❝If the truth has been forbidden, then we're breaking all the rules❞

Kiana

«Στο λέω από Δευτέρα εγώ θα ξεκινήσω κανονικά την δουλειά. Τελευταία μέρα σήμερα Παρασκευή μες το σπίτι.» τονίζω στη μαμά καθώς μαγειρεύει στην κουζίνα και εγώ κάθομαι στον πάγκο.

«Νιώθω ήδη καλύτερα.» της λέω.

«Πολύ ωραία τότε, αφού νιώθεις καλύτερα, αύριο ή την Κυριακή θα πάμε μια αναζωογονητική εκδρομούλα στη γιαγιά σου. Παραπονιέται ότι δεν πηγαίνουμε σπίτι της ενώ εκείνη έρχεται συχνά.» μου τονίζει και αμέσως δυσαρεστώ.

«Δε γίνεται να πας εσύ και ο μπαμπάς; Πρέπει να έρθουμε και εμείς;» την ρωτάω και αμέσως με αγριοκοιτάζει.

«Δε δέχομαι άλλη κουβέντα.» μου λέει αυστηρά.

«Καταρχήν, ο Tom δεν πρόκειται να δεχθεί να έρθει.»

«Δεν είναι αυτός που αποφασίζει.» αποκρίνεται εκείνη.

«Εγώ όμως μπορώ να αποφασίσω για εμένα, άρα...» ανασηκώνω τους ώμους μου.

Η πόρτα ανοίγει εκείνη την ώρα και ο Tom μπαίνει μέσα με τα ακουστικά στα αυτιά και τη μουσική στο τέρμα.

«Γεια» του λέμε ταυτοχρόνως με τη μαμά αλλά εκείνος δε μας ακούει.

Του τραβάω τα ακουστικά από τα αυτιά όταν περνάει από δίπλα μου και τα πετάω στη μαμά πάνω από τον πάγκο. Εκείνη τα πιάνει και ο Tom προσπαθεί πολύ από το να μη μας βρίσει. Τον ξέρω.

«Τι πάει λάθος με εσάς;!» κοιτάζει έντονα μία εμένα και μία εκείνη.

«Θα πάμε εκδρομή στο χωριό.» του ανακοινώνω αμέσως δίχως κάποιο πρόλογο ή προετοιμασία.

«Θα του το έλεγα εγώ.» πετάει αμέσως η μαμά.

«Δεν υπάρχει περίπτωση.» υψώνει αμέσως τον τόνο του εκείνος.

 «Δεν αποφασίζεις εσύ!»

Η μαμά γυρίζει να ανακατέψει το φαγητό και εγώ τον κοιτάζω στραβώνοντας τα χείλη μου.

Στενεύει τα μάτια του και θυμώνει ακόμη περισσότερο «Δε θέλω να έρθω και δε θα έρθω!» φωνάζει.

«Χαμήλωσε τον τόνο σου. Πήγαινε βγάλε το πανωφόρι και την τσάντα από πάνω σου, πλύνε χέρια και έλα στο τραπέζι, σε λίγο έρχεται και ο πατέρα σας.» του λέει εκείνη γρήγορα και αυστηρά.

Ο Tom ξεφυσάει και μουρμουρίζει λόγια στον εαυτό του που δε μπορούμε να ακούσουμε. Στοιχηματίζω, πως βρίζει.

«Αν έρθω θα με πληρώσετε! Μόνο έτσι!» ουρλιάζει τα τελευταία του λόγια πριν κλείσει η σκηνή τραγωδίας του και φύγει προς το διάδρομο μες τα νεύρα.

Το τηλέφωνο μου χτυπάει καθώς συμμαζεύω το δωμάτιο μου. Τόσες μέρες το είχα αφήσει και έγινε πολύ ακατάστατο.

Έτσι μετά το μεσημεριανό, κοιμήθηκα λίγο αφότου πήρα τα φάρμακα μου και έπειτα όταν ξύπνησα ξεκίνησα να μαζεύω. Δεν ήξερα ότι με πήρε μέχρι τόσο γρήγορα. Ίσως φταίει ότι έκανα και διάλειμμα για το βραδινό.

 Με τον Harry είναι η αλήθεια σήμερα δεν έχω μιλήσει, ήθελα να τον αφήσω και να μην τον ενοχλήσω καθώς θα ήταν με την αδερφή του, ώστε να μου στείλει αυτός όταν μπορούσε, αλλά δεν έχει στείλει ακόμη.

Το κινητό μου αρχίζει να χτυπά και αμέσως ανοίγω τα μάτια μου διάπλατα. Μήπως οι προσευχές μου εισακούστηκαν και είναι εκείνος;

Κοιτάζω όμως και βλέπω πως είναι ο Ben.

Έχω να του μιλήσω καιρό, από εκείνο το απόγευμα στο αυτοκίνητο, μετά την εξομολόγησή του η αλήθεια είναι πως ένιωθα περίεργα. Πολύ περίεργα. Και έτσι περιοριστικά σε μερικά μηνύματα μαζί του.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και αποδέχοντας την κλήση του φέρνω το κινητό στο αυτί μου.

«Ναι;» λέω σιγανά.

«Ki μου!» ακούω τη γλυκιά και ευγενική του φωνή σε συνδυασμό με φασαρία και μουσική από πίσω.

«Γεια σου Ben, τι κάνεις;» τον ρωτάω ευγενικά.

«Είσαι πάνω; Ακούγεσαι ήσυχα. Δε μπορώ να σε πετύχω, σε ψάχνω τόση ώρα από την ώρα που σε είδα. Αλλά δε μπορώ να σε βρω.» μου λέει γρήγορα και δυνατά.

«Τι; Που με είδες;» τον ρωτάω δυνατά.

«Με τον Harry βρε, πριν λίγο. Σας είδα μες το πλήθος αλλά δεν πρόλαβα να φωνάξω. Έπειτα σας έψαχνα αλλά τίποτα. Είπα να έρθω και εγώ νωρίς να βοηθήσω τα παιδιά της αδελφότητας επειδή είναι γνωστοί  της Crystilia.» μου εξηγεί γρήγορα.

Αμέσως παγώνω.

«Είναι ο Harry εκεί;» τον ρωτάω αργά. Ο Ben δε λέει τίποτα όμως για λίγο.

«Ben με ακούς;!» υψώνω τον τόνο μου καθώς τον ρωτώ. Νιώθω τα άκρα μου να τρέμουν.

«Kiana-εγώ..μπορεί να έκανα λάθος...Συ-συγγνώμη.» μου λέει με φωνή που είναι έτοιμη να σπάσει.

Για λίγο δε μιλάω παίρνω γρήγορες κοφτές ανάσες και έπειτα από το ακουστικό του Ben χάνεται η μουσική και ακούγεται έντονος δυνατός άνεμος να χτυπάει στο ακουστικό μου.

«Kiana μου, ηρέμησε, μπορεί να έκανα λάθος. Σε ξέρω, μη νιώθεις περίεργα. Έκανα λάθος. Αποκλείεται να ήταν εκείνος με άλλη ή εκείνος μόνος του τέλος πάντων. Ηρέμησε. Βγήκα έξω. Θες να κάνω κάτι; Έκανα λάθος αλήθεια.» μου απολογείται γρήγορα ο Ben.

«Όχι εντάξει. Είμαι καλά.» του λέω ψέματα. «Δεν πειράζει.» προσθέτω στα λόγια μου. «Να περάσεις καλά.»

Τερματίζω την κλήση πριν ακούσω κάτι περαιτέρω από εκείνον. Αρκετά μου είπε.

Ίσως έκανε και λάθος, μπορεί και έτσι.

Καλώ τον Harry μα δεν το σηκώνει. Περπατάω πέρα δώθε στο δωμάτιο. Τρέμω πλέον ολόκληρη και τρώω τα νύχια μου από το άγχος. Κάτι δεν πάει καλά.

Τον καλώ, ξανά και ξανά και ξανά. Μα τίποτα. Χάνω το μέτρημα των κλήσεων μου προς εκείνον πλέον και έπειτα ντύνομαι γρήγορα..

Φοράω σκουφάκι, κασκόλ, αρκετές μπλούζες και έπειτα το μπουφάν μου.

Τρέχω γρήγορα και αρπάζοντας τα κλειδιά βγαίνω έξω παρόλο τις φωνές της μαμάς μου, φωνάζω ένα μόνο,«Πάω να συναντήσω τον Harry!» και σπεύδω να φύγω. 

Τρέμω από το κρύο, το φόβο, την απατηλή αγάπη μου για εκείνον. Και πονάει.

Κάτι πράγματι δεν πάει καλά.

Καλώ γρήγορα τον Niall, «Συγγνώμη Niall. Είναι μαζί σου ο Harry;» λέω κατευθείαν σε εκείνον μόλις απαντά στην κλήση μου με πρόσχαρο τόνο.

 «Όχι, γιατί να είναι;» με ρωτά μπερδεμένος. «Εγώ είμαι με την Arabella.»

«Εντάξει τότε.» πάω να τερματίσω την κλήση, μα η φωνή του με διακόπτει, «Γιατί τι έγινε;» με ρωτά αμέσως μετά.

«Ειλικρινά Niall, αν ξέρεις κάτι και τον καλύπτεις έχεις πεθάνει για εμένα, με πήρε ο Ben τηλέφωνο και μου είπε πως είδε τον Harry με κάποια στο πάρτι που είναι. Τον κάλεσα κιόλας αρκετές φορές αλλά δεν μου το σηκώνει!» του λέω γρήγορα.

«Έι έι, Kiana, ηρέμησε. Ο Harry θα είναι σπίτι του, λάθος θα έκανε ο Ben. Χαλάρωσε.» μου αποκρίνεται ο NIall.

«Να χαλαρώσω; Είναι το τελευταίο πράγμα που μπορώ να κάνω αυτήν τη στιγμή.» του λέω απότομα και έπειτα τερματίζω την κλήση, δίχως κάποια άλλη κουβέντα.

🌙 Ελπίζω να σας άρεσε. Ήταν κάτι απλό για την εξέλιξη της ιστορίας. Παρακαλώ, μη ξεχνάτε να κάνετε favorite. Love. anna. x

🎄 New Year Eves Question: tree ornaments or tree lights?