Alex's POV

«Πως εξηγώ», γελά ψυχωτικά, «ότι έχω παιδί;»

«Τι;» σοκάρομαι τόσο που πραγματικά νιώθω το έδαφος από τα πόδια μου να εξαφανίζεται. «Τι-Τι-ΤΙ;!»

«Ακριβώς την ίδια αντίδραση είχα κι εγώ. Τι; Εγώ; Μπαμπάς; Είμαι τόσο νέος. Δεν μπορώ να χαλάσω τα νιάτα μου με το να έχω αυτό», πανικοβάλλεται ο Nate και δείχνει το μωράκι που γελάει με μας τους δυο, αμέσως να τείνει τα μικρά χέρια της για να φτάσει του Nate.

«Κάτσε», κάθομαι στον καναπέ για να μπορέσω να συνέλθω και σηκώνω το κεφάλι να τον δω σοβαρός. «Πάρε τα όλα από την αρχή και μην παραλείψεις την παραμικρή λεπτομέρεια».

«Θυμάσαι την Felicity; Την πήρα ενώ στην δουλειά και είπαμε να βρεθούμε στο μεσημεριανό διάλλειμα μου, ωραία; Σκάω στην καφετέρια που ήταν να βρεθούμε και την βρίσκω με αυτό το μωρό. Την συγχαίρω που έκανε παιδί και τα σχετικά, όταν μου το έδωσε και είπε ότι είναι δικό μου. ΔΙΚΟ ΜΟΥ!» περπατά πέρα-δώθε μπροστά μου ο Nate.

Η μικρούλα κατεβαίνει από την πολυθρόνα τσαπατσούλικα και περπατά προς το μέρος μου, εγώ αμέσως να την κρατάω πριν πέσει. Μου χαμογελά, αποκαλύπτοντας τα δυο δοντάκια μπροστά και ανταποδίδω, αν και ακόμη να μην μπορώ να το πιστέψω ότι αυτό είναι το παιδί του Nate. Όσο στέκεται ανάμεσα από τα πόδια μου και με κοιτά καθώς δαγκώνει το παιχνίδι της, τόσο παρατηρώ τις ομοιότητες. Ίδιες γωνίες στο πρόσωπο, τα μάτια ακριβώς σαν του Nate, ακόμη και τα αυτιά. Έχει πάρει τα ξανθά χαρακτηριστικά της Felicity, αλλά πραγματικά είναι ίδια ο Nate.

«Δεν θα το πιστέψεις τι είπε η ξεδιάντροπη», γελά όλο ειρωνεία ο Nate και σταματά να περπατά για να σταθεί ακριβώς απέναντι μου με τα χέρια στην μέση. «Παντρεύεται έναν επιχειρηματία που σιχαίνεται τις χωρισμένες μαμάδες και δεν μπορεί να κρατήσει άλλο την κόρη της, οπότε μου την έφερε εμένα. Είπε ότι όταν χωρίσαμε δεν το ήξερε ότι ήταν έγκυος δυο μηνών και μετά φοβόταν ότι θα της έλεγα να κάνει έκτρωση ενώ δεν ήθελε. Τι είμαι βλάκας; Εννοείται πως θα έπαιρνα την ευθύνη», είναι πλέον έξαλλος, η μικρή να σκαρφαλώνει για να κάτσει στο μπούτι μου να δει τον μπαμπά της που τα έχει χάσει τελείως. «Αποφάσισε να το μεγαλώσει μόνη της χωρίς να με μπλέξει στην ζωή της μικρής γιατί ήταν σίγουρη ότι εγώ δεν το ήθελα», σφίγγει την γροθιά του και με το άλλο χέρι βγάζει την γραβάτα του. «Νομίζει η ηλίθια ότι θα παράταγα το παιδί μου; Τι είμαι, οι γονείς μου;»

Η μικρή είναι τόσο σιωπηλή που πραγματικά είναι χαριτωμένη. Κοιτάει τις κινήσεις του πατέρα της χωρίς να κουνηθεί, ακόμη να δαγκώνει το παιχνίδι της. Μαλακώνω με το που της χαϊδεύω το κεφάλι. Μου ρίχνει τα στρογγυλά της μάτια και χαμογελά, να μου θυμίζει την Angel κάθε φορά που της κάνω ακριβώς το ίδιο. Τα μάγουλα μου κοκκινίζουν και δεν το περίμενα να το πω αυτό, αλλά η κόρη του Nate είναι ό,τι πιο αγνό, γλυκό και όμορφο έχω δει. Με βρίσκω να γελάω ελαφρώς, εκείνη να πεταρίζει τις μεγάλες βλεφαρίδες της κάπως μπερδεμένη, να μην καταλαβαίνει τι γίνεται.

«Alex, σου μιλάω. Συγκεντρώσου», πετάγεται ο Nate και μου τραβάει την προσοχή από την μικρή. «Αυτή η γυναίκα τόλμησε να μου πει στο τέλος ότι δεν θα προσπαθήσει να μου πάρει την μικρή, ούτε το δικαίωμα ως κηδεμόνας της. Μου άφησε όλα τα χαρτιά της και μου είπε επίσης να μην το κάνουμε μεγάλο ζήτημα. «Ας τα λύσουμε μεταξύ μας», είπε λέξη προς λέξη. Το θράσος. Και να σκεφτεί κανείς ότι την αγάπησα. Δεν θέλω να την βλέπω. Να κρατήσω μια τέτοια ψεύτρα γυναίκα για μητρική φιγούρα του παιδιού μου; Ποτέ».

Ο Nate ρίχνει το σώμα στην πολυθρόνα και ξεφυσάει. Κλείνει τα μάτια και ξαπλώνει το κεφάλι πίσω. Η μικρή αμέσως κατεβαίνει από πάνω μου και περπατά με βιαστικά χοροπηδηματάκια προς εκείνον. Με το που αγγίζει το γόνατο του για να στηριχθεί, ο Nate την παίρνει από κάτω από τις μασχάλες της και την ακουμπά στο μπούτι του. Ακουμπά στο άλλο τον αγκώνα και μένει ελαφρώς λυγισμένος μπροστά με το χέρι στο μέτωπο.

«Πες κάτι, Alex. Κοντεύω να τρελαθώ», μουρμουρίζει και παίρνω μια βαθιά ανάσα, ακόμη σοκαρισμένος για τον εαυτό μου.

Τεράστιο νέο να επεξεργαστώ.

«Πως την λένε;» ρωτάω και μου ρίχνει τα μάτια κάπως απελπισμένος.

«Emily», απαντά και με το που ξαπλώνει πίσω στην πολυθρόνα, η μικρή Emily ακουμπά το κεφάλι στο στήθος του και κάθεται έτσι. «Να κάνω τεστ DNA; Η Felicity με απατούσε εκείνον τον καιρό. Πως μπορώ να είμαι σίγουρος ότι είναι δικό μου;»

«Θα μπορούσες, αν και αμφισβητώ ότι θα βγει αρνητικό. Σου μοιάζει πάρα πολύ», γελάω αμήχανα και ο Nate κατεβάζει το κεφάλι να την δει που δαγκώνει το παιχνίδι της νυσταγμένα.

«Θεέ μου, είναι όντως ίδια εγώ», πανικοβάλλεται για λίγο και φέρνει τα χέρια στο πρόσωπο του. «Πραγματικά δεν φανταζόμουν ότι θα ερχόταν η ημέρα που θα γινόμουν μπαμπάς. Σίγουρα δεν ήθελα να ήταν έτσι, Alex», βγάζει τα χέρια ξεφυσώντας και εγώ απλά του χαμογελώ, το βλέμμα του θλιμμένο να πέφτει στο κεφάλι της Emily. Της χαϊδεύει την πλάτη και φαίνεται ότι αρχίζει να αποκοιμάται σιγά-σιγά. «Αν δεν παντρευόταν η Felicity, δεν θα μάθαινα ότι έχω παιδί; Πως θα μπορούσα να έρθω αντιμέτωπος με την κόρη μου χρόνια αργότερα;»

«Θα σε βοηθήσω με το τεστ DNA. Θα πω στους φρουρούς μου αν είναι να το κανονίσουν σύντομα. Το πολύ να τους πάρει δυο με τέσσερις ώρες», καθαρίζω τον λαιμό μου και προσπαθώ να μην εστιάζω στο πόσο γλυκούλα φαίνεται η μικρή στην αγκαλιά του Nate. «Τι θα κάνεις αν είναι όντως δική σου;»

«Θα την μεγαλώσω. Δεν τρελάθηκα να την παρατήσω. Δεν είμαι έτοιμος, αλλά κανείς δεν γεννιέται γονιός», αναστενάζει κουρασμένος ο Nate και ξεκινά να της χαϊδεύει το κεφάλι, ένα απλό χαμόγελο στα χείλη του. «Δεν θέλω να έχει την ίδια μοίρα με μένα που με παράτησαν οι γονείς μου. Θέλω να μεγαλώσει με αγάπη και ευτυχία».

Σφραγίζω τα χείλη. Διακρίνω από τον τόνο της φωνής του τον πόνο και την θλίψη. Θα πρέπει να κουβαλάει μεγάλο βάρος στην ψυχή του που έπρεπε να μεγαλώσει την μικρή αδελφή του μόνος του. Μαλακώνω όμως με ένα χαμόγελο. Ξέρω πάντως ότι θα είναι καταπληκτικός μπαμπάς. Φαίνεται από τα μάτια του πόσο αποφασισμένος είναι να δώσει τον κόσμο ολόκληρο σε αυτό το μικρό κοριτσάκι που έχει στην αγκαλιά του. Παρόλο που ακόμη και για εκείνον είναι πρωτόγνωρο όλο αυτό, δεν αμφισβητώ στιγμή άμα θα τα πάει καλά· η μικρή Emily βρίσκεται στα καλύτερα χέρια.

«Το ξέρει κανείς άλλος;» ρωτάω και καθαρίζω τον λαιμό μου, κάπως να ενοχλούμαι με τον εαυτό μου που χάλασα αυτή την στιγμή μεταξύ τους.

«Είσαι ο πρώτος. Πραγματικά, είσαι ο πιο λογικός και ήρεμος άνθρωπος που ξέρω, οπότε ήθελα να το συζητήσω πρώτα μαζί σου. Άμα όμως σοκαρίστηκες τόσο εσύ, φαντάσου οι άλλοι», δηλώνει ο Nate και βλέπω τα μάτια της Emily που έχουν ήδη κλείσει, η μικρή γροθιά της γραπωμένη στο πουκάμισο του μπαμπά της.

«Ναι, μην νομίζεις. Ακόμη σε κατάσταση σοκ βρίσκομαι», γελάω και ξύνω το μάγουλο μου. «Εσύ μπαμπάς... δεν ξέρω. Δεν το περίμενα».

«Αχ, Felicity. Περίμενα τα πάντα εκτός από αυτό» σαστίζεται ξανά και δείχνει την κόρη του, στριφογυρίζοντας τα μάτια του ύστερα. «Πω, είμαι σίγουρος ότι είναι δικό μου. Όσο πάω πίσω όταν τα είχαμε, τόσο ανακαλούμαι τις φορές που έχω κάνει σεξ μαζί της χωρίς προφυλάξεις», χαϊδεύει τον σβέρκο του ξεφυσώντας και μου ρίχνει ύστερα το νεκρό του βλέμμα, εγώ να ισιώνω την πλάτη μου αμήχανα. «Φρόντισε την μοίρα σου με την αδελφή μου. Μόνο όταν είστε έτοιμοι».

«Ναι, ναι», μουρμουρίζω ενοχλημένος και κοιτάω αλλού. «Αν ποτέ είμαι με την αδελφή σου».

«Τι θα πει αυτό; Ωχ, όχι, επιστρέφει η Adriana και αποφάσισες να τα ξαναφτιάξεις-»

«Επιστρέφει η Adriana;» ξαφνιάζομαι εφόσον πρώτη φορά το ακούω αυτό. «Που το έμαθες αυτό;»

«Το διάβασα στην εφημερίδα σήμερα», μου λύνει την απορία και αρχίζει πάλι να χαϊδεύει την πλάτη της κόρης του, αυτή την φορά ασυνείδητα. «Αν δεν είναι αυτό, τότε τι έγινε μεταξύ σας;»

Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου και ξαπλώνω πίσω στον καναπέ, αποφεύγοντας να τον κοιτάξω. Δεν μπορώ να κρύψω την θλίψη μου, αλλά όχι ότι θέλω να το κάνω μπροστά στον Nate. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεφυσάω. Λυγίζω μπροστά πλέον σοβαρός και ενώνω τα δάχτυλα μου ενώ ακουμπώ τους αγκώνες στα μπούτια μου. Κοιτάω το τραπεζάκι και μαζεύω όσο κουράγιο μου έχει περισσέψει.

«Με αποκάλεσε Thomas στην ώρα του σεξ», αηδιάζω μόνο που το λέω φωναχτά και φέρνω το πίσω μέρος του χεριού μου στα χείλη μου μην ξεράσω στα σοβαρά.

«Ω, την καριόλα. Έκανε κάτι τέτοιο;» τσαντίζεται ο Nate και το βλέμμα του νεκρώνει κι άλλο, όσο το δικό μου. «Κατέστρεψε την στο σεξ, σου δίνω το πάσο».

«Έχω σκεφτεί ήδη την εκδίκηση μου. Απλά περιμένω την κατάλληλη στιγμή, μην ανησυχείς», χαμογελώ σατανικά, όταν συνειδητοποιώ ότι κάνω αυτή την συζήτηση με τον αδελφό της, γι' αυτό του ρίχνω τα μάτια, τα δικά του να είναι πλήρως αδιάφορος παραδόξως. «Δεν σε πειράζει;»

«Καθόλου. Ό,τι της κάνεις, το αξίζει. Μαλακία της», απαντά εκείνος και τινάζει το χέρι σαν να διώχνει μύγα, στο τέλος να μου χαμογελά κάπως γλυκά. «Ξέρω ότι δεν θα την πληγώσεις, δεν θα σου φωνάξω ποτέ μου. Εκείνην, από την άλλη, θα την μαλώνω όλη μου την ζωή».

«Αυτήν την φορά θα την κάνω δικιά μου, Nate. Δεν την μοιράζομαι με κανέναν», δηλώνω σοβαρός και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου. «Δεν θα την ανεχτώ άλλο να λέει ότι αγαπάει άλλους και να κάνει τα βυζιά της θέαμα-»

«Τι; Πότε έγινε αυτό;» τσαντίζεται ο Nate και μάλλον δεν του είπε για το τι έγινε στο μπαρ με τον Lucas τις προάλλες.

«Ε, μην μου δίνεις σημασία. Βλακείες πάνω στα νεύρα μου λέω», το διορθώνω παριστάνοντας τον χαλαρό για να μην προδοθώ. «Ξέρεις πως είμαι σε αυτό το ζήτημα, Nate. Δεν τα μοιράζομαι με κανέναν».

«Ασχολίαστο», μουρμουρίζει και βγάζει την γροθιά της μικρής από το πουκάμισο του. «Κάνε ό,τι θες, Alex. Δεν είστε παιδιά πλέον. Την ευτυχία και των δυο θέλω. Το να σας βλέπω έτσι όμως-»

«Μην ανησυχείς. Θα την κάνω χαρούμενη. Άλλο το ότι απλά θα την τιμωρήσω για ό,τι έκανε», γελάω και το βλέπω στο πρόσωπο του ότι κάπως ανακουφίζεται. «Ασχολήσου τώρα με την μικρή σου και άσε την άλλη σε εμένα. Εγγυούμαι ότι είναι στα καλύτερα χέρια».

Ο Nate μεγαλώνει το χαμόγελο του όταν την βλέπει. Τα μάτια του γουρλώνουν. Όσο ηρεμεί με τις συζητήσεις μας, τόσο το αποδέχεται. Την βγάζει αργά από πάνω του, χωρίς να την ξυπνήσει και σηκώνεται όρθιος. Με πλησιάζει και εκεί που δεν το περιμένω, την αφήνει στην αγκαλιά μου. Εγώ σαστισμένος την ακουμπώ στον θώρακα μου και βολεύεται αμέσως, να σφραγίζω τα χείλη για να συγκρατηθώ. Τι σκέτη γλύκα, τι όμορφη που είναι. Καμία σχέση με τον πατέρα της που πραγματικά γίνεται τέρμα τρομαχτικός.

«Πρέπει να το πω και στους υπόλοιπους πλέον, γι' αυτό κράτα την λίγο, σε παρακαλώ», λέει ο Nate και της ρίχνει μια παιδική κουβέρτα που βγάζει από μια τσάντα που μόλις παρατηρώ δίπλα από την πολυθρόνα. «Φρόντισε να μην κρυώσει».

«Φαίνεται να ξέρεις τι κάνεις πάντως, για κάποιον που δεν είναι έτοιμος», τον πειράζω και φτιάχνω την ροζ κουβερτούλα της καλύτερα.

«Μεγάλωσα την κοπέλα σου, ξέρεις», αντιλέγει με τα χέρια στην μέση και ένα παραπονιάρικο βλέμμα στα μάτια του. «Αυτή δεν θα μου είναι τίποτα, εφόσον είναι ήρεμη. Η Angel ήταν ο Σατανάς ο ίδιος».

«Κάτι έχω καταλάβει», μουρμουρίζω και μου ξεφεύγει ένα γελάκι, εφόσον ξέρω τον πόνο πρώτο χέρι.

Βλέπω τον Nate που βγάζει το σακάκι του. Το κρεμάει στο χέρι του και ξεκινά να πληκτρολογεί στο τηλέφωνο του κάτι. Κατεβάζω τα μάτια και με ένα απλό χαμόγελο κοιτάω την Emily στην αγκαλιά μου. Λατρεύω τα μικρά παιδιά. Θέλω κι εγώ μια μέρα να κάνω την δική μου οικογένεια. Αρχίζω να σκέφτομαι πως θα μοιάζουν τα παιδιά μου με την Angel για όσο χαϊδεύω με το δάχτυλο μου το απαλό κόκκινο μάγουλο της μικρής. Είμαι σίγουρος ότι θα είναι ξεροκέφαλα σαν εκείνη, θα έχουν τα τσαχπίνικα μάτια της και την γοητεία μου. Χαχανίζω μόνος μου.

«Πάω να αλλάξω ρούχα. Μην ανοίξεις σε κανέναν. Περίμενε να κατέβω», λέει ο Nate και ακουμπά το τηλέφωνο στο τραπέζι. «Έχω και κάποια πράγματα που πρέπει να πάρω από το αυτοκίνητο μου μετά. Αν και θα πετάξω ό,τι μου έδωσε η Felicity. Δεν τα χρειάζομαι. Θα της πάρω δικά μου».

Τον παρακολουθώ με τα μάτια που σκέφτεται φωναχτά μόνος του και ανεβαίνει προς τον δεύτερο όροφο. Νιώθω το τηλέφωνο μου να δονείται ξαφνικά και το βγάζω από την τσέπη μου χωρίς να κουνήσω την μικρή πολύ. Ο Lucas είναι. Ξεφυσάω. Ξέχασα τελείως ότι τους άφησα πίσω μου και ξεκίνησα να τρέχω για να προλάβω να έρθω σπίτι να βρω τον Nate. Το απαντώ και το φέρνω στο αυτί μου.

«Τι στο καλό έπαθες;» με μαλώνει ο Lucas νευριασμένος πρώτο πράγμα αν και ξέρω ότι απλά ανησυχεί.

«Συγγνώμη, έτυχε κάτι σοβαρό και έπρεπε να φύγω», γελάω χαμηλόφωνα και χαμογελώ στην μικρούλα που κοιμάται.

«Με πέθανες από την ανησυχία. Νόμιζα ότι έπαθες κάτι», ξεφυσά κάπως ανακουφισμένος. «Που είσαι; Να έρθω να σε βρω;»

«Είσαι με την Brittany;»

«Όχι. Πήγε στην δουλειά για να συνεχίσει το ψάξιμο για το νέο σου σπίτι, εφόσον έπρεπε να επιστρέψω κι εγώ στο νοσοκομείο», απαντά εκείνος και ακούω την φασαρία από πίσω. «Τακτοποιώ κάτι χαρτιά και είμαι ελεύθερος για το υπόλοιπο της ημέρας».

«Τέλεια. Θα σε πάρω να βγούμε μετά άμα είναι, να σου πω από κοντά τι έγινε. Θα τα πούμε αργότερα», μουρμουρίζω και του το κλείνω για να μην χρειαστεί να μιλάω άλλο και την ξυπνήσω.

Χαζεύω στην σιωπή την Emily, ο αγκώνας στο μπούτι μου, το μάγουλο στηριγμένο στην παλάμη μου. Όλα πάνω της είναι τέρμα χαριτωμένα. Φαίνεται ένα τόσο γλυκό κοριτσάκι. Αν δεν ήξερα τον Nate έξι χρόνια τώρα, δεν θα έλεγα ότι εκείνη του έχει μοιάσει. Ξέρω ότι κατά βάθος ο Nate είναι ευαίσθητος και αγαπητός. Η ζωή δεν του έχει φερθεί καλά, όμως για όσο έχει τα άτομα που αγαπάει γύρω του, δεν τον νοιάζει όσες γροθιές και να φάει στο στομάχι. Μόνο που ανακαλούμαι τον τρόπο που την κοίταξε πριν ή πως τσαντίστηκε που δεν ήταν κομμάτι της ζωής της ως τώρα, ξέρω ότι απλά κρύβει εκείνην την πλευρά του.

Να σε δω να την κρύβεις τώρα, O'Connell.

Οι μικρές κοτσίδες της με κάνουν να γελάσω ελαφρώς. Είναι τόσο μικρόσωμη που το χέρι μου παραμένει μεγαλύτερο από όλο της το σώμα. Πριν στην αγκαλιά του Nate έδειχνε σαν κουταβάκι, τόσο μικροκαμωμένη και χαριτωμένη. Έχει όμως αφράτα, στρογγυλά μάγουλα που θυμίζουν της Angel. Κοιμάται τόσο ήρεμη που η αύρα της με χαλαρώνει κι εμένα, με κάνει να ξεχαστώ από όλα μου τα προβλήματα και τα νεύρα. Με κάνει χαρούμενο και δεν ξέρω καν τον λόγο. Δεν μπορώ απλά να σταματήσω να χαμογελώ. Τι γλυκό κορίτσι, πραγματικά.

Ακούω φασαρία στην πόρτα και διακρίνω τις φωνές του Gavin, του Jim και του Tyler. Έχουν περάσει δέκα λεπτά από τότε που πήγε πάνω ο Nate και με κάνει να ανησυχώ ότι άνοιξε κάποιο παράθυρο και εξαφανίστηκε. Προσπαθεί κάποιος να βάλει τα κλειδιά, αλλά δεν γίνεται να ξεκλειδώσουν.

«Nate!» βαράει ο Gavin την πόρτα και η μικρή ταράσσεται, αμέσως να ανοίγει τα μάτια τρομαγμένη. «Έχεις ξεχάσει τα κλειδιά στην πόρτα!»

Εκεί που περιμένω να κλάψει, αντιθέτως φέρνει το μικρό της μπράτσο στον λαιμό μου για να με κρατήσει στην αγκαλιά της. Σπρώχνει το κάτω χείλος της μπροστά και τα μάτια της απλά βουρκώνουν, εγώ σαστισμένος από την κίνηση της. Με σφίγγει μόνο λίγο και ελαφρώς κοιμισμένη, ακουμπά το κεφάλι της στον ώμο μου, η ανάσα της να χτυπάει τον λαιμό μου. Στέκεται έτσι, κολλημένη επάνω μου, ενώ ο άλλος ο βλάκας συνεχίζει να κοπανάει την πόρτα. Τα νεύρα μου βαράνε κόκκινο.

«Nateee! Άνοιξε! Ζεις ή πέθανες;!» φωνάζει ο βλάκας γαμπρός μου και ανταποδίδω την αγκαλιά της μικρής για να μην αγχώνεται για τον θόρυβο.

«Τσκ, τον ηλίθιο, την ξύπνησε», λέει ο Nate και κατεβαίνει τα σκαλιά με μια ενοχλημένη έκφραση στο πρόσωπο του. «Πραγματικά, στιγμές απορώ γιατί τον έχω φίλο».

«Εγώ απορώ γιατί τον έχω οικογένεια», σχολιάζω και χαϊδεύω την πλάτη της Emily για να την βοηθήσω να ηρεμήσει.

Ο Nate φτιάχνει την κουκούλα του μαύρου φούτερ του και μας προσπερνά για να πάει προς την πόρτα. Η μικρή αποτραβιέται να κάτσει στεναχωρημένη στο μπούτι μου και ακολουθεί με τα θλιμμένα μάτια της τον Nate. Βουρκώνει κι άλλο. Κρατάει το ένα της χέρι στον ώμο μου και με το άλλο γραπώνει το πουκάμισο μου. Φαίνεται να αγχώνεται που τον βλέπει να απομακρύνεται. Δεν της αρέσει καθόλου η ιδέα να φύγει, γι' αυτό με κοιτά με γουρλωμένα μάτια σαν να περιμένει κάποια απάντηση για το που πάει ο μπαμπάς της.

«Ψυχούλα μου, την πόρτα πάει να ανοίξει. Θα έρθει πάλι», την καθησυχάζω και της χαϊδεύω το κεφαλάκι, εκείνη να κλείνει για λίγο τα μάτια.

Μα τι μικρό αγγελουδάκι. Δεν ακούγεται η φωνή της καθόλου.

«Θεέ μου, νόμιζα ότι έπαθες κάτι», πανικοβάλλεται ο Gavin και αρχίζει να τσεκάρει τον Nate, μια στιγμή να του αρπάζει τα μάγουλα. «Πως αφήνεις έτσι την δουλειά και με βάζεις εμένα να τρέχω τελευταία στιγμή; Το αντίθετο πρέπει να γίνεται. Εγώ σε πληρώνω».

«Βάλε τα λεφτά στον κώλο σου, Gavin», απαντά όλο νεύρα ο Nate και βγάζει από πάνω του τον ηλίθιο γαμπρό μου.

«Τι έγινε, ρε Nate; Πολύ μας ξεσηκώνεις τελευταία. Θα νομίζει η Stephanie ότι έχω βρει άλλην», ενοχλείται ο Tyler και προσπαθώ να καταλάβω αν αναφέρεται στην Stephanie την ξαδέρφη μου.

Καλά, ακόμη την κυνηγάει από την Ιταλία; Τεράστια αφοσίωση.

«Περάστε και απλά βγάλτε τον σκασμό», ενοχλείται ο Nate κι άλλο και κλείνει την πόρτα. «Ο Eddie που είναι;»

«Πήγε να πάρει την Angel. Δες τα μηνύματα στην ομαδική», τον πληροφορεί ο Jim, ενώ βγάζουν όλοι τα παπούτσια τους. «Α, γεια σου, Alex».

«Ιου, τι κάνεις εσύ εδώ;» αηδιάζει ο Gavin και με το που κοιτάει την μικρούλα, αλλάζει την έκφραση του σε γλυκιά, εκείνη πλέον να κρατάει το δαχτυλάκι της στα χείλη της κάπως τρομαγμένη. «Μα τι γλύκα είναι αυτή! Αλλά γιατί κρατάει ο Διάολος ένα αγγελουδάκι;»

«Ποιον αποκαλείς Διάολο, Gavin;» τσαντίζομαι αμέσως, το κενό μου βλέμμα να πέφτει επάνω του που μας πλησιάζει με ένα τεράστιο χαμόγελο.

«Καθίστε πρώτα», προτείνει ο Nate και με το που στέκεται πίσω μου για να τους βλέπει, η μικρή πετάγεται όρθια και σηκώνει τα χέρια για να την πάρει εκείνος στην αγκαλιά του.

«Τι έγινε;» ρωτάει ο Gavin και γελάει κάπως αμήχανα, οι άλλοι δυο να αρχίζουν ήδη να παρατηρούν τις ομοιότητες των δυο όταν την φέρνει κοντά του, αμέσως να ανταλλάσουν κάπως σοκαρισμένα βλέμματα.

«Γνωρίστε την», κάνει μια παύση για να ξεφυσήσει, η Emily να κρύβει το πρόσωπο της ντροπαλά στον ώμο του Nate, «κόρη μου. Είμαι μπαμπάς, αγόρια».

Ο Tyler πνίγεται με το σάλιο του και ύστερα σκάει σε δυνατά γέλια, ο Jim από την άλλη απλά να ανοίγει τα μάτια του ορθάνοιχτα, όλο το χρώμα να εξαφανίζεται από το πρόσωπο του. Ο Gavin τα χάνει πλήρως και όπως στεκόταν μπροστά μου, αρχίζει να πέφτει αργά, μέχρι που φιλιέται με το πάτωμα λιπόθυμος, εγώ απλά να τον ακολουθώ με τα μάτια.

«Αστειεύεσαι, έτσι;» αναρωτιέται ο Tyler σοκαρισμένος, μια μίξη ενθουσιασμού και σοκ στο πρόσωπο του. «Εσύ μπαμπάς; Εσύ που μας το έπαιζες προσεχτικός και περήφανος που δεν σκοπεύεις να νοικοκυρευτείς ποτέ; Μου κάνεις πλάκα!»

«Ναι, Tyler, σας κάνω φάρσα. Άρπαξα ένα ξένο μωρό στον δρόμο και το έφερα στο σπίτι μου για να μπορώ να δω τον Gavin να λιποθυμάει και εσένα να φτύνεις όλο μου το σαλόνι», ειρωνεύεται ο Nate, η υπομονή του να εξαντλείται. «Είσαι ηλίθιος; Δεν θα αστειευόμουν με κάτι τέτοιο».

Τουλάχιστον δείχνει πιο ήρεμος σε σχέση με όταν τον βρήκα. Ήταν τόσο χλομός και χαμένος. Είμαι σίγουρος ότι δεν ήθελε να τον δει κανείς έτσι, σε αυτή την χαώδη κατάσταση και γι' αυτό πήρε εμένα κάπως να καθαρίσει το μυαλό του. Φαίνεται να έχει επιστρέψει στον συμμαζεμένο, ειρωνικό εαυτό του και αυτό κάπως με ανακουφίζει. Τον εμπιστεύομαι ότι από 'δω και πέρα θα τα βγάλει πέρα μόνος του. Έτσι, σηκώνομαι αργά από τον καναπέ και ρίχνω το σκοτεινό μου βλέμμα στον Gavin.

Ποιον αποκαλεί Διάολο, η Σκωτσέζικη γλίτσα;

«Ξύπνα, γαϊδούρι», τσαντίζομαι και φέρνω το παπούτσι για να του ζουλήξω το στομάχι.

«NATE, ΤΙ;!» πετάγεται να φωνάξει με καθυστέρηση και κάπως χαμένος σέρνεται εκεί που καθόμουν, ανεβαίνει επάνω και τον κοιτάει με ορθάνοιχτα μάτια, τα χέρια στην πλάτη του καναπέ. «Μπ-Μπ-Μπαμπάς; Nate, με απάτησες;»

«Σε απάτησα;» αηδιάζει ο Nate στο πρόσωπο, η μικρή ακόμη να κρύβεται, αλλά στα κρυφά να μας κοιτάει. «Περιμένεις τρίτο παιδί και μιλάς σε εμένα για απάτη;»

«Πως έγινε αυτό; Τι πήγε στραβά, Nate; Ήσουν ο θεός του σεξ», είναι ο Tyler αυτός που απογοητεύεται και κάθεται με τα γόνατα στον καναπέ ακριβώς δίπλα από τον Gavin που κάνει το ίδιο.

«Παραμένω ακόμη», ψωνίζεται εκείνος και ακούγεται τόσο λάθος όταν κρατάει το παιδί στα χέρια του. «Θυμάστε την Felicity; Όταν χωρίσαμε έμαθε ότι ήταν έγκυος και φοβόταν ότι δεν θα το ήθελα το παιδί γι' αυτό μου το έκρυψε. Παντρευόταν τώρα με έναν τύπο που δεν θέλει παιδιά και αποφάσισε να μου πει την αλήθεια για να την μεγαλώσω εγώ, εφόσον εκείνη επέλεξε ότι δεν μπορεί να το κάνει».

«Μεγάλη καριόλα», σχολιάζει ο Jim και κάθεται τρίτος στην σειρά στον καναπέ. «Γιατί να κάνει κάτι τόσο γαμημένο;»

«Έλα μου ντε», θλίβεται ο Tyler και κατεβάζει για λίγο τα μάτια του. «Καλά, αυτή μόνο που σε απάτησε φαινόταν ότι δεν ήταν αρκετά καλή γυναίκα. Ποιος απατά τον Nate δηλαδή;»

Και οι τέσσερις κουνάνε τα κεφάλια τους καταφατικά χαμένοι στις σκέψεις τους, εγώ να τους κοιτάω με σουφρωμένα φρύδια τέρμα μπερδεμένος. Δεν την καταλαβαίνω αυτή την παρέα και πραγματικά δεν προσπαθώ πλέον. Έχουν εξελίξει ένα είδος τηλεπάθειας και σχέσης μεταξύ τους που δεν το έχω δει σε άλλους ανθρώπους, γι' αυτό και έχουν πλάκα. Εξαιρώ τον Gavin. Εκείνος να πάει να πνιγεί, να ηρεμήσουν τα αυτιά μας από την ενοχλητική Σκωτσέζικη προφορά του.

«Πως την λένε; Πόσο χρονών είναι;» ρωτάει ο Gavin και της κουνά το χέρι να την χαιρετήσει, εκείνη να γραπώνεται καλύτερα στο ρούχο του Nate και να κρύβεται. «Μα τι γλυκιά που είναι».

Συμφωνώ. Πρώτη και τελευταία φορά.

«Την λένε Emily και όταν έριξα μια ματιά στο πιστοποιητικό γέννησης της, είδα ότι γεννήθηκε με 10 Ιανουαρίου», σκέφτεται φωναχτά ο Nate και φέρνει το χέρι στο πιγούνι του. «Δεν έχει κλείσει ακόμη ενός έτους, αλλά κοντεύει υποθέτω».

«Φαντάσου ένα χρόνο να μην ξέρεις κάτι τέτοιο», σχολιάζει ο Jim και στηρίζει το μάγουλο στην γροθιά του. «Τι γλυκό κοριτσάκι όμως. Πολύ ήσυχη».

«Ναι, ένα χρόνο», θλίβεται ελαφρώς ο Nate και καθαρίζει τον λαιμό του για να το κρύψει έτσι. «Τουλάχιστον είχε την εξυπνάδα να με δηλώσει ως πατέρα της μικρής και δεν χρειάζεται να τρέχω και για αυτό. Είπε ότι θα κανονίσει εκείνη να μου δώσει όλη την κηδεμονία και απλά να υπογράψω τα χαρτιά όταν μου τα στείλει. Είναι-πραγματικά-απίστευτα ηλίθια».

«Τόσο σκληρή; Δεν το θέλει καθόλου αυτό το μικρό αγγελουδάκι;» αναρωτιέται ο Gavin και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος, η μικρή να κρατάει το δάχτυλο στο στόμα της ενώ κοιτά τα αγόρια με την σειρά.

«Πρότεινε να μείνει στην ζωή της αν το επιθυμώ, αλλά αν όχι, μπορεί να εξαφανιστεί πλήρως. Να είμαι ειλικρινής, δεν την θέλω πουθενά κοντά στην Emily, τέτοια ψεύτρα και διπρόσωπη που απεδείχθη, αλλά δεν θα είμαι από αυτούς που θα της στερήσει την μαμά της. Αν εκείνη θέλει, ξέρει που να την βρει», εξηγείται ο Nate και κανείς δεν συγκεντρώνεται στα λόγια του, εφόσον χαζεύουν όλοι πόσο χαριτωμένη δείχνει η Emily.

«Πω, τι σοκ κι αυτό σήμερα», γελά ο Gavin και ξαφνικά ζωγραφίζει ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη του. «Υποθέτω βρήκα νύφη για τον Timothy-»

«Κράτα το στόμα σου κλειστό, Gavin», γρυλίζω ενοχλημένος που χρησιμοποιεί έτσι το ανίψι μου και αμέσως τυλίγω το μπράτσο στον λαιμό του για να τον πνίξω.

Η Emily ξαφνικά γελάει μαζί μας και αυτό με μαλακώνει στην στιγμή, να απελευθερώνω τον Gavin σιγά-σιγά. Όταν παρατηρεί πως όλοι την κοιτάμε, εφόσον ακούστηκε η φωνή της για πρώτη φορά, ρίχνει το μέτωπο στον ώμο του μπαμπά της και κρύβεται ντροπαλά ξανά. Ο Nate χαμογελά και της χαϊδεύει την πλάτη, ακόμη και ο ίδιος να μην μπορεί να κρύψει πόσο χαριτωμένο και γλυκό του φάνηκε αυτό.

«Ω, Θεέ μου, γελάει με βία. Είναι ίδια ο μπαμπάς της», σοκάρεται ο Gavin και αποτραβιέμαι πλήρως από κοντά του. «Δεν υπάρχει αμφισβήτηση ότι είναι το παιδί του Nate».

«Ναι, όχι ότι είναι πιστή αντιγραφή του», κάνω την παρατήρηση μόνο για να του την δώσω και τα καταφέρνω.

«Σε ευχαριστώ, Alex. Έχω μάτια», αντιλέγει τσαντισμένος και μου χαρίζει ένα ψυχωτικό χαμόγελο.

«Κρίμα που δεν σου τα έχω βγάλει ακόμη», σαρκάζομαι και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος, το σκοτεινό μου βλέμμα πάνω του.

«Για όνομα του Θεού, σκάστε λίγο», απελπίζεται ο Jim και του ρίχνουμε τα μάτια ενοχλημένοι.

«Τράβα ψόφα», ξεφυσάμε ταυτόχρονα με τον Gavin και εκείνη η ένταση μεταξύ μας γεννιέται πάλι.

«Φτάνει», το λήγει ο Nate και εννοείται σεβόμαστε τον λόγο του και οι δυο, ο Gavin να γυρνά μπροστά, εγώ να περπατώ πίσω από τον καναπέ για να σταθώ κοντά στον Nate.

«Δεν περίμενα ποτέ ο Nate να γεννούσε κάτι τόσο... γλυκό», γελάει αμήχανα ο Tyler και ξαφνικά η Emily τείνει τα χέρια της προς εμένα.

«Να το πάρω για καλό ή για κακό;» ρωτάει ο Nate και με αφήνει να την πάρω, εγώ να την κρατάω από την μέση της και να την σηκώνω λίγο ψηλά για να παίξω μαζί της.

«Γιατί συμπαθεί τον Alex; Εγώ πρέπει να είμαι ο γαμάτος θείος», ενοχλείται ο Gavin, η μικρή να γελάει την στιγμή που τρίβω την μύτη μου παιχνιδιάρικα στην κοιλιά της.

Την βάζω να καθίσει στο χέρι μου, το χαμόγελο να μην φεύγει από τα χείλη της, έτσι να εμφανίζει τα δυο δοντάκια της. Ο Nate σταυρώνει τα χέρια στο στήθος του και λυγίζει πίσω στον καναπέ για να στηριχθεί εκεί, στο πλευρό του να κάθεται ο Jim ανάποδα με τους αγκώνες στην πλάτη του καναπέ. Η Emily με κοιτά στα μάτια κάπως μαγεμένη και ύστερα φέρνει τις μικρές παλάμες στα μάγουλα μου για να με τραβήξει κοντά να ακουμπήσω το μέτωπο μου στο δικό της. Χαμογελάει και ξεκινά να μου ζουλά τα χείλη με τα δάχτυλα της, ο Tyler με τον Jim να γελάνε ελαφρώς. Ο Gavin βράζει από την ζήλεια και το ευχαριστιέμαι τόσο.

Η πόρτα ξεκλειδώνει ξαφνικά. Γυρνάω το σώμα να δω ποιος είναι και πρώτη μπαίνει η Angel με τον Eddie να την ακολουθεί από πίσω. Κάτι λένε και γελάνε, η Angel ακόμη να μην έχει παρατηρήσει κάτι εφόσον μπήκε με κατεβασμένο το κεφάλι και αμέσως μας γύρισε την πλάτη για να βγάλει την ζακέτα της. Ο Nate καθαρίζει τον λαιμό του με ένα πονηρό χαμόγελο. Ρίχνει τα μάτια όλο νόημα στα αγόρια και εκείνοι σφραγίζουν τα χείλη τους αμέσως. Η Emily συνεχίζει να παίζει με τα χείλη μου.

«Δες να μάθεις πώς να φέρεσαι στην Angel, Alex», μουρμουρίζει ο Nate και μου κλείνει το μάτι, εγώ να σουφρώνω τα φρύδια. «Γεια σου, αδελφούλα».

«Τι έγινε, βρε Nate, και μας κάλεσες έτσι επειγόντως να έρθουμε σπίτι;» ρωτάει εκείνη και μόνο όταν βγάζει τα παπούτσια και τα αφήνει στην άκρη, σηκώνει το κεφάλι να μας δει.

Πρώτο πράγμα τα μάτια της πέφτουν πάνω μου. Η Emily έχει γυρίσει να δει τα νέα άτομα που ήρθαν σπίτι, τα μικρά της δαχτυλάκια ακόμη να ζουλούν τα χείλη μου. Η Angel σουφρώνει τα φρύδια της μπερδεμένη και μας πλησιάζει, συγκεκριμένα εμένα για να δει καλύτερα την μικρή στην αγκαλιά μου. Ρίχνει τα μάτια μια σε εκείνην, μια σε εμένα, το βλέμμα μου νεκρό, μην πω τσαντισμένο. Μόνο που την βλέπω, ανακαλούμαι όλα αυτά που έχουν συμβεί και νιώθω το στομάχι μου να δένεται κόμπος.

«Τίνος είναι το μωρό;» γελάει αμήχανα η Angel και επιλέγω να γυρίσω λίγο το σώμα στο πλάι για να την αγνοήσω.

«Του Alex», απαντά ο Nate, ο Eddie να σοκάρεται, όμως μόνο λίγο, σαν να ξέρει ότι δεν αληθεύει. «Δεν το ήξερες ότι έχει παιδί με την Adriana;»

«Τι;» σοκάρεται η Angel και χάνει το χρώμα από το πρόσωπο της, εγώ να την κοιτάω με την άκρη του ματιού μου. «Κόψε τις πλάκες».

«Καλά λέει», επιμένει ο Gavin, οι άλλοι τρεις που δεν έχουν μιλήσει να κουνάνε τα κεφάλια τους καταφατικά. «Απλά δεν μιλάνε για αυτό, επειδή μπορεί να φτάσει στα αυτιά κανενός δημοσιογράφου και δεν θέλουν».

«Ο Alex... με... παιδί;» τα χάνει η Angel και ακουμπά το χέρι στην πλάτη του καναπέ, ακριβώς μπροστά από τον Gavin, για να στηριχθεί εκεί εφόσον φαίνεται ότι δεν την κρατάνε τα πόδια της. «Alex;»

Μου ρίχνει το σοκαρισμένο βλέμμα της. Επιλέγω να μην πω κάτι. Εστιάζω την προσοχή πίσω στην Emily που κοιτάει την Angel μπερδεμένη με το μικρό της δαχτυλάκι στο στόμα της, το άλλο της χέρι ακόμη να ζουλάει τα χείλη μου σαν να είμαι πάπια. Ο Nate προσπαθεί να συγκρατήσει το γέλιο του, ο Jim να κατεβάζει το κεφάλι για να μην τον δει, ενώ ο Tyler δαγκώνει το κάτω χείλος του με τα χίλια ζόρια να συγκρατείται. Η Angel κοντεύει να πέσει κάτω, το σοκ απερίγραπτο στο πρόσωπο της σαν να έμαθε ότι με λένε Alex, αντί για Thomas που με αποκάλεσε.

«Πλάκα σου κάνουμε. Δικό μου είναι το παιδί», ανακοινώνει χαλαρός ο Nate και η Angel αμέσως του ρίχνει τα μάτια. «Ο Alex δεν είναι ελεύθερος μπαμπάς, οπότε χαλάρωσε».

«Ω, Θεέ μου, πάλι καλά», ανακουφίζεται εκείνη με ένα χαμόγελο και φέρνει το χέρι στην καρδιά, πλησιάζοντας με για να ακουμπήσει το χέρι της στο μπράτσο μου να δει την μικρή καλύτερα. Της κόβεται το χαμόγελο στην στιγμή. «ΤΙ; Τι εννοείς είναι δικό σου;!»

«Ορίστε;» πετάγεται και ο Eddie πλησιάζοντας την μικρή, η οποία μαζεύεται από την ντροπή και για άλλη μια φορά ξεκινά να ζητά τον μπαμπά της με το να του τείνει τα χέρια.

«Επειδή βαρέθηκα να το λέω εκατό φορές, Alex, μίλα εσύ», μου δίνει τον λόγο ο Nate και παίρνει την μικρή από τα χέρια μου, εκείνη να κρύβεται ξανά όπως πριν.

«Η πρώην του, η Felicity, όταν χώρισαν έμαθε πως είναι έγκυος και φοβήθηκε ότι ο Nate δεν θα το ήθελε γι' αυτό του το έκρυψε. Τον κάλεσε τώρα για να του παραδώσει το παιδί εφόσον παντρεύεται έναν επιχειρηματία που δεν του αρέσουν οι ελεύθερες μαμάδες και δεν δέχεται το παιδί. Σκοπεύει να του δώσει την κηδεμονία επίσης για να μην έχουν πολλά-πολλά στο μέλλον. Την λένε Emily και κλείνει ενός έτους σε έναν μήνα. Αυτά», εξηγώ με ένα ανέκφραστο βλέμμα, έχοντας σταυρώσει τα χέρια στο στήθος.

Η Angel βουρκώνει συγκινημένη. Έχει φέρει το χέρι στα χείλη της, ενώ το άλλο το κρατάει γραπωμένο στο μπράτσο μου. Ο Tyler με χειροκροτεί περήφανα και απλά του σηκώνω το φρύδι κάπως ενοχλημένος. Σταματά και καθαρίζει τον λαιμό του αμήχανος. Η Angel φεύγει από το πλευρό μου και σταματάω να είμαι τσιτωμένος που με αγγίζει τόσην ώρα. Πλησιάζει τον αδελφό της και χαϊδεύει την πλάτη της μικρής που αγκαλιάζει τον Nate για να μπορεί να κρυφτεί έτσι.

«Πω, πω, η ζωή του Nate μια σαπουνόπερα, πραγματικά», σχολιάζει ο Ed γελώντας σοκαρισμένος και στέκεται δίπλα μου. «Τι στο καλό, δεν λέτε; Ο Nate μπαμπάς. Ποιος το φανταζόταν;»

«Μην νομίζετε, κι εγώ ακόμη δεν το έχω αποδεχτεί πλήρως», ξεφυσά ο Nate και αφήνει την Emily κάτω στα πόδια του, εκείνη αμέσως να αγκαλιάζει το ένα και να κρύβεται από την Angel ντροπαλά. «Αυτό αλλάζει την ζωή μου οριστικά. Δεν ξέρω αν είναι όντως δικιά μου, αλλά όπως και να έχει, είναι δική μου ευθύνη να την μεγαλώσω. Το έχω πάρει απόφαση».

«Nate, αδελφέ, μας έχεις στο πλευρό σου», λέει πρώτος ο Jim και του ακουμπά τον ώμο.

«Ό,τι χρειαστείς, θα είμαστε εδώ για σένα. Αν νιώθεις ότι πνίγεσαι ή χαμένος, εμείς θα σε βοηθήσουμε να το ξεπεράσεις», συμπληρώνει ο Eddie με ενθουσιασμό, το χαμόγελο του στην μικρή που κοιτάει την Angel με την άκρη του ματιού της, οι μικρές γροθιές της γραπωμένες στο παντελόνι του Nate.

«Μπορεί να μην έχω ιδέα τι είναι τα παιδιά και πως λειτουργούν, αλλά, Nate, δίνω την ψυχή μου αν χρειαστεί», προσθέτει ο Tyler και χαϊδεύει το κεφάλι της μικρής μπροστά του.

«Τα αδέλφια μου με κάλυψαν, Nate. Να ξέρεις ότι είμαστε οικογένεια σου και ό,τι επιλογή πάρεις, την παίρνουμε κι εμείς. Αν αυτό το αγγελούδι μείνει στο πλευρό σου, τότε έχει κι εμάς στο δικό της», γελάει ο Gavin και τα λόγια του κάνουν ακόμη κι εμένα να σηκώσω λίγο την άκρη του χείλους μου.

«Σας ευχαριστώ, αγόρια», χαίρεται ο Nate και χτυπάει την γροθιά του με τις δικές τους. «Εσύ τι λες, αδελφούλα;»

Ο Nate ρίχνει τα μάτια στην Angel, η οποία έχει λυγίσει στα γόνατα της και κοιτάει την μικρή με δακρυσμένα μάτια. Φαίνεται τόσο σοκαρισμένη. Η Emily την κοιτά ντροπαλά. Σηκώνει το κεφάλι να δει τον μπαμπά της και όταν εκείνος την τείνει προς την Angel με ένα χαμόγελο, αυτή ανοίγει τα χέρια και τα τυλίγει στον λαιμό της θείας της. Στέκεται στις μύτες των ποδιών της για να την φτάσει, η Angel τόσο χαμένη που δεν μπορώ να μην χαμογελάσω. Το ξέρω αυτό το συναίσθημα, το ένιωσα με την Viv και τον Timmy.

«Είμαι θεία;» ξεστομίζει σοκαρισμένη η Angel και σηκώνει τα μάτια να δει τον Nate. «Είμαι θεία».

Αγκαλιάζει πίσω την ανιψιά της και ακόμη και για μένα αυτή η σκηνή είναι τόσο χαριτωμένη. Η χαρά στο πρόσωπο της Angel είναι τεράστια, να της ταιριάζει τόσο που για λίγο ξεχνάω εκδικήσεις και βλακείες και μένω να την απολαμβάνω, να μοιραστώ την χαρά της. Αποτραβιέται και φέρνει τα χέρια στα μάγουλα της Emily να την δει καλύτερα, η μικρούλα κάπως μπερδεμένη ενώ πεταρίζει τις βλεφαρίδες της.

«Θεέ μου, είναι ίδια ο Nate», ξεσπάει σε ευτυχισμένα κλάματα η Angel και την παίρνει στην αγκαλιά της για να σηκωθεί όρθια. «Τι θαύμα είναι αυτό που μπήκε στην ζωή μας, αδελφούλη;»

Ο Nate τις πλησιάζει και τις αγκαλιάζει και τις δυο ταυτόχρονα. Μένω να χαμογελάσω, όπως κάνουν όλοι άλλωστε θαυμάζοντας αυτό το γλυκό θέαμα. Μαλακώνω. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσα να μοιραστώ τέτοια ευτυχία με τους φίλους μου και την γυναίκα που αγαπώ. Αφήνω για λίγο στην άκρη το μίσος και τα πάντα για να νιώσω την χαρά της που έγινε θεία.

«Τι αγγελουδάκι που είναι», την πειράζει η Angel με το να την γαργαλάει και με το που γελάει η μικρή, το ίδιο κάνουν όλοι στο δωμάτιο, εγώ απλά να μεγαλώνω το χαμόγελο. «Η μικρή Emily της θείας Angel», γελάει και της αφήνει ένα φιλί στο μέτωπο, ακουμπώντας την κάτω. «Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω».

«Στα ίδια νερά πνιγόμαστε, Angel», δηλώνει ο Nate και ρίχνει το μπράτσο στους ώμους της για να την φέρει κοντά για μια αγκαλιά, εκείνη να καθαρίζει τα δάκρυα της.

Η Emily περπατά προς το μέρος μου και σταματά να με κοιτάξει κάπως ερωτηματικά. Σηκώνει τα χέρια και μου κάνει νόημα να λυγίσω κοντά της. Το κάνω με ένα χαμόγελο και εκεί που δεν το περιμένω, με αρπάζει από τα μάγουλα και μου φιλάει το μέτωπο ενώ στις μύτες των ποδιών της. Αποτραβιέμαι ελαφρώς σαστισμένος, αυτό να μην το περίμενα καθόλου. Τυλίγει τα χέρια της στον λαιμό μου και την παίρνω στην αγκαλιά μου, εκείνη να ακουμπά το κεφάλι στον ώμο μου ενώ χασμουριέται.

«Φαίνεται θα πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να κλέψω την θέση του αγαπημένου θείου τώρα», γκρινιάζει ο Gavin σαν μικρό παιδί και μας κάνει να γελάσουμε, ακόμη κι εμένα.

Μου αρέσει αυτή η οικογένεια. Είναι ζεστά εδώ.