Autor : Jan Kochanowski

Nie zawżdy, piękna Zofija,

Róża kwitnie i lelija;

Nie zawżdy człek będzie młody

Ani tej, co dziś, urody.

Czas ucieka jak woda,

A przy nim leci Pogoda Zebrawszy włosy na czoło:

Stąd jej łapaj, bo w tył goło.

Zima bywszy zejdzie snadnie;

Nam, gdy śniegiem włos przypadnie,

Już wiosna, już lato minie,

A ten z głowy mróz nie zginie.