Opeens hoor ik muziek, anders dan de muziek die er in het hotel speelt. besluit erheen te lopen.

"Misschien is het wel een zumbales ofzo." Denk ik lachend bij mezelf.

Ik volg het geluid tot bij een op een kier staande deur. Ik duw de deur open en blijf in de opening staan. De muziek blijkt uit iemands kamer te komen. Er staat een zetel, een tv en dan de oorzaak van de muziek; een laptop op het salontafeltje. De muziek ik is zo goed. Ik dein met mijn hoofd op en neer op de beat.

"Wat doe jij hier?" Hoor ik opeens. Geschrokken open ik mijn ogen die ik blijkbaar gesloten had toen ik naar de muziek luisterde.

"Euh, ik." Begin ik.

"Kijk ik heb geen fangirl besteld dus ga gewoon weer naar huis oke?" Zegt de jongen met een zongebruinde huid en een badhanddoek rond zijn middel geïrriteerd.

"Fangirl?"

"Ja fangirl." Herhaald hij alsof ik dom ben.

"Ik, ik hoorde gewoon muziek en, en de deur stond open. Ik wilde niet... Ik ben al weg." Stamel ik. Ik wil me omdraaien en hier weggaan maar opeens voel ik een hand op m'n arm die me tegenhoud.

"Je hebt geen idee wie ik ben he?" Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en hij zucht terwijl hij me loslaat.

"Het spijt me. Ik dacht dat je weer zo'n hopeloze fangirl was." Hij gaat zitten op de leuning van de bank. Ik schud mijn hoofd.

"Wel, ik ben Zac Wellington, ik ben dj." Stelt hij zichzelf voor. " Vandaar de muziek."

"Lissa Sanders, gewoon Lissa, niets speciaals." Antwoord ik ongemakkelijk. Nu pas realiseer ik me dat ik zowat in een kamer sta met een halfblote jongen. Geen reden om ongemakkelijk te zijn. Waarom zou ik?

"Ach nee, het is niet omdat ik bekend ben dat jij niet speciaal bent he. Dat hele stomme fangirl gedoe bedoel ik heus niet beledigend hoor." Hij staat op en komt naar me toe. Ik haal m'n schouders op.

"Te dichtbij." Schreeuwen mijn hersenen.

"Er is heus wel iets speciaals aan je hoor." Zegt hij.

"Geen idee."

"Wil je binnenkomen? Ik bedoel het is misschien wat onhandig om in de deuropening te blijven staan."

"Euh, ik denk dat ik maar weer eens moet gaan." Zeg ik bijtend op m'n lip terwijl ik onopvallend een stap achteruit doe. "Mevrouw Flemings vraagt zich vast af waar ik ben." Mompel ik er nog achteraan.

"Mevrouw Flemings? Ben je hier met je bazin ofzo?" Vraagt hij.

"Soort van, technisch gezien is ze mijn baas maarja."

"Oh, kuisvrouw?"

"Au pair." Mompel ik. Ik heb geen zin in dit gesprek. Hij is te dichtbij, te naakt. Ik word hier ongemakkelijk. Ik wil hier weg.

"Ach nee, lijkt me leuk, toch?" Ik knik stijfjes. Ik weet dat hij probeert om vriendelijk te doen maar ik denk nog steeds aan zijn kwade en geïrriteerde toon van net, toen hij nog dacht dat in een fangirl was.

"Ik moet gaan." Mompel ik weer en ik draai me om en wandel weg.

"Het Lissa!" Roept hij. Ik draai me om. "Tot nog eens?" Ik haal mijn schouders op en loop weg.