Rule #29 Rise




I saw fear in his eyes upon seeing me.


"Nagpunta ka kay Zeus?" He asked. I smirked at him and landed on my feet... I used my thumb to point out where Zeus is na ginagamot si Stella and sina Rose, he immediately waved at Hades.


"I don't know what your reasons are, Zero deserves your name! Karapatan niyang mabuhay ng gaya samin pero anong ginawa mo? You enslaved him!" I shouted at him. I learnt from Zeus na nagkaroon si Hades ng anak sa isang plebian before he could even marry my mother.


Pero tinanggap siya ng buo ni Ina, but still Zero is a son of a Plebian, isa iyong malaking kahihiyan para sa Kaharian namin, he gave him shelter and food, but it wasn't enough, he deserved to be treated like a son, like a brother.


Pumatak ang mga luha ko, he was overly protective of me dahil magkapatid pala kami and I was too narcistic to think na may gusto siya sakin. He's just there silently loving and protecting us.


"Kaya kong isugal ang buhay niya, buhay ni Stella para sa mga plano ko." He hissed. Nakaramdam ako ng kirot sa sinabi niya.


"Not anymore..." I hissed. I held my sword and fight him. Kitang-kita na mas malakas na ko ngayon sa kanya.


He summoned his beast form but still I am way stronger. He drew out a pitch black sword na gawa sa mga buto ng Demons. He summoned his Ultimate Form and I can say, we're already at par.


Naglaban kami ng patas. We scathed each others body, punched and kicked each other. We inflicted damages, created loud clashing noise. We continued trying to kill each other ng walang katapusan.


I kicked his stomach at napaatras siya paluhod sa lupa. He coughed blood. And I saw that half of his armor is already damaged. Ganun din sakin. Parehas na kaming maraming sugat sa katawan.


We're both panting while waiting for each other's attack. There's still a part of me that wanted to hear his reasons, kung bakit niya nagawa lahat ng ito, but he has done too much, and kahit ano pa mang maging rason niya ay hindi na magiging acceptable.


Napatingin ako sa gawi ni Zeus and I can't help but smile ng makitang nag-uusap sila ni Stella, my sister survived it.


"Ugh!" I gasped ng may tumamang black fire ball sa gilid ko. I was caught off guard and I saw how it burnt my skin.


Bigla na lang may malakas na hanging tumama sakin. Halos tumilapon na ko sa lakas nito. Nakadapa ako sa lupa covering my eyes as I tried to peek at Hades. Napapalibutan na siya ngayon ng itim na itim na aura.


He roared loudly at mas lalong dumilim ang kapaligiran. I saw how he transformed. Mas humaba at tumulis ang kanyang sungay, his body broaden. Lumapad at lumaki ang katawan niya. He grew a sabertooth fangs and claws like Wolverine.


Unti-unting humina ang hangin as I stood up on my feet. I held my sword tightly.


He looked at me with those pitch black eyes then roared. Mabilis siyang tumakbo papunta sakin and tried to slash me pero nasangga ko yun with my sword.


His claws and my sword clashed but he's too forceful. Halos tumilapon ang espada ko sa lakas ng paghampas niya.


He snapped. Wala na siya sa katinuan.


"Jana, it's 4 o'clock." I heard Zeus said. I gritted my teeth. Sa ilang sandali na lang sisiskat na ang araw. I have to move fast. Parehas kaming lumipad sa ere and again fought. Binigay ko na lahat-lahat ng kaya ko.


Binalot ko ng blue fire ang gintong espadang hawak ko. I managed to cut off his claws. But he was able to bite my arm. Bumaon ang pangil niya sa braso ko as I screamed in pain.


Tinarak ko yung espada sa sikmura niya and immediately drew it out. Sumuka siya ng dugo as he let go of my arm and fell into the ground. Agad akong bumulusok pababa and held my sword tightly above my head, at handa nakong itarak sa dibdib niya ang espadang hawak ko.


"Jana anak..." Natigilan ako. He reverted back to his normal form. He looks like he's dying. Napahawak ako ng mahigpit sa espada ko as I felt hesitation on killing him.


"P-Patawarin mo ko..." Hirap na hirap na sabi niya as tears fell from his eyes. "G-Gusto ko lang makasama ng matagal ang iyong Ina, kaya ko ito nagawa. M-May malubhang sakit si Yren na wala ng lunas, na wala ng makakagamot pa. Hindi ko siya kayang mawala sakin. Kaya ibinuwis ko ang lahat para sa kanya, akala ko kapag naging mas makapangyarihan ako, mabubuhay ko siyang muli at magkakasama na kami sa walang hanggan."


"B-Bakit?" I cried. He smiled at me as tears are welling up in his eyes. Yung ngiting yun, yung ngiting binibigay niya samin noong mga bata kami. Ngiti ng isang mapag-arugang ama.


"Alam kong mali ako... Ito na lang ang huli kong hiling aking anak, wakasan mo na ang lahat. At sana sa kabilang buhay ay muli ko ulit makasama ang iyong Ina."


Napahagulgol ako sa huling sinambit niya. I cried hard as I held my sword with shaking hands. I closed my eyes and screamed ng tinarak ko ang espada sa puso niya. Napaluhod ako sa tabi niya and cried my heart out..


"Jana, Stella, may pasalubong ako sa inyo." He called us as he tapped his lap. Para sa kanya ang trono namin ay ang mga hita at bisig niya. He always give us gifts every time na umuuwi siya galing sa pangangaso.


"Whoah! Sapatos! Ito yung gusto ko ama!" Stella grinned but I was pouting because he gave me again hair accessories. I hate fixing my hair and he always does it for me.


"Ayoko nito ama!"


"Pero kailangan mo iyan Prinsesa para maging malinis kang tignan." He said as he put a hair clip on my hair. "Ayan ang ganda-ganda mo na." He smiled and caressed my hair.


--------

"Taas pa! Taas pa!" I chuckled as he lifted me towards the Apple Tree habang nakasakay ako sa balikat niya.


"Hades, baka mahulog yang anak mo!" My mother said. Lagi kaming nagpipicnic sa Fire Kingdom's garden tuwing hapon. Hindi iyon nakakaligtaan ni Ama at Ina.


"Ako rin! Ako rin!" Stella is jumping besides us excited for her turn.


"Stella, malaki ka na. Hindi ka na kaya ng Ama mo." Suway ni Ina sa kanya and she immediately sulked. Binaba ako ni Ama sa may damuhan after kong makakuha ng mansanas.


"Ako pa ba? Lahat kakayanin ko para sa prinsesa ko." He smiled at Stella as he squatted infront of her.


He was the best father I've known. Hindi siya nawawalan ng oras samin and he shows how he really love us. He's always been a good friend ng iba pang mga hari and bestfriend ng father ni Daemon. He used to be so warm and friendly. Mahal siya ng lahat ng Demon.


He is the best king we never had.

---------

"Ama..." Stella cried besides his corpse. I cried my heart out as we hugged our father. Umiyak lang kami ng umiyak until I felt something warm on my back.


"Oras na para sunduin ang kapatid ko." Zeus held my shoulder. Napahawak ako ng mahigpit sa kamay ng aking ama.


"We'll he be happy?" I sniffed. Tumango sakin si Zeus and smiled.


"He will be..." Sabay kaming napatayo ni Stella as we held each other. Unti-unting naging abo ang mga labi ng aming ama.


We saw his soul besides Zeus, smiling at us.


"Paalam mga anak." He said. I held out my hand pero unti-unti na silang naglaho. Napayakap na lang ako kay Stella as we cried our hearts out.


Unti-unting nagliwanag ang paligid. Napatingin kaming dalawa sa dakong silangan.


At makalipas ng matagal na panahon, muli na namang nasilayan ang pagsikat ng araw sa Underworld.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top