Ciężko jest skupić się człowiekowi młodemu,
Gdy wzrok mój cały czas ucieka ku niemu.
Niebieskie oczy pasują blademu,
Pięknemu mężczyźnie,
Który siedzi naprzeciwko i uśmiecha się po swojemu,
A brakuje mu tylko śnieżnobiałych skrzydeł i aureoli.
Nie mówię publicznie, że uratował mnie,
Gdy moje życie wcale się nie trzymało,
Bo wystarczy mi, że on, i Bóg to wie,
A ja codziennie modlę się, by go nic nie nękało.
I dziękuję za niego. Mojego Anioła.