Brakująca część uczuciowej układanki

1. Znów poniedziałek i znowu rutyna. W tym wielkim świecie siedzi dziewczyna,którą skrzywdziły słowa i emocje. Jak mogłam być tak naiwna zapytam najprościej...

Ref:Co pozostało mi? Pomimo iż żyję tyle dni. Ile nauczyłam się już wiem komu mogę ufać a co jest tylko snem.

2. I mimo wszystko muszę tam iść. Chociaż patrzeć na niego to jak umierać dziś.

3. Ten krótki epizod przeminął jak wiatr lekko wiejący w wakacyjny czas.

To wszystko skończyło się tak szybko,stwierdziłam,że nie czeka nas żadna przyszłość. Wreszcie o tym zapomniałam i nareszcie się udało. Ciekawe ile dni na ziemi życia pozostało? Oby mało bo chodź to męczy mnie codziennie staram się wstać i uśmiechać się nadmiernie.
Ref:Co pozostało mi? Pomimo iż żyję tyle dni. Ile nauczyłam się już wiem komu mogę ufać a co jest tylko snem.

4. Prawda jest taka,że udaję. Gdy ktoś pyta co u mnie,co mi pozostaje? Powiem tylko w porządku i się uśmiechnę. Tam w środku gdzieś pęknie mi serce. Że nie powiedziałeś mi tego od razu. Przeprosić tak trudno czy kurwa brak ci czasu? A może odwagi kurwa ci brak. Może nie zależy ci i to właśnie jest tak..

*******
Od zeszłego roku zamierzałam znaleźć ten element. Dopiero teraz się udało. Wow! Mi się podoba i to bardzo a wam?

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top