Trafiam na zakręt.

Czy za nim spotkam Cię?

Czy zmienisz barwę?

Czy poczuję się lepiej?

Czy zmienisz ten świat w sekundę?

Jak byś miała magiczny dotyk.

A trzymasz kłódkę.

Ja czuję tylko gorycz.

Idę taki zagubiony.

Może dlatego mnie nie widzisz.

Nie przejmuję się tym światem marmurowym.

Nie umieją spisać nawet chwili.

A pytają się, jak to robię.

Ja czytam z twoich oczu.

Potem wszystko samo się pisze.

A patrzą na mnie jak na produkt.

Ja po prostu gram już w innej lidze.

Przynajmniej jest ciszej.

Bo tutaj nie ma tłumów.

Ty i tak uznasz, że to spisek.

Dlatego poszeptamy do tego podsłuchu.

Nikt nie zamknął drzwi.

Przecież sam je zostawiłem otwarte.

A spisałem tylko tych parę chwil.

Tak stworzyłem ten obrazek.

Dzisiaj możesz znaleźć w nim siebie.

To chyba jest najpiękniejsze.

Dzięki temu czuję się lepiej.

Choć dalej przechodzę bezszelestnie.