Παίρνω μια βαθιά ανάσα και αφήνω τον εαυτό μου να απολαύσει τον πρωινό ήλιο πριν αναγκαστώ να φύγω για το σχολείο. Έχω ξυπνήσει ιδιαίτερα ευδιάθετη, γιατί όχι μόνο θα απολαύσω τον καφέ μου με τον μπαμπά, αλλά γιατί επιτέλους έχω όλη μου την οικογένεια στο σπίτι. Συν την Greta. Συν τον Gavin.

Λεπτομέρειες.

Κλείνω την κουρτίνα και στρέφω την προσοχή μου πίσω στον Nate, ο οποίος κοιτάει την Greta ακριβώς όπως κοιτάει τον Alex κάθε φορά. Καλά που δεν τον πέτυχε εδώ κιόλας χθες γιατί θα είχαμε δυο πτώματα να κρύψουμε. Δεν την χωνεύει καθόλου την γυναίκα και από την στιγμή που την είδε όταν ήρθε από την δουλειά, ξεκωλιασμένος από την κούραση, μόνο τσαντισμένα βλέμματα της ρίχνει.

Η Greta, λοιπόν, ήταν η έκπληξη της παρέας. Προφανώς ο πατέρας μου σε μια δουλειά στην Γερμανία, ερωτεύτηκε την Greta, η οποία είναι βοτανολόγος και είναι σε σχέση εδώ και τέσσερις μήνες. Δεν μας είπε τίποτα, γιατί ήθελε να μας το πει από κοντά-εξ ου και γιατί κάθεται στην πολυθρόνα να πίνει τσάι, προσπαθώντας να αποφύγει τον Nate κάπως-και να εξηγηθεί πρόσωπο με πρόσωπο.

Εμένα δεν με ενόχλησε καθόλου, η αλήθεια να λέγεται. Πάντα ήθελα ο πατέρας μου να συνεχίσει την ζωή του και να είναι ευτυχισμένος με μια γυναίκα που αγαπάει και τον αγαπάει. Η Greta είναι αξιολάτρευτη, γύρω στην ηλικία του πατέρα μου, πάντα χαμογελαστή και μάλιστα μου έφτιαξε ένα τσάι για να χαλαρώσω και νιώθω σήμερα καινούριος άνθρωπος.

Μπορεί και αυτός να είναι ο λόγος που κοιτούσα τον ήλιο πρωινιάτικα.

Είναι στο ύψος με τον μπαμπά, μαλλιά καστανόξανθα σγουρά, μάτια καταγάλανα με τραβηγμένη μύτη και λεπτά χείλη. Το δέρμα της είναι απαλό και μυρίζει τόσο όμορφα που η αγκαλιά της είναι σαν να έχω τυλίξει τα χέρια μου γύρω από ένα σύννεφο. Με τον τρόπο της, σιγά-σιγά κιόλας, με έκανε δική της και έδωσα την συγκατάθεση μου στον μπαμπά.

Το μόνο πρόβλημα είναι ο Nate. Δεν σχολίασε τίποτα όταν του το ανακοίνωσε ο μπαμπάς και έκτοτε πίνει τον φρέσκο καφέ που μας έφερε η Greta από την Γερμανία, σαν να σκέφτεται ευρηματικούς και πρακτικούς τρόπους να την εξαφανίσει. Η καημένη καθαρίζει τον λαιμό της συνέχεια και χαρίζει μόνο χαμόγελα, ο αδελφός μου, που θυμίζει και αρχηγός της μαφίας, να έχει τα μάτια κολλημένα πάνω της.

Που να ήταν και ο Alex εδώ δηλαδή.

«Πως πάει το σχολείο, Angel;» ρωτάει ο μπαμπάς, ο Gavin να τον κοιτάει με γουρλωμένα μάτια.

Ο Gavin είναι αυτός ο τύπος της παρέας που θεωρεί τους γονείς σου τους πιο κουλ ανθρώπους του πλανήτη και θέλει να υιοθετηθεί από εκείνους. Από το λύκειο τα ίδια με αυτόν. Τον κοιτάει πάντα με γουρλωμένα μάτια, τον κρατάει σαν Θεό του, η φωτογραφία προφίλ του στο Messenger είναι εκείνος να βγάζει την γλώσσα έξω και ο μπαμπάς δίπλα να χαμογελάει. Τον αγαπάει τόσο που κλαίει μια εβδομάδα όταν φεύγει. Δεν ψυχολογείται αυτό, τα έχουμε παρατήσει.

«Ελπίζω καλά. Πλησιάζουν οι εξετάσεις σε ένα μήνα και κάτι», αναστενάζω και ρίχνω τα μάτια στο ρολόι τοίχου.

Είναι νωρίς ακόμη όμως είμαι ενθουσιασμένη να δω τον Alex. Χθες έπρεπε να φύγει αφού γνωρίστηκε με τον μπαμπά με την δικαιολογία ότι η Amy με την Brittany τον περίμεναν. Άφησε ένα φιλί στο μέτωπο μου και έκτοτε αναρωτιέμαι τι κάνει. Βέβαια δεν ήμουν τρελά χαρούμενη με το να πάει πίσω στην πρώην του. Όταν πήρα τηλέφωνο την Brit το βραδάκι να μου πει τα κουτσομπολιά, με ενημέρωσε ότι εκείνη είχε έρθει με το αγόρι της στο Beverly Hills.

Είπε πως βγήκαν αρκετές ώρες μάλιστα και κάποια στιγμή έμεινε ο Alex μαζί της να τα πουν, γιατί είχαν αλλάξει πολλά και οφείλεται να το κάνουν κι αυτό. Όταν ρώτησα την Brittany τι σχέση είχαν αυτοί οι δυο, με σιγούρεψε πως ήταν παρελθόν του Alex και αρκετά μακρύ. Ήταν ένας εφηβικός έρωτας που τον πλήγωσε και ως εκεί. Εντάξει, είχα κι εγώ τέτοια, οπότε δεν τον κατηγορώ.

Αργότερα το βράδυ, που δεν με έπιανε ο ύπνος, μου ήρθε ένα μήνυμα της που με ρωτούσε άμα ακόμη αισθάνομαι κάτι για τον Alex. Δεν ξέρω γιατί το έστειλε αυτό, γι' αυτό και δεν της απάντησα ποτέ. Το άφησα για σήμερα από κοντά να της κάνω την ανάκριση. Με άφησε όλο το βράδυ ξύπνια να σκέφτομαι μήπως είναι καιρός να της πω τι έχει συμβεί μεταξύ εμού και του ξαδέρφου της.

«Θες να σε πάω εγώ; Θέλω να συναντήσω και τον κύριο Carlson», προτείνει ο μπαμπάς και πίνω μια γουλιά από τον φανταστικό καφέ της Greta.

«Σε ευχαριστώ, μπαμπά», του χαρίζω ένα χαμόγελο, τα μάτια μου στον Nate, ο οποίος δεν λέει να βγάλει τα δικά του από την καινούρια κοπέλα του μπαμπά.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και έχε χάρη που έχω να πάω σχολείο και μέχρι το απόγευμα είναι στην δουλειά, αλλιώς θα τον έβαζα σε μια γωνιά και θα του έβγαζα τα μάτια. Με ενοχλεί τόσο που κάνει την μαμά των σχέσεων σε μένα και τον μπαμπά, όταν ο ίδιος πηγαινοφέρνει την Emily κάτι μέρες τώρα, εκείνο το μπάζο, το βλαμμένο, που έκανε την γλίτσα πάνω στον Alex. Η δικαιολογία του είναι ότι του αρέσει το σεξ μαζί της.

Εμετός από τα αυτιά, τα μάτια, όλο μου το σώμα έγινε ένας εμετός. Έχει το θράσος μετά να στραβοκοιτάζει τον Alex, που μου έχει σώσει την ζωή, με προστατεύει χωρίς καν να του το ζητήσω και δίνει τις πιο χαριτωμένες αγκαλιές-δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες για το τι μου έχει κάνει πέρα από αυτά-και την Greta, η οποία είναι άγγελος φερμένος από τα χέρια του ίδιου του Θεού. Φταίω εγώ τώρα να τσαντίζομαι μαζί του και να μην του μιλάω;

«Θα πάρω το αυτοκίνητο σου, Nate», δηλώνει ο μπαμπάς και εκείνος σπάζεται μόνο που το ακούει αυτό.

«Μα πως θα πάω στην δουλειά;» διαμαρτύρεται αμέσως και επιτέλους βγάζει τα μάτια από την καημένη την Greta, που αναστενάζει ανακουφισμένη.

Μπορεί να τον φοβάται κιόλας. Δεν φταίει, γιατί είναι άλλο να κοιτάει τον Alex έτσι, που εκείνος δεν μασάει τίποτα, και άλλο την Greta που είναι αξιοσέβαστη και μια πολύ απλή και ήρεμη γυναίκα. Σίγουρα δεν είναι συνηθισμένη σε κάτι τέτοιο και θα της είναι ήδη δύσκολο που προσπαθεί να μπει στην οικογένεια μας.

«Greta, είπες πως έχει δυο αγόρια, εε;» ξεκινώ συζήτηση μαζί της και αφήνω τον μπαμπά να κάνει κήρυγμα στον Nate.

Καιρός ήταν το παιχνίδι του να γυρίσει εναντίον του.

«Ναι, τον Luis και τον Max. Είναι δίδυμα και θα γίνουν εφτά το καλοκαίρι», απαντά ενθουσιασμένη στην αναφορά τους με την έντονη Γερμανική προφορά της.

«Να σου ζήσουν, τα γλυκούλια. Που τα έχεις αφήσει για τώρα;» συνεχίζω την κουβεντούλα και φαίνεται να αισθάνεται ήδη καλύτερα με μένα να της εκπέμπω μια οικειότητα και σιγουριά.

Αυτό σε αντίθεση με το δολοφονικό βλέμμα του γλίτσα αδελφού μου, που είχε το θράσος να πηδηχτεί και σήμερα με την Emily, η οποία κοιμάται πάνω. Ευτυχώς φρόντισε να σεβαστεί το γεγονός ότι ο μπαμπάς είχε έρθει και μάλλον της κάλυψε το στόμα να μην κακαρίζει. Είναι σκέτη αηδία αυτή η κοπέλα και ξίνισε όταν στην μέση του βραδιού σηκώθηκα να πιω νερό και εκείνη να πάει τουαλέτα, και άθελα μας συναντηθήκαμε.

«Τα κρατάει η αδελφή μου, όπως πάντα όταν δουλεύω. Με βοηθάει πολύ, η αλήθεια είναι», μου χαρίζει ένα χαμόγελο και απλά σκέφτομαι ότι θα πρέπει να είναι σαν μαξιλάρι όταν κοιμάσαι στην αγκαλιά της.

«Την επόμενη φορά να τα φέρεις μαζί σου. Αγαπώ πολύ τα διδυμάκια», της προτείνω και πριν πιει μια γουλιά από τον καφέ της, με κοιτάει πραγματικά χαρούμενη που την κάνω να νιώθει σαν το σπίτι της.

Πώς να μην, όταν το τσάι της με έστειλε σε άλλη διάσταση από την χαλαρότητα; Περίοδος, Amy, Alex-όλα έγιναν παρελθόν.

Η αλήθεια είναι ότι δεν λατρεύω τα παιδάκια γιατί για πολύ καιρό είχα τραύμα τον αδελφό μου τον Matthias, όμως δεν μπορώ να αντισταθώ τα δίδυμα. Είναι απλά υπέροχο να βλέπεις δυο άτομα γεννημένα με λίγα λεπτά διαφορά, να μεγαλώνουν παράλληλα και σε πολλές περιπτώσεις να είναι καθρέπτης ο ένας του άλλου. Στην ζωή μου, δεν έχει τύχει ποτέ να γνωρίσω, όμως θα το λάτρευα τρελά.

«Angel, θες να ετοιμαστείς, για να προλάβει και ο Nate να πάει στην δουλειά;» μου απευθύνεται ο μπαμπάς και του κουνάω το κεφάλι καταφατικά.

Σηκώνομαι από την θέση μου και ανεβαίνω τα σκαλιά. Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου του Nate, βλέπω την Emily να κοιμάται και συγκρατιέμαι να μην ξεκινήσω πάλι με τους εμετούς. Από όλες τις σχέσεις του αδελφού μου αυτή παίζει να είναι η χειρότερη, μόνο για την συμπεριφορά που εκδήλωσε την πρώτη μέρα που την έφερε κιόλας. Και να του πω κάτι, θα ξεκινήσει να με κοιτάει όπως την Greta και τον Alex, μέχρι που να την χωρίσει και να συνεχίσει την ζωή του σαν να μην συνέβη τίποτα.

Παραδόξως έχω αρχίσει και κρατάω πολύ τακτοποιημένο το δωμάτιο μου. Δείχνει τόσο χαριτωμένο και δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να επιστρέφω σε ολοκάθαρο δωμάτιο μετά από μια κουραστική μέρα στο σχολείο. Συν ότι με την νέα γκαρνταρόμπα μου, λυπάμαι να πετάω τα ρούχα από 'δω και από 'κει· θέλω να είναι σιδερωμένα και να μοσχοβολούν μόλις τα φοράω.

Ποιος το σκεφτόταν ότι εγώ θα το έκανα αυτό, που κάποτε έβρισκα ένα πατατάκι από ένα μήνα πριν στο πάτωμα και το έτρωγα.

Φοράω ένα κόκκινο φόρεμα που πέφτει ελαφρύ στους ώμο μου και φτάνει μέχρι τα γόνατα μου, σε συνδυασμό με λευκά Vans. Θέλω να αρχίσω να παίρνω ένα χρυσό χρώμα στο δέρμα με το να κάθομαι έξω στην πισίνα για να με χτυπάει ο ήλιος, με την ελπίδα ότι πριν το καλοκαίρι που έχουμε οργανώσει μια τρίμηνη εκδρομή πριν πάω στο κολλέγιο με τον Nate και τους φίλους του, όμως δεν είναι αρκετό.

Κάνω ένα ελαφρύ make-up για να μην νομίζει και ο μπαμπάς μου ότι πάω για γάμο, και δένω τα μαλλιά μου πάνω έναν κεφτέ. Δείχνω πολύ καλύτερη απ' ότι περίμενα και μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι μετά από εκείνο το χθεσινό τσάι-και την Emily να μην γκαρίζει στο δίπλα δωμάτιο-ξεκουράστηκα. Βέβαια, έπεσα και για ύπνο πολύ χαρούμενη, τι από τον Alex, τι από τον μπαμπά που ήρθε.

Σε δυο εβδομάδες έχουμε να παραδώσουμε την εργασία της Χημείας οπότε από την άλλη εβδομάδα σίγουρα θα συναντηθούμε για να την τελειώσουμε-όπως μάλλον κι εγώ στα χέρια του άλλη μια φορά. Μέχρι τότε πρέπει να κάνω υπομονή και να ευχαριστώ τους θεούς που σήμερα μου τελειώνει η περίοδος και θα με πιάσει στις καλές μου ημέρες.

«Καλημέρα», λέει η Emily και μπουκάρει στο δωμάτιο μου σαν να της έδωσα την άδεια να το κάνει κιόλας. «Ποιος είναι ο κύριος κάτω και δεν μπορώ να κατέβω;»

Την κοιτάω από πάνω μέχρι κάτω, έτοιμη να την ξεμαλλιάσω, όμως λυπάμαι τον κόπο που μου πήρε να φτιαχτώ και να στολιστώ για χάρη του Alex. Κάθεται στο κρεβάτι μου και ευτυχώς έχει φορέσει το σορτσάκι της και την μπλούζα της από πάνω. Δείχνει απίστευτα πρόστυχη, ειδικά έτσι που έχει σταυρώσει τα πόδια της το ένα πάνω στο άλλο και με τσεκάρει με τα μάτια της.

«Ο μπαμπάς μας», τονίζω την τελευταία λέξη και φτιάχνω το μπούστο μου να δείχνει ωραίο, εφόσον με την περίοδο να με αποχαιρετά, έτσι και τα πρησμένα γεμάτα βυζιά μου κάνουν το ίδιο και ξεφουσκώνουν. «Μπορείς να μην κάθεσαι στο κρεβάτι μου;»

«Συγγνώμη, συγγνώμη, απλά ο Nate λέει να μου δώσεις να φορέσω τίποτα καλύτερο να μην με συστήσει έτσι σε εκείνον. Μου το έστειλε σε μήνυμα άμα θες να το δεις», εξηγεί λες και με νοιάζει.

«Δεν έχω ρούχα, κυκλοφορώ γυμνή», χλευάζομαι μόνο για να την διώξω από το δωμάτιο μου και τσαντίζομαι με τον βλάκα τον αδελφό μου που νομίζει ότι θα μοιραστώ τα ρούχα μου με την γκόμενα του.

Η ίδια που την έπεφτε στον Alex ενώ στα γενέθλια μου.

«Πολύ κακή είσαι», γελάει και ξαπλώνει πίσω στο κρεβάτι μου, εγώ να τσαντίζομαι ακόμη περισσότερο που δεν με αφήνει να ετοιμαστώ. «Δεν σου έχουν μάθει να μοιράζεσαι πράγματα;»

«Όπως σου μάθανε εσένα να μοιράζεσαι γκόμενους; Όχι, ομορφιά μου, δεν πήγα σε εκείνα τα μαθήματα», ειρωνεύομαι και της ρίχνω το τσαντισμένο βλέμμα μου, κάτι που την κάνει αμέσως να αλλάξει διάθεση.

Το έχω πάρει χαμπάρι ότι δεν με συμπαθεί από την ημέρα που πάτησε το πόδι της σε αυτό το σπίτι. Δεν κάνω κι εγώ καμιά προσπάθεια να φτιάξω τις σχέσεις μου με μια πουτάνα σαν αυτήν, οπότε κρατάω την κρύα στάση μου απέναντι της με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα καταλάβει ότι είναι ανεπιθύμητη και θα φύγει. Αυτήν την στιγμή όμως φαίνεται να διασκεδάζει να παίζει με τα νεύρα μου.

«Σε πείραξε που πήγα με το αγόρι σου στην τουαλέτα τότε, εε; Μου το κρατάς απωθημένο», γελάει άλλη μια φορά και σφίγγω το λουρί της τσάντας μου, έτοιμη να την πάρω με όλα τα βιβλία που έχει μέσα και να την πετάξω στην μούρη της να της σπάσουν κιόλας. «Δεν με ήθελε δυστυχώς. Καθόλου όμως».

Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα και μόνο γιατί συγκρατιέμαι να μην το κάνω εδώ μέσα ζωντανό αγώνα WWE με το να την σπάσω στα δυο με το γόνατο μου. Καθαρίζω τον λαιμό μου και της χαρίζω ένα χαμόγελο, καθώς φοράω την τσάντα μου και αρπάζω το τηλέφωνο από το κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι μου.

«Αν δεν φύγεις από την ζωή μου και του αδελφού μου, θα φροντίσω να σε παραμορφώσω στην μούρη και να σε αφήσω ανάπηρη, καμία υπερβολή στα λόγια μου», της λέω σιγά και καθαρά, να σταματάω στο πλάι της πόρτας σαν να είμαι θυρωρός σε ξενοδοχείο. «Τώρα σήκω αμέσως από το κρεβάτι μου, πριν τα πάρω στο κρανίο και γίνει της πουτάνας εδώ μέσα. Κατέβα κάτω έτσι ξέκωλη βρωμιάρα που είσαι και μην τολμήσεις να ακουμπήσεις το χέρι του μπαμπά μου ή έστω να του ρίξεις τα μάτια. Από 'δω και πέρα να αλλάζεις δρόμο όταν με βλέπεις, το κατάλαβες;»

Αν και κρατούσα ένα χαμόγελο στα χείλη μου, η φωνή μου κρύα και απότομη, μαζί με το σίγουρα σκοτεινό βλέμμα που είχα πάρει εξαιτίας της αηδίας και των νεύρων που μου προκαλεί, την κάνει να σηκωθεί τρομαγμένη και να φύγει από το δωμάτιο μου. Όχι που θα έρχεται να μου μιλάει εμένα έτσι για την οικογένεια μου και ύστερα για τον Alex.

Πως τόλμησα να αμφιβάλλω ότι ο καλός μου θα γυρνούσε ένα δευτερόλεπτο να δει αυτό το πλάσμα;

Ξεφυσάω τσαντισμένη μόλις με προσπερνάει και τσεκάρω το τηλέφωνο μου, μόνο για να βρω εκατό μηνύματα από την Brittany. Ανοίγω την συνομιλία μου μαζί της και παρατηρώ πως όλα είναι απλά εκείνη να βαράει το κεφάλι στο πληκτρολόγιο και να τα στέλνει. Δεν καταλαβαίνω λέξη, εκτός από ένα «Alex» στο πρώτο μήνυμα της. Της στέλνω τέσσερα ερωτηματικά και ένα θαυμαστικό στο τέλος και την αφήνω να πληκτρολογεί.

Βλαμμένη. Καλούλα βλαμμένη όμως.

«Τι ομορφιές είναι αυτές», σχολιάζει ο μπαμπάς ενώ κατεβαίνω τα σκαλιά και αφήνω την Emily να μαζεύει τα πράγματα της επάνω.

Για καλού-κακού εγώ φρόντισα να κλειδώσω πίσω μου και να βουτήξω το κλειδί του δωματίου στην τσάντα μου. Δεν την εμπιστεύομαι και δεν θέλω να το κάνω, οπότε καλύτερα παίζω με τον πιο ασφαλή τρόπο. Χαμογελώ αμέσως από το κομπλιμέντο και του τινάζω το χέρι με νόημα να σταματήσει.

«Δείχνεις υπέροχη, Angel», λέει η Greta και τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό της από πίσω για να την αγκαλιάσω χαρούμενη.

Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι μου φεύγει η περίοδος που απομακρύνομαι από τα ψυχολογικά προβλήματα-δεν χρειάζεται να σκέφτομαι τι έγινε χθες-και αισθάνομαι πολύ ευδιάθετη. Σίγουρα φταίει και που διαολόστειλα την Emily, η οποία χίλια χρόνια θα ζήσει. Κατεβαίνει τα σκαλιά φουριόζα και μου ρίχνει φευγαλέα τα μάτια της, ενώ μας προσπερνάει όλους και φεύγει σαν την βρεγμένη καμήλα.

«Αυτή τι έπαθε;» ρωτάει ο Nate ξαφνιασμένος και μόλις γυρνάει προς το μέρος μου, που στέκομαι πίσω από την πολυθρόνα της Greta, του χαλάει η μούρη. «Αμάν, ρε Angel. Τι της είπες;»

«Να πάει στον-», κάνω μια παύση όταν θυμάμαι ότι είναι και ο μπαμπάς με την κοπέλα του εδώ, «-καλό της τον δρόμο με όλη μου την αγάπη».

Το έσωσα.

«Έλεος πια, ούτε ζωή δεν μπορούμε να κάνουμε με σας», τσαντίζεται και πετάγεται από την θέση του, εγώ χαλαρή, γιατί τα ξέρω πολύ καλά αυτά τα ξεσπάσματα.

Φεύγει από μένα η περίοδος και πάει στον Nate.

«Α, εσύ επιτρέπεται να εισβάλλεις στην ζωή μας, εμείς όχι. Μην κάνεις ό,τι δεν θες να σου κάνουν», σχολιάζω και με τον μπαμπά χαμογελάμε πλάγια με νόημα.

Λατρεύουμε να πειράζουμε τον Nate όταν είμαστε μαζί και τώρα που του έφυγε η γκόμενα που να βρούμε καλύτερη στιγμή. Ο Gavin ασχολίαστο ότι κοιτάει τον μπαμπά μου σαν να τον ερωτεύτηκε. Παράτησε το σεξ την στιγμή που θυμήθηκα να του στείλω μήνυμα ότι έχει έρθει ο μπαμπάς το βράδυ όταν σηκώθηκα για νερό και από το πρωί, του κάθεται από πίσω σαν υπηρέτρια.

Ο Gavin είναι πιο παιδί του από εμάς τους δυο.

Ο μπαμπάς πλέον έχει συνηθίσει την υπερβολική αγάπη και τον τεράστιο θαυμασμό που προέρχεται από τον Gavin τόσα χρόνια που τον συναντάει, γι' αυτό το θεωρεί νορμάλ. Στις αρχές φρίκαρε κάπως και μου έλεγε στα κρυφά ότι το αγόρι χρειάζεται βοήθεια, όμως τώρα το θεωρεί τρελό άμα δεν του κολλήσει έτσι. Ο Gavin, σαν σωστό τσιράκι, δεν απογοητεύει. Ποιος ξέρει, άφησε την Sophia στο κρεβάτι με μισές δουλειές, για να έρθει να δει τον πατέρα μου.

«Περιττά τα σχόλια και σηκωθείτε να φύγουμε. Δεν έχω όλη μέρα», ενοχλείται προφανώς ο Nate από τα λόγια μου γιατί τον τσούζουν και κάνει τον πατέρα μου να σηκωθεί.

Περπατάμε όλοι προς την εξώπορτα, ο Gavin το πιστό σκυλάκι του μπαμπά να μας ακολουθεί με ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη του. Η Greta, καθώς οι υπόλοιποι βγαίνουν έξω, φτιάχνει τον γιακά του λευκού κοντομάνικου πουκαμίσου του μπαμπά και του αφήνει ένα φιλί στα χείλη. Φαίνονται τόσο χαρούμενοι μαζί και είμαι περήφανη που επιτέλους προχωρεί μπροστά στην ζωή του.

Ο Nate, ο μαλάκας.

«Αχ, εγώ θα πάω να δω την Sophia τώρα. Μισές δουλειές έχω αφήσει», πετάγεται ο Gavin ενώ κοιτάει τον πατέρα μου με ένα πλάγιο χαμόγελο, οι υπόλοιποι να μην υπάρχουμε δηλαδή. Πάντως τα έλεγα εγώ για τις μισές δουλειές. «Θα σε δω μετά, μπαμπ-κύριε O'Connell», το διορθώνει τελευταία στιγμή και τον αγκαλιάζει συγκινημένος που τον βλέπει.

Κάποιος να βοηθήσει τον Gavin με τα daddy issues.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του Nate, με τον μπαμπά οδηγό, τον αδελφό μου συνοδηγό και μένα στα πίσω καθίσματα. Ο Gavin ήδη έχει ξεπαρκάρει και γκαζώσει οκτώ το πρωί με διακόσια την ώρα, εξαφανίζοντας τον εαυτό του μάλλον σε άλλη διάσταση με τέτοια ταχύτητα. Εμείς φοράμε ζώνες και ο μπαμπάς βάζει μπρος το αυτοκίνητο απευθείας.

«Πως σας φαίνεται η Greta;» ρωτάει εκείνος και φτιάχνει το GPS για το σχολείο μου.

«Είναι υπέροχη και πολύ γλυκιά», απαντώ εγώ με ενθουσιασμό και παρατάω το τηλέφωνο μου που δεν σταματάει να δονείται, μάλλον γιατί η Brittany συνεχίζει να μου στέλνει ασταμάτητα μηνύματα.

Το είπαμε πόσο την αγαπώ, όμως κι αυτό είναι πονοκέφαλος πρωί-πρωί.

«Εχ, εντάξει», μουρμουρίζει ξενέρωτος ο Nate και τον τσιμπάω στο μπράτσο με νόημα να το βουλώσει.

«Δεν πειράζει, για όσο έχω τον Gavin ως δεύτερο γιο, μπορείς να φύγεις εσύ να κάνεις την δική σου ζωή», τον πειράζει προφανώς ο μπαμπάς και δεν μπορώ να μην γελάσω από το πόσο ενοχλείται ο Nate από αυτό.

«Εντάξει, απλά δεν μπορώ να συνηθίσω την ιδέα να είσαι με κάποια άλλη εκτός από την μαμά», σκέφτεται φωναχτά εκείνος και σταυρώνει τα χέρια στο στήθος του.

Εγώ με τον μπαμπά κοιτιόμαστε μέσα από τον καθρέπτη και παραμένουμε σιωπηλοί. Ο Nate την μαμά την έχει τεράστιο τραύμα, περισσότερο από μένα και τον μπαμπά. Σίγουρα την χάσαμε με έναν τρόπο πολύ άσχημο και εφόσον ήταν παρών-εγώ δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα-, τον χτύπησε διαφορετικά στην καρδιά από ότι εμένα και τον μπαμπά. Εντάξει, λογικό να κάνει έτσι για την Greta, ο Alex τι του φταίει όμως;

«Κάποτε θα πρέπει να προχωρήσεις, όπως κάνουμε όλοι μας», του λέει ο μπαμπάς με έναν ήρεμο τόνο φωνής και τα λόγια του με κάνουν να ξαπλώσω πίσω σκεφτική.

Περιττό να εξηγήσω ότι ο Alex είναι αυτός που περνάει από το μυαλό μου. Αισθάνομαι πανέμορφα όταν σκέφτομαι το χαμόγελο που μου χάρισε χθες ενώ ήμουν στην αγκαλιά του. Γενικά το ότι δεν θέλει να με χάσει και προσπαθεί για μένα είναι πολλά περισσότερα από αυτό που περίμενα να μου δώσει. Ούτως ή άλλως για τον Alex μιλάω· εδώ περίμενα ότι κάποια στιγμή θα σκάσει το FBI να του αλλάξει μπαταρίες γιατί είναι ρομπότ.

«Συμπαθητικός ο Alex, Angel», πετάγεται ο πατέρας μου και με κοιτά μέσα από τον καθρέπτη ενώ τα μάγουλα μου κοκκινίζουν απευθείας.

«Πότε τον γνώρισες;» ρωτάει ο αδελφός μου ξαφνιασμένος και από το φευγαλέο βλέμμα που μου ρίχνει, ξέρω πως σκέφτεται τα χειρότερα τώρα που έχω το σπίτι για τον εαυτό μου.

«Έφερε την Angel χθες σπίτι, αλλά δυστυχώς δεν έμεινε να τον γνωρίσω καλύτερα», απαντά ο άλλος και γίνομαι ντομάτα, να βουλιάζω στην θέση μου από την ντροπή. «Πιο ωραίος από τις φωτογραφίες στα περιοδικά και ό,τι έχω δει στην τηλεόραση».

Που τα βρίσκουν αυτά κι εγώ χαζεύω σε άλλον γαλαξία;

«Ναι, παντού μιλάνε γι' αυτόν από τότε που έχει ενηλικιωθεί και ετοιμάζεται για κολλέγιο», μιλάει με αηδία στον τόνο ο Nate και κοιτάει έξω από το παράθυρο. «Σαν να μην μου έφτανε, και στην δουλειά τον ακούω παντού».

«Τέτοια απήχηση έχει ο Alex;» αναρωτιέμαι ξαφνιασμένη και δεν του το είχα η αλήθεια είναι.

Βλέπω τηλεόραση, όμως πάντα YouTube και Netflix, ελάχιστες φορές τα κανάλια που είναι γεμάτο κουτσομπολιά. Καλά, στο τηλέφωνο χαζεύω μόνο τα μανάρια του Instagram, αλλά να το χέσω τώρα που έχω τον Alex. Ούτε που βλέπω ειδήσεις, ούτε που με ενδιαφέρουν, ούτε που χέστηκα να κάνω σαν ογδοντάχρονη με πολύ ελεύθερο χρόνο. Τώρα όμως με κάνουν να αρχίσω να ενδιαφέρομαι περισσότερο σε αυτά.

Μήπως κάπου βρω κάτι για την Nina; Όχι, όχι, είπα πως δεν θα ψάξω άλλο.

«Είναι λίγο παντού. Στην Ευρώπη σχεδόν κάθε εφημερίδα, κανάλι και περιοδικό τον καλύπτουν στα καθημερινά νέα. Η Elizabeth Henderson Pearce αφήνει ιστορία πίσω της και οι περισσότεροι πιστεύουν ότι τα παιδιά της θα ακολουθήσουν», με ενημερώνει για την κατάσταση ο μπαμπάς και εντάξει, δεν ξαφνιάζομαι.

Ο Alex είναι τρομερό παιδί και πολύ ταλαντούχος σε ό,τι κάνει. Όσο για το έργο της Προέδρου έχω ακούσει τα καλύτερα, παρόλο που βαριέμαι τα πολιτικά. Δεν εκπλήσσομαι άμα ο Alex ακολουθήσει το μονοπάτι της μητέρας του και φτάσει να γίνει ακόμη πιο επιτυχημένος από εκείνην, με αυτό το κοφτερό μυαλό που έχει. Όταν τον ρώτησα τι θέλει να σπουδάσει, για να ξέρω να μην φύγω πολύ μακριά του, δεν μου απάντησε ποτέ όμως.

«Θα ήλπιζα πριν φύγω να τον συναντήσω άλλη μια φορά. Μου φάνηκε αρκετά συμπαθητικός νέος», λέει ο μπαμπάς και χαμογελάω αμήχανα στην ιδέα να πίνουν καφέ οι δυο τους.

«Συμπαθητικός; Αυτός κοντεύει να τους σκοτώσει όλους με το βλέμμα του», ειρωνεύεται ο Nate και το πάει γυρεύοντας σήμερα να του δώσω μια στα παιδιά του, να τον αφήσω και χωρίς.

Τουλάχιστον ο Gavin θα με κάνει θεία έτσι όπως το πάει, οπότε δεν με νοιάζει.

«Χειρότερος από σένα δεν θα είναι πάντως», του αντιλέγει ο μπαμπάς και καιρός ήταν πραγματικά κάποιος να τον βάλει στην θέση του.

Πέρα από τον Jim και τον Gavin, o Nate ακούει πολύ τον μπαμπά. Είναι αρκετά σοφός, η αλήθεια είναι, και το γεγονός ότι έχει ταξιδέψει όλο τον κόσμο, τον κάνει αρκετά ανοιχτόμυαλο άνθρωπο. Μας έχει μάθει κι εμάς να ζούμε ελεύθερα, εμένα ειδικά με έχει υποστηρίξει σε σχέσεις, σε σχέση με τον Nate που έκανε σαν υστερικός κάθε φορά που παρατηρούσε ότι έκανα σεξ.

Η εταιρία που διευθύνει ο μπαμπάς μου, τέλος πάντων, είναι κάτι σχετικά με τηλεπικοινωνία και το κέντρο της βρίσκεται στην Γερμανία, παρόλο που έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Εκείνος συνέχεια ταξιδεύει από κέντρο σε κέντρο και εξ ου ο λόγος που δεν τον βλέπουμε συχνά.

«Απλά να προσέχεις μαζί του, μικρή. Όλα στην ώρα τους», με συμβουλεύει ο μπαμπάς και κουνάω το κεφάλι καταφατικά, ότι υποτίθεται κατανοώ.

Και να θέλω, ο Alex παίρνει τον γλυκό του χρόνο να το πάμε παραπέρα. Βέβαια, κάτι υπονοήθηκε με το ότι θα επανορθώσει και τότε στην βιβλιοθήκη το ξεκαθάρισε-πιο τέλεια δεν μπορούσε-ότι το θέλει, όμως και πάλι περιμένω εγώ. Τώρα που τελείωσε και η περίοδος, οι καύλες μου με ηρεμούν, γιατί πριν, δεν υπάρχει άνθρωπος που με κρατάει. Ούτε μεθυσμένη δεν βρίσκω τέτοιο θάρρος να την πέσω σε κάποιον.

Φτάνουμε στο παρκινγκ και ο μπαμπάς παρκάρει το αυτοκίνητο σε μια ελεύθερη θέση έτσι ώστε να μην βρίσκεται στην μέση, όπως συνήθως με περιμένει ο Nate. Καλά ο μπαμπάς δεν συγκρίνεται με τον αδελφό μου· ο ένας είναι Θεούλης, ο άλλος ακόμη πηδιόταν με την Emily, τόσο μαλακισμένο που είναι.

Βγαίνω έξω με το τηλέφωνο στα χέρια μου και ανοίγω να δω πως έχω άλλα εκατό μηνύματα από την Brittany. Ανεβάζω την συνομιλία μας πιο πάνω μέχρι εκεί που απάντησα και κυριολεκτικά δεν έχει γράψει τίποτα άλλο από ακαταλαβίστικα. Σουφρώνω τα φρύδια μου μπερδεμένη. Δεν ξέρω τι σκατά της έχουν δώσει να πιει πρωινιάτικα, αλλά ανησυχώ για την υγεία της και άμα είναι καλά, με όλα αυτά τα εγκεφαλικά που παθαίνει στην συνομιλία.

Βάζω το τηλέφωνο στην μικρή τσέπη της τσάντας μου και ακολουθώ τον μπαμπά μου, ο Nate να περιμένει στο αυτοκίνητο μέχρι που να τελειώσει δουλειά. Του κάνω ένα κωλοδάχτυλο και βαράει το τζάμι με νεύρα, κάνοντας το ίδιο ύστερα. Μαζεμένα του τα έχω για τις μαλακίες που κάνει, όμως περιμένω να φύγει ο μπαμπάς με την Greta πρώτα.

«Σε ποιον όροφο είναι το γραφείο του κύριου Carlson;» ρωτάει ο μπαμπάς και περπατώ στο πλάι του.

«Τρίτο», απαντώ μονολεκτικά και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Ο μπαμπάς ρίχνει ξαφνικά το χέρι του στους ώμους μου και με τραβάει κοντά του για μια αγκαλιά, κάτι που με κάνει να κοκκινίσω μπροστά στους άλλους μαθητές που περιπλανιούνται στον χώρο μέχρι που να έρθει η ώρα να μπούμε στο μάθημα.

«Τι σε απασχολεί;» με ρωτάει εφόσον έχει καταλάβει ότι κάτι με ενοχλεί όντως.

«Ο Nate. Έχει αρχίσει και με κουράζει με την συμπεριφορά του. Μια με τον Alex, δεν με βοηθάει καθόλου, παρόλο που ξέρει ότι μου αρέσει, μια με την Greta και δεν σε αφήνει να το χαρείς λίγο. Δεν καταλαβαίνω τι πάει λάθος μαζί του», αναστενάζω κουρασμένη και χαϊδεύω το μέτωπο μου, πλέον να ανεβαίνουμε τα σκαλιά.

«Θα τα συνηθίσει όλα αυτά, αλλά με τον δικό του αργό ρυθμό. Πάντα έτσι ήταν. Μην του δίνεις σημασία και όταν παρατηρήσει ότι χάνεις ενδιαφέρον σε αυτή την κακή του συμπεριφορά τότε σταματάει και σε αφήνει να κάνεις ό,τι θέλεις», λέει και με σκουντά με τον αγκώνα του για να μου φτιάξει την διάθεση. «Κάνε ό,τι λέει η καρδιά σου, αλλά πρόσεχε μην πληγώσεις κανέναν ή τον εαυτό σου, κακομοίρα μου. Θα σε πάρω μαζί μου στην Γερμανία αλλιώς».

«Άμα ταξιδεύω τον κόσμο δωρεάν, δεν με χαλάει», γελάω μόνο για να τον πειράξω, αν και δεν εννοώ τα λόγια μου.

Κάποτε δεν θα με πείραζε η αλήθεια είναι, όμως τώρα με τον Alex στην ζωή μου ξανασκέφτομαι το πόσο μακριά θέλω να φύγω. Φοβάμαι να δώσω τα χαρτιά του ερωτηματολογίου, γιατί μπορεί να μου βγει κάτι τελείως διαφορετικό από του Alex και μόλις τελειώσει το σχολείο, να μην τύχει ποτέ να τον ξαναδώ, γιατί γενικά δεν μου κόβει για άτομο που κρατάει επαφές.

«Αλλά όντως να προσέχεις, μικρή. Δεν είναι όλα και όλοι τέλειοι», μου χαμογελά ο μπαμπάς και κάτι σε εκείνο με κάνει να αισθάνομαι ότι βλέπει κάτι σε αυτή την κατάσταση που εγώ δεν μπορώ να διακρίνω.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και τα μάτια μου πέφτουν πάνω στην Brittany, η οποία τρώει τα νύχια της-μια συνήθεια που πρώτη φορά παρατηρώ πάνω της-και περπατά πέρα-δώθε ακριβώς μπροστά από το ντουλαπάκι μου. Μόλις με παρατηρεί, τρέχει σαν την παλαβή προς το μέρος μου και με κάνει να σταματήσω όταν με πιάνει από τα μπράτσα.

«Angel, πρέπει να-Γεια σας, δεν σας είδα», μαλακώνει μόλις παρατηρεί τον μπαμπά μου και του τείνει το χέρι της. «Brittany, η κολλητή της Angel. Την αγαπάω τρελά. Εσείς πρέπει να είστε ο μπαμπάς της. Μου είπε χθες το βράδυ ότι ήρθατε. Πολύ χάρηκα που ειδωθήκατε μετά από κάτι μήνες-»

«Χάρηκα», της χαμογελάει ο μπαμπάς και μένει λίγο να επεξεργαστεί όλα αυτά που είπε σε χρόνο μηδέν, που με το ζόρι την προλάβαινα κι εγώ. «Angel, πες τα εσύ με την φίλη σου, να πάω εγώ δυο λεπτά. Θα τα πούμε σπίτι».

«Εντάξει, μπαμπά. Προτελευταία πόρτα αριστερά», τον πληροφορώ και τον βλέπω καθώς φεύγει με την Brittany να τον αποχαιρετά ψυχωτικά. «Μωρή, χτυπημένη στο κεφάλι, πας καλά; Τι έχεις πάθει από το πρωί;»

Με τραβάει σε μια γωνιά και βλέπει δεξιά-αριστερά σαν εκείνα τα περιστέρια όντως να την παρακολουθούν τελικά. Με αφήνει ελεύθερη και παίρνει μια βαθιά ανάσα, φέρνοντας τις ξανθές τούφες μαλλιών που πέφτουν μπροστά στο πρόσωπο της, πίσω από τα αυτιά της. Την κοιτάω ακόμη μπερδεμένη, ανήμπορη να την ψυχολογήσω έτσι που κάνει σαν τρελή.

Σίγουρα της έχουν ρίξει κάτι στον χυμό πορτοκάλι ή απλά το πολύ χορτάρι που τρώει την έχει πειράξει.

«Τι έπαθες, κοπέλα μου;» την ξαναρωτάω.

«Ο Alex, Angel! Καήκαμε», μουρμουρίζει και η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή. «Η Sophia βρήκε προφυλακτικά το πρωί στο δωμάτιο του και όταν τον ρώτησε τι είναι, εκείνος απλά χαμογέλασε. Ξέρεις τι θα πει αυτό;!»

«Ότι κάνει την καλή πράξη να τα δίνει στον Gavin όταν πάει σπίτι του να πηδηχτεί με την Sophia;» ειρωνεύομαι και μου τσιμπάει το μπράτσο για να με κάνει να σταματήσω να πετάω μαλακίες.

«Σημαίνει ότι είναι ενεργός όσον αφορά τους συνουσιασμούς», με διορθώνει και παραμένω χαλαρή, τα μάτια μου να ανοιγοκλείνουν κουρασμένα.

«Σεξ», την βγάζω από την δύσκολη θέση να το πει η ίδια και χασμουριέμαι βαριεστημένα. «Γι' αυτό έκανες έτσι πρωί-πρωί; Είπα κι εγώ ότι τον πάτησε νταλίκα και τον τρέχαμε».

«Κορίτσι μου, ακούς τι λες;! Ο Alex έκανε σεξ. Ο A-L-E-X. Κράτα με, γιατί θα βυθιστεί η ήπειρος», πανικοβάλλεται η Brittany και συνεχίζει να τρώει τα νύχια της.

Έτσι δεν το είχα σκεφτεί, όχι. Ο Alex να έκανε σεξ όμως; Με άλλη εκτός από μένα που μου έτρεχε από πίσω μόλις χθες; Αποκλείεται. Σίγουρα κάτι σκέφτεται να κάνει το ύπουλο πλάσμα. Σιγά που είναι τόσο ηλίθιος να μην κρύψει ένα κουτί προφυλακτικά από την αδελφή του.

«Καλημέρα, κορίτσια», τον βλέπω να στέκεται δίπλα μου και τρώω μια τρομάρα σαν να διάβαζε τις πρόστυχες σκέψεις μου και τσουπ-είπε να κάνει την εμφάνιση του γιατί πολύ άργησε.

«Ρε ηλίθιε; Τολμάς και συνουσιάζεσαι χωρίς να σκεφτείς να μου το πεις πρώτα;» τον μαλώνει η Brittany και εγώ απλά τον κοιτάω που δείχνει τρομερά ωραίος.

«Ηρέμησε. Του Gavin είναι. Άρχιζε να τρέχει βραδιάτικα για κάπου σαν τρελός και είχα αϋπνίες οπότε όταν με είδε μου είπε να του τα προσέχω», αναστενάζει ενοχλημένος ο Alex και μαζί και εμείς οι δυο ανακουφισμένες. «Ήθελα να κάνω μια πλάκα στην Sophia, αλλά μεταδίδονται τα νέα πιο γρήγορα απ' ότι προλαβαίνω να πάρω μια ανάσα».

Αυτό θα μας έλειπε τώρα. Να μην έκανε και πλάκα.

«Για ένα λεπτό μας πέθανες, Alex μου. Τέτοιες πλάκες δεν κάνουμε», μουρμουρίζει η Brittany στην κοσμάρα της και δεν παρατηρεί πόσο με τσεκάρει ο Alex με ένα πλάγιο χαμόγελο στα χείλη του.

Θα με βιάσει.

«Alex Henderson, στο γραφείο του διευθυντή, παρακαλώ», ακούγεται η φωνή της Kristina στα ηχεία και ο Alex αμέσως ξεφυσάει κουρασμένος.

«Πάλι πίσω στις δουλειές», σκέφτεται φωναχτά και φαίνεται περισσότερο ευδιάθετος από τις υπόλοιπες φορές, κάτι που δεν παρατηρώ μόνο εγώ, αλλά και η Brittany με την οποία κοιταζόμαστε με νόημα. «Καλά να περάσετε, κορίτσια».

Απομακρύνεται με ένα διάπλατο χαμόγελο και αυτό νομίζω είναι πιο σοκαριστικό από τα προφυλακτικά. Του κολλάμε και οι δυο τα μάτια και μόλις χάνεται μέσα στο γραφείο του Adam, η Brittany γυρνάει να με δει με σουφρωμένα φρύδια, εγώ το ίδιο χαμένη με εκείνην.

«Πολύ χαρούμενος δεν σου φάνηκε;» πετάει η Brit πρώτη την ερώτηση και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος. «Κάτι δεν πάει καλά μαζί του. Τα λέω εγώ και δεν με ακούει κανείς. Άκου εκεί κάνει πλάκες τώρα».

Αισθάνομαι ότι η ημέρα θα είναι τεράστια πάντως.