10. Jestem...

~ 🌹~

Nie czuję nic.
Czuję wszystko.
Jestem pustą, bezimienną skorupą człowieczeństwa.
Jestem rzeką emocji, uwięzioną w mym wnętrzu.
Maleńkim potokiem łez smutku.
Wulkanem żądzy, pragnienia, miłości?
Rogrzewającym Cię w grudniową, bezgwiezdną noc.
Lawiną rzeczywistości kradnącą nasze złudne szczęście.

~ 🌹~

"Kiedy pióro przejmuje nad Tobą całkowitą kontrolę,
a Ty jesteś jego opętanym niewolnikiem..."

Myślę, że te słowa opisują to co tu się wyprawia 😏😅😊😏😉

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top