Zadaje sobie pytanie.

Czy ona jest ważna?

Czy to był tylko przypadek?

Czy ja jestem w jej planach?

Może za pół roku będziemy te wątpliwości wspominać z uśmiechem.

Może będę wspominał ze smutkiem.

Ona jest przecież tak słodka, jak ten cukierek.

Przecież to nie może być takie krótkie.

Mógłbym z nią przegadać całą noc.

Jest jak ta inspiracja.

Ona mi nie wierzy, przecież jest z niej piękność.

Mam wrażenie jakby, to była dobra kandydatka.

Ma tak piękne oczy, napisałem jej to.

Chyba się zatracam.

Może dlatego te uczucia oddaję wierszom.

Pomyśleć, że kiedyś tak się bałem zagadać.

Potem bałem się tego pustego pokoju.

A mijałem tyle pięknych.

Potem ci napisałem, świat mi pokoloruj.

Bo był tak smętny.

Dopóki cię nie poznałem.

Więc proszę, nie opuszczaj mnie.

Wydaje mi się, że szczęście znalazłem.

Choć wydaje się to być snem.

Pojechałbym z tobą na koniec świata.

Ty mi piszesz, że mamy do siebie za daleko.

Ja tę odległość chcę zmazać.

Chcę poczuć twoją obecność.