Chapter 29
| Sapnap POV |
Koncert przebiegał dalej spokojnie, a kiedy słońce zaszło, założyłem z powrotem na siebie ubranie, ale tym razem bluzę. Na scenę zostały wniesione krzesła, na których usiedliśmy, aby zrobić sobie małe Q&A z fanami. Mogliśmy także się powygłupiać, oraz porobić trochę wyzwań więc chętnie odpowiadaliśmy na to.
Włożyłem dłoń do miski, w której mieliśmy karteczki z zadaniami oraz pytaniami, które wcześniej przygotowała ekipa z naszej firmy. Modliłem się, aby nie było to coś, w czym albo będę musiał zrobić coś z chłopakami (miałem na myśli całowanie) albo jakiś pytanie o Karla. Ustaliliśmy wcześniej z ukochanym, że nie chcemy obecnie jeszcze ujawniać tego, że jednak żyje. Wyciągnąłem po chwili karteczkę, a następnie z mocno bijącym sercem otworzyłem ją, czytając na głos.
- Zagraj na swoim instrumencie wybrany przez siebie utwór. - powiedziałem, a mój wzrok od razu poleciał na Dream'a dając mu znak, że to był moment, w którym mogliśmy zagrać piosenkę, o której wcześniej rozmawialiśmy. - Tak się składa, że mamy jedną piosenkę, którą chciałbym zagrać. - dopowiedziałem, a następnie usiadłem na krześle, chwytając swoją gitarę akustyczną w dłoń, od razu sprawdzając, czy jest nastrojona.
- Nie obrazicie się jeśli ja i George zaśpiewamy dodatkowo do tego? - spytał blondyn, patrząc na naszych fanów, na oni od razu nam odpowiedzieli, że nie. Odpowiedni ludzie zajęli się odpowiednim ustawianiem mikrofonu, aby słychać było moją grę, a chwilę później zacząłem grać melodię. Po kilku sekundach George zaczął śpiewać, patrząc na blondyna.
- We were both young when I first saw you
I close my eyes, and the flashback starts
I'm standing there
On a stage of summer air
See the light, see the fans, the ball gowns
See you make your way through the crowd, and say "Hello"
Little did I know
'Cause you were Romeo, you were throwing pebbles
And my daddy said, "Stay away from George"
And I was crying on a staircase, begging you
"Please, don't go" And I said
Dream take me somewhere we can be alone,
I'll be waiting, all there's left to do is run
You'll be my prince, and I'll be your price
It's a love story, baby, just say "Yes"
So I sneak out to the garden to see you
We keep quiet 'cause we're dead if they knew
So close your eyes
Escape this town for a little while
'Cause you were Romeo, I was a scarlet letter
And my daddy said, "Stay away from George"
But you were everything to me, I was begging you
"Please don't go", And I said
Dream take me somewhere we can be alone,
I'll be waiting, all there's left to do is run
You'll be my prince, and I'll be your price
It's a love story, baby, just say "Yes"
Romeo save me, They're trying to tell me how to feel
This love is difficult, but it's real
Don't be afraid,
we'll make it out of this mess
It's a love story, baby, just say "Yes"
Grałem, patrząc na nich, jak uśmiechali się do siebie, a tłum wzdychał cicho, na to jak dobrze i słodko z sobą wyglądali. Cała piosenka opowiadała o ich historii. Ojciec Georga, który mieszka tutaj, jest okropnym homofobem, więc musieli się ukrywać, dopóki brunet był pełnoletni. To przez ile przeszli i nie poddali się w swoim uczuciu, jedynie może utwierdzić wszystkich w tym, że prawdziwa miłość naprawę istnieje - a ta dwójka jest tego doskonałym przykładem.
You got tired of waiting,
Wondering if I were ever coming around
Your faith in me was fading
When you met me on the outskirts of town
And you said
Romeo, save me
I've been feeling so alone
I keep waiting for you, but you never come
Is this in my head?
I don't know what to think- śpiewał brunet kiedy blondyn przed nim klęknął, wyjmując z kieszeni małe jasnoniebieskie pudełeczko, oraz otwierając je przed nim. Sam z wrażenia przestałem grać i zasłoniłem dłonią usta, będąc podekscytowany jak podczas oglądania swojego ulubionego serialu. Brunet zrobił to samo co ja, jednak widziałem, jak w jego oczach pojawiły się także łzy wzruszenia. Blondyn pomimo stresu i całego zamieszania nadal śpiewał, zmieniając tekst piosenki, z którym się wcześniej zapoznałem.
- I knelt to the ground and pulled out a ring and said
Marry me George, so you'll never have to be alone
I love you, and that's all I really know
I talked to your mom, go pick out a white suit
It's a love story baby, just say
- Yes. - dokończył brunet, a następnie rzucił się swojemu ukochanemu na szyje, przytulając się do niego mocno. Nie czekali długo kiedy ich usta połączyły się w delikatnym pocałunku, a ja wyskoczyłem z krzesła, także rzucając się na nich.
- Chce być druhną! A później ojcem chrzestnym! - zawołałem głośno, na co dwójka zaśmiała się tak, że nie potrzebowali mikrofonów, aby fani ich usłyszeli. Koncert trwał jeszcze jakąś godzinę, podczas której poopowiadaliśmy trochę historii z naszego życia.
Wyszliśmy na korytarz, w którym zacząłem im śpiewać piosenkę "Miłość rośnie pośród nas".
- Okej panowie, panujcie manatki, stawiam nam drinki. Musimy to oblać! - powiedziałem i razem ruszyliśmy do garderoby, jednak zatrzymałem się, czując, jak telefon w mojej kieszeni wibruje na nowo otrzymany SMS. Wyciągnąłem go z kieszeni a po zobaczeniu jego treści mimowolnie poleciałem na Dreama, który musiał mnie przytrzymać.
Jack: Karl został porwany.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top