunay at maaasahang kaibigan

"Enough na tayo sa drama,Just enjoy our vacation"

"By the way,diba may photoshoot ka?"minsan talaga nakakalimutan ko na ang mga kaibigan ko pala ay mga model,kung makakasama mo naman kasi silang dalawa eh they are just a ordinary girls

"Uhmm,oo pero hindi pa naman ako tinatawagan ni manager kaya hindi ko pa alam kung kailan"

"Sana hindi 'yan maka apekto sa bonding natin"

--

Pagka pasok na pagka pasok namin sa hacienda eh lahat ng mga workers dito eh nakatingin nasa kotse namin,lahat sila ka close ko kaya super miss ko sila lahat.

"Sinabihan mo ba sila lolo at lola na darating tayo?"

"Nope.I want to surprise them"excited na akong makita sina lolo at lola,i want to hug them so tight

"Siya nga pala Selene,diba talo si Yara sa game? So,what'll happen next?"oo nga pala,muntikan ko ng makalimutan

"Hihintayin muna nating maging okay 'yang babaeng 'yan bago natin siya singilin"iniisip ko palang ang mga mangyayari eh natatawa na ako

Sana,sa mga darating na araw eh lahat ng mahal ko sa buhay eh maging maayos na.Pati narin sana ako,i want to moved forward and just be happy.Tama nga yung sinabi ni Selene kanina na find my happiness, masaya na nga para sakin si Calvin kaya umpisa na ito para kalimutan ko na yung sakit ng pagkawala niya.

Many years past when Calvin died,pero hindi ko parin magawang malimutan yun kaya hanggang ngayon eh nagluluksa pa ako.Kaya nga siguro naging ganito ang nangyari sakin,malaki ang pinagbago ko nawala ako sa katauhan ko dahil sa emosyon ko.

Gosh! Naloloka na talaga ako,eto nalang talaga ang gagawin ko,kailangan ko ng maging masaya at palayain ang sarili ko.

--

Russel's POV

NAKAKAPAGOD.Kanina ko pa dinadaing 'yan,ngayon lang naman ako binigyan ni Madi ng napaka bigat na punishment na ito.Hindi pa kami nakakakalahati sa paglalakad,sa layo ba naman ng hacienda,kakayanin ba namin 'yon?

"Wala bang shortcut?"parang basang sisiw na si Renzo kahit konte palang sng nalalakad namin.

"Meron.Kaso delikado"buong buhay ko hindi ako nakapag lakad ng ganitong kahaba,iniisip ko palang na maglalakad ako hanggang hacienda fedling ko malalagutan na ako ng hininga.

Isipin mo,probinsya 'to maalikabok at mabato kaya dagdag pasakit pa.Huhu! Nakakabakla man pero,kawawa naman yung mga binti ko hindi ko ata ito kakayanin

"Stop over muna tayo"hindi ko na hinintay pa na sumagot sila,may nakita akong isang pamilyar na bahay.Sa pagkakatanda ko,bahay ito nina manang Lourdes yung isa sa mga katulong sa hacienda.Nuong mga bata pa kasi kami eh dito kami iniiwan nina Calvin at Madi nina Lolo at Lola kapag may pupuntahan sila

"Teka? Baka magalit ang may ari niyan"hinawakan amo sa braso ni Renzo kaya nahinto ako sa pag akyat

"Hindi,kilala ko sila"dumeretso ulit ako sa pag akyat at naramdaman ko ang pagsunod nila.

Wala paring pinapagbago ang bahay na ito,naaalala ko pa nung nadulas si Madi sa putikan,grabe! Ang cute cute niya nu'n tapos binato niya kami ng putek ni Calvin.Totoo nga ang kasabihan na 'masayang maging bata' kasi hanggang paglaki mo eh dadalhin mo iyon.

Kumatok na ako sa pintuan.

"Sandali lang!"sagot ng isang pamilyar na boses,hinintay naming bumukas ang pinto,ilang minuto na kaming naka tayo dito kaya muli akong kumatok "Sandali lang sabi eh!"

Ang tagal niya lang,na ngangalay na kami dito oh!

"Sino ba 'yan?"at sawakas,binuksan na niya yung pinto"Waaaaaah! Russel!"Fvck.Muntikan na akong mahulog,dambahan daw ba ako ng yakap na napaka higpit

"Papatayin mo ba ako?"inalis ko siya mula sa pagkakayakap niya sakin,at tinulak papalayo"Sino ka ba?"i sarcastic said,ayoko sa mga babaeng basta nalang yakap ng yakap

"Tss,Russel Villafuerte hindi mo na ba ako natatandaan.It's me Amy a lampa girl from ilo ilo!"did i know her? Wait,Amy....Amy a lampa girl from ilo ilo.Siya ba yung?.....

"Ikaw ba yung,nadulas sa poop ng baka?"

"Hihi,nakakahiya man sayo at sa mga kasama mo pero,huhu ako 'yun"Yah i got it,siya nga 'yun dahil kasi sa kalampahan niya eh nadulas siya sa poop ng baka,yung itsura niya nun haha grabe priceless

"Haha,grabe natatandaan mo pa pala yun!"mahiya hiyang sabi niya

"Yeah,grabe! Ang panget kaya ng reaksyon mo nu'n,tapos yung amoy mo umaalingasaw,hindi namin nagawang lumapit sayo taoos nagalit ka saaming tatlo tapos sinumbong mo kami kay Manang Lourdes!"ang saya talagang balikan ang pagkabata 'no

"Excuse me."hindi ko na namalayang may mga kasama nga pala ako at yung pakay namin dito.Lumingon ako sa nagsalita,as far as i know James ata ang pangalan ng isang ito,kanina ko pa napapansin ang pagka matahimik niya at hindi nakikisali sa usapan namin ni Renzo

"Ow,by the way Amy this is Renzo,and this is James"pagpapakilala ko sakanilang dalawa kay Amy

"Sige pasok muna kayo,ipaghahanda ko lang kayo ng makakain"sumabay na kami sakanya papasok sa loob,at pinaupo kami sa salas.Ang presko parin ng bahay na ito

Umalis na si Amy para kuhanan kami ng makakain.Napatingin ako sa mga kasama ko,si Renzo ay naka ubob lang sa lamesa,sa sahig pala siya naupo.Si James naman eh cool lang na naka upo sa wooden chair at naka dekwatro pa.

Inisod ko ang upuan ko sa tabi niya."Hindi pa pala ako nag papakilala sayo ng pormal,Ako nga pala si Russel"i gave him a hand for handshake, tiningnan niya iyon sabay tingin sakin ng poker face.Ano kayang meron sa lalakeng ito?

"James"tinanggap niya naman ang kamay ko,pero parang iba ang dating eh nararamdaman ko na may kakaiba siyang pakikitungo sakin.Ayoko ng alamin pa at baka magkaroon pa ako ng basag ulo,kaya bumalik nalang ako sa pagkakaupo.

Sabay sabay nag beep ang mga phone namin kaya sabay sabay rin namin itong tinignan.

"Hey guys! Saan na kayo banda? Tagal niyo ah.By the way 'wag kayong magpapagabi,may aswang na pagala gala rito.K see you later" -Baby Madi

"Huhu.Nakakatakot pala dito sa lugar na ito.Gusto ko ng umuwi"natawa ako sa sinabi ni Renzo,kalalaking tao duwag

"Bro,easy ka lang tinatakot lang tayo ni Madi"pare prehas lang pala kami ng text na narecieve

"Wala ka man lang reaksyon James?"

"Mas mabuti kung magsisimula na tayong maglakad ulit para makadating tayo dun ng maaga,huwag na tayong mag relax pa dito kung ayaw niyong walang mangyaring masama saatin"

--

A/N:Ooopps! Bibitinin ko muna kayo ah,may itatanong lang ako,sana sagutin niyo.

Q1.Nagustuhan niyo ba ang storyang ito?

Q2.Gusto niyo pa bang ipagpatuloy ko ito? (Hihi,Tanong ko lang kung meron namang sumagot,edi thank you)

Mag leave sana kayo ng comment para malaman ko ang mga nararamdaman niyo at ang inyong mga suhestiyon.

Maraming salamat.

-Jin_NyeLla