Mintkit liep heen en weer voor de uitgang van de kraamkamer. 'Waarom mag ik niet naar buiten?' Piepte ze. Regendrup zuchtte. 'Omdat het buiten te koud is.' Mauwde ze rustig. 'Maar Roetkit mag wel naar buiten!' Piepte Mintkit verontwaardigt. 'En Slangenkit en Ratkit mogen ook naar buiten!' Ging ze verder. Slangenkit piepte vanuit een hoekje: Maar het is daar buiten koud! Braamlicht suste de kitten met het feit dat ze mag kiezen om buiten of binnen te zijn. 'Nou, ik ga naar buiten!' Piepte Ratkit. Hij liep met opgeheven kin naar de uitgang. Voordat hij buiten was stak hij zijn tong nog naar Mintkit uit. Het ligt aan het feit dat ik wit ben, net als de sneeuw. Waarom moest Denzang toen perse op mijn staart staan! Vlak daarna werd Mintkit overspoeld door druppels. Moeraskit was naar binnen gerend. 'Je kan ook binnen komen zonder me nat te maken.' Mopperde Mintkit. 'Sorry.' Mauwde Moeraskit schuldig. 'Heb je zin om naar de oudsten te gaan? Vuurpels is een spannend verhaal aan het vertellen!' Mintkit keek achterom. Regendrup was aan het samentongen met Braamlicht en lette dus niet op. 'Oké maar dan moeten we wel snel en stil zijn.' Siste ze. Moeraskit knikte. Samen slopen ze naar buiten. Zodra de donkere kraamkamer achter hen was stoven ze de open plek over. 'Hé! Mintkit!' Mintkit bleef abrupt staan. 'Ik heb je al een tijdje niet meer buiten gezien!' Een bruine kater met een witte rug kwam aanrennen. 'Snel!' Siste Moeraskit 'Als Poelpoot begint met praten stopt hij nooit meer!' Ze rende samen met Mintkit naar het oudstenhol. 'Zijn scherpe ogen speurden over het Eiland, Wie durft de WoestClan uit te dagen! Riep hij. De roekeloze leider Vlamster van de DonderClan dacht dat wel te kunnen. Hij wierp zichzelf op Woestster. Waarschijnlijk weten jullie wel hoe dit is afgelopen. Woestster dook onder de kleine leider en reed zijn buik open. Het bloed gutste uit de grote wond en Vlamster viel neer. Uit zijn keel kwamen gorgelende geluiden en hij stierf acht keer. Dit was het teken voor de DonderClan om te vluchten. Helderster begon te spreken. Woestster, wat is het doel van de WoestClan? Is het om het meer te verwoesten? Of om ons samen te voegen? Woestster keek bedachtzaam op onze leider neer. Beste Helderster van de SchaduwClan, ik begrijp dat dit lastige tijden zijn, ik beloof je dat de WoestClan zijn doel is om een vredig leven te leiden.- Oh hé Mintkit en Moeraskit.' Mintkit liep naar binnen. Ze was hier nog maar één keer geweest maar toen waren er geen oudsten geweest. Moeraskit stoof naar Roetkit toe. 'Waar gaat het over?' Vroeg ze opgewonden. 'Over hoe Woestster ervoor zorgde dat de clans moesten vertrekken.' Piepte Roetkit. 'Heb jij dat meegemaakt!?' Vroeg Mintkit ongelovig. Vuurpels knikte. 'Ik was nog maar een jonge leerling, zo'n 7 manen denk ik.' Kraste de oude poes. 'Mijn zus is tijdens 'De Woeste Reis' gestorven, ze viel van een klif naar beneden.' Zuchtte de oude poes. 'Ga je nog verder vertellen?' Vroeg Roetkit. Vuurpels schudde haar kop. 'Nee kleintje, ik wil nu gaan slapen.' Ze rolde zich op, trok nog één keer met haar snorharen en viel in slaap. 'Ik ruik kittens.' Kraste opeens een stem. Mintkit draaide zich om maar schrok. Voor haar stond een vreselijk wezen. Het had een kale huid, onder zijn poten zaten lege holen waar bij haar klauwen zaten. Mintkit deinsde achteruit. 'Dat is Valktand' Siste Moeraskit in haar oor. 'Verdwijn! Of ik scheur je echt kapot!' Gilde de kater en zijn rotte tanden werden zichtbaar. Dat liet Mintkit zich geen twee keer zeggen. Ze stoof het oudstenhol uit en botste tegen haar vader op. 'Hey sneeuwvlokje!' Begroette haar vader haar spinnend. Mintkit drukte zich tegen haar vader aan. Ze vond het fijn als hij haar Sneeuwvlokje noemde. Haar maag rommelde. 'Kom' Zei Distelpels. Hij pakte een duif en liep naast Mintkit terug naar de kraamkamer.