Όταν τα πράγματα πάνε τόσο καλά, αρχίζω να αμφιβάλλω ότι θα συνεχιστούν έτσι. Καμιά φορά η ζωή βαριέται και λέει, «δεν του γαμάω λίγο το σύμπαν αυτού;», χωρίς να σκεφτεί πόσο έτοιμος είσαι να έρθεις αντιμέτωπος με ό,τι σκατά έχει να σου ρίξει στην μούρη. Έτσι, χαρωπά και όλα καλά, εσύ περπατάς σαν την Χάιντι και τσουπ-σε ρίχνει στον λάκκο.

Αυτή την στιγμή, ας πούμε, που βρίσκομαι στην αγκαλιά του Alex, κάποια ανωμαλία στο σύμπαν έχει συμβεί και φτάσαμε ως εδώ. Η ανάσα του χτυπάει τον λαιμό μου αισθησιακά και τα γυμνασμένα μπράτσα του, όπως και το ψηλό σώμα του, είναι κολλημένα στο δικό μου.

«Και κάπως έτσι», κουνάει την ρακέτα απότομα. «Τώρα κατάλαβες;»

«Όχι, βρε Alex», παραπονιέμαι ψεύτικα και έχω καταλάβει τέλεια τι κάνει, όμως δεν θέλω να τον βγάλω από πάνω μου.

Τα χέρια του πάνω στα δικά μου και το πρόσωπο του κυριολεκτικά δίπλα στο μάγουλο μου, είναι ακριβώς ό,τι ζητώ από εκείνον. Εντάξει, πολλά ζητάω, αλλά ας αρκεστώ με αυτό για τώρα. Δεν είναι κάθε μέρα που έχω τον Alex από πάνω μου, να μου αγγίζει με αυτό τον υπέροχο τρόπο τα χέρια και να κολλάει το σώμα του πίσω μου για να με μάθει τένις.

«Σου κόβει περισσότερο από τόσο, Angel», ψιθυρίζει στο αυτί μου, κάνοντας με να ανατριχιάσω και χαμογελώ με τον εαυτό μου.

Φέρνει τα δάχτυλα του ανάμεσα από τα δικά μου και τα σφίγγει έτσι. Ξανακουνά την ρακέτα απότομα και ένας αναστεναγμός, ίσα-ίσα να τον ακούσει ο ίδιος, ξεγλιστρά απ' τα χείλη μου και τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου που χαμογελάει σαν την ύπουλη νυφίτσα που είναι. Γυρνάω το κεφάλι να τον δω, ευτυχώς που έχω βγάλει και το καπέλο μην του ερχόταν στα μούτρα, και οι ανάσες μας ανακατεύονται απευθείας.

Κάτι τέτοιες στιγμές το σύμπαν αυτοδιορθώνεται και στέλνει έναν Gavin.

«Ρε, παιδιά, πείνασα. Θα ξεκινήσουμε ποτέ ή τι;» παραπονιέται και χαλάει αυτή την υπέροχη στιγμή μεταξύ εμού και της ονείρωξης μου.

«Εγώ έχω δουλειές, οπότε πρέπει να φύγω», δηλώνει ο Alex και απομακρύνει το σώμα του από πάνω μου.

Πως κατάφερα λοιπόν να κάνω τον Henderson να πέσει έτσι πάνω μου; Εύκολο. Του γούρλωσα τα μάτια. Καλά, ψέματα. Του είπα ότι θα του έδειχνα τα βυζιά μου στις τουαλέτες ύστερα. Τότε θα με μισούσε, δεν θα με βοηθούσε. Τον εκβίασα λέγοντας ότι θα πλάκωνα την αδελφή του. Όχι, όχι, είναι γλυκούλα και θα τον προλάβαινε ο Gavin να με σκοτώσει. Απλά του ζήτησα ευγενικά να μου δείξει πώς να μάθω τένις. Παραδόξως το δέχτηκε.

Δεν λέω, τράβηξε πολύ την προσοχή αυτό που έκανε, όμως καθόλου δεν τον ένοιαζε. Παρέμενε τόσο ψύχραιμος που κατάφερε να με ηρεμήσει και μένα που έτοιμη ήμουν να κάνω σαν υστερική μόνο που με τράβηξε έτσι μέσα στην αγκαλιά του. Η Sophia κάτι ρώτησε τον Gavin, ο οποίος έτοιμος ήταν να βάλει τα δάκρυα από την συγκίνηση, ενώ η Brit με την Stephanie δεν έδωσαν τόση σημασία, εφόσον ήταν στα μαχαίρια.

«Εγώ βαριέμαι να παίξω», σχολιάζω και ρίχνω τα μάτια στον Alex. «Θα φύγω ούτως ή άλλως».

Η περίοδος που μου έρχεται φταίει που κάνω τα πράγματα τόσο τραγικά. Οι ορμόνες που χτυπούν κόκκινο μόλις είμαι κοντά στον Alex, με έχουν τρελάνει. Ξέρω πως πλησιάζει το βασανιστήριο γιατί λιγουρεύομαι παγωτό... πάνω στους κοιλιακούς του Alex. Θα φρόντιζα να τους γλύψω τόσο καλά που θα τους έκανα να γυαλίζουν περισσότερο από τώρα.

Κοκκινίζω αμέσως από τις σκέψεις μου γι' αυτό αρπάζω το καπέλο που μου έκλεψε προηγουμένως ο Gavin από το κεφάλι μου και απομακρύνομαι από κοντά τους με ελαφρά χοροπηδηματάκια. Η οικειότητα μεταξύ του Alex και εμένα αυξάνεται, οπότε αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενη που δεν έχει πειραχτεί από αυτά που έγιναν χθες. Αντιθέτως είναι ευδιάθετος και ο κλασσικός εαυτός του.

Κάτι είναι κι αυτό, δεν παραπονιέμαι.

«Με τον Alex είστε πολύ κοντά», με κοψοχολιάζει η Sophia και πήγε να μου βγει το νερό που έπινα από την μύτη.

Ναι, επειδή τελικά εμφανίστηκα για τένις σαν τον γύφτο, χωρίς πετσέτα, νερό και τα σχετικά, τώρα πίνω από το μπουκάλι του Alex, ο οποίος είπε ότι δεν υπάρχει κάποιο θέμα νωρίτερα μέσα στην ημέρα. Ευκαιρία βρίσκω να τον φιλήσω έμμεσα εγώ. Ακούγεται σαν να καίγομαι για σεξ, αλλά εκεί με πάει ο αθεόφοβος όταν κάνει κάτι τέτοια πάνω μου και δεν το πάει ποτέ παραπέρα.

«Ε, εντάξει», το παίζω χαλαρή, αλλά θυμίζω νταλικέρη με την καμπούρα και το πλάγιο χαμόγελο.

«Απλά ο Alex δεν είναι πάντα πρόθυμος να μαθαίνει στις κοπέλες τένις», επιμένει εκείνη και με εξετάζει με τα μάτια της, σαν να βλέπει κάτι περισσότερο σε μένα από την ηλίθια την Brittany.

Βάζω το καπάκι στο μπουκάλι του Alex και τον παρατηρώ που μας πλησιάζει με τον Gavin να πεθαίνει απ' τη ζέστη. Δεν φταίει. Στην Βρετανία ο καιρός δεν είναι τίποτα πέρα από βροχή και ξαφνικά σκάει με τον ντάλα ήλιο να ψήνεις ομελέτα στο μέτωπο. Ακουμπά το χέρι στον ώμο της Sophia, ενώ ο Alex, κουρασμένος πλέον από τον δεύτερο γύρο που έριξαν αφότου ήρθα.

Καλά, το σύμπαν κάπως θα τα ανατρέψει όλα, εφόσον μου έδωσε την ευκαιρία να τον δω να τρέχει και να ιδρώνει όσο πάλευε με την Brittany στην ομάδα του να νικήσουν. Βέβαια, η Stephanie-το bulldog-και η αδελφή του νίκησαν μόνο με λίγους πόντους διαφορά. Καμιά φορά νομίζω ο Alex επίτηδες άφηνε την Sophia να το παίξει καλύτερη μπροστά στον Gavin. Που να ήξεραν οι καημένοι ότι τα μάτια του ήταν κολλημένα στην φούστα της αγαπημένης του που ανεβοκατέβαινε και όχι στον αγώνα.

«Δηλαδή εγώ δεν θα παίξω;» ψευτοπαραπονιέται ο Gavin, όχι ότι στ' αλήθεια τον νοιάζει έτσι που έχει ιδρώσει μόνο να βλέπει τους άλλους να κινούνται.

Και μετά τον έχεις στο σεξ να είναι ο Usain Bolt του αθλήματος. Για να του χαμογελάει η Sophia συνέχεια και να τινάζει τα μαλλιά της σαν να προσπαθεί να ρίξει τον Θεό, σίγουρα μια χαρά την κρατάει. Έτοιμοι είναι να πέσουν κάτω εδώ και τώρα και να φροντίσουν ο Alex να γίνει θείος σε δίδυμα.

Αυτό που με ξαφνιάζει είναι η-σχεδόν-αδιαφορία του Alex προς τον Gavin να την πέφτει στην αδελφή του. Δεν του ρίχνει τα μάτια, δεν σχολιάζει τα γλοιώδη σχόλια που πετάνε μεταξύ τους που και που και προφανώς δεν ασχολείται μαζί τους ούτε δευτερόλεπτο. Μάλιστα μια στιγμή χαμογέλασε ο κρυόκωλος ενώ ο Gavin την παρακαλούσε να περάσει από το σπίτι της.

Ή να τον σκοτώσει θέλει στο υπόγειο ή απλά χαίρεται που η αδελφή του κάνει παιδάκια με έναν κούκλο Θεό σαν τον Gavin.

«Αχ, Alex, θα πάμε να φάμε πουθενά έξω πριν πάμε σπίτι;» προτείνει η Brittany και καθαρίζει τον ιδρώτα από τον λαιμό της με την ροζ πετσετούλα της.

«Δεν μπορώ σήμερα. Έχω να συναντηθώ με την Mia για την εργασία», απαντά ο Alex και συμμαζεύει την τσάντα του, εγώ ακόμη να παίζω με το μπουκάλι του στα χέρια μου.

Την ποια; Νόμιζα ότι αυτή την πετάξαμε από την εικόνα εδώ και καιρό. Που ξεφύτρωσε πάλι το ύπουλο κεφάλι της στην ζωή του Alex; Τον κοιτάω καχύποπτα, ενώ φέρνει το λουρί της τσάντας στον ώμο του. Μάλλον το σύμπαν αυτή την ανατροπή περίμενε να κάνει, να χάσω το έδαφος κάτω από τα πόδια μου, ενώ είμαι σπίτι και σκέφτομαι τι του κάνει η Mia.

«Νόμιζα ότι την τελειώσατε αυτή την εργασία», πετάγεται η Brittany και κάτι τέτοιες στιγμές πολύ την συμπαθώ.

«Εεε, είχε κάποια λάθη εδώ και 'κει και πρέπει να το ξαναφτιάξουμε», σχολιάζει με έναν κάπως περίεργο τόνο φωνής ο Alex και δεν κερδίζει μόνο το δικό μου βλέμμα, άλλα και των άλλων τριών που του σηκώνουν το φρύδι. «Πάω να κάνω ένα ντους».

Μας αγνοεί τελείως και μας προσπερνάει. Μου χαμογελάει πλάγια πριν φύγει και κάτι σε εκείνο το θεωρώ υπονοούμενο, γι' αυτό κοντεύω να σκάσω από την ζήλεια. Σφίγγω το μπουκάλι στα χέρια μου και συνειδητοποιώ ότι ο Gavin με την Sophia με κοιτούν με ακριβώς το ίδιο ύφος-κάτι σε «φαίνεται ότι ζηλεύεις και ότι τον θες» και «σοβαρά τώρα;»-, εγώ αμέσως να καθαρίζω τον λαιμό μου.

«Η Mia είναι», σκέφτεται φωναχτά η Brittany και θέλω να ξέρω ποιος της έχει κάψει τα εγκεφαλικά κύτταρα της και είναι έτσι. «Μου είχε πει πριν μια εβδομάδα ότι έχει έρθει κοντά με τον Alex και ότι τον ίδιο καιρό είχε χάσει ένα στρινγκάκι. Παιδιά, ο Alex γουστάρει την Mia».

Μήπως και-αποκλείεται. Ο Alex από τότε που του εξομολογήθηκε, την αποφεύγει σαν να έχει όλες τις αρρώστιες του κόσμου. Δεν της ρίχνει καν τα μάτια και ψιλομουρμουρίζει τις απαντήσεις του προς εκείνην κάθε φορά. Βέβαια, δεν τον βλέπω και τόσο συχνά να τριγυρνά στο σχολείο, οπότε ποτέ δεν ξέρω τι κάνει πίσω από τις πλάτες των άλλων.

Πρώτα η Emily, τώρα πίσω στην Mia. Τι προσπαθεί να κάνει αυτός ο άνθρωπος; Επίτηδες περιτριγυρίζεται από κοπέλες των οποίων τα στάνταρτ δεν μπορώ να φτάσω; Η Emily είναι πανέμορφη-ανάθεμα την δηλαδή, λάθος χαρακτήρα βρήκε ο Θεός να της βάλει-και η Mia γεννημένη ηγέτης στο σχολείο. Είμαι και εγώ που ξύνω την μύτη μου στο μάθημα και αναρωτιέμαι γιατί το ένα βυζί μου είναι πιο στρογγυλό από το άλλο.

Εγώ όμως παίρνω την δράση για κάποιον λόγο. Βασικά, πόσο σίγουρη μπορώ να είμαι, όταν φεύγει με τέτοιον αέρα;

«Την έχεις γνωρίσει την Mia από τα γενέθλια του πέρσι», λέει η Brittany στην Sophia, ο Gavin να κάνει αέρα με το χέρι στο πρόσωπο του.

Έχει αλλάξει κι εκείνος στα κλασσικά ρούχα των τενιστών, όμως μια χαρά στρογγυλοκάθισε στην καρέκλα δίπλα μου να τους κοιτάξει και να μην συμμετάσχει. Είναι τόσο ύπουλος, γιατί το βλέπω στο πρόσωπο του ότι κάτι έχει αλλάξει την άποψη του πάνω στο θέμα και με κοιτάει με το ένα μάτι κλειστό και ένα χαμόγελο στα χείλη του. Τον ξέρω τόσα χρόνια που καταλαβαίνω ότι πρέπει να μιλήσουμε γιατί έχει μάθει καυτά κουτσομπολιά.

Έτσι που σαλιαριζόταν με την Sophia όλη μέρα όλο και κάτι θα έχει μάθει περισσότερο από το στρινγκ. Βασικά και κάποια στιγμή που αναλύαμε τα γκομενικά του Alex, η κατσαρίδα ενοχλούσε τον Alex και φαινόταν να συζητούσαν για διάφορα. Τα μάτια του γυαλίζουν και τελείως τηλεπαθητικά ξέρω πως κάτι του έχει πει ο άλλος.

Ε, τώρα θα σκάσω.

«Την έχει αναφέρει πολύ λίγο τελευταία και δεν τα συνηθίζει αυτά. Συνήθως μιλάει πολύ για τα άτομα που αντιπαθεί», μουρμουρίζει η Sophia και σουφρώνω τα φρύδια σε αυτό.

Τώρα μπορεί να είμαι εγώ η ανώμαλη της παρέας, αλλά οι άνθρωποι δεν μιλούν όσο πιο λίγο για κάποιον που μισούν; Και τι θα πει ότι ο Alex δεν την αναφέρει τελευταία; Για ποιο λόγο να την φέρει στο στόμα του; Δεν μοιράζονται τίποτα κοινό εκτός από κάτι μαθήματα και εργασίες. Αυτή η οικογένεια είναι πολύ περίπλοκη για τα γούστα μου, αλλά έχε χάρη.

«Ας πούμε, για την Angel μιλάει όλη μέρα».

Ε, όχι και τέτοιο μαχαίρι στο στήθος μου. Βασικά, στην γλώσσα των φυσιολογικών ανθρώπων αυτό είναι καλό, όμως προφανώς ο Alex έρχεται από άλλο πλανήτη. Καθαρίζω τον λαιμό μου αμήχανα που με έφεραν ως κακό παράδειγμα και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου. Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις.

«Εγώ λέω να τον παρακολουθήσουμε για να μάθουμε αν είναι στ' αλήθεια έτσι», προτείνει η Brittany και εντάξει, φαίνεται πολύ τώρα γιατί είναι η καλύτερη μου φίλη.

«Θα το καταλάβει», δηλώνει η Sophia και ξύνει το πηγούνι της σκεφτική.

Για άλλη μια φορά η Stephanie στο βάθος κάνει ανοίγματα. Δεν έχω ανταλλάξει μια κουβέντα μαζί της, όμως μπορώ να καταλάβω γιατί η Brittany δεν τα πάει καθόλου καλά μαζί της. Είναι πάντα ανέκφραστη και άμα σε κοιτάξει, αισθάνεσαι ότι θα έρθει να σου γαβγίσει και ύστερα να σου ξεσκίσει το παντελόνι. Εμένα πάντως με φοβίζει, είναι που είναι γυμνασμένη.

«Τίποτα δεν θα πάρει χαμπάρι», επιμένει η Brittany και μου αποσπά την προσοχή από την αδελφή της.

Θεέ μου, είναι τρομαχτικό πόσο δεν μοιάζουν στον χαρακτήρα.

«Εγώ μέσα είμαι. Δεν την συμπαθώ καθόλου εκείνη την κοπέλα», πετάγομαι και θέλω να πνίξω τον Gavin που συνεχίζει να με κοιτάει σαν τον Θεό Διόνυσο.

Το μπολ σταφύλια του λείπει και εκείνα τα γελοία ρούχα που φορούν, να βγει φτυστός με εκείνον. Έτσι, επειδή είμαι τρελά ανυπόμονη γενικά, τον αρπάζω από τον γιακά και τον τραβάω προς το μέρος μου, αφήνοντας τις άλλες δυο ξαφνιασμένες από την απότομη πράξη μου. Τον σέρνω μέχρι την άλλη άκρη που δεν ακουγόμαστε και του σηκώνω το φρύδι.

«Μίλα, γιατί άλλο λίγο και θα σε αφήσω χωρίς δόντια», τον εκβιάζω, ήδη τσιτωμένη από την συζήτηση που γίνεται πριν.

Λίγο και η περίοδος που περιμένω, τα είπαμε αυτά.

«Για ποιο πράγμα;» μου κάνει τον Κινέζο και τον πιάνω από την ρώγα, στρίβοντας την.

«Τι σου είπε ο Alex;» γρυλίζω, ενώ εκείνος μαζεύεται από τον πόνο, βγάζοντας έναν θόρυβο από το στόμα του τόσο υψηλό που θυμίζει τρίξιμο. «Γιατί με κοιτούσες έτσι;»

«Ένιωθα σέξι που μου έπεφτε ο ήλιος από πίσω σου», εξηγεί και τον αφήνω ελεύθερο, αμέσως να χαϊδεύει το βυζί του. «Γαμώ την δύναμη που έχεις. Καθόλου δεν με λυπάσαι», μουρμουρίζει και γυρνάει το κεφάλι προς την Sophia, ύστερα πίσω σε μένα. «Μου είπε πάντως κάτι για σένα».

Παίζω με το μπουκάλι στα χέρια μου και τον κοιτάω τόσο άγρια που φαίνεται να φοβάται να απαντήσει αμέσως. Με πλησιάζει άλλο λίγο και το σώμα του κόβει τον ήλιο, γι' αυτό βλέπω καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Με πιάνει να στέκομαι αμήχανη και η έκφραση του προσώπου του δεν αλλάζει, όταν λυγίζει να έρθει στο πρόσωπο του.

«Είπε πως είσαι καλή», ψιθυρίζει και δεν ξέρω τι είναι πιο περίεργο, ο τρόπος που το λέει έτσι από πάνω μου ή ότι ο Alex με θεώρησε απλά καλή.

«Αυτό;» αναρωτιέμαι και τον κοιτάω στα ορθάνοιχτα μάτια του.

Φρικάρω λίγο. Sophia, έλα να μαζέψεις τον άντρα σου.

Με πιάνει από τα μπράτσα και με ταρακουνάει αργά ευτυχώς, «Angel, σε θέλει, δεν το βλέπεις;»

Μου έρχεται να γελάσω δυνατά, αλλά προσπαθώ να μην γίνω σαν την Brittany που τόσες μέρες κοροϊδεύω. Βγάζει τα χέρια από πάνω μου και κάνει πίσω να με κοιτάξει, επιτέλους σαν κανονικός άνθρωπος και όχι σαν τον Χάρο. Ο Gavin κάνει οτιδήποτε ευχάριστο, ή τέρμα αηδιαστικό ή τέρμα τρομαχτικό.

«Και η Tania στο απέναντι σπίτι με τα εφτά Τσιουάουα νομίζει ότι είμαι καλή, αλλά δεν με βλέπεις να πάω να την πηδάω», ειρωνεύομαι και τον προσπερνάω να πάω πίσω στην άλλη παρέα, ξενερωμένη τελείως.

Δεν έχω καμία τηλεπάθεια με τον Gavin, ο Alex απλά με θεωρεί καλή και ακόμη κρατάω το μπουκάλι του στα χέρια μου. Αναστενάζω κουρασμένη από την ζαλάδα του ήλιου και φτιάχνω το καπέλο όταν στέκομαι σαν την βρεγμένη γάτα δίπλα στην Brittany. Παρατάω το μπουκάλι πάνω στην καρέκλα.

Ο Alex μπορεί να ερωτευτεί και να κάνει τόσα και τόσα με άλλες κοπέλες εκτός από μένα. Εδώ η αδελφή του μου έριξε σπόντα ότι με αντιπαθεί και μιλάει για την χάρη μου ακατάπαυστα. Απλά τον φαντάζομαι να με κράζει για οτιδήποτε αναποδιά του συμβαίνει.

Αχ, τι ωραία που ήμουν κάτι λεπτά πριν στην αγκαλιά του Alex που μύριζε όλων των ειδών φρεσκάδα ακόμη και ιδρωμένος. Το σύμπαν ξέρει σίγουρα να σου καταστρέφει την καλή την διάθεση. Εκείνος ο λάκκος που λέγαμε πιο πάνω, στην Κόλαση σε πάει τελικά.

«Τι έγινε;» με ρωτάει η Sophia, μάλλον επειδή άρπαξα τον Gavin πολύ απότομα.

«Είχε μια μύξα στην μύτη και με ενοχλούσε», αναστενάζω και χαϊδεύω το μέτωπο μου. «Θα πάμε τελικά ή τι;»

«Ναι, ναι. Πάμε απλά να ετοιμαστούμε στα αποδυτήρια, γιατί δεν αντέχω τον ιδρώτα», πετάγεται η Brittany όλο ενέργεια και με σπρώχνει να βγω έξω από το γήπεδο.

Ούτε την τσάντα μου πήρα.

Η Sophia τυλίγει το χέρι στην μέση του Gavin, ο οποίος ακόμη χαϊδεύει το βυζί του, και κάτι συζητούν. Είμαι σίγουρη ότι αυτοί οι δυο κάτι ξέρουν και δεν το μοιράζονται με τους άλλους, ειδικά με μένα. Τους έβλεπα εγώ πως κουτσομπόλευαν τον Alex και του έριχναν τα βλέμματα τους με νόημα. Αυτοί οι δυο έχουν βαλθεί να του κάνουν κάτι, γι' αυτό κι εγώ, που τόσο τον αγαπώ, οφείλω να πάω να του το πω.

Αφήνω τους άλλους πίσω μου χωρίς να περιμένω να μαζέψουν τα πράγματα τους και κρύβω τα μαλλιά κάτω από το καπέλο μου. Προσπερνώ διακριτικά την ρεσεψιόν και ακολουθώ την ίδια διαδρομή με τον Gavin αφότου πήρε το κλειδί για τα αποδυτήρια. Επειδή είμαι και τέρμα τυχερή, η ταμπέλα με κατευθύνει αριστερά στο τέλος του διαδρόμου.

Μόλις φτάνω παίρνω μια βαθιά ανάσα και κάνω να ανοίξω, αλλά είναι κλειδωμένα. Κοιτάω δεξιά αριστερά και παρατηρώ δυο μεσήλικες με το μαγιό τους και κάτι πετσετούλες γύρω από τον λαιμό τους να έρχονται προς το μέρος μου. Κάνω πίσω και τραβώ λίγο πιο κάτω το καπέλο για να κρύψω το πρόσωπο μου.

Ευτυχώς για μένα, ξεκλειδώνουν την πόρτα μπροστά μου και καταφέρνω να τρυπώσω μέσα από πίσω τους. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή. Πέρα από τα δωρεάν nudes που έχω δει στο σπίτι μου από τα αγόρια να πλένονται σπίτι μας, δεν έχω μπει ποτέ σε αντρικά αποδυτήρια. Τα συγκεκριμένα είναι τεράστια και αισθάνομαι να χάνομαι όσο ψάχνω τον Alex, ανάμεσα από κάθε ντουλαπάκι.

Καταπίνω το σάλιο μου φοβισμένη πλέον και περπατώ βιαστική προς τα ντους. Αποκλείεται να έχει φύγει... ή έτσι θέλω να ελπίζω. Κοιτάω τα πόδια των αντρών που πλένονται στα κουβούκλια και όσο πιο πολύ ψάχνω, τόσο πιο πολύ αηδιάζω, γιατί δεν θέλω να ξέρω τι ακολουθεί πιο πάνω από αυτά τα γεροντίστικα δάχτυλα.

Ακούω μια πόρτα των ντους να ανοίγει κάπου πίσω μου και παγώνω στην θέση μου. Παριστάνω ότι όλα πάνε μια χαρά και κατεβάζω το κεφάλι για να μην φαίνεται ότι είμαι γυναίκα, με την ελπίδα ότι όποιος και να είναι θα με προσπεράσει αδιάφορος.

Εκεί που δεν το περιμένω, κάποιος τυλίγει την παλάμη του στα χείλη μου και με τραβάει πίσω, η καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή από το σοκ. Προσπαθώ να ξεφύγω από τον πιθανό βιαστή μου, όταν με βουτάει μέσα σε ένα από τα κουβούκλια και με κολλάει πίσω στον τοίχο.

Το άγριο και τσαντισμένο βλέμμα του Alex είναι το πρώτο πράγμα που βλέπω και αμέσως μαλακώνω που δεν είναι κανένας πορνόγερος με τα περίεργα δάχτυλα. Τραύμα θα μου μείνει, παρόλο που ξέρω ότι είναι η τιμωρία του σύμπαντος για τις μαλακίες που κάνω χωρίς να σκέφτομαι δεύτερη φορά.

«Τι κάνεις εδώ μέσα; Πως μπήκες;» γρυλίζει και παίζει να μην τον έχω δει τόσο ενοχλημένο πιο πριν.

Ρίχνω τα μάτια στο γυμνό του στήθος και συνειδητοποιώ ότι τον καλύπτει μια πετσέτα από την λεκάνη και κάτω. Τα μάγουλα μου φλέγονται και μένω κολλημένη στον τοίχο, τα χείλη μου ακόμη πιεσμένα από την παλάμη του Alex. Με αφήνει ελεύθερη και αμέσως παίρνω μια βαθιά ανάσα.

«Μην θυμώνεις, βρε-»

«Σους», μου κάνει νόημα να μιλήσω πιο σιγά και συνειδητοποιώ ότι η μπλούζα μου βράχηκε από τον τοίχο πίσω μου.

Πω, γαμώτο, καθόλου δεν με σκέφτεται πως θα κυκλοφορήσω έτσι μόλις βγω.

«Γιατί ήρθες εδώ, Angel;» με ρωτάει και βγάζω το καπέλο, για να το κρεμάσω σε μια κρεμάστρα στα αριστερά μου.

«Για να δω γεροντίστικα δάχτυλα και να τραβήξω γυμνές από παππούδες που έρχονται για κολύμπι», ειρωνεύομαι και ξαφνικά ακούγεται φασαρία από έξω, τύπους να περπατάνε και μια κοπέλα να τους καθοδηγεί.

Ο Alex κι εγώ κοιταζόμαστε φευγαλέα, εγώ τρομοκρατημένη γιατί ξέρω πως προκάλεσα μπελά με το να έρχομαι εδώ μέσα σαν τον παιδεραστή. Την στιγμή που δεν το περιμένω, ο Alex αρπάζει τα μπούτια μου και με σηκώνει στον αέρα, φέροντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Με κολλάει πίσω στον τοίχο ξανά και μένω σαστισμένη να τον κοιτάω, τα βρεγμένα μαλλιά του να έχουν πέσει μπροστά και τα χείλη του κάτι εκατοστά μακριά από τα δικά μου. Βάζει το δάχτυλο του πάνω από τα δικά μου και μου κάνει νόημα να σωπάσω.

«Κύριε Henderson, είστε μέσα;» ρωτάει ένας τύπος έξω από τα κουβούκλια και χτυπάει το δάχτυλο στην πόρτα.

«Ναι, κάνω ντους. Έγινε κάτι;» λέει ο Alex και ούτε που αναπνέω πλέον με το πόσο σέξι είναι όλη αυτή η κατάσταση.

«Είδαμε στις κάμερες κάποιον να μπαίνει εδώ μέσα και ήρθαμε να σιγουρευτούμε ότι όλα είναι καλά», απαντά ο κύριος και παρατηρώ γύρω στα πέντε-έξι ζευγάρια ποδιών να στέκονται απ' έξω.

«Μια χαρά είμαι. Δεν είδα τίποτα», αναστενάζει ο Alex, το άλλο χέρι του ακόμη στο δεξί μου μπούτι. «Μπορείτε να πηγαίνετε».

«Θα αδειάσουμε το μέρος για την ασφάλεια σας-»

«Δεν χρειάζεται. Είπα πως είμαι μια χαρά», τον διακόπτει άγρια ο Alex και γυρνάει το κεφάλι στο πλάι.

Αχ, μάνα μου, δεν ξέρω για το σύμπαν άλλα ο Alex σίγουρα δεν θα με αφήσει ατιμώρητη. Παρατηρώ τα πόδια κάτω από το άνοιγμα της πόρτας του κουβούκλιου να απομακρύνονται και επιστρέφω την προσοχή μου στον Alex και στο πόσο γυμνός είναι μπροστά μου. Βασικά μια λάθος-έτσι το λέμε τώρα, γιατί εμένα προσωπικά δεν με χαλάει-κίνηση και η πετσέτα γίνεται παρελθόν.

«Μόνο μπελάδες μου προκαλείς», ψιθυρίζει ο Alex και στρέφει την προσοχή του πίσω σε μένα.

Φέρνω τα χέρια μου στους ώμους του και ενώνω τα δάχτυλα μου μεταξύ τους πίσω από τον σβέρκο του. Αφαιρεί το δάχτυλο από τα χείλη μου και φέρνει τα χέρια του στα οπίσθια μου, ένας αναστεναγμός να ξεγλιστράει από τα χείλη μου. Αυτό τον κάνει να χαμογελάσει, τα πρόσωπα μας τόσο κοντά που θέλω απλά να τον φιλήσω.

«Μην κάνεις πως δεν σου αρέσει, Henderson», αντιλέγω και κλείνω τα μάτια όσο τα χείλη του ταξιδεύουν μέχρι τον λοβό του αυτιού μου.

Τον δαγκώνει και τον τραβάει με τα δόντια του, κάτι που με ανάβει τρελά. Αυτό και η ιδέα ότι υπάρχει επιτέλους περίπτωση να τον δω τελείως γυμνό. Φανταζόμουν την πρώτη μας φορά η αλήθεια είναι... κάπως καλύτερη, αλλά δεν με χαλάει. Κουβούκλια στα αντρικά αποδυτήρια των Gownies, θέλει; Δεν με πειράζει ούτε λίγο.

«Σαν πολύ δεν σε νοιάζει τι μου αρέσει και τι όχι;» αναρωτιέται και κατεβάζει τα χείλη του στον λαιμό μου.

«Μα...», αναστενάζω όταν ξεκινάει να με φιλάει αργά και βασανιστικά, τα χείλη του να με καίνε, «εγώ», αρχίζω να χάνω τα λόγια μου καθώς σφίγγει τα δάχτυλα του στα οπίσθια μου, «αχ, Alex».

Προσπαθώ να μην ακούγομαι καθόλου, όμως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αυτή την στιγμή να συγκεντρωθώ στο γεγονός ότι δεν είμαστε μόνοι μας εδώ μέσα. Δεν ξέρω τι κάνει με την γλώσσα του, αλλά ο τρόπος που χαϊδεύει το ευαίσθητο δέρμα του λαιμού μου, αρχίζει να με τρελαίνει. Δαγκώνω το κάτω χείλος μου και έτσι καταφέρνω να συγκρατήσω τους αναστεναγμούς που προσπαθούν να μου ξεφύγουν.

«Θα μου πεις τι θέλεις εδώ μέσα, Angel;» με ξαναρωτάει, έχοντας βγάλει τα χείλη του από τον λαιμό μου.

«Ήρθα να σου πω να προσέχεις εκείνη την σουπιά με την οποία θα βρεθείς. Σου είπα μια φορά τι κάνω σε όποια σου κολλήσει», ψιθυρίζω και κάνει ελαφρώς πίσω, αφήνοντας τα πόδια μου να πέσουν πάλι στο έδαφος.

«Άμα αυτό σε ησυχάζει, τότε θα σου πω ότι μόνο το δικό σου σώμα με συνεπαίρνει», λέει και λιώνω όταν τον βλέπω έτσι μπροστά μου. «Βαριέμαι τις υπόλοιπες».

Παίζει το μοναδικό μου κατόρθωμα ως Angel O'Connell να είναι ότι δεν κάνω τον Alex Henderson να βαριέται. Με κοιτάει σαν να θέλει να με βάλει πάλι κάτω και να με φάει, κάτι το οποίο πραγματικά δεν θα με χάλαγε αυτή την στιγμή, τόσο που με έχει ανάψει.

«Γδύσου», με προστάζει και ο κυριούλης που πλενόταν δίπλα κλείνει το νερό, μάλλον σε μια κακή στιγμή.

«Alex, δεν νομίζεις ότι δεν είναι το κατάλληλο μέρος για-»

«Γδύσου είπα», με διακόπτει κουρασμένος και μου χαρίζει ένα κρύο βλέμμα απομακρύνοντας το σώμα του από το δικό μου.

Αφού θέλει την πρώτη φορά έτσι σαν ξεπέτα, καλώς. Βασικά γιατί να περιμένω ότι είναι τίποτα φλούφλης όταν ό,τι μου έχει κάνει μέχρι στιγμής αποδεικνύει ότι είναι ο μεγαλύτερος σαδιστής απ' όλα τα αγόρια με τα οποία έχω κάνει κάτι. Ένας Θεός ξέρει πως κατάφερε να δέσει τα χέρια μου στο κάγκελο του κρεβατιού μου με ένα στρινγκ.

Είναι σοβαρά πράγματα αυτά για γιο της Προέδρου της Αμερικής;

Βγάζω τα παπούτσια με τις κάλτσες πρώτα, ενώ ο Alex ανοίγει την πόρτα να δει απ' έξω, δεξιά και αριστερά. Κρατάει την πετσέτα γερά με το ένα του χέρι και ξανακλείνει την πόρτα, μόλις βγάζω την μπλούζα και μένω με τα εσώρουχα μπροστά του. Με χαζεύει λίγο και ύστερα, επαναφέρει το μυαλό του στην πραγματικότητα με το να καθαρίζει τον λαιμό του.

«Φόρα αυτό και κάλυψε τα μαλλιά σου με το καπέλο».

Μου πετάει μια μπλούζα από την τσάντα του που ήταν σε μια άκρη και μένω με τα ερωτηματικά να αιωρούνται πάνω από το κεφάλι μου. Την κοιτάω καλά και ύστερα εκείνον, αυτός να με περιμένει για κάτι που μάλλον δεν έχω καταλάβει. Σιωπή και ακούγεται ένας γέρος πέρα που σφυρίζει.

«Τι θες να κάνω ακριβώς;» ρωτάω και τον πλησιάζω.

Ε, ασ'την, ντε, την πετσέτα κι εσύ. Την ψυχή της έβγαλες.

«Να σε βγάλω από 'δω μέσα, χωρίς να κινήσεις υποψίες, Angel. Ντύσου τώρα, γιατί ήδη θα αρχίσουν να αναρωτιούνται που είμαστε».

Εντάξει, δεν έχει σεξ σήμερα. Το καταλαβαίνω, σύμπαν. Τόσο το αξίζω και πραγματικά δεν θα κάνω ούτε ένα παράπονο.

Γυρνάω την πλάτη να αφήσω κι εκείνον να ντυθεί, γιατί έτσι όπως με κοιτάει, σίγουρα θα με σκοτώσει σε λίγο. Μυρίζω καλά την μπλούζα του και ανατριχιάζω μέχρι την περιοχή μου, πόσο υπέροχη κολόνια έχει αυτός ο άνθρωπος.

Φοράω την μπλούζα του και είναι κάπως άβολο μπορώ να πω να βρίσκομαι στο ίδιο κουβούκλιο μαζί του. Όσο κακή και να μην φαινόταν η ιδέα που με είχε κολλήσει έτσι στον τοίχο και μου πιπιλούσε τον λαιμό, τώρα που επέστρεψε στον κρύο και απότομο εαυτό του τα πράγματα επίσης γίνονται έτσι μεταξύ μας.

Μόνο για σήμερα δεν θα πω τίποτα, γιατί παραδέχτηκε πως με θέλει. Για το σώμα μου βέβαια και όλα τα σεξουαλικά που κάνουμε μεταξύ μας, όμως κάτι είναι κι αυτό. Δεν με βαριέται και δεν τον ενοχλεί που του προκαλώ μπελάδες. Πρώτα το στρινγκ, φαίνεται αδιάφορος, τώρα του σκάω στα αποδυτήρια και φέρνω την φρουρά του Λευκού Οίκου έξω από το κουβούκλιο του, μου φιλάει τον λαιμό και λέει ότι δεν τον κάνω να βαριέται.

Ρε, μπας και τελικά ο Alex είναι τίποτα φλούφλης; Σκέφτομαι αυτό που έλεγαν τα κορίτσια προηγουμένως περί έρωτα και γυρνάω να τον δω. Φοράει την μπλούζα του και επιτέλους-δυστυχώς για μένα-καλύπτει το σώμα του. Μου χαρίζει ένα χαμόγελο μόλις με παρατηρεί που τον κοιτάω και τα μάγουλα μου φλέγονται, η καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή.

Υπάρχει πραγματικά περίπτωση ο Alex να με ερωτευτεί κάποια στιγμή;