CHAPTER 2:

A/n: Hello readers! Hope you would follow me. I have more stories in my profile so try to visit it. Anyway, don't forget to vote and leave your comment in this part. Thank you!

_______________________________________

Treasure's POV

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

Hindi niya alam kung bakit pero tawang tawa talaga siya kay Lei. There's something with this girl na nagbubuklod sa ugali niya sa ibang housemates. Makikita mong para siya 'yong pinakaisip bata sa bahay ni kuya ngunit siya pa 'yong mas higit na nakakaintindi sa iba.

Walang hiya si kuya tinatakot si Lei.

Nagulat siya ng mapansing gising na pala si Fallus. Uunat unat ito sa driver's seat.

"Night out ba kagabi?" Tinanggal ko ang headset ko habang itinatanong 'yon.

Halos isang oras na rin simula ng hinintay niya itong magising. Mabuti na lamang at may pinagkaabalahan siya.

Akala niya pa naman dito na siya magbibirthday sa loob ng kotse na may tulog na driver at hindi umaandar.

Tumawa lamang ito. Nakita niya ang pagngisj nito sa kanya sa side mirror ng mapasulyap siya rito.

Tama ang hinuha niya.

Well, night out pa more.

"Bakit 'di mo ako ginising? Nauna na ba sila?" Sunod sunod na tanong nito.

"Mas gugustuhin ko nalang magkulong sa kuwarto kaysa magbyahe kasama ang walang tulog na driver. Tss." Napapailing na sermon niya rito.

"Oo na. Hahaha. Sorry na okay?" Paghingi nito ng tawad.

"O siya, tara na. Mag-iisang oras na tayong delay, kanina pa 'yon sila nakaalis." Sabi niya rito.

"O? Idi lumipat ka na rito sa harapan para naman makaalis na tayo." Sabi nito na ikina iling niya na lamang.

"Opo heto na Fallus, lilipat na. Ang arte arte mo talaga kahit kailan pre." Malakas na isinarado niya ang pintuan ng sasakyan nito sa front seat.

"Hinay hinay lang naman Rufino." Kita mo. Ang dami talagang arte nitong Fallus na 'to e.

Lakas maka Rufino ha. Akala mo naman hindi nanligaw sa akin. Cheh!

"Oo na. Sorry na. Sinigurado ko lang na sarado na siya agad. Mahirap na, ayaw kong mahulog nuh." Palusot niya rito.

Mahirap na, mabuti sana kung may sasalo agad agad kapag nahulog ako.

Never mind!

Nagulat siya ng bigla siya nitong niyakap.

Ops! Pinanlakihan siya ng mga mata ng kunting-konti nalang masasapak niya na ito sa gulat.

Nakahinga siya ng maluwag ng inayos lang pala nito ang seat belt niya.

Mabuti naman.

"Ayan, huwag kang mag-alala Rufino may seat belt naman. Hindi ka mahuhulog. Steady ka lang diyan pre." Nahuli niya ang pagngisi nito.

"Idi wow. Sige, drive ka lang. Ako naman ang matutulog." Bilin niya rito. Isinuot niya ang headset bago pinatugtog ang paborito niyang kanta.

Hindi niya hinintay pang magsalita ito dahil ipinikit niya na ang kanyang mga mata.

Naalimpungatan siya ng magising siya ay nasa loob na siya ng isang kuwarto. Naramdaman niya ang malambot na kutson at ang malaking teddy bear na kanina niya pa yakap yakap.

Kinabahan siya ng maramdaman ang biglang paggalaw ng teddy bear. Tumama ang kamay niya sa muscles nito.

W-H-A-T?!

Kailan pa nagkamuscle si teddy bear?

Isang impaktong nilalang ang titig na titig sa kanya habang yakap yakap niya.

Huling huli niya ang ngisi nito ng makita ang pagkalaglag ng panga niya ng mabungaran ito.

"Wahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!" Halos maputol ang litid ng ugat sa leeg niya ng sumigaw siya.

Kaagad siyang napatayo at pinaghahampas sa mokong ang kanyang unan na nahawakan.

"PERVERT!"

"PERVERT!"

"Damn Fallus! I already warned you."

"MANIAC!"

"HAHAHAHA. PFFTTTT." What the? At tawang tawa pa ito?

Namumula na ito sa kakatawa.

Anong nakakatawa Fallus? Gusto mo pa yatang masapak e.

Napahinto siya dahil nakaramdam siya ng hilo. Umikot ang sikmura niya, gusto niyang masuka.

Dali dali siyang tumakbo sa cr at doon sumuka.

Naalala niya na. Birthday niya ngayon at nilasing siya ng mga barkada niya. Hindi lang pala siya, pati si Fallus.

Wait...

Kaya ba tahimik lang ito?

Kaya ba ito namumula? At ngingiti ngiti lang?

Kaagad siyang bumalik sa kama para lamang maabutan itong umiiyak.

"F-fallus." Anong nangyari sa mokong?

May problema ba ito?

Naupo siya sa kama. Sa tabi nito.

"May problema ka ba pre?" Hindi na ako nakapagtimpi.

Kilala niya ito. Ex niya pa nga diba?

Ni minsan, hindi niya pa ito nakitang umiyak puwera nalang noong namatay ang lolo nito. That's the first and the last time she saw Fallus crying.

So now, bakit ito umiiyak? May pumanaw ba?

Hindi siya nito inimik.

"Mahiga ka na. Matulog ka nalang ulit. I'm sorry sa sinabi ko kanina. Pahinga ka na pre." Naaawang bilin niya rito.

Alam niyang hindi ito iiyak kung walang malalim na dahilan.

Tatayo na sana siya para lumabas sa kuwarto ng bigla siyang yakapin nito habang nakaupo sila.

Naamoy niya ang alak na ininom nito.

"Rufinooo, makinig ka." Napagtanto niyang hanggang ngayon ay lasing parin ito sa tono ng pananalita nito.

"I'm so stupid, idiot, asshole, or whatever you call it. I'm so sorry pre, sa lahat lahat ng kasalanan ko sa'yo. Kilala mo na ako? So make sure to fall in love with someone who is far to my imperfections. Rufino, I wish you all the best pre. Happy birthday pre."

Kasalanan 'to ng mga walanghiyang barkada namin na nagset-up sa amin dito.

"Ano ka ba Fallus! Huwag ka ngang umiyak para kang bakla. Haha. Wala na 'yon. Past na. Nakamove on na ako. Pero salamat pa din." I answered. 

He is one of my best friend.

Sinong nagsabing hindi maaaring maging magkaibigan ang mag-ex?

Maaaring harsh ang pakikitungo niya rito ngunit sadyang ganun lamang ang pakikitungo niya sa lahat ng kaibigan niya.

In a harsh way, she expresses her concerns, support and love to them.

"Matulog ka na muna." Humiwalay siya sa yakap nito bago ito inalalayan humiga.

Sumunod naman ito sa bilin niya. Kaagad siyang tumayo pagkatapos at tinungo ang pintuan para sana lumabas na doon ngunit laking gulat niya ng sarado iyon.

What the?

Sinubukan niya muling buksan ngunit nakalock talaga sa labas e.

"Fallus..." Paghingi niya ng tulong rito.


"Uhm... Why?" Mukhang naisturbo niya muli ang tulog nito.

"It's locked." I told him.

"So what are we going to do?" Nagsalita ito kahit na hindi idinidilat ang mga mata.

Laglag ang balikat na kinuha niya ang unan na ginamit niya kanina at minabuti na lamang na puwesto ng higa sa sofa.

Masama ang pakiramdam niya sa pangyayaring ito. Hindi ito basta basta aksidenteng nangyari lang.

Planadong planado.

Tae.

~END~

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top