Czucie
Czuję, że tracę słuch
Nie słyszę już magii dźwięków
Z góry podpowiada mi duch
'Słuchaj póki czujesz moc lęku'
Czuję, że odbiera mi mowę
Trwając zbyt długo w relacjach składanych z papieru
Stawiając miłość na równi z Bogiem
Czuję fale dzielącą tchórzów i bohaterów
Czuję przemijający czas
Sekunda zamienia się w rok odkąd ściany są puste
W samotne noce ludzi ogarnia płacz
Ja raczej czuję dziwną ulgę i pustkę
Czuję, że myślę za dużo
Ale też myślę, że czuję jak bije
Serce, które jest moją muzą
Czuję - więc wiem, że żyję
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top