Alex's POV

Κλείνω την πόρτα αργά πίσω μου και βλέπω την Angel πρώτο πράγμα να κατεβαίνει τα σκαλιά. Μου ζορίζει ένα τέρμα κουρασμένο χαμόγελο, εγώ να μην ανταποδίδω. Κοιτάω το ρολόι στον καρπό μου και κοντεύει μεσάνυχτα, οπότε αναρωτιέμαι τι στο καλό κάνει ακόμα ξύπνια. Βγάζω τα παπούτσια κουρασμένος και ακουμπώ το χέρι στην πόρτα για να στηριχθώ εκεί κάπως ζαλισμένος από το ποτό. Δεν ήπια πολύ-μόνο δυο ποτήρια διπλό ουίσκι μου επέτρεψε ο Lucas-αλλά και πάλι κάπως με ζάλισε και με άφησε κουρασμένο.

«Καλώς τον. Είχες βγει για ποτό;» με ρωτάει η Angel και με πλησιάζει, βοηθώντας με να βγάλω το μπουφάν μου.

«Ναι, πήγα με τον Lucas. Είχαμε καιρό να τα πούμε», απαντώ κουρασμένος και την αφήνω να με βοηθήσει.

«Ήπιες πολύ;»

«Όχι, όχι, δυο ποτήρια, αλλά με πειράζει εύκολα το ποτό. Δεν έχω καλή αντοχή», γελάω και την ακολουθώ με τα μάτια που κρεμάει το μπουφάν μου στον καλόγερο, εγώ να παρατάω τα κλειδιά στο τραπέζι. «Εσύ γιατί δεν κοιμάσαι;»

«Έβλεπα να αγοράσω κάποια πράγματα στην μικρή», χαμογελάει και φέρνει μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της κάπως ντροπαλά, ενώ στέκεται ακριβώς μπροστά μου. «Ο αδελφός μου δεν θέλει τίποτα από τα πράγματα και τα ρούχα που του έδωσε η Felicity. Τα πέταξε όλα στα σκουπίδια νευριασμένος. Δεν του άρεσε καθόλου που τον άφησε στην απ' έξω έναν χρόνο τώρα και ξέρεις πόσο αποφασιστικός γίνεται ο Nate με το να μισεί κόσμο».

«Καλά κάνει. Το ίδιο θα έκανα κι εγώ αν ήμουν στην θέση του. Δεν μπορείς να στερείς από κάποιον το δικαίωμα να είναι γονιός για τους δικούς σου εγωιστικούς λόγους», ξεφυσάω και χαϊδεύω τον σβέρκο μου ελαφρώς πιασμένος, η Angel να με ακολουθεί που πάω στην κουζίνα να πιω λίγο νερό. «Α, βγήκε το τεστ πατρότητας. Μου το έστειλαν σε μήνυμα οι φρουροί».

«Και;»

«98,9% η Emily είναι κόρη του. Δικό του είναι», απαντώ και βγάζω το τηλέφωνο να βρω το μήνυμα και να της το δώσω. «Αν και ειλικρινά, θα πάθαινα τεράστιο σοκ αν δεν ήταν».

«Ακόμη δυσκολεύομαι να το πιστέψω ότι έγινα θεία. Δεν μπορώ να περιγράψω το μπάχαλο συναισθημάτων», λέει η Angel και αφήνει το τηλέφωνο μου στον πάγκο.

Περπατώ προς το ψυγείο και το ανοίγω για να πάρω την κανάτα νερό. Την αφήνω στον πάγκο ακριβώς απέναντι από την Angel και γυρνάω στα ράφια να πάρω ένα ποτήρι. Όταν στέκομαι να το γεμίσω, χαζεύω λίγο την Angel που κάθεται στην ψηλή καρέκλα με ένα χαμόγελο στα χείλη της. Έχει ακουμπήσει το ένα χέρι πάνω στην μαρμάρινη επιφάνεια του πάγκου και χτυπάει τα δάχτυλα ρυθμικά, χαμένη τελείως στις σκέψεις της. Στηρίζει το πηγούνι στην παλάμη της και έχει ζουλήξει ελαφρώς το στήθος της, τα μάτια μου να μένουν λίγο εκεί.

Δεν μπορώ να τα βγάλω από πάνω του. Έχει φορέσει μια μαύρη μπλούζα με κόψιμο V, το οποίο αναδεικνύει το πλούσιο στήθος της τέλεια. Φαίνεται λίγο πρησμένο οπότε υποθέτω περιμένει τις ημέρες της τώρα και γι' αυτό είναι έτσι. Αφήνω την κανάτα και πίνω λίγο από το νερό μου, όμως ξαφνικά η δίψα δεν λέει να φύγει. Το κατεβάζω μονορούφι και της γυρνάω την πλάτη μου. Πρέπει να αντισταθώ, γιατί έχω μια εκδίκηση να ολοκληρώσω και είναι απλά ό,τι καλύτερο, που απλά ανυπομονώ την στιγμή που θα μου πει ότι θα φέρει τον Thomas σπίτι ξανά.

Με το ζόρι συγκρατιέμαι.

«Το ξέρω», λέω και σταυρώνω τα χέρια στο στήθος μου, γυρνώντας το κεφάλι στο πλάι ανέκφραστος. «Το συναίσθημα αυτό. Έτσι ένιωσα με την Viv και τον Timmy. Είναι υπέροχο».

«Θέλω να την αγαπήσω τόσο και να την κακομάθω στα παιχνίδια και στα χατίρια. Είναι τόσο γλυκούλα. Έχει κάτι μάγουλα σαν μπαλόνια», χαίρεται η Angel και φέρνει τις παλάμες στα δικά της μάγουλα σαν να είναι μικρό παιδί. «Ο Nate θα είναι καταπληκτικός μπαμπάς, το ξέρω πρώτο χέρι. Δεν θα του είναι τίποτα αυτό».

Ακουμπά τα χέρια στην άκρη του πάγκου και χαμογελά με τις σκέψεις της. Τα μάγουλα της παραμένουν κόκκινα και φαίνεται ότι νυστάζει, αλλά με το ζόρι κρατιέται. Γυρνάω μπροστά και ξεφυσάω με ένα χαμόγελο που δεν θέλω να δει. Φαίνεται τόσο ευτυχισμένη που κάνει την καρδιά μου να θέλει να σκάσει. Αν δεν είχε κάνει εκείνη την βλακεία κάτι νύχτες πριν, θα την φίλαγα χωρίς να το σκεφτώ, χωρίς να με νοιάζει τι ή ποιον θέλει. Θλίβομαι πάλι όταν ανακαλούμαι την συζήτηση που είχε με τον Lucas στο γραφείο σήμερα.

Τον αγαπάει...

«Αφού φρόντισε εσένα τόσα χρόνια, όντως αυτό δεν θα του είναι κάτι. Πιστεύω ότι θα τα βγάλει πέρα με την μικρή μια χαρά. Είμαστε όλοι πρόθυμοι να τον βοηθήσουμε κιόλας, οπότε δεν έχει κάτι να ανησυχεί», μουρμουρίζω και αποφεύγω να την κοιτάξω, εφόσον ακόμη με πονάει η πληγή που μου έχει δημιουργήσει με αυτόν τον αισχρό πρώην της.

Να του πατήσω τα μούτρα, να τον κάνω σκουπίδι.

«Σε ευχαριστώ σήμερα που μας έκανες να σταματήσουμε τον καυγά, Alex», λέει η Angel και όταν γυρνάω το κεφάλι να την δω, μου χαμογελάει τόσο γλυκά που μαλακώνω. «Δεν θέλαμε να σε στεναχωρήσουμε. Λυπάμαι που σου θυμίσαμε την Nina-»

«Δεν θέλω λύπηση», την διακόπτω και σφίγγω λίγο τα μπράτσα μου στεναχωρημένος. «Η Nina είναι νεκρή και τίποτα δεν την φέρνει πίσω. Ό,τι έγινε, έγινε. Έκανε τα λάθη της και εγώ τα δικά μου», παίρνω το τηλέφωνο μου από τον πάγκο αποφεύγοντας το βλέμμα της. «Μην κάνεις τα ίδια με τον Nate. Ο αδελφός σου είναι άξιος θαυμασμού. Μακάρι να τον είχα», για μπαμπά μου, να με αγαπάει και να με φροντίζει, κάτι που δεν κάνει ο βιολογικός μου. «Ξέχνα το. Απλά μην τον πληγώνεις».

Γεμίζω ξανά το ποτήρι και βάζω την κανάτα πίσω στο ψυγείο. Για λίγο σηκώνω το κεφάλι να την δω και φαίνεται ελαφρώς στεναχωρημένη. Δεν ήθελα να της χαλάσω την διάθεση εφόσον το χαμόγελο της έφτιαχνε την δική μου. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεφυσάω τσαντισμένος με τον εαυτό μου. Συνεχίζω να ελπίζω για εκείνην ακόμη και όταν λέει πως αγαπάει τον άλλον. Αρπάζω το ποτήρι και τέρμα ανέκφραστος ξεκινώ να περπατώ προς τον δεύτερο όροφο.

«Χαζούλη, τα ίδια μου λέει και ο αδελφός μου για σένα. Έτσι όπως με φροντίζετε, θα κακομάθω στο τέλος», γελάει η Angel και την βλέπω στο πλευρό μου, τα κόκκινα μάγουλα της να κάνουν τα δικά μου να φλέγονται αμέσως, η καρδιά μου να κάνει σαν τρελή. «Δεν θέλω να μου είσαι θυμωμένος, Alex. Μου έχεις λείψει τόσο πολύ».

Σφραγίζω τα χείλη μου και επιλέγω να μην πω κάτι. Έχω φάει τόσα μαχαίρια στην καρδιά που δεν θέλω να με κάνω να ελπίζω πάλι. Ανεβαίνω τα σκαλιά χωρίς να την κοιτάξω, εκείνη να μην λέει κάτι παραπάνω. Με το που φτάνω πάνω και κάνω να στρίψω στο δωμάτιο μου, εκείνη πιάνει το μανίκι του φούτερ μου και με κάνει να σταματήσω. Γυρνάω να την δω με σουφρωμένα φρύδια. Με κρατά ντροπαλά, τα μάτια της να αποφεύγουν να πέσουν πάνω μου.

«Alex, μπορείς να έρθεις λίγο στο δωμάτιο μου να μιλήσουμε;» με ρωτάει και με το που ρίχνω τα μάτια στο στήθος της, φέρνω την γροθιά στα χείλη μου και καθαρίζω τον λαιμό μου.

«Θες κάτι; Μπορώ να το συζητήσω κι εδώ», λέω και την βλέπω που ξεφυσά.

«Σε παρακαλώ;» μου γουρλώνει τα μάτια και καταπίνω το σάλιο μου.

Δεν... μπορώ... να αντισταθώ... σε κάτι τέτοιο!

«Καλά», μουρμουρίζω και αμέσως χαίρεται, αφήνοντας μου το μανίκι.

«Κάτσε να δω τι κάνουν αυτοί οι δυο πρώτα», γελάει εκείνη κάπως χαμηλόφωνα και ανοίγει την πόρτα του Nate αργά, εγώ να στέκομαι πίσω της για να μπορώ να ξαναδώ την μικρή.

Ο Nate έχει ξαπλώσει ανάσκελα και κοιμάται ήρεμος. Έχει ανοίξει τα χέρια στο πλάι και φαίνεται τέρμα βολεμένος. Έχει βγάλει τις πατούσες του έξω από το πάπλωμα. Η Emily έχει κάνει τον θώρακα του Nate μαξιλάρι. Έχει ακουμπήσει τα μικρά της χέρια κάτω από τον κρόταφο της και κοιμάται το ίδιο ήρεμη με τον μπαμπά της. Η Angel χαχανίζει πίσω από την παλάμη της, εγώ απλά να χαμογελώ. Δείχνουν τόσο μπαμπάς και κόρη.

Κλείνει την πόρτα αργά και σοβαρεύω για να μην με δει που επηρεάζομαι με την όμορφη σχέση τους. Πίνω λίγο από το νερό μου, εκείνη να φέρνει τα χέρια της στο ελεύθερο δικό μου και να με τραβάει αργά προς το δωμάτιο της. Μπαίνουμε μέσα και κλείνει την πόρτα πίσω της αργά, χωρίς να κλειδώσει. Αφήνω το ποτήρι στο γραφείο της και ξεφυσάω κάπως κουρασμένος, εφόσον λίγο το ποτό, λίγο ό,τι έγινε σήμερα με έχουν εξαντλήσει.

«Κάτσε», μου λέει και μου δείχνει το πάτωμα μπροστά από το κρεβάτι.

Το κάνω κάπως επιφυλακτικά. Βολεύομαι οκλαδόν και σταυρώνω αμέσως τα χέρια στο στήθος μου. Την παρακολουθώ με τα μάτια που κάθεται απέναντι μου, ακριβώς όπως κάναμε χθες το βράδυ. Φτιάχνει τα μαλλιά πίσω από τα αυτιά της και μου χαμογελά με κόκκινα μάγουλα. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και εκπνέω κοφτά. Η καρδιά μου κοντεύει να πέσει κάτω εξαιτίας της. Πόσο την θέλω...

«Alex, ξέρω ότι το να ζητήσω συγγνώμη, δεν αρκεί να διορθώσει αυτό που σου έκανα», ξεκινά εκείνη και φευγαλέα το βλέπω στα μάτια της πόσο το μετανιώνει στ' αλήθεια. «Με πόνεσε στην ψυχή μου να ξέρω ότι σε πλήγωσα. Δεν το θέλω με τίποτα αυτό, γι' αυτό θα προσπαθήσω να επανορθώσω. Ξέρω πως μάλλον θα θες να με εκδικηθείς, να με τιμωρήσεις για ό,τι έκανα και θα το δεχτώ, ό,τι και να είναι, απλά», γουρλώνει τα μάτια και τα ρίχνει πάνω μου, εγώ να πεταρίζω τις βλεφαρίδες μου σαστισμένος, «δεν θέλω να σε χάσω πάλι». Κάνει μπροστά και σφίγγει τις γροθιές της αποφασιστικά, «Alex Henderson, είμαι ερωτευμένη μαζί σου».

«Ορίστε;» σοκάρομαι και προσπαθώ να καταλάβω αν ζω ένα όνειρο ή αυτή είναι η πραγματικότητα με το να σουφρώνω τα φρύδια και να μισοκλείνω τα μάτια.

«Δεν θα σου γυρίσω την πλάτη, ούτε θα σε πιέσω να με συγχωρέσεις. Θα σου δώσω όσο χρόνο θες να γιατρέψεις τις πληγές σου και θα περιμένω να με αγαπήσεις όσο εγώ. Δεν θα φύγω, ούτε θα σου γυρίσω την πλάτη, γιατί-μπορεί να μην σου το έχω πει πριν-σε αγαπώ. Σε θέλω, Alex μου, και φοβάμαι μην σε χάσω. Δεν θέλω να σε αηδιάζω και να με μισείς», έρχεται κοντά μου στα τέσσερα και βλέπω τα βουρκωμένα μάτια της που πραγματικά με παρακαλάνε για συγχώρεση. «Απλά πες μου τι θέλεις να κάνω και θα το κάνω για σένα».

Παίρνει το χέρι μου και το ακουμπά στην καρδιά της που χτυπά σαν τρελή. Την κοιτάω τόσο σαστισμένος, η δική μου να κοντεύει να πέσει κάτω. Φέρνει το χέρι μου στο μάγουλο της και αφήνει ένα φιλί στην παλάμη μου. Μου χαρίζει ένα χαμόγελο, τόσο όμορφο που το νιώθω ότι θα με στείλει από καρδιακό. Σφίγγω το άλλο χέρι στην καρδιά μου, τσαλακώνοντας την μπλούζα, και την κοιτάω βουρκωμένος.

Την τραβάω κοντά μου για να ένα φιλί και ανταποδίδει αμέσως. Της δίνομαι παθιασμένα και τόσο συγκινημένος που επιτέλους άκουσα αυτά τα λόγια από τα πανέμορφα ροζ χείλη της. Φέρνω και το άλλο χέρι στο μάγουλο της και την κρατάω κι άλλο κοντά μου, η γλώσσα μου να μπερδεύεται με την δική της τόσο αργά που μπορώ να την γευτώ πλήρως και να το ευχαριστηθώ. Ένα δάκρυ κυλά στο μάγουλο της και βρέχει τον αντίχειρα μου, εγώ να της το καθαρίζω αμέσως γιατί δεν θέλω να μου στεναχωριέται για τίποτα.

«Σε αγαπώ κι εγώ, Angel. Δεν μπορείς να πιστέψεις πόσο καιρό περίμενα να σε ακούσω να το πεις», της λέω την στιγμή που αποτραβιέμαι, τα πρησμένα χείλη της να χαϊδεύουν τα δικά μου. «Είμαι τρελά ερωτευμένος και εθισμένος σε σένα».

«Κι εγώ, Alex μου. Είμαι πρόθυμη να σου δοθώ πλήρως. Υπόσχομαι να μην σε ξαναπληγώσω ποτέ μου, γιατί η καρδούλα σου δεν τον αξίζει άλλον πόνο», μουρμουρίζει η Angel με το ένα χέρι της στην καρδιά μου και το άλλο στο μπούτι μου. Τα δάκρυα της δεν σταματούν, παρόλο που τα μάτια της είναι κλειστά, το μέτωπο της ακουμπισμένο στο δικό μου. «Συγγνώμη που σε παράτησα και συγγνώμη που σε βασάνισα. Δεν θα το ξανακάνω ποτέ μου».

Αυτή την φορά με φιλάει εκείνη και πραγματικά νιώθω τέτοια ανακούφιση που δεν με νοιάζει κανείς άλλος και τίποτα άλλο αυτή την στιγμή. Αυτή είναι ο Παράδεισος μου, η ευτυχία μου. Είναι η ιδανική κοπέλα και την αγαπώ τόσο που είμαι πρόθυμος να δώσω την ζωή μου για αυτήν. Την αγαπώ όσο δεν αγάπησα καμιά άλλη και μόλις με έκανε τον πιο ευτυχισμένο άντρα με το να μου λέει ότι με αγαπάει πίσω. Μόνο που την έχω να με φιλάει με τέτοιο πάθος, μου αρκεί. Ένα δάκρυ κυλά και στο δικό μου μάγουλο, συγκινημένος. Έχω πονέσει τόσο για να ακούσω αυτά τα λόγια.

«Σε αγαπώ, Alex», λέει με κομμένη την ανάσα και με αγκαλιάζει αμέσως, εγώ να ανταποδίδω.

«Σε αγαπώ κι εγώ, μικρό μου αγγελάκι», δηλώνω με ένα χαμόγελο που δεν λέει να διαγραφθεί από τα χείλη μου. «Μόλις με έκανες τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο. Σε ευχαριστώ».

Της φιλάω το μέτωπο και μένω να την κοιτάξω για λίγο, να την χαζέψω πόσο όμορφη είναι. Είναι η δική μου ομορφιά. Είναι η δική μου κοπέλα και μπορώ να την αγαπήσω όπως θέλω εγώ. Επιτέλους. Νιώθω την καρδιά μου αργά να γιατρεύεται από το άγγιγμα της. Αφήνω τους ώμους μου ελεύθερους και της χαμογελώ, εκείνη να ανταποδίδει αμέσως. Παίρνω το χέρι της από το στήθος μου και της το φιλάω.

«Αυτό σημαίνει πως είσαι δική μου τώρα;» ρωτάω με ένα παραπονιάρικο πρόσωπο.

«Ολοκληρωτικά», γελάει ελαφρώς και ακουμπά τα χέρια της στα δικά μου, ενώ κάθεται πίσω στα διπλωμένα πόδια της. «Αν θέλεις, μπορείς να με λες και κοπέλα σου. Βέβαια, είχες πει ότι γιατρεύεις τις πληγές σου-»

«Είσαι η γυναίκα μου», την διακόπτω και της φιλάω τα χέρια. «Είσαι δική μου. Δεν θα σε αφήσω να περπατάς ελεύθερη. Τρελάθηκες;»

«Πφστ, ζηλιάρη», χαχανίζει και την τραβάω κοντά μου για ένα πεταχτό φιλί.

«Είμαι και κτητικός, γι' αυτό κανόνισε».

«Δεν με πειράζει καθόλου, Alex μου», κάθεται πάλι πίσω για να φτιάξει τα μαλλιά πίσω από τα αυτιά της ξανά, τα μάγουλα της να έχουν πάρει φωτιά.

Τρελαίνομαι όταν με λέει «Alex μου», χιχι.

Παίρνει μια βαθιά ανάσα και ξεφυσάει κάπως κουρασμένη. Κάτι την απασχολεί. Εγώ ακουμπώ την πλάτη πίσω στο κρεβάτι ενώ ακόμη οκλαδόν. Ακουμπά το χέρι της στο δικό μου και της το σφίγγω στοργικά. Κρατάω το ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη μου, εφόσον επιτέλους νιώθω ευτυχισμένος, πραγματικά ευτυχισμένος. Νιώθω την χαρά να πηγάζει από τα βάθη της γιατρεμένης πλέον καρδιάς μου. Μου φτάνει το άγγιγμα της, το άρωμα της, εκείνη η ίδια. Μόνο στην ιδέα ότι είναι πλέον δικιά μου, αισθάνομαι ότι μπορώ να κάνω τα πάντα.

«Θες να κάνεις μια πρώτη δουλειά ως αγόρι μου τότε;» ρωτάει η Angel και η καρδιά μου κοντεύει να σκάσει από την ευτυχία.

Άξιζε. Όλα άξιζαν για αυτήν την στιγμή.

«Τι θέλει, το αγγελάκι μου;» αναρωτιέμαι μαγεμένος από την ομορφιά της, τα δικά της μάτια πλέον απελπισμένα.

«Κάνε το να σταματήσει να πονάει. Θα μου έρθει η περίοδος αύριο-μεθαύριο και μου έχει πρηστεί τόσο που θέλω να το βγάλω από πάνω μου», ξεφυσά η Angel και ξαφνικά βγάζει την μπλούζα της αποκαλύπτοντας το πανέμορφο στήθος της.

Θα βάλω τα κλάματα. Το κάρμα μου έφτιαξε.

«Μπορώ να παίξω ελεύθερα δηλαδή;» ενθουσιάζομαι και έρχεται να κάτσει στα πόδια μου με την πλάτη προς μένα, τα χέρια μου αμέσως να γραπώνουν το στήθος της, τόσο γεμάτο που η ευχαρίστηση διασκορπίζεται σε όλο μου το σώμα. «Αχ, ναι, μου είχε λείψει τόσο. Άλλο λίγο και θα πάθαινα στέρηση».

«Χαζό. Εδώ το έχεις. Όλο δικό σου είναι», γελάει η Angel και ξεκινώ να του κάνω ένα μασάζ, τα μάγουλα μου να φλέγονται σαν να το πειράζω πρώτη φορά. «Για πες, λοιπόν. Τι τιμωρία μου ετοιμάζεις;»

«Δεν σου λέω», της φιλάω τον ώμο ενώ σηκώνει τα χέρια για να πιάσει τα μαλλιά της έναν κότσο. «Το ότι είμαστε μαζί τώρα, δεν αναιρεί το γεγονός ότι με αποκάλεσες Thomas-εμετός-αφότου κάναμε σεξ. Θα σου το κρατάω μέχρι που να ολοκληρώσω την εκδίκηση μου».

«Είσαι και σαδιστής, οπότε θα πρέπει να σε φοβάμαι λίγο», σκέφτεται φωναχτά και με το που δένει τα μαλλιά της ξαπλώνει πίσω στον θώρακα μου, με μένα να της πειράζω ακόμη το στήθος. «Πω, δεν το πιστεύω ότι έκανα τέτοια βλακεία. Ντρέπομαι τόσο για πάρτη μου».

«Ναι, ήταν πολύ χοντρό», κλαίγομαι για λίγο και ζουλάω με τα δάχτυλα μου τις ρώγες της επίτηδες, αυτό να την τινάζει ελαφρώς.

«Αουτς, με πόνεσες, βλάκα», δηλώνει με παράπονο και με κάνει να γελάσω. «Πάντως, Alex», σηκώνει το κεφάλι να με δει κάπως θλιμμένη, «συγγνώμη. Δεν ξέρω γιατί είπα κάτι τέτοιο. Αλήθεια, πίστεψε με ότι αγαπώ μόνο εσένα. Ο Thomas για μένα έχει τελειώσει. Τον αγαπώ μεν, αλλά ως φίλο μου. Δεν μπορώ να του δοθώ όπως κάνω σε σένα».

«Μην μου ζητάς άλλο συγγνώμη, αγάπη μου», της φιλάω το ζυγωματικό της και αποτραβιέμαι με ένα χαμόγελο, οι ώμοι της κάπως να χαλαρώνουν από το μασάζ που της κάνω. «Θα εκτιμούσα βέβαια να κράταγες εκείνον τον ηλίθιο έξω από τις συζητήσεις μας, πόσο μάλλον τις ζωές μας».

«Άντεξε και αύριο», ξεφυσά εκείνη και χαλαρώνει πλήρως το σώμα της, κλείνοντας τα μάτια της κιόλας, εγώ να το χαίρομαι τόσο που δεν χορταίνω να την χουφτώνω. «Τον κάλεσα για δείπνο, οπότε φρόντισε να φερθείς κόσμια».

«Τι έκανες;» τσαντίζομαι και την γραπώνω απότομα με αποτέλεσμα να σουφρώσει τα φρύδια της από τον πόνο.

«Ηρέμησε λίγο, γιατί με πονάς έτσι», με μαλώνει και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να κάνω ακριβώς αυτό. «Ο Nate μού το ζήτησε και δεν του χάλασα χατίρι. Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις, Alex μου. Αλήθεια, δεν νιώθω κάτι για εκείνον. Ήμουν σίγουρη με τα λόγια μου πριν και φρόντισα να τα εννοώ».

«Καλώς», φιλάω τον λαιμό της και κατεβάζω τα μάτια να δω το υπέροχο στήθος της που έχει πρηστεί τόσο που δεν χωράει ούτε στις παλάμες μου, «γιατί δεν ξέρω αν το σώμα σου θα αντέξει κι άλλη τιμωρία».

«Σαδιστή», γελά η Angel και χασμουριέται νυσταγμένα ύστερα.

«Θα φερθώ φρόνιμα αύριο», ψεύδομαι με ένα πονηρό χαμόγελο, «μην ανησυχείς καθόλου. Θέλω όμως να μου υποσχεθείς ότι όταν φύγει θα ξεκόψεις για πάντα μαζί του».

«Το υπόσχομαι», χαχανίζει κουρασμένη και έχει ηρεμήσει τόσο που αρχίζω να καταλαβαίνω ότι δεν θα της πάρει πολύ να αποκοιμηθεί στην αγκαλιά μου. «Πω, πω, Alex, τι χρυσά χέρια είναι αυτά; Δεν το πιστεύεις πόσο με πόναγαν».

«Εννοείται», χαίρομαι εγώ και αμέσως ζωγραφίζω ένα χαμόγελο στα χείλη μου, να της αφήνω πολλαπλά μικρά φιλιά στον ώμο της. «Ξέρω να φροντίζω καλά τις αγάπες μου».

Αυτό κάνει ένα γελάκι να ξεγλιστρήσει από τα χείλη της Angel. Γυρνάει το κεφάλι της προς εμένα και μου αφήνει ένα φιλί στον λαιμό, ακουμπώντας ύστερα το κεφάλι πίσω στον ώμο μου. Ανοίγει τα κουρασμένα μάτια της να με δει γλυκά και ύστερα τα κλείνει με την ανάσα της να με χτυπά απαλά. Συνεχίζω να την χουφτώνω απαλά με κυκλικές κινήσεις, εγώ εδώ να ζω το όνειρο μου. Και κρατάω τέτοια υπέροχα βυζιά στα χέρια μου και έχω την γυναίκα της ζωής μου στην αγκαλιά μου.

«Σε αγαπώ, Alex Henderson», δηλώνει με τέτοια ειλικρίνεια που πραγματικά με ανακουφίζει κάθε φορά που την ακούω να το λέει.

«Κι εγώ, αγάπη μου, κι εγώ».

«Μπορώ να σου κλέβω τα ρούχα τώρα;» γελάει νυσταγμένα και μάλλον παραμιλάει στον ύπνο της, τόσο που έχει χαλαρώσει.

«Ό,τι θέλεις να μου κλέβεις», απαντώ και αφήνω το στήθος της για να τυλίξω τα χέρια μου στην μέση της και την αγκαλιάσω, το μέτωπο μου στον ώμο της. «Σε ευχαριστώ που επέστρεψες. Μου έφτιαξες την ζωή».

Έχει ήδη αποκοιμηθεί, αλλά εγώ συνεχίζω να την αγκαλιάζω σφιχτά. Είμαι τόσο ευγνώμων που την έχω στην ζωή μου. Έκανε αυτή την ημέρα την καλύτερη της ζωής μου. Πέρα του ότι επιτέλους ο Lucas μού είπε την αλήθεια και μπόρεσα να βγω μαζί του μετά από έναν μήνα, να ευχαριστηθώ την παρέα του, τώρα έχω και την γυναίκα που αγαπώ στην αγκαλιά μου. Βουρκώνω συγκινημένος, η καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή. Δεν θα την αφήσω να φύγει, ούτε θα την πληγώσω. Θα ζήσω στο πλευρό της και θα δω τα παιδιά μας να μεγαλώνουν.

Μόνο στην σκέψη αυτού με πιάνουν τα κλάματα στον ώμο της, εκείνη να κοιμάται ήρεμα και καλά. Έχω πονέσει τόσο πολύ. Έχασα την δίδυμη αδελφή μου στην αγκαλιά μου, έχασα την γυναίκα που αγαπώ επειδή δεν ήμουν έτοιμος να κάνω σχέση και κόντεψα να παντρευτώ την Adriana, μια γυναίκα που πλήγωσε όλους τους ανθρώπους που αγαπώ. Ο πατέρας μου με μισεί και με κατηγορεί για τα πάντα, έχω μια γυναίκα που προσπαθεί να με σκοτώσει και κόντεψα να χάσω την γυναίκα που θέλω ξανά. Έχω υποφέρει τόσο που πραγματικά έχω νιώσει την ψυχή μου να σπάει και νόμιζα ότι θα πεθάνω.

Αλλά πάνε αυτές οι ημέρες πλέον. Το να ακούω την Angel να λέει ότι με αγαπάει, μου δίνει ζωή, μου δίνει ελπίδα για το αύριο και μου γεμίζει την καρδιά με ευτυχία. Ήξερα ότι θα άξιζε να υποστώ τα πάντα για την αγάπη της. Μπορεί να πόνεσα και να έχασα το έδαφος από τα πόδια μου κάτι μέρες τώρα, μπορεί να έφτασα και στο σημείο να νιώθω μια αηδία, αλλά όλα άξιζαν. Την έχω δική μου τώρα. Μπορώ ελεύθερα να αγαπήσω την κάθε πτυχή της και να την ευχαριστηθώ για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Σηκώνω το χέρι της και της το φιλάω στοργικά. Συνεχίζει να κοιμάται και μοιάζει σαν άγγελος, στα μάτια μου να μην διαφέρει από την μικρή Emily στο δίπλα δωμάτιο. Καθαρίζω τα δάκρυα μου και καταφέρνω να ηρεμήσω. Της χαρίζω ένα κουρασμένο χαμόγελο. Αύριο θα φροντίσω να την κάνω να καταλάβει πόσο δική μου είναι και ύστερα θα της δοθώ με όποιον τρόπο θέλει. Με βρίσκω να γελάω ελαφρώς σατανικά στην σκέψη του δείπνου αύριο με τον Thomas.

Βγάζω το φούτερ μου χωρίς να ταράξω πολύ την Angel και μένω μόνο με την μακρυμάνικη λευκή μπλούζα που φόραγα από κάτω όσο-όσο να με κρατά ζεστά. Της το φοράω αργά και της κάνει τόσο μεγάλο που με κάνει να χαμογελάσω. Παίρνω την Angel στην αγκαλιά μου και την ακουμπώ απαλά πάνω στο κρεβάτι της. Την σκεπάζω καλά και της αφήνω ένα πεταχτό φιλί στα χείλη, αφότου χορτάσω να την βλέπω πόσο γλυκιά είναι.

Παίρνω το ποτήρι νερό και βγαίνω από το δωμάτιο της χωρίς να κάνω φασαρία. Χαχανίζω μόνος μου σαν τον ηλίθιο. Τελειώνω το νερό μου και αφήνω το ποτήρι σε ένα κομοδίνο κάτω από έναν καθρέπτη στα αριστερά μου. Περπατώ προς τα δεξιά και ανοίγω την πόρτα του Nate. Δεν ασχολήθηκα να το κάνω πριν γιατί δεν με άφησε η Angel, αλλά τους πλησιάζω με ένα χαμόγελο. Την σπρώχνω να ακουμπήσει το κεφάλι στο μπράτσο του Nate και τους στρώνω καλύτερα για να μην κρυώσουν, ειδικά η μικρή που είχε μόνο τα πόδια της κάτω από το πάπλωμα. Κλείνω την πόρτα πίσω μου και ξεφυσάω ανακουφισμένος.

Μπαίνω στο δωμάτιο μου και βγάζω τα ρούχα μου για να αλλάξω στις μαύρες μεταξένιες πιτζάμες μου· δώρο της μαμάς όταν πήγα στον Λευκό Οίκο. Παίρνω το τηλέφωνο και καλώ τον Lucas, το χαμόγελο να μην φεύγει από τα χείλη μου. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και κρύβομαι ολόκληρος κάτω από τα παπλώματα με την καρδιά μου να χτυπά σαν τρελή. Ενθουσιάζομαι τόσο πολύ όταν τον ακούω να το σηκώνει.

«Έλα, Alex», λέει νυσταγμένα, μάλλον επειδή τον ξύπνησα από τον βαθύ ύπνο του. «Τι έγινε;»

«Lucas», συγκρατούμαι να μην το φωνάξω δυνατά να το ακούσει όλη η γειτονιά, «τα φτιάξαμε με την Angel».

«Άντε, καιρός ήταν», χαίρεται εκείνος παρόλο που τον πήρα τέτοια ώρα την νύχτα να του πω κάτι τόσο χαζό, να καταλαβαίνω ότι χαμογελά χωρίς να χρειάζεται να τον έχω απέναντι μου.

«Lucas;»

«Μμμ, ναι, Alex;»

«Είμαι τόσο ευτυχισμένος».

Πόσο μάλλον είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο.

~•~

Δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελώ. Είμαι έτσι όλη την ημέρα. Περιττό να πω πόσα μπερδεμένα βλέμματα είχα επάνω μου, από του Nate το πρωί, στην δουλειά μέχρι και στο φανάρι όταν χαμογέλασα στην κυρία δίπλα μου καθώς περιμέναμε στο κόκκινο. Χτυπάω τα χέρια ρυθμικά στο τραπέζι, το χαμόγελο μου αυτή την στιγμή να είναι πονηρό βέβαια. Δεν βγάζω τα μάτια από τον Thomas ακριβώς απέναντι μου που έχει καταλάβει ότι τον κοιτάω περίεργα από την στιγμή που έκατσα εδώ με το που ήρθα από την δουλειά.

«Μάλιστα», λέει ο Thomas και γελάει αμήχανα, ρίχνοντας τα μάτια στον Nate, που κρατά την Emily καθισμένη στο μπούτι του να τρώει ένα μπισκότο. «Τι ιστορία κι αυτή. Πάντως το καλό είναι ότι η μικρή έπεσε σε καλά χέρια και έφυγε από εκείνα της μητέρας της. Κρίμα θα ήταν».

«Αυτό λέω κι εγώ», ξεφυσά ο Nate και στοιβάζει τα πλέον άδεια πιάτα για να ανοίξει χώρο μπροστά του.

«Ο Nate θα είναι υπέροχος μπαμπάς. Εκείνος με έχει μεγαλώσει, οπότε ξέρω ότι η μικρούλα είναι τόσο τυχερή που τον έχει να την φροντίζει», πετάγεται η Angel ευδιάθετη και συνεχίζει να τρίβει το πόδι της στο δικό μου κάτω από το τραπέζι, τα μάτια μου να πέφτουν σε εκείνην.

Ανακοίνωσε μόνη της στον Nate το πρωί ότι είμαστε πλέον μαζί και εκείνος ξεφύσησε ανακουφισμένος. Σφαλιάρισε το κούτελο της Angel και κάπως τσαντισμένος, με την Emily στην αγκαλιά του να με ζητάει, την μάλωσε για να σταματήσει να με πληγώνει και τα σχετικά. Η Angel τίναξε το κάτω χείλος με παράπονο, μουρμουρίζοντας ντροπαλά ότι δεν θα ξανακάνει βλακεία, και εγώ απλά πήρα την μικρή για να την κρατήσω στο δικό μου μπούτι. Μίλησε πρώτη φορά και μου ζήτησε νερό, μια φωνούλα τόσο γλυκιά που κόντεψα να πάθω δεύτερο καρδιακό. Εννοείται πως της έδωσα λίγο από το ποτήρι μου και άφησα τα αδέλφια O'Connell να ειρωνεύονται μεταξύ τους.

Με συνόδεψε η Angel μέχρι την πόρτα και με πέθανε στα φιλιά, ακόμη να φοράει το φούτερ μου. Βγήκα από το σπίτι με ευτυχισμένα χοροπηδηματάκια, τόσο ευτυχισμένος που καλημέρισα ακόμη και τον Gavin. Δεν μου ξέφυγε το ότι με αποκάλεσε χαζοχαρούμενη πριγκίπισσα, αλλά επειδή είχα τα κέφια μου απλά του έδωσα μια κλωτσιά στα αρχίδια και τον προσπέρασα χωρίς πολλά-πολλά. Πήγα στην δουλειά και δεν σταμάτησα να σκέφτομαι την Angel στιγμή, πόσο την αγαπώ και πόσο μου λείπει ήδη.

Με το που επέστρεψα από την δουλειά, πρώτο πράγμα τους βρήκα όλους να τρώνε δείπνο. Άργησα πάλι σήμερα γιατί είχαμε μια συνάντηση με τον φωτογράφο. Μας έδειξε τι είχε ετοιμάσει και μας πήρε αρκετή ώρα να αποφασίσουμε τι ήταν καλό και τι όχι. Κάθισα απέναντι από τον καλεσμένο τους χωρίς να πω κάτι. Φαινόταν πόσο ήθελε να μου κάνει ερωτήσεις, αλλά τα αδέλφια δεν τον αφήναν στιγμή να στρέψει την προσοχή του πάνω μου, εγώ να τρώω τέρμα σιωπηλός για όσο είχα την Angel να με πειράζει στα κρυφά. Καθόλου δεν με πειράζει, ετοιμάζει την τιμωρία της και η ίδια.

«Alex», λέει ξαφνικά ο Thomas και καθαρίζει τα χείλη του με το μαντήλι του. «Εσύ τι δουλεύεις;»

«Χημικός είμαι», απαντώ και καθαρίζω ύστερα τον λαιμό μου.

«Α, ωραίο», εντυπωσιάζεται εκείνος και ρίχνω τα μάτια στον Nate που αφήνει την Emily κάτω για να σηκωθεί όρθιος. «Και έχεις έρθει διακοπές στο Beverly Hills είπατε;»

«Ναι, ναι», ξεφυσάω με ένα βλέμμα γεμάτο κοροϊδία, εκείνος κάπως να το καταλαβαίνει αλλά από σεβασμό να το αγνοεί.

«Να σε βοηθήσω;» ρωτάει η Angel τον Nate, αναφερόμενη στο μάζεμα των πιάτων.

«Ναι, αν γίνεται», λέει ο αδελφός της και ξεκινούν να κάνουν αυτή την δουλειά, αφήνοντας εμένα και τον Thomas καθισμένους στο τραπέζι.

«Εσύ με τι ασχολείσαι; Τρένα;» ειρωνεύομαι με ένα κάπως κενό βλέμμα, η Emily να περπατά προς το μέρος μου με το μπισκότο στο στόμα.

«Τρένα;»

«Thomas το τρενάκι», σχολιάζω κάτω από την ανάσα μου ενώ πίνω από το κρασί μου.

Ένα γελάκι ξεφεύγει από τα χείλη του Nate και προσπαθεί να το κρύψει, αλλά απλά φεύγει γιατί δεν μπορεί με τίποτα να το κάνει. Η Angel μου ρίχνει τα μάτια κάπως ενοχλημένη και μου κάνει νόημα να φερθώ φρόνιμα, εγώ απλά να της χαμογελώ. Η Emily ακουμπά την γροθιά της στο μπούτι μου και στέκεται στο πλευρό μου σιωπηλή, τα γουρλωμένα μάτια της να με χαζεύουν. Της χαϊδεύω το κεφάλι με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο, το οποίο τείνω στον Thomas.

«Ε, ασχολούμαι με τουριστικά. Είμαι ξεναγός, αλλά κυρίως φτιάχνω τα προγράμματα εκδρομών», απαντά ο Thomas καθαρίζοντας τον λαιμό του αμήχανος και προσπαθώντας να μην πει κάτι για το σχόλιο μου. «Πάντως δεν μπορώ να σταματήσω να αισθάνομαι ότι κάπου σε έχω δει».

«Είμαι διάσημος χημικός, βλέπεις. Λογικό είναι», γελάω ελαφρώς και κουνάω το χέρι σαν να διώχνω μύγα, το άλλο ακόμη στο κεφάλι της Emily.

«Θέλετε να σας βάλουμε γλυκό;» ρωτάει η Angel από το νεροχύτη που αφήνει τα άπλυτα πιάτα.

«Όχι, έχω φουσκώσει», απαντά με ένα ευγενικό χαμόγελο ο Thomas.

«Εγώ θα φάω το δικό μου σε λίγο», αναστενάζω, τα πονηρά μάτια μου στην Angel.

Ετοιμάσου να σε καταστρέψω, Thomas. Έκανες μεγάλο λάθος που δέχτηκες να έρθεις.

«Κότο;» πετάγεται να μου πει η Emily και μου τείνει το φαγωμένο μπισκότο της, εγώ να γελάω ελαφρώς.

«Εσύ να το φας, ψυχούλα μου», ζουλάω απαλά την μύτη της και το βάζει πάλι στο στόμα να το δαγκώσει.

«Και τι ξαδέρφια είστε με την Angel;» συνεχίζει την συζήτηση ο Thomas αφότου πιει λίγο από το δικό του κρασί.

«Τα καλύτερα. Έχουμε απίστευτη σχέση, βλέπεις. Πολύ κοντινή», χαμογελώ πλάγια και όλο νόημα, να μην μου ξεφεύγει η καχυποψία του.

«Δεν σε έχει αναφέρει ποτέ της», κάνει την παρατήρηση και το χαμόγελο μου μεγαλώνει.

«Είμαι το ένοχο μυστικό της», γελάω και του κλείνω το μάτι, καθώς λυγίζω μπροστά για να πιω από το κρασί μου.

Το βλέπω στα μάτια του ότι κάτι θέλει από εκείνην. Μάλλον δεν την έχει ξεπεράσει ο ίδιος πλήρως. Κοιτάει αλλού σαν να ξέρει ότι τον διάβασα. Μπορεί να άλλαξε γνώμη αυτές τις ημέρες και να συνειδητοποίησε τι γυναικάρα μού άφησε. Τελειώνω το κρασί μου και το αφήνω με ένα ανέκφραστο βλέμμα στο τραπέζι. Τώρα έγινε εχθρός μου. Έστω αυτή η λίγη αμφισβήτηση που έχει αρκεί να με κάνει να θέλω να τον εξαφανίσω από την ζωή της, πριν την πληγώσει περισσότερο απ' ότι έχει ήδη κάνει.

«Πω, γαμώτο», βρίζει ο Nate και του τραβάει την προσοχή. «Ξέχασα ότι έχω ραντεβού με τον Lucas. Ήθελα να κάνω έναν έλεγχο στην Emily για σιγουριά», αφήνει το γλυκό στον πάγκο και καθαρίζει τα χέρια με μια πετσέτα. «Σας πειράζει να φύγω εγώ; Χίλια συγγνώμη».

«Κανένα πρόβλημα. Να πας», πετάγομαι εγώ ενώ δίνει ένα φιλί στον κρόταφο της Angel που αφήνει και τα τελευταία πιάτα στην άκρη.

«Χάρηκα που τα είπαμε, Thomas», τον χαιρετά ο Nate με το να του σφίγγει το χέρι και έρχεται να πάρει την Emily από κοντά μου.

«Γεια», μας αποχαιρετά η μικρή και της κουνώ το χέρι με ένα χαμόγελο, ο Thomas απλά να χαμογελά, ενώ η Angel κάνει το ίδιο με μένα.

Ο Nate φεύγει βιαστικά και την στιγμή που κλείνει την πόρτα πίσω του, συγκρατώ το δολοφονικό μου χαμόγελο με τα χίλια ζόρια. Είμαι ευλογημένος, δεν εξηγείται αλλιώς. Τα πράγματα ήρθαν όπως ήθελα και δεν προσπάθησα καν. Ρίχνω τα μάτια στην Angel που λιγουρεύεται το γλυκό και ύστερα στον Thomas που φαίνεται τέρμα αμήχανος. Παίζω για λίγο με το ποτήρι μου.

«Θέλετε να βγούμε για κάποιο ποτό; Κερνάω εγώ», προτείνω και σηκώνομαι όρθιος, ο Thomas να κάνει το ίδιο μετά από λίγο.

«Ποτό;» γκρινιάζει η Angel και βάζει ένα κομμάτι σοκολατόπιτα που έφτιαξε ο Nate σε ένα καθαρό πιάτο, αμέσως να βάζει ένα κομμάτι στο στόμα της.

«Επιμένω», δηλώνω με έναν σοβαρό τόνο και κάνω νόημα στον Thomas να με προσπεράσει για να πάμε στο σαλόνι, η Angel με παράπονο να αφήνει το γλυκό για να μας ακολουθήσει.

«Μπορώ να σας περιμένω να ετοιμαστείτε», γελά ο Thomas αμήχανα και το χαμόγελο μου μεγαλώνει τόσο που αν γυρίσει να με δει το πολύ να φοβηθεί.

«Ναι, περίμενε μας στο σαλόνι αν γίνεται. Δεν θα κάνουμε πολύ», λέω και ρίχνω το μπράτσο στους ώμους την Angel, έτσι να την τραβώ κοντά μου. «Πάμε, ξαδερφούλα», τονίζω το τελευταίο επίτηδες και της αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο.

«Alex-»

Πριν προλάβει να πει κάτι εκείνη, αφήνω τον Thomas να στέκεται στο σαλόνι και ανεβαίνω τα σκαλιά με την Angel. Γυρνάω το κεφάλι να τον δω με ένα τέρμα πονηρό χαμόγελο, κάτι στο δικό του βλέμμα να μου λέει ότι ξέρει τι τον περιμένει. Ακολουθώ την Angel που κρατά τα φρύδια σουφρωμένα, ένα παράπονο στο πρόσωπο της, εγώ με το ζόρι να συγκρατιέμαι.

«Τι έπαθες ξαφνικά-»

Δεν την αφήνω να τελειώσει την πρόταση της. Την τραβάω από τον καρπό και την κολλάω πάνω μου για να την φιλήσω. Εκείνη ανταποδίδει αμέσως, στην αρχή κάπως σοκαρισμένη. Σπρώχνω την πόρτα του δωματίου της με το πόδι μου όσο-όσο να μην κλείσει, να υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα. Βγάζω την μπλούζα της και δεν τολμάει να γκρινιάξει καθόλου ή να πει κάτι. Ξέρει ότι αυτή είναι η τιμωρία της από τον άγριο τρόπο που την φιλάω.

«Alex, τώρα βρήκες;» αναρωτιέται την στιγμή που την βάζω να σταθεί μπροστά από τον καθρέπτη της με πλάτη εμένα.

«Τώρα θέλω, ναι», γελάω ελαφρώς και με το που φέρνω τα δάχτυλα μου μέσα από το κολάν της και ακριβώς στην περιοχή της, ακουμπά το χέρι να κρατηθεί στον καθρέπτη.

«Ώστε έτσι με τιμωρείς;» της κόβεται η ανάσα όταν κατεβάζω τα υπόλοιπα ρούχα της για να την έχω πλήρως γυμνή.

«Θα καταλάβεις πόσο το ευχαριστιέμαι σε λίγο, καλή μου», ψιθυρίζω στο αυτί της και κολλημένος πλέον πάνω της, ακουμπώ ξανά τα δάχτυλα στην κλειτορίδα της.

«Σα...διστή», καταφέρνει να πει και κλείνει τα μάτια για λίγο, το πρόσωπο της να κοκκινίζει αργά.

«Άνοιξε τα μάτια και κοίτα στον καθρέπτη καλά με ποιον κάνεις σεξ, Angel», την διατάζω και φέρνω το προφυλακτικό στα δόντια μου για να μπορώ με το ελεύθερο χέρι να ξεκουμπώσω το τζιν μου.

Δεν σταματώ στιγμή να την χαϊδεύω, να την ετοιμάζω για μένα να εισχωρήσω μέσα της. Φαίνεται ότι έχει ανάψει, εφόσον λίγο που τσιμπάω και ζουλάω την κλειτορίδα της, έχει υγρανθεί τόσο που είναι σαν να ήταν έτοιμη. Σχίζω το προφυλακτικό και το φοράω, αμέσως τα χείλη μου να της αφήνουν υγρά φιλιά στην πλάτη, να της αφήνω και κάποια σημάδια για μετά. Τρίβομαι για λίγο στην περιοχή της, ο ίδιος να έχω καυλώσει τόσο από τον ενθουσιασμό. Αρχίζει να αναστενάζει ελαφρώς. Την στιγμή που φέρνω την κεφαλή μου μέσα της, κάνω μια απότομη κίνηση και εισχωρώ όλος, η Angel να μην συγκρατεί καθόλου το δυνατό επιφώνημα της, η ανάσα της να κόβεται.

Χαμογελώ ευχαριστημένος. Μένω για λίγο μέσα της να με συνηθίσει και ύστερα ξεκινώ τις κινήσεις, με το άλλο χέρι να μην έχω σταματήσει τα πειράγματα στιγμή. Φέρνω το ελεύθερο χέρι και ξεκινώ να τσιμπώ την ρώγα της, η Angel να με υπακούει και με δακρυσμένα μάτια να κοιτάει τον εαυτό της στον καθρέπτη, αυτή η πανέμορφη έκφραση που έχει να με καυλώνει κι άλλο. Με κάθε εισχώρηση μου στην στενή περιοχή της, αναστενάζει τόσο που δαγκώνει τα χείλη για να κρατηθεί, εγώ αμέσως να ζουλώ με τα δάχτυλα μου τα μάγουλα της και να την κολλάω στον θώρακα μου.

«Φώναξε όσο θες», την προστάζω με τα χείλη μου στο αυτί της.

«Μα-»

«Μίλησα», επιμένω και της φιλάω το μάγουλο, αφήνοντας την ελεύθερη.

«Αχ, Alex», ξεφεύγει το πρώτο δυνατό επιφώνημα και αρπάζει πλέον με τα δυο χέρια τον καθρέπτη, το σαδιστικό μου χαμόγελο να μεγαλώνει κι άλλο.

Είναι τόσο φρόνιμη και υπακούει. Έχει αποδεχτεί την τιμωρία της. Ξεκινώ να πειράζω ξανά την ρώγα της με τα δάχτυλα μου, τα άλλα εκεί κάτω να έχουν υγρανθεί τόσο που τα φέρνω στα χείλη της να τα στεγνώσει με την γλώσσα της. Συνεχίζω τις κινήσεις μέσα της ακόμη πιο γρήγορα ενώ κρατώ τα δάχτυλα μου στο στόμα της. Τα βγάζω και με το που την ακούω να αναστενάζει δυνατά το χαίρομαι κι άλλο. Φέρνω τα δάχτυλα να την τρίψω περισσότερο, ο οργασμός της να κοντεύει, εφόσον τα πόδια της αδυνατούν να την κρατήσουν όρθια πλέον.

«Alex, τελειώνω», φωνάζει και πλέον ούτε την ίδια δεν την νοιάζει, τόσο που το απολαμβάνει.

«Καν' το, γιατί σε περιμένει δεύτερος γύρος», ψιθυρίζω στο αυτί της και αφήνω το στήθος της για να κρατηθώ από την σιφονιέρα ακριβώς δίπλα.

Νιώθω τα υγρά της πάνω μου, αλλά συνεχίζω άλλο λίγο για να τελειώσω εγώ. Την κρατάω από την μέση να μην πέσει, τα μάτια της να γυρίζουν από την απόλαυση, ενώ η ανάσα της έχει κοπεί. Τελειώνω με τα χίλια ζόρια να κρατάω τα μάτια ανοιχτά, η δική μου ανάσα να είναι άρρυθμη. Με το που βγάζω το μόριο μου, τα υγρά της εκτοξεύονται από μέσα της και βρέχει το πάτωμα με μένα να σφυρίζω εντυπωσιασμένος, δεύτερη φορά να γίνομαι μάρτυρας σε κάτι τόσο γαμάτο.

«Θα με πεθάνεις», αναστενάζει εκείνη και αν βγάλω το χέρι μου από πάνω της, το πολύ να πέσει κάτω.

«Δεν πειράζει. Θα βρω τρόπο να σε φέρω πίσω στην ζωή», γελάω και αφότου βγάλω το προφυλακτικό πετώντας το στον κάδο δίπλα μου, την παίρνω και την βάζω στο κρεβάτι.

Βγάζω το κόκκινο φούτερ μου και το παρατάω στην καρέκλα του γραφείου της έτσι να εμφανίζω το γυμνασμένο σώμα μου. Δεν χάνω χρόνο. Ανοίγω το συρτάρι με τα εσώρουχα της και αρπάζω δυο στην τύχη. Ανεβαίνω στο κρεβάτι, εκείνη ακόμη να προσπαθεί να συνέλθει από τέτοιον έξαλλο οργασμό. Δένω τον έναν καρπό στο κάγκελο και ύστερα τον άλλον. Φροντίζω να μην την πονέσω, αλλά ούτε να της επιτρέψω να ξεφύγει. Όταν την βλέπω έτσι, γλύφω το πάνω χείλος μου και νιώθω που αργά-αργά καυλώνω πάλι.

Ποιος την γαμάει την κούραση από την δουλειά τώρα; Έχω το καλύτερο επιδόρπιο μπροστά μου.

«Είσαι τρελός», γελάει εκείνη την στιγμή που φέρνω τα χείλη μου στο στήθος της για να το πειράξω.

«Δεν ένιωσα καλύτερα εγώ τις προάλλες», λέω και κατεβαίνω κάτω για να ακουμπήσω την γλώσσα μου δίχως προειδοποίηση στην περιοχή της.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα ενώ ρουφάω κάπως βίαια την ταλαιπωρημένη κλειτορίδα της. Δεν συγκρατεί καθόλου τα επιφωνήματα της. Κλείνει τα μάτια και κουνά το σώμα ελαφρώς για να βολευτεί, αλλά δεν μπορεί. Ξεκινώ να την δαγκώνω, να την γλύφω, να την πειράζω δίχως έλεος με την γλώσσα μου. Φέρνω το ένα χέρι και με βοηθώ έτσι ώστε να μπορώ να ξαναμπώ μέσα της, να με τρίβω αργά με την γλυκιά φωνή της να με καυλώνει σιγά-σιγά.

Αφότου την γευτώ αρκετά και την μουσκέψω τόσο που λερώνει ελαφρώς το κρεβάτι της, βγάζω το δεύτερο προφυλακτικό από την τσέπη του παντελονιού μου και το φοράω, πετώντας το σκουπίδι πίσω αδιάφορος. Σηκώνω το σώμα και στέκομαι ακριβώς από πάνω της. Το βλέμμα της είναι βυθισμένο στον ερωτισμό, κουρασμένο και αλλοπαρμένο. Ξεκινώ να φιλώ το στήθος της, για άλλη μια φορά να μπαίνω απότομα μέσα της για να ακούσω αυτό το δυνατό επιφώνημα της.

«Alex, ναι», αναστενάζει από την ευχαρίστηση και κρατάει τους κόμπους στους καρπούς της. «Σε αγαπώ».

«Πιο δυνατά».

«Σε αγαπώ», επαναλαμβάνει και μπερδεύω τα χέρια στα μπούτια της για να τα κρατήσω ανοιχτά, έτσι να μπαίνω μέσα της ολόκληρος κάθε φορά χωρίς εμπόδιο.

Χαμογελώ αυτάρεσκα, το μαλλί μου να πέφτει μπροστά. Ξεκινώ να πειράζω το στήθος της με τα δόντια μου, με κάθε μου κίνηση να αγνοώ το πόσο κουρασμένος είμαι στ' αλήθεια. Τα επιφωνήματα της Angel που δεν συγκρατεί καθόλου με καυλώνουν τόσο που αισθάνομαι την τριβή με την περιοχή της καλύτερα πλέον. Φροντίζω να της αφήσω νέα σημάδια στο στήθος, να γλύφω παιχνιδιάρικα τις ρώγες της, ενώ κοιτάω την έκφραση στο πρόσωπο της που δείχνει πόσο αναμμένη είναι.

«Θεέ μου, είσαι ό,τι καλύτερο», φωνάζει μια στιγμή και γραπώνεται καλά στα εσώρουχα που έχω χρησιμοποιήσει για να την δέσω.

Αφήνω το ένα μπούτι της με κομμένη την ανάσα μου από την κούραση και το φέρνω στο κρεβάτι να σφίξω την γροθιά μου στο πάπλωμα. Τα μάτια της γυρίζουν για άλλη μια φορά και φωνάζει τόσο που δεν υπάρχει περίπτωση να μην την έχουν ακούσει και οι φρουροί μου. Γίνομαι τόσο γρήγορος που τελειώνω την ίδια στιγμή μαζί της, αμέσως το σώμα μου να πέφτει μπροστά εξαντλημένο. Αφήνω από ένα γλυκό φιλάκι στα βυζιά της και φτάνω στα χείλη της για ένα πεταχτό.

«Για πες», αναπνέω γρήγορα, η Angel το ίδιο τέρμα κουρασμένη, «ποιον αγαπάς».

«Εσένα, Alex μου. Σε αγαπώ», κλείνει τα μάτια της και γελάει κοφτά. «Θεέ μου, είσαι υπέροχος, βλάκα σαδιστή».

«Τώρα είμαστε πάτσι, αγάπη μου», μουρμουρίζω και βγαίνω αργά από μέσα της.

Καθαρίζω τον ιδρώτα από το μέτωπο μου και κάθομαι για λίγο στα διπλωμένα πόδια μου. Βγάζω αργά το προφυλακτικό και το δένω προσεχτικά. Κοιτάω την Angel και έχει ήδη αποκοιμηθεί, τα χέρια της να κρέμονται από τα κάγκελα. Χαμογελώ. Αυτή είναι η καλύτερη μου εκδίκηση ποτέ. Ρίχνω το προφυλακτικό στον κάδο, όπως και το άλλο σκουπιδάκι πριν, και αφότου κουμπώσω το τζιν μου, ξεκινώ να ψάχνω στα καλλυντικά της Angel το eyeliner της. Με το που το βρίσκω χαμογελώ σατανικά.

Φοράω το φούτερ μου και αρπάζω την ζακέτα που μου έχει κλέψει η Angel, την οποία έχει κρεμάσει στην πόρτα της ντουλάπας. Περπατώ προς το μέρος της και της ξεδένω τους καρπούς, αφήνοντας τους από ένα φιλί μη τυχόν και πόνεσε η γλυκιά μου. Της φοράω την ζακέτα μου και κλείνω το φερμουάρ μέχρι πάνω. Κρατάω το σώμα της ανάμεσα από τα γόνατα μου και ανοίγω το καπάκι του eyeliner. Γράφω στο κούτελο της «του Alex» και χαχανίζω μόνος μου.

Ρίχνω το σώμα μου δίπλα της και φροντίζω να γυρίσω το κεφάλι της έτσι ώστε να την βλέπει καλά η κάμερα του τηλεφώνου μου. Μας βγάζω φωτογραφία με μένα να χαμογελώ, το κεφάλι μου να στηρίζεται στην παλάμη του χεριού μου. Δείχνουμε υπέροχοι. Σηκώνομαι από το κρεβάτι, κι εγώ χίλια κομμάτια από την κούραση και βγαίνω έξω από το δωμάτιο της, αφότου την στρώσω κάτω από τα παπλώματα και καθαρίσω με κάτι χαρτιά που βρίσκω στην σιφονιέρα της τα υγρά της από πριν. Κλείνω την πόρτα με ένα χαμόγελο και επιστρέφω την προσοχή μου στην φωτογραφία που μας τράβηξα. Την κοινοποιώ στο Instagram, για τους εκατομμύριους ακολούθους μου να δουν, με ένα τέρμα σατανικό χαμόγελο, και κατεβαίνω αργά τα σκαλιά.

Δεν βρίσκω τον Thomas πουθενά. Περπατώ προς την πόρτα και με το που την ανοίγω, τον βρίσκω να στέκεται στο κατώφλι με την πλάτη γυρισμένη προς εμένα. Κρατάω το τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μου την στιγμή που γυρνάει να με δει. Το ευχαριστιέμαι τόσο όταν τον βλέπω κάπως βουρκωμένο.

«Πω, πω, χίλια συγγνώμη που περίμενες», γελάω εγώ και κλείνω την πόρτα πίσω μου. «Δεν θα το πιστέψεις. Κάτι πείραξε την αγαπημένη ξαδερφούλα μου», ειρωνεία, «και δεν είναι τόσο καλά. Την έβαλα να ξαπλώσει στο κρεβατάκι της».

«Α», ξεστομίζει και προσπαθεί να μην δείχνει τόσο πληγωμένος. «Δεν-Δεν πειράζει».

Παρ' το στα άσχημα μούτρα σου, ηλίθιε Thomas. Να πας στον διάολο. Όχι που θα μου έπαιρνες την κοπέλα.

«Να βγούμε άλλη φορά», κρατάω το τεράστιο χαμόγελο στα χείλη μου χωρίς να προσπαθώ να κρύψω την ευχαρίστηση μου που τον βλέπω έτσι, και φέρνω τα χέρια πίσω από την πλάτη μου.

«Φεύγω αύριο. Θα περάσω να αποχαιρετήσω την Angel. Περαστικά να της πεις», καταστρέφεται εκείνος μπροστά στα μάτια μου, εγώ ακλόνητος να χαμογελώ.

Βάζει το ένα χέρι στο μπουφάν του και κάνει δυο βήματα μακριά μου όταν σταματάει απότομα. Ακουμπά για λίγο την παλάμη στα χείλη του και τον ακούω που παίρνει μια βαθιά ανάσα. Κρατάω το δολοφονικό μου βλέμμα επάνω του και αναμένω πως και πώς να δω τι θα κάνει. Γυρνάει να με δει με δακρυσμένα μάτια, το αυτάρεσκο χαμόγελο μου να μεγαλώνει.

«Δεν είστε ξαδέρφια, έτσι;» ρωτάει και με κάνει να γελάσω ελαφρώς, το κενό μου βλέμμα αμέσως να τον προειδοποιεί μια και καλή τι θα πάθει αν την ξαναπλησιάσει με κάποιον άλλο τρόπο πέρα από φιλικό· ας της κάνω την χάρη να ανεχτώ έστω αυτό.

«Ούτε καν», δηλώνω με έναν σταθερό τόνο φωνής, το χαμόγελο μου να μεγαλώνει τόσο που γίνεται ψυχωτικό.

Κουνά το κεφάλι καταφατικά με κατανόηση. Γυρνάει και φεύγει με μαζεμένη την ουρά του. Το τηλέφωνο μου δονείται στο χέρι μου και δεν το απαντώ για όσο τον παρακολουθώ που περπατά στο πεζόδρομο και φεύγει να πάει από 'κει που ήρθε. Τεντώνομαι ευχαριστημένος και ύστερα κοιτάω ότι με καλεί η μαμά. Είδε την φωτογραφία. Μεγαλώνω το χαμόγελο μου ευχαριστημένος. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Ακουμπώ το τηλέφωνο στο αυτί μου, την ίδια στιγμή να ακουμπώ την πλάτη στην πόρτα.

«Γεια σου, μαμά», τραγουδώ τέρμα ευδιάθετος και πριν προλάβει να πει κάτι, λέω, «είναι όπως τα βλέπεις. Δεν είμαι πλέον ελεύθερος και δεν θα είμαι για το επόμενο της ζωής μου».

Είμαι πλέον της Angel και εκείνη δική μου.