CHAPTER 2

"I KNOW its weird but the boss really wants to talk to you alone first." Anang Manager ni Aminah habang magkausap silang dalawa sa condo unit niya. "Just say yes. Malaki ang ibabayad niya sa'yo."

Hindi makapaniwalang umikot ang mga mata niya. "Their freaking company called you to give me a job, i didn’t ask for it. So bakit ko gagawin ang mga demands nila?" Mataray niyang tanong kay Key, ang Manager niya.

Key sighed. "Aminah, this is huge money." She reasoned with her, "malaki at tanyag ang kompaniyang kumukuha sayo ngayon. They're paying millions for you to do this advertisement and photo shoot."

Umikot ulit ang mga mata niya at nagpakawala siya ng buntong-hininga. "Fine." Aniya saka ihinilig ang likod sa pang-isahang sofa na kinauupuan. "Malaking pera din 'to." Pinulot niya ang kontrata na nasa center table na nasa harapan niya at napatitig sa numerong nakasulat doon na siyang ibabayad sa kaniya. "This is a lot of money for me."

"Yeah." Sang-ayon ni Key. "Malaki talaga."
Humugot siya ng malalim na hininga saka pinermahan ang kontrata. "There. Done." Tumayo siya saka sinuklay ang buhok gamit ang mga daliri, "kailangan ko imi-meet ang boss na yan?"

"An hour from now." Imporma sa kaniya ni Key.

She groaned. "Urgh... i feel like resting today..."

"Pinermahan mo na, Aminah. Kaya kailangan mong pumunta." Ani Key saka kinuha ang shoulder bag niya sa ibabaw ng lamesa, ibinigay sa kaniya sama hinawakan siya pulsohan at hinila palabas ng condo niya. "Halika na. Mali-late na tayo."

Nakasimangot lang siya habang nagpapati-anod sa paghila sa kaniya ni Key. Nang makababa sila sa parking lot, ang kotse nito ang ginamit nila para makapunta sa MMCG Empire.

Half an hour later, Key parked the car on MMCG Empire parking lot.

"Well..." Key smiled and looked at her, "Ingat ka do'n. Tawagan mo ako kapag natapos na ang pag-uusap niyo ng boss para kami naman ang mag-usap. Doon lang ako sa lobby maghihintay ng tawag mo."

"Okay." She put her Gucci sunglasses on and step off from the car.

Taas nuo siyang naglakad papasok sa MMCG Building habang may suot ng sunglasses. Dumeretso siya sa elevator at tiningnan sa mga labels na nakasulat per floor kung nasaan ang opisina ng President.

And there it is. On the top.

Aminah sighed, step in the elevator and then she pressed the Top Floor button. Habang naghihintay na makarating siya sa destinasyon, inilabas niya ang cellphone sa Prada niyang bag at tinext ang kaibigan niyang si Psyche.

She heard the elevator dings open, she step off, still texting. Isang beses lang siyang nag-angat ng tingin ay iyon ay para alamin kung nasaan ang upuan ng Secretary.

"Oh, my god! Miss Ynah!" Hindi pa siya nakakalapit sa mesa ng Secretary ay excited na nitong tinawag ang pangalan niya. "Oh my god! We've been waiting for you. Ang ganda-ganda niyo talaga, Miss Ynah. Puwede po bang magpa-autograph at magpa-picture?"

Right there and then, she knew that the woman is her fan.

Aminah smiled at the woman. "Hi. Ahm, I’m here to see your boss." Imporma niya sa sekretaryang parang hyper pa ring nakangiti.

"Ah. Opo, Miss Ynah." Iminuwestra nito ang kamay sa pinto sa kanan. "Nasa loob po siya."

Tumango siya saka ngumiti. "Thanks." Naglakad na siya palayo rito at akmang papasok na sa opisina ng boss nito ng may maalala siya. "Hey, ahm, Miss Secretary?"

Tumuwid ito ng tayo. "Miss Ynah?"

"Maya nalang yong autograph at picture pag labas ko."

The secretary grinned from ear to ear. "Thank you."

She nod down and enters the boss' office. Tamang-tama naman na nag-reply si Psyche sa text niya kaya naman ni-reply-yan niya ito habang naglalakad palapit sa mesa ng President ng MMCG Empire.

Tinapos muna niya ang pag-reply kay Psyche bago siya nag-angat ng tingin at nagtama ang mga mata nila ng lalaking naka-upo sa swivel chair at matamang lang nakatingin sa kaniya na parang pinag-aaralan siya.

Her eyes slightly widen when she saw the man who were irritating her the other day. "Ikaw?"

Tumayo ang lalaki at sumunod ang mga mata niya sa bawat galaw nito. She stilled when she saw him walking towards her.

Kinontrol ni Aminah ang sarili, hindi niya hahayaang makita ng lalaking 'to ang pagkailang na nararamdaman niya. Men will use any weakness they can see in someone, at hindi niya hahayang makitaan siya nito ng kahinaan.

"Hi." Wika ng lalaki ng tumigil sa harapan niya at inilahad ang kamay sa kaniya. "I'm Magnus McGregor."

Nakataas ang nuong tinanggap niya ang pakikipagkamay nito. "Ynah."

He stepped closer and she felt suffocated. Damn this man smells good!

"Aren’t you too close, Mr. McGregor?" Nakataas ang kilay niyang tanong habang nakatingin sa mga mata nitong parang nakakatunaw ng kalamnan.

"Am I?" He whispered.

"I can smell you." Aniya na nakataas pa rin ang kilay.

Slowly, a smile formed on his sexy lips. "Do I smell good?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "How about you step away and pissed off?" Pagtataray niya. "Wala akong pakialam kung ikaw pa ang boss ng kompaniyang kumuha sakin para sa Advertisement. You're too close to me and i don’t like it."

He didn’t move. He just stared at her face intently, like he was memorizing her face. Kapagkuwan ay umangat ang kamay nito at humaplos ang dulo ng daliri nito sa pisngi niya.

Her body went rigid when she felt that familiar sensation on her face. It's been three years since she let a man touch her like this.

Bitterness coated her being as memories of what happened three years ago entered her mind. Masasaktan lang ulit siya kapag hinayaan niyang maging mahina ang sarili niya. Men will just use her and then throw her. That's what they are good at. At iyon ang iniiwasan niyang mangyari sa kaniya ulit. Her heart has already been ripped out three years ago, hindi niya hahayaang pati ang kaunting puso na natira na nagmamahal sa sarili niya ay sirain din ng mga kalahi ni Adan.

She's a Misandrist and she's proud of it.

Tinabig niya ang kamay ni Magnus na humahaplos sa pisngi niya saka bored itong tiningnan. "May sasabihin ka pa ba sakin? My Manager is waiting in the lobby." She checked her nails as she talked. "Kung may sasabihin ka pa, talk. Kung wala na, aalis na ako."

Silence fell around them for a second, kapagkuwan ay binasag iyon ni Magnus.

"You really don’t remember me?" Parang hindi ito naniniwala na hindi niya ito kilala o maalala. "I don’t believe you."

She sighed and looked at his steel gray eyes. "Look, Mister, i don’t know you so paano kita maaalala kung hindi nga kita kilala?" Inirapan niya ito, "so could please stop this 'you really don’t remember me' questions of yours? Naririndi na ako at nabubuwesit na ako sayo."

Emotion was drained on his face in an instant and she felt bad, pero hindi niya hinayaang maapektuhan siya ng kaniyang konsensiya.

"You can leave now." Wika nito at bumalik sa pagkakaupo swivel chair nito.

"Okay." She chirped then hastily leave Magnus office.

Nang makalabas siya sa opisina ng lalaki, doon lang siya nakahinga ng maluwang. Hindi niya namalayang pinipigil pala niya kanina ang hininga habang magkalapit sila.

Damn him! For sure, isa rin si Magnus sa milyong-milyong lalaki sa mundo na pinaglalaruan lang ang mga kabaro niya.

Huminga siya ng malalim saka tinawagan ang Manager niya. "Key, come up. Tapos na kami mag-usap." Pagkasabi no'n ay pinatay niya ang tawag at lumapit sa Secretary para tuparin ang pangako niya kanina.

"WHAT THE FUCK!?" Galit na sigaw ni Aminah ng marinig ang sinabi ng Manager niya. "Why didn’t you tell me sooner?"

Nakabalik na silang dalawa sa condo niya at ngayon lang nito sinabi ang napag-usapan nito at ni Magnus McGregor.

Huminga ng malalim si Key, halatang naririndi na ito sa kaniya. "Aminah, nasa kontrata 'yon at kailangan mo 'yong sundin. You signed in, remember?"

She snorted. "Fucking contract." Napailing-iling siya. "Alam mong hindi ako puwede next week kasi may Fashion Show ako for a famous bikini line."

"I know." Key is getting annoyed. "Sinabi ko 'yon kay Mr. McGregor nang sabihin niya sakin ang petsa at oras kung kailan ka magso-shoot, pero talagang pinanindigan niya ang desisyon niya." Bumagsak ang balikat ni Key. “Kasalanan din naman kasi natin, we didn’t check the contract before you signed it. Nasilaw tayo sa halagang ibabayad nila satin.”

Napasabunot siya sa sariling buhok sa sobrang frustrasyon na nararamdaman. "I can't believe that guy!" Pinandiyak niya ang paa sa sahig sa inis saka padaskol na naupo sa sofa. "Argh! Anong gagawin ko ngayon?"

Key smiled reassuringly at her. "Leave it to me. Ako naman ang Manager mo, e. Akong bahala. I'll talk to Mr. McGregor.
Natigilan siya saka nakahinga ng maluwang. "Papayag naman kaya 'yon?"

"Let's see." Tumayo si Key at nakipagbeso-beso sa kaniya. "I'll call you later, okay?"

Dumaosdos siya ng upo sa sofa. "Okay."

Nang makalabas si Key sa condo niya, tamang-tama namang nakatanggap siya ng tawag sa Mommy niya.

"Yes?" Walang buhay niyang sagot sa nasa kabilang linya.

"Si Sheena, yong isa mo pang pinsan, ikakasal daw two weeks from now. Iniimbitahan tayo."

Nalukot kaagad ang mukha niya. "Kasal na naman? At bakit ako imbitado? Hindi naman kami close."

"Siguro gusto ka lang inggitin."

Umikot ang mga mata niya. "Puwede ba, mommy, ako talaga ang iinggitin?" Sarkastiko siyang tumawa. "Maghihiwalay din ang dalawang 'yon, iiyak si Sheena at magdudusa siya kasi lahat ng lalaki sa mundo gago. Tulad ni Daddy na iniwan ka para sa sekretarya niyang mas bata sayo at katulad ni Dino na hindi ako sinipot sa simbahan. Mga gago silang lahat at tatawanan ko yang mga pinsan ko kapag dumating ang araw na iiyak sila at magsisisi na nagpakasal sila at gumasto ng malaki." Umirap siya sa hangin. "Tell Sheena i'll come. No gift thou. Hindi ako mag-aaksaya ng pera para sa kasalang alam ko namang hiwalayan ang ending."

Napabuntong-hininga nalang ang Mommy niya sa mga pinagdasasabi niya. "Why are you so bitter, Aminah? Hindi naman lahat ng lalaki, manloloko."

She snorted. "Lahat sila ganoon."

Pinatay niya ang tawag saka pinatay ang cellphone niya. Alam niyang tatawag ulit ang mommy niya at ayaw niyang kausapin ito dahil tiyak na mag-aaway lang silang dalawa.

"Makapagluto na nga lang." Naiinis na sabi niya saka nagtungo sa kusina.

Nagsuot siya ng apron saka pinusod niya ang mahabang buhok. Hindi niya pinansin ang ilang hibla ng buhok na nakatabing sa mukha niya, hinayaan niya lang 'yon at nag-umpisa nang magluto para sa hapunan niya.

Ginisang petchay ang niluto niya saka hinaloan niya iyon ng atay ng baboy at manok. Nanubig kaagad ang bagang niya ng maamoy ang mabangong aroma ng niluluto. Mukhang mapaparami ang kain niya ngayon. Paborito kasi niya ang niluluto niya.

Nang naluto na ang petchay naghain na siya at kinuha ang Milk Tea na nasa Ref. Iyon ang nagsisilbing tubig niya kapag kumakain. She loves milk tea and anything that has tea on it. Pagkatapos ay ininit niya ang coffee maker tapos nagsalin ng kape sa tasa. She also loves coffee. It tastes great after eating.

Akmang uupo na siya para kumain ng marinig na nag-ingay ang doorbell niya.

Hmm... sino naman kaya to?

Baka si Key. Sagot niya sa sariling tanong.
Baka nakausap na nito si Mr. McGregor at hindi siya matawagan kasi nakapatay ang cellphone siya kaya pinuntahan nalang siya nito. Sa isiping ‘yon, nagmamadali niyang tinungo ang pino saka pinihit niya pabukas ang door knob saka hinila pabukas ang pinto.

Nag-freeze ang ngiti niya na para sana kay Key ng makita kung sino ang nasa labas ng condo niya.

"Anong ginagawa mo rito?" Nakakunot ang nuong tanong niya kay Magnus McGregor na nasa labas ng pinto ng condo niya at nakapamulsa.

"I'm here to talk about your fashion show next week." Anito na walang emosyon ang mukha. "Pinuntahan kasi ako ng Manager mo and I told her it would be better if I talk to you myself to explain."

"Oh." Niluwangan niya ang pagkakabukas ng pinto. "Pasok."

Magnus steps in in her house and she felt her personal bubble popped. Napakurap-kurap siya saka pasimpleng humugot ng malalim na hininga. Ito ang unang lalaking nakapasok sa condo niya.

Fuck! Dapat hindi niya ito pinapasok! Napamura ulit siya ng maramdamang naghihilab ang tiyan niya. Shit!

"Doon tayo sa kusina." Sabi niya saka nauna nang naglakad dito. "Kakain na sana ako ng dumating ka, e."

"Sorry about that." Tugon niton habang nasa likod niya at sinusundan siya.

Nang makarating sa komedor, kumuha siya ng plato, kutsara at tinedor saka baso at inilapag ang mga yon sa mesa. Pagkatapos ay umupo siya sa hapagkainan at imuwestra ang kamay sa kaharap niyang upuan sa mesa.

"Upo ka." Aniya kay Magnus na tahimik na nakamasid lang sa kaniya. "Kumain ka kung gusto mo, kung ayaw mo naman ayos lang din. I'm famished that i can’t wait to eat until we finished talking about next week." Sabi niya habang naglalagay ng pagkain sa plato niya.

Pasimple niyang pinagmasdan si Magnus ng hugutin nito ang upuan na nasa harapan niya at umupo doon saka naglagay din ng pagkain sa plato.

Hindi niya alam na hinihintay pala niya ang reaksiyon nito sa niluto niyang ulam kung hindi pa niya napansing tumigil siya sa pagkain para lang pagmasdan ito.

Napailing-iling nalang siya saka pinagpatuloy ang pagkain.

Pareho silang walang imik na dalawa habang kumakain. Paminsan-minsan ay sumusulyap siya kay Magnus na maganang kumakain.

And then she realized something... "Mr. McGregor?"

He stops eating and looked up at her, "just Magnus."

"Okay. Magnus," tinuro niya ang bowl kung saan naroon ang ulam nila, "napapansin ko, parang puro atay lang ang kinakain mo at ako naman ang kumakain sa petchay." Pinukol niya ito ng masamang tingin. "May i remind you na ulam ko yan at ako ang nagluto. Baka puwedeng tirhan mo naman ako ng atay."

Napakagat-labi ito at ilang segundo ring parang naaakit na doon tumuon ang mga mata niya sa mga labi nito. Pasimple niyang pinilig ang ulo para mawala ang agiw sa utak niya.

"Sorry about that." Nakangiwing hingi nito ng pasensiya. "I ahm," he looked into her eyes, "i... don’t like veges. They taste horrible."

Tumaas ang kilay niya. "Veges are good for your health."

Nagkibit-balikat lang ito. "I still don’t like them."

Inunahan na niya itong kunin lahat ng natitirang atay sa bowl. "Akin 'to. Ang dami mo nang nakain."

Magnus chuckled, still biting his lip. "Sorry. I kinda miss eating that. Mom used to cook me fried livers and yeah..."

Sumisip siya ng milk tea gamit ang straw saka nagsalita. "Oh, di magpaluto ka nalang sa kaniya. Huwag mo nang ubusin yong sakin. Pinakain na nga kita, mahiya ka naman—"

"She passed away a year ago."

Natigilan siya sa pagsubo at napatingin kay Magnus. "Oh." Why the hell she felt like sewing her mouth together? "Ahm, sige, kain ka lang."

Inilipat niya sa pinggan nito ang mga atay na kinuha niya sa bowl saka kinuha naman niya sa bowl ang mga naiwang petchay.

Dinuro niya ito bago kumain. "You owe me."

He just smiled and continued eating.

Siya naman ay gustong kutusan ang sarili habang kumakain. Bakit niya binigay ang atay na paborito sa isang kalahi ni adan? Diba nga galit siya sa lahi ni Adan? Nahihiwagaan pa rin siya sa ginawa niya.

"Can I have some coffee?" Tanong nito kapagkuwan.

Tumuon ang tingin niya sa kaniyang coffee maker at napalabi ng makitang wala na iyong laman. At tinatamad siyang bumuhat at gumawa ng kape. Kaya naman ang kape nalang niya ang ibinigay kay Magnus.

"Hayan. That's two times you owe me." Aniya saka sumipsip ng milk tea sa straw. "I'm keeping tabs, Magnus."

He just smiled again, showing his not so deep dimples, and then he sipped her coffee.

Nang tumingin ito sa kaniya, inirapan niya ito saka tinapos na niya ang pagkain. At nang makitang tapos na rin kumain si Magnus, nilagay niya ang pinagkainan nila sa lababo.

Humarap siya kay Magnus at tatanungin sana niya ito tungkol next week, nang maunahan siya nito.

"I have to go." Nakatingin ito sa orasang pambisig. "I have to see my sister."

Tumango lang siya saka hinatid ito patungo sa pinto ng condo niya.

"Thanks for the unexpected dinner." Wika ni Magnus ng makalabas sa condo niya. "It tastes good."

Tumango lang siya.

"And ahm," namulsa ito, "about next week?"
Tumuwid siya ng tayo at binigay lahat ng atensiyon sa kaharap. "May fashion show ako next week and—"

"I know." Putol nito sa iba pa niyang sasabihin.

Tumaas ang kilay niya. "You knew?"

He nodded. "Yes, i do and my decision still stands. Next week ang photo shoot, the same day of your fashion show."

Irritation filled her. "Anong gusto mong gawin ko? Hatiin ko ang katawan ko?" Pinukol niya ito ng masamang tingin, "kung hindi ako a-attend sa fashion show na 'yon, pagbabayarin nila ako. That's in my contract and—"

"How much?"

Mas lalong tumalim ang mga mata niya. "Don’t cut me off when I’m speaking! Patapusin mo ako sa pagsasalita." Pinanlakihan niya ito ng mga mata. "At bakit ka nagtatanong kung magkano, babayaran mo ba?"

May ini-abot ito sa kaniyang calling card. "There's my phone number and address." Anito. "Give me a call kung gusto mo nang sabihin sakin kung magkaano ang ibabayad mo nang mabayaran ko kaagad."

Hindi makapaniwalang napatingin siya rito. "Are you for real? Babayaran mo yon para lang matuloy ang photo shoot next week?"

"Yeah." He said and looked deep into her eyes. And he looked irritated. "I can pay millions just so men in that fashion show can't see you in bikini." Pagkasabi 'yon ay naglakad na ito patungo sa elevator.

Siya naman ay naiwang nakaawang sa papalayo nitong bulto.

#KapagSagadBaAbotMatres?
#PaanoKungMaikliAbotTinggilLang?