episode 28.

"paki mo sa pangalan ko?!"- inis na sambit ko..

"hahahah.... nakakatuwa ka pala.. i like you!!"- natatawang sambit nya kahit wala namang nakakatawa.. grupong baliw ba tong mga to?? tawa ng tawa kahit wala namang nakakatawa.

"hindi ako clown para katawa-tawa.. baka yang mukha mo ang nakakatawa?. mukha ka kasing clown eh."-sagot ko na ikinatigil nya sa pagtawa..

"matapang na bata.!"- manghang sabi nya at ngumisi na naman

"at ikaw naman duwag na gurang na kamukha ng higanteng maraming butas sa mukha!"- balik ko.. ano sya ngayon..

"boss, kanina pa po ako binabara ng babaeng yan. todasin na po ba natin?!"- tanong ng lalaking dumampot sakin sa boss nya..

"gusto mo unahin kita sa pagtodas?!"- sarkastikong sambit ko..

"abat talagang ginagal—"-

"tama na yan."- mahinahong pigil ng boss nila..      muli itong lumingon sa kinatatayuan no dean tapos sakin.

"alam mo naman sigurong delikado ang ginawa mong pagpasok dito no?"- tanong ng boss nila sakin.        "alam mo bang walang nakakalabas ng buhay dito?"-

"alam mo kanina nyo pa kaya yan sinasabi sakin. hindi ba kayo nagsasawa?!"- iritadong sambit ko.. nakakainis na kaya,!

ngumiti sya ng matamis.       "buti naman at aware ka don."-

"kasi may utak ako. di tulad ng isa dyan na wala na ngang utak, atat na atat pang patayin ako.. eh kung unahin ko sya no?!"- tinutukoy ko yung nakahuli sakin..

"ako ba pinaparinggan mo?!"- asar na sabi nito

"what do you think?!"- mapang asar na tanong ko.

"kanina ka pa—"-

"enough!! gusto mong mamatay ngayon ha?!"- sermon ng boss nila dito.

napalunok naman si kuya at tumungo,       "sorry po boss."-

inismaran ko sya bago muling ibinaling ang tingin kay dean na ang sama ng titig sakin...  

what? may nasabi ba akong mali? wala naman diba??.

may ginawa ba akong kasalanan sa kanya? wala naman diba?!.

"do you know each other?!"- curious na tanong ng boss sa tabi ko.. at palipat lipat ang tingin nya samin ni dean.

"yes/no!"-  sabay naming sabi ni dean kaso magkaiba ng sagot..

tinaasan ko sya ng kilay dahil sa sagot nya.

humalakhak naman ang lalaki sa tabi ko         "magkaiba ang sagot nyo. hahahah."-

i glared at him.        "hindi mo na kailangan malaman kung ano ang totoo.. bahala kana manghula!"-

"ok.."- pangiti-ngiting sagot nya..

sarap batukan

"where is he? "- seryosong tanong ni dean sa katabi ko..

"i told you, hindi sya basta-bastang nagpapakita lang lalo na sa mga ordinaryong tao."- sagot nito na ipinagtaka ko..  ordinaryong tao? hala!!  hindi kaya—

"sinasabi mo bang may power yung taong tinutukoy mo?"- curious kong tanong.. imposible naman kasi yun eh. pero kung meron man, gusto ko syang makita at makilala!.

natigilan naman sila saglit sa sinabi ko at maya-maya pa'y humagalpak ng tawa ang mga tao dito sa paligid maliban lang samin ni dean na ang sama ng tingin sakin...

anong nangyayari guys?? bakit nila ako pinagtatawanan??. wierd.

"may nakakatawa ba?"- i ask

"hahaha.... joker ka pala miss?? hahaha.... maswerte ka ha? alam mong mamamatay ka na nga lang nagawa mo pang magpatawa.. kahanga hanga!."- sabi ng boss nila sakin..  joker? mukha ba akong nagbibiro dito ah?? sabihin nyo nga!? may saltik ata sila sa ulo.

"wala naman akong sinabing nakakatawa ah? abnormal ba kayo?!"- curious na tanong ko

"alam mo, dahil sa sinabi mo, napagpasyahan ko ng ipagpaliban ang pagpatay sayo miss lalo na rin sayo mr.crelain..  nakakaaliw ang babaeng to.."- manghang mangha na sabi ng boss nila at tawa parin ng tawa.. sapakin ko kaya to?!.

"tss...  pakawalan nyo na sya.. wala syang kinalaman dito."- kalmadong sambit ni dean kaya tumigil sa pagtawa ang lalaki at tumingin kay dean....

"that means, magkakilala kayo? tama ba?"-

"magpakamatay ka sa paghuhula asshole!"- sagot ko.

he gave me a sweet smile..     "hindi na kailangan..  wala na akong pakialam tungkol don.. sa ngayon magpofucus muna ako kung paano ko kayo patayin na dalawa."- sabi nya at agad naglabas ng baril tsaka ikinasa ito sa direksyon ni dean na naging simula ng kaguluhan...

sa bilis ng pangyayari ay hindi agad ako makapagreact.. para akong estatwa dito na hindi makagalaw sa gulat..     

nagkagulo sa paligid  at hindi ko na alam ang sumunod na nangyari..  natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakahandusay sa sahig  habang pinagmamasdan ang mukha ng lalaking unti-unting naglalaho sa paningin ko hanggang sa maging blured na lahat...

and everything went black.

*******

"wake up."-

"how is she?"-

"she's now fine."-

"thanks god.."-

"hahaha.. para kang baliw.. napaparaniod ka na naman!."-

"hahaha.. syempre kailangan eh!"-

"eh bakit pag ako ang nawalan ng malay hindi ka man lang nag aalala! nakakaselos ka naman ng damdamin!."-

"pakyu!!"<

"hahaha... gago to.."-

"ang sakit nun pre! binusted ka agad?! hahaha."-

"bakit selos ka rin? sige sayo na lang ako tatabing matulog mamaya para di kana magselos. haha"-

"no thanks na lang uy! mahal ko pa buhay ko no??"-

unti-unti kong iminulat ang mata ko ng makarinig ng ingay...

tumambad sa paningin ko sina denies, dwell at joshua na nag aasaran...

inilibot ko ang paningin ko at napansing hindi ko to kwarto...

teka, nasaan ako?.

tinignan ko ang kamay kong may nakatusok na something kaya muli kong pinagmasdan ang paligid..  hindi rin naman to hospital.

ibig sabihin nasa isang kwarto ako?.

"uy kasey. gising ka na pala."-  napatingin silang lahat sakin ng magsalita si dwell.. sabay silang lumapit dito..

"ok na ba pakiramdam mo? wala bang masakit sayo?"- nag aalalang tanong ni denies kaya naikunot ko noo ko..

"huh? ano bang sinasabi nyo?"- naguguluhang tanong ko.      "at nasaan ako?"<

nagkatinginan silang tatlo bago muling humarap sakin.           

"hindi mo maalala ang nangyari?"- kunot noong tAnong ni dwell.. bakit ano bang dapat kong maalala?? ang alam ko lang  nasa isang misyon kami at pagkatapos non nakita ko sina dean at— ohmygod!! halaaaa!!

napaupo ako ng wala sa oras ng maalala ang nangyari ng biglang kumirot at tagiliran ko kaya  napahawak ako doon sa sakit.

"kasey, wag ka munang masyadong gumalaw. sariwa pa sugat mo."- sabi ni joshua kaya naikunot ko noo ko...    sariwa pa sugat ko??.

"anong ibig mong sabihing sariwa pa sugat ko?!"+ nagtatakang tanong ko.. wala akong naalalang may sumaksak sakin..

"hindi mo alam?!"- kunot noong tanong ni denies at muli na naman silang nagkatinginan.

"ang sabi ni dean, nabaril ka daw sa tagiliran at nawalan ng malay.."- si dwell ang nagsalita.  tumungo na lang ako dahil hindi ko talaga maalala kung pano natamaan ng baril sa tagiliran...

pero wait, may naalala ako.

"sinong nagdala sakin dito? at nasaan tayo?"- i ask... hindi kasi familiar ang kwarto eh.

"nandito tayo sa rest house nila dean sa zambales."-  si denies ang nagsalita

"ahh.. ok—WHAT???!!!!"- Gulat na tanong ko..   the heck???  zambales??? ang layo ah?.

"si dean ang nagdesisyon hindi kami."- sabi ni joshua..

"bakit zambales??ang layo nito sa manila ah?? bakit dito ako dinala?"- kunot noong tanong ko.. anong naisip ng lalaking yun at sa zambales pa.

"actually, wala rin kaming alam sa nangyayari.. hindi rin namin maintindihan kung bakit dito ka nya pinadala. ang sabi lang nya binaril ka, the rest, wala na.. kaya kung may gusto kang itanong, si dean na lang. dahil sya lang makakasagot ng mga tanong mo."- saad naman ni denies

bumuntong hininga ako at muling humiga. kumikirot kasi ang sugat ko eh.

"where is he?"- i ask them.

"ummm...... outside?"- patanong na sabi ni joshua.

i arc my eyebrow ,       "parang hindi ka sigurado sa sagot mo ah?"-

nagkatinginan muna silang tatlo bago muling humarap sakin.

"eh kasi, hindi rin namin alam eh. kaninang umaga pa sya umalis ng bahay but don't worry, he'll  be back later.."-

"ok."- tipid kong sagot.. wala naman akong pakialam kung saan sya pupunta no? buhay nya yan.. kaya bahala sya..

"by the way, ilang araw na ako dito?"- i ask them.

"2 days."- si dwell ang sumagot.
           2 days...  medyo matagal na...  ano na kayang nangyari kina madel?? kina lolo??.  silang lahat? ano na kayang balita tungkol don sa misyon.

oh wait.  halaaaaaaa!!!!!

bat ngayon ko lang naalala?!!   baka hinahanap na nila ako?? baka nag aalala na sakin yun?? patay!!!.  baka  magalit sila pag hindi ako nakita??!. ohmygod!!!.

napatakip na lang ako ng bibig ng maalala ang huling pagkikita namin nila jessa.

"wag kang mag alala,  alam na nila kung nasan ka."- napatingin ako kay denies ng magsalita ito

"mind reader ka?"- takang tanong ko. ang galing...

nagtawanan naman sila pagkatapos non.

"hahahah!!! ito?? tong gagong to? mind reader? pfffttt...."- komento ni joshua na todo tawa.

"gago!!"-

"hahaha.. himala pare!! mind reader ka na pala ngayon?? delikado tayo dyan... baka mabuking tayo ng mga chicks nyan.."- dagdag ni dwell.

"taena isa pa!! tatadyakan ko kayo!!"-

"umm.. seryoso po ako dito?."- singit ko sa kanila..  tumigil naman sila sa pagtawa at tumitig sakin.

"halata kasi sa mukha mo kaya alam naming pamilya mo ang iniisip mo.."- sambit ni denies at ngumiti... tumango-tango na lang ako..

******;*

kinaumagahan...

alas 8 ng umaga ako nagising kaya nakaramdam agad ako ng gutom.. wala na yung tatlong nagbantay sakin kahapon dahil bumalik na sa manila kaya walang maghahatid ng pagkain sakin.. edi no choice ako kundi ang bumangon at maghanap ng makakain sa labas..

eh mukhang ako lang naman tao dito eh..

medyo kumikirot parin ang mga sugat ko pero hindi gaano di tulad kahapon na masakit talaga...

inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas ng kwarto..

lang hiya kasing dean na yan.. asan na kasi yun? hindi ko pa sya nakikita eh..

ay bahala na nga...

bumaba ako ng hagdan at dumiretso sa kusina..   infearness ah, kahit rest house nila ang ganda ng disenyo... 

simple but elegant ang tema..

binuksan ko ang refregerator nila and hindi ako nabigo dahil maraming tambak na pagkain.. hahaha.. nakakagutom talaga as in..

kumuha ako plato at kinuha yung cake na buo pa at walang bawas.. chocolate flavor... ang sarap nito... wow....

pero mukhang nakareserve ang cake na to sa isang tao pero bahala na.. sasabihin ko na lang pag may naghanap na  kinain ng daga.. hahaha.. effective naman siguro yun no?.

kalating oras bago ako natapos kumain at ubos lahat ng cake. hahaha.... bahala na kung sinong may ari nun basta gutom ako eh... cake lang naman yun at marami namang mabibilhan non.

naglakad-lakad muna ako dito sa labas ng bahay nila at dahil nasa tabi ng dagat ay malakas talaga ang hangin kaya nililipad ang mga buhok ko...

ang kaso, ang tahimik ng lugar at mukhang ako lang ang tao dito..  tanging hampas lang ng mga alon at huni ng mga ibon ang naririnig ko..

ano ba to?? sinadya ba akong iwanan ng mag isa dito??.

pero ok na rin dahil may dagat naman eh....

umupo ako sa isang bench  na katabi ng punong buko at pinagmasdan ang tanawin.. ang tahimik. bow.. hahah.

"nasan na kaya mga tao dito?"- tanong ko sa sarili.

ilang oras akong nagtambay don hanggang maramdaman ko na naman muli ang gutom kaya pumasok na ulit ako sa bahay kaso papunta pa lang ako nh kusina ng may marinig akong ingay mula doon...

sa wakas nagkaroon rin ng tao dito.. pero sino naman kaya yun??.

"baby,  wala naman dito yung cake na sinasabi mo eh!"- teka, boses ng babae yun ah??..

sumilip ako sa kusina at doon nakita ko ang pagmumukha ni mellanie kasama ang walang modong si dean... oh wait, anong ginagawa nila dito??.. i mean, si mellanie??.. at ano sinasabi nya??   cake???

oh no!! wag nyang sabihing—

"walang ibang kakain nun kundi ikaw. kaya imposibleng mawawala yan dyan."- sabi ni dean..

agad akong napatakip ng kamay ko ng maalalang ako pala ang kumain ng chocolate cake nya..

halaaaa...... patay!!!!

kay mellanie pala yun???...    my goodness!!!.  lagoottt!!!

"baby, wala nga dito..  look oh??"- binuksan nya ng malawak ang ref para ipakitang wala talaga don ang hinahanap... gosh..

kung alam lang nila ako ang umubos nun..  pero di ko sasabihin no??.

"thats impossible. wala naman ibang kakain nyan dito..  maliban na lang.........   kung—......"-  tumungo si dean na nag iisip.. oh my mama!!!

"kung.....?????"-

"kung—"-   muntik na akong matumba sa sahig ng lumingon sa direksyon ko si dean... ay pahamak!!  muntik na akong atakihin sa puso dahil sa biglaang paglingon nya dito!! wala man lang pasabi! darn!!.

pero teka, nakita nya ba ako??? sana naman hindi...

pero kailangan ko ng makaalis dito bago pa nila ako mahuli kaya  mabilis akong tumalikod at naglakad paalis ng sa hindi sinasadya ay nabunggo ko ang isang vase  kaya nagpagewang-gewang at nabasag.... 

napatakip ako ng bibig sa  bilis ng pangyayari..

oh no...!!!  patay!! ohmy gulay!!!.

lagot na talaga!!!

lord sana hindi nila narinig ang nabasag na vase.. nagsusumamo pa ako. sana po talaga hindi nila narinig na nabasag ang vase kasi patay ako pag nagkataon!!!

dinggin nyo po ang aking munting kahilingan, sana walang nakarinig na nabas—

"what the hell?!!"-

ok...  sabi ko nga walang nakarinig ng panalangin ko .. eh kasi naman eh... huhuhu....

paktay na talaga!!!  lupa lamunin mo na ako please....

"kasey???what are you doing here???"-boses ni mellanie ang narinig ko sa likuran kaya napalunok at pumikit.. sana panaginip lang to.. sana panaginip lan—

"i'm talking to you bitch!!"-   oh please...  how many times do i have to remind this girl that i'm a bitch??.  but thank you..

"humarap ka nga babae!"- this time, boses ni dean.. ok... kaya ko to.. kaya ko t—

"kasey!!!"-   may halong babala na sabi ni deam kaya dahan-dahan akong  lumingon  sa kanila kagat-kagat ang labi ko sa kaba at ngumiti ng hilaw ..

"heheh.. hello."- bati ko dito at di pinahalata ang kaba.
what to do?? help me..

lumpit silang dalawa sakin at ang sama ng tingin sakin ni mellanie.. himala, ngayon ko na lang ulit sya nakitang tumingin ng ganyan..

"what are you doing here??!"- may halong inis ng tanong ni mellanie.

"ah, napadaan lang...???"-  patanong na sabi ko.

she raised her eyebrows,   "napadaan lang?? are you kidding me?? eh rest house to ni dean, right baby??"-  tumingin sya kay dean na nakatitig lang din sakin..

buti naman may utak sya no??.

"eh kasi, yan din ang tinatanong ko sa sarili ko.. kung anong ginagawa ko dito.?"-  sabi ko na nakatingin ng masama kay dean..

"what?? you mean, hindi mo alam kung bakit ka nandito??  thats imposible.. hindi ka basta-basta makakapasok dito ng walang dahilan."- iiling na sambit ni mella at nakacross arm pa..

"edi itanong mo dyan sa kasama mo.. bwisit."- nagsisimula na akong mainis dito.. tatanongin ako eh hindi ko rin naman alam eh... she gave me a death glare.

"so, ikaw ang kumain ng cake??"- biglang nangsalita si dean..

natawa ako.. kanina takot at kabado ako dahil baka mahuli nila ako pero dahil nainis ako nawala lahat yun.. great.

"wow!! nagsalita ka na! magpaparty na ba ako?"- sarkasitik na pagsabi ko.. hindi kasi sya nagsasalita eh..nakakainis lang..

"why did you eat the cake??"- seryosong sambit nito at binalewala ang sinabi ko.. bastos. galing....

"because i'm hungry.."- simpleng sagot ko kaya mas lalong lumala ang tingin ni mella sakin.

what??masama na bang kumain ngayon?tsk.. minsan hindi ko alam kung nasaan ang utak ng mga to.

"urgh... that cake was mine!!  dean brought that for me! can't you see?? are you blind??!!"-  inis na sabi ni mellanie kaya inirapan ko sya...   daming alam ng babaeng to.

"eh ano naman ngayon kung sayo yun??bakit mamamatay ka ba pag di  mo nakain yung cake??."- taas kilay na sabi ko..

sumingkit ang mga mata nya..   humarap sya kay dean at sinabing,      "she's getting to my nerves!!"-

bumuntong hininga si dean,    "at sinira mo ang vase ko..  ano pang isusunod mo??"- kalmado pero halata mong naiinis si dean..

"tinatanong mo kung sino ang isusunod ko?? tss...  sino pa ba edi yang surot na katabi mo...  aware naman siguro sya sa salitang fianćee no?? so bakit dikit parin kayo ng dikit??!"- nakacross arm na tanong ko dito.. naalala ko palang sya ang fake fiance ko.. at sya ang may pakana nun at sinabi nya pa kay mellanie na layuan na sya dahil fiance nya ako pero anong ginawa nya? kinain nya lahat ng sinabi nya..

sinungaling na tao. tsk.. sarap lampasuhin eh.

tila nabigla naman si mellanie sa sinabi ko kaya napalunok sya.. dahil siguro sa kahihiyan at sigurado akong wala syang alam na fake lang pala lahat..

"are you jealous??"- dean blurted out..   naramdaman ko agad na nag iinit ang magkabilang pisngi ko.. oh no...  hindi pwedeng nagbablush ako!! aish!.

"a-ano??   are you crazy??.  of coursed i am!! fiancee mo ako kaya may karapatan talaga akong magselos!. god dean!."-  sinubukan kong wag mautal.. buti na lang talaga at mautak ako kaya  nagawa kong sakyan ang tanong ni dean.. hoo!!..   bakit ba ako naipit sa ganito?.

he smirk,     "ok then, ipapauwi ko na si mellanie sa kanila."-

"aba dapat lang no?!"- asar na sabi ko  dahil ayokong makita ang pagmumukha ng surot na to.

"what?? no!!"- mella snorted.. tsk.. .binigyan nya ako ng matalim na tingin kaya nginitian ko lang sya ng mapang asar.. buti nga sa kanya.

"youre not supposed to be here... kaya kailangan mo ng umuwi..  your parents will getting worried about you.."-saad ni dean sa kanya kaya nagmaktol si ateng..

"no dean!! i'm not going home!! i will stay here! i'll stay with you!!"-

"are you deaf??  pinapaalis ka na oh?!"- sabi ko na naiirita..  ang tigas ng ulo ng spoild brat na surot na to! tsk..

"urgh!! it was all your fault!! damn! kung hindi ka lang fiancee ni dean kanina pa kita sinunog ng buhay!!"- galit na sabi nya.

"oh? i'm scared.."- i said sarcastically.

"lets go, ipapahatid na lang kita sa driver ko and your cake?? don't worry, i'll buy another one.."- sabi ni dean at hinila palabas si mella..  pero bago sila makalabas ay muling lumingon sakin si mella na ang sama ng titig... i smiled at her.

"you bitch! were not yet done!!"- she shout before leaving the house..

i gave her a sweet but a fake smile.. tss... akala nya ah??.  bwaahahaha.

nakacross arm akong pumunta sa isang terrace at umupo sa monoblock chair... dito ko aantayin si dean para sagutin lahat-lahat ng tanong ko..

maganda ang view dito at refreshing talaga sya.. tapos ang lamig pa ng hangin.. hayy... parang gusto ko na tuloy tumira dito pero syempre hindi muna pwede yun dahil may kailangan pa akong tapusin sa manila..

at ewan ko sa damuhong iyon kung bakit dito pa mismo sa zambales ako dinala imbis na sa ospital sa maynila.. may saltik ata sa utak ang kumag na yun eh..

akalain mo, ilang linggo na rin kaming hindi nagpapansinan at naiinis ako dahil hindi naman nya pinaninindigan yung deal.. nakakabwisit kaya yun??.

aish!! bakit ba ako naiinis tungkol don? dapat nga masaya pa ako dahil hindi namin ginagawa yung deal eh.. tsk.. baliw rin ata ako eh!!.

"are you ok?"- agad akong napalingon sa direksyon ng taong nagsalita.

"what took you so long?"- iritadong tanong ko. nakapamewang pa'ko nyan ah?. ang tagal nya kasi eh..

tinignan nya ang wrist watch nya saka humarap sakin na nakataas ang kilay,      "wala kang sinabing mag uusap tayo."- sabi nya at lumapit dito..  tumayo ako sa pagkakaupo at  hinarap sya..

"its time to explain everything."- sabi ko na pinagdiinan ang salitang 'everything'.

he clenched his jaw,    "do i have to?"-

"of coursed!! ano gusto mong gawin? ang maging tanga ako?!"-

"ok."- he then sit  on the monoblock chair.. i sit after him.

bumuntong hininga ako at dinama ang hangin na dumampi sakin..

"what happen after that day?."- i started to ask..

he look at my eyes coldly,  saying
,    "ahh.. after you get unconcious?"-

i nod,   "what happen to him?"-

"who?"- aish! di nya ba alam kung sino tinutukoy ko?. tsk

"yung sinasabing boss nila tanga!"- yan natanga ko tuloy.

he glared at me,  "don't call me tanga!"- he hissed

"but you are!! alam mo naman kung sino tinutukoy ko eh tinatanong pa. tsk."-

death glared. uh-oh..       "he's already dead. happy now?"- taas kilay na tanong nito.

nanlaki mata ko sa narinig ko.. 
"really?? who killed him?!"- hindi makapaniwalang tanong ko.

"why do you want to know?"-

"i'm just curious okay? so tell me.."-   ang dami pang satsat eh... wag nyang sabihing...... oh no.. hindi pwede yun... hindi nya naman magagawa yun eh.. sana.

"who do you think?"-

"i-its...  you."-

he smiled after hearing my statement.. oh gosh... that smile.. ang cute nya talaga kapag ngumingiti.. nakakagigil.. 

ano ba yan!! ano ba tong iniisip ko.

"you think i can do that?"- nakangiting tanong nya.. bakit ang gwapo nya??. hindi ko rin alam.. hehehe... pero bakit ko nga ba sya pinaghihinalaan?.

"o-of cour—  ....  i dont know."- sabi ko sabay yuko.. hindi ko kayang tumitig sa mga mata nya kapag ngumingiti.. nababaliw ako na parang ewan eh... hindi ko maintindihan!. nakakahypno yung ngiti nya..

"you're blushing."- nanlaki mata ko sa narinig ko.. ano daw?? ako?? nagbablush??. halaaaa!!!

mas lalo akong hindi makatingin sa kanya dahil sa sinabi nya.. ano ba naman yan!!. ngayon, naramdaman ko na talaga ang init sa pisngi ko..  ano bang nangyayafi sakin??  bakit ako nagbablush ng dahil lang sa ngiti nya?.

"pfftt.... ang gwapo ko talaga lalo na kapag nakangiti..nagbablush ka na nga eh.."- wow!! lahing mahangin pala ang lalaking to no??.. galing...

"kapal mo!!tumigil ka nga sa kakangiti! nakakairita!!"- sabi ko kahit ayokong mawala ang ngiti nya.. hala anong nangyari??. bakit anong meron?..

"pfft.. hahaha sabi na eh.. "-  i glared at him..

"titigil ka o patitigilin kita?"- 

"i choose 'patitigilin kita' para malaman ang gagawin mo..pfft.."- hes really getting to my nerves!! pigilan nya ako bago ko pa mahambalos tong lalaking to?.

"tse!! tumigil ka na nga!! seryoso ako dito ah?!"-

"ok..  pfft... hahahaha.....  i can't!! you should've seen your face!! really epic. hahaha."-  ayan na.. tumawa na talaga sya.. hey! whats up with him??.  may nakakatawa ba sa mukha ko? at nakakainis lang dahil tinatawanan ako. aish! bahala nga sya!.

"bakit mo ako dito dinala sa zambales imbis na sa hospital sa manila?? pakiexplain aber??."-  nawala ang ngiti sa mukha nya pero halatang hindi sya badmood.. tanong ko lang, sinapian ba sya ng engkanto ngayon?? kasi iba na naman ang ugali nya eh.. napakabipolar talaga.. tsk..

"you wanna know the reason huh??. well, simple because youre in danger."- halos malunok ko lahat ng laway ko sa lalamunan ko dahil sa sinabi nya....   hindi ko alam kung ano dapat ang gagawin ko pagkatapos kong marinig ang mga sinabi nya.

"w-what???danger?? me?!"- hindi makapaniwalang tanong ko habang turo-turo ang sarili.. hindi pwede yun..

he nod,   "yes.. you are.."-

"thats not true!!"- i snorted..

"sana kaso hindi."-

i manage to calm myself kahit parang nagwawala na ang mga dugo ko sa kaba..

"how come?? why?? did i make anything bad??"- sunod-sunod na tanong ko..

"wala kang ginawang masama pero nanggulo ka sa teritoryo nila nung gabing yun kaya damay ka, at kasali ka na sa mga target nila.. but there's nothing to worry about,. since youre with me, you are safe.. at sigurado naman akong hindi nila makikilala ang mukha mo dahil walang natirang tauhan na buhay nung gabing yon.. i assure you that."- he wink.. parang wala lang sa kanya ang nangyari ah?? sino ka ba talaga dean?? ano bang dapat kong malaman tungkol sa pagkatao mo?.

"yun ba ang dahilan kung bakit mo ako dinala dito?"- i ask..  god..  pati buhay ko nadamay nang dahil lang don. aish.

"yeah."-

"what about my friends?? are they aware about this?."-

he shook his head. good..    "no. and will never be..  don't worry, i told them that you are with me.. in a vacation."-

"in a what??? vacation??"- anong pumasok sa ulo ng lalaking to at sinabing nasa bakasyon ako??.

"yeah, vacation.. sinabi ko sa kanilang nagbakasyon ka kasama ko para hindi sila mag alala kung nasan ka. at hindi sila madamay sa gulong pinasok mo.. hindi ko naman pwedeng sabihing nabaril ka dahil alam kung magpre-freak out ang mga kaibigan mo at tatadtarin ako ng katanungan kaya sinabi ko na lang nasa bakasyon ka kasama ko.."- i sight in relief....  tama sya..  bat di ko naisip yun??.  matalino talaga ang isang to..   pero wait,  ano ng gagawin ko ngayon??.

"what am i going to do then?"-  i ask.

"wala.. just take care of yourself  and don't go away from me.."+

"why?.pag kasama ba kita safe ako? mapoprotektahan mo ba ako?"-

he smiled,   "i'm not sure. but i'll try my best to protect you."-

"why did you do this to me? i mean, you don't have to protect me. were not even closed.."- at hindi tayo  masyadong nagkikita..  tsaka may ibang business ka para gawin pa to sakin..  ang kinalabasan tuloy ay may utang na loob ako at ayoko ng ganun.

"youre my fianćee remember?"- oo nga pala.. pero wait, may kulang sa sinabi nya

"correction, fake fianćee kamo."-

he chuckled,   "ok ok.. fake fiancee."- 

baliw.. bigla-bigla na lang tumatawa.. napailing na lang ako.. may saltik din eh..

"about mellanie,...  why are you with her?? at bakit mo sya binibilhan ng cake??"- i can't but to ask, sorry, curious ako eh.

he grin... ok, nagsisisi ako na tinanong ko pa yun.. kita nyo mukha ni dean??   yung mukha nya na parang nang aasar at hindi ko gusto??.  aish.. grin minded!!

"why are you asking?"- he ask in smirk.

"curious. ok? not jealous."- inunahan ko na sya, alam ko na ang nasa isip nya eh.. halata na nga sa mukha.

"ok.. kunyari naniniwala ako."- he teased.

i glared at him,   "i'm serious."-

he chuckled,  "ok.. ummm... ano bang gusto mong malaman? bakit kasama ko si mella?? well, tumakas sya sa bahay nya.. and i don't know why nor didn't care.."-

"bakit naman? may problema ba sa bahay nila?"-ano kaya yung problema ng mella na yun?.

he glared,   "i told you, hindi ko alam.. are you deaf?"-

ok...  seryoso sya.

"about the cake?"- i ask

"its her favorite ever since..  at yun lang ang tanging nagpapasaya sa kanya.. yun lang ang tanging kaligayahan nya, ang karamay at pampawi stress.."- naikunot ko noo ko.. wow..   malaki ba ang problema ni mella??  bakit naman ganun??. ang babaw ng kaligayahan.

"why—"-

"what you see from her face is only a fake one.. she used to it ever since i met her.. hindi mo talaga kilala si mellanie.. hindi mo alam ang pinagdadaan nya.."-  nalito ako sa sinabi nya.. ano bang  kailangan kong malaman kay mellanie??. tsk...   hindi ko magets ang sinasabi ni dean. nakakalito.

"what do you mean?"- i ask curiously.

"may mga bagay na kailangan nating pagtakpan para sa ikabubuti ng lahat.."- 

amfufu....  ang layo na ng sinasabi nya ha??. about kay da cake ang tinutukoy ko napunta na sa hindi ko alam. tss.

"dean, hindi kita nagegets eh.. ano bang sinasabi mo??"- pakiexplain naman!.

he sigh.  "wala.. nevermind."-

see?? matapos nya akong litohin nevermind lang ang isasagot??..

sarap din batukan ng lalaking to eh....

bahala nga sya sa buhay nya!

/////////////

unedited.....