Vanessa
Jestem na łące pełnej czerwonych i niebieskich kwiatów. Mam na sobie piękną zwiewno lawendową suknie. Na około łąki jest piękny las. Odwracam się w prawą stronę i dostrzegam Arona ubranego w piękny granatowy garnitur. Był bardzo przystojny. Podszedł do mnie a ja do niego. Mieliśmy zacząć taniec ale on wyminął mnie i podszedł do jakiejś innej dziewczyny. Poznałam, że to wilczyca. Zrobiło mi się smutno. Po moim policzku spłynęła jedna samotna łza. Szybko ją starałam i jeszcze raz spojrzałam na wilczyce u boku Arona. Ładne blond włosy, duże niebieskie oczy, pomalowane złotym cieniem i ostro wytuszowane długie rzęsy. Do tego wszystkiego piękna elegancka krwisto czerwona suknia. W pewnym momencie zapytałam:
- Mówiłeś, że to ja jestem twoją mate i luną dla stada. Wiesz, że bezemnie ono podupadnie i będzie słabsze?

- Pamiętasz nie dawno mówiłaś, że moją matę powinna być silna wilczyca? Postanowiłem posłuchać twojej rady i oto przedstawiam ci Angelikę. A i od kiedy martwisz się o moje stado? Ja jestem alfą. Angelika to silna wilczyca dzięki niej watachą stanie się jeszcze silniejsza. Ty jesteś tylko marnym nic nie znaczącym człowiekiem.- powiedział po czym złożył na jej czerwonych ustach pocałunek.

Obudziłam się w tym momencie.
Natychmiast pobiegłam do łazienki i przemyłam twarz zimną wodą. Zdziwiłam sie, że Arona już nie było. Ciekawe gdzie jest? Pomyślałam. Cóż postanowiłam nie zaprzątać sobie tym głowy. Wybrałam ubrania na dzisiaj. Czarną spódnicę i bordowy golf:

Potyem nałożyłam korektor pomadkę prawie bordową i ciemne nawet bardzo cienie na powieki. I wytuszowałam rzęsy.
Zeszłam na dół do kuchni i zobaczyłam krzatającego się wszędzie Arona. Robił naleśniki.
Jak mnie zobaczył podszedł do mnie i namiętnie pocałował oddałam oczywiście pocałunek.
- Hej skarbie.- powiedział
- No hej. Właśnie rozmazałes mi szminkę. Powiedziałam że śmiechem.

Hej kolejny rozdział trochę krótszy ale jest. Miłego czytania i naturalnie zostawcie po sobie ślad w postaci gwiazdki. Do następnego.😘