I spent the entire time watching you sleep

Tinitigan lamang niya ako ng buong araw? Nakakakilabot iyon kung tutuusin, ngunit hindi ko alam kung bakit parang tila kinilig pa ako sa turan niya. Pinilit kong iwaksi ang pakiramdan na iyon.

I rolled my eyes to cover my feelings. "So, why did you ask me to be here? Paparusahan mo na naman ako? Are you going to make me your dinner after you already had my blood for breakfast?"

"What a splendid idea, Ms. Montemayor. But in as much as you awfully crave for my bite, I'm afraid I have to decline your offer. No. Hindi kita pinapunta rito para roon. I just want to have the pleasure of having you for company tonight."

"Kaninang umaga, nang inabutan mo 'ko sa silid mo, hindi ko sinasadyang mapadpad doon."

"Yes, I know. You were trying to escape. Am I right, Ms. Montemayor?"

"Oo, tatakas sana ako." Sa tingin ko ay wala ng rason pa para magsinungaling sa kanya. Baka mas lalo pa itong magalit tulad ng pagsisinungaling ko kaninang umaga. "But I was tricked by your ladies. Akala nila paparusahan mo 'ko o palalayasin dito dahil sa paglabag ko sa patakaran sa mansyon na ito."

"And yet you are still here, unharmed and unscathed. How did they react when they saw you?"

"What do you expect? They were surprised to see me. Frankly, they were more disappointed that I was still alive and breathing." Sinimulan kong ilapag ang table napkin sa may kandungan ko. "Tell me, Mr. Villaroyal, what made those girls see me as their threat? Bakit tila hibang na hibang ata sila sa 'yo, to the point that they would do something to place harm on me just to get rid of me?"

Isang aroganteng ngiti ang itinugon niya sa akin. "I don't know, Ms. Montemayor. Could it be because of my charms? Or because of my generosity when it comes to showering them with gifts? Or maybe because I am an incredible lover."

"Lover?" tanong ko habang sinimulan kong hiwain ang steak na nasa plato ko. "Don't tell me ikinakama mo ang lahat ng mga babae rito para sabihin mong isa kang incredible lover?" inosente kong tanong.

"As a matter of fact, yes I do take all of them to bed."

Bigla kong nabitawan ang hawak kong kubyertos at napatingin sa gawi niya.

Napahalakhak naman ito. "Oh please, Ms. Montemayor. Don't tell me inosente ka pa rin sa mga pangyayari? I wouldn't pay that much for a female kung dugo lamang ang kailangan ko sa kanya. I wouldn't pay that much for you if I cannot taste all of what your body can offer."

"Ano ang akala mo sa aming mga babae? Mga parausan? Kung nakaramdam ka ng kati riyan sa pagkalalaki mo ay pipili ka na lamang sa mga babaeng nakapila sa harapan mo, gagahasain siya habang iniinom ang kanyang dugo? Do you have any idea that rape in this country is a crime, Mr. Villaroyal?"

"Rape? I never forced a woman before, Ms. Montemayor. In fact, it is the ladies who flung themselves at me, begging me to take them. At hindi ba iyon naman ang papel ninyong mga kababaihan dito sa mundo? Ang pasayahin ang inyong mga asawa sa kama at magparami ng inyong lahi?"

Naningkit ang aking mga mata. "How old are you, Mr. Villaroyal? One hundred? Two hundred? Five or six thousand? Are you that ancient and old para ganyan ang maging pananaw mo sa aming mga babae? In this era, women are now equal with men, Mr. Villaroyal. At kahit pa isa kang walang pusong bampira, wala kang karapatang tratuhin kaming mga babae ng ganyan!"

Biglang nagbago ang ekspresyon sa mukha niya. Kumunot ang noo nito at sumalubong ang kilay. "Come here, Elizabteh," matigas na utos nito.

Umiling ako. "No."

"I said, come here," he said between gritted teeth. Biglang naging pula ang mga mata niya ng ilang segundo bago bumalik sa pagiging kulay brown.

Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa utos niya. Tumayo ako sa inuupuan ko at lumapit sa kanya. Nang nakatayo na ako sa tabi niya ay bigla niya akong hinawakan sa may baywang at hinila palapit sa kanya hanggang sa bumagsak ako sa may kandungan niya.

Pinilit kong kumawala sa pagkakahawak niya sa akin. I squirmed on his lap until I felt something hard started poking at my buttocks. Napasinghap ako nang napagtanto ko kung ano iyong tumutusok sa akin.

Nakita ko ang malademonyong ngisi niya. "Yes. Do you feel that, Elizabeth? I'm getting hard because of you. So stop squirming unless you want me to turn you over on your belly and take you from behind."

Tumigil ako sa paggalaw dahil baka totohanin niya ang banta niya.

"Much better," sabi niya. "You see, my sweet Elizabeth, the reason why I bought all those women is exactly what you had just said. Mga parausan ko sila. I take their blood and their body. It's what we vampires do to humans. Because humans are created to feed vampires, to satisfy us, to pleasure us... And the females we owned are happy and very much willing to do those things for us... for me." He started caressing my cheek. Nagulat ako dahil kahit mabigat ang mga salitang binibitawan niya laban sa mga tao, ang mga haplos naman niya ay malambot at banayad. "But you are different. Noong una kitang nakita, I thougth you were like the rest of them, blinded by how I looked. Pero nang nagsimula kang magsalita na para kang isang prinsesang nagsasalita sa isang alipin, naisipan kong ilagay ka sa tama mong lugar. Nobody treats a vampire just like that."

"Ikaw ang nagsimula," sabi ko. "Napakaarogante mo at akala mo kung sino ka. At isa pa, nakamaskara ka no'ng mga panahong 'yon, kaya hindi ko alam ano ang hitsura mo."

"And how do I look to you know?"

"Like a beast!"

Tumawa ito nang pagkalaslakas, na para bang wala ng bukas. Bakit ba sa tuwing may sasabihin ako ay kundi siya magagalit ay tatawanan naman ako? Hindi naman ako isang clown para aliwin siya nang ganoon.

"See what I mean?" sabi niya habang humihina ang kanyang pagtawa. "You amuse me, Elizabeth. I don't like you. You don't like me as well. And that intrigues me a lot, because all the ladies say they love and adore me."

Ang pagiging ayaw ko sa kanya ang dahilan kung bakit niya ako ikinukulong dito sa mansyon niya? Naiintriga siya dahil wala akong gusto sa kanya? Nahihibang na ba siya? Siya na ata ang pinakaaroganteng lalaking nakilala ko, mapa tao man o bampira. Ang akala niya ba ay lahat ng babae ay magkakandarapa sa paanan niya? Nasisiraan na siya ng bait kung iyon ang inaakala niya!

"Ang yabang mo rin, ano?" giit ko. "Akala mo lahat ay may gusto sa 'yo, 'no? Well, let me tell you this, Mr. Villaroyal, I am not like the rest of them. Hindi ako tulad ng mga babae mo na bulag at masokista, mga nasisiraan ng ulo tulad mo. Mga walang taste pagdating sa lalaki!"

Humalakhak na naman ito.

"I am not a clown, Mr. Villaroyal!" sigaw ko. "So stop laughing at everything I say!"

"Why not call me by my name?"

"What?"

"I have been calling you by your first name. Ba't hindi mo 'ko tawagin sa pangalan ko, instead of calling me Mr. Villaroyal."

"I wasn't sure what appropriate name to call you. Mr. Villaroyal? Master? Monster?"

He gave a low chuckle. "Just call me Stephen."

Gusto niyang tawagin ko siya sa pangalan niya? Sa kanyang first name?

"But when we're in bed, I want you to call me master," dagdag pa niya.

Pinandilatan ko siya ng mata, ngunit hindi siya natinag. "You will never be my master."

"We'll see," sagot niya.

Bigla naman niyang siniil ng halik ang mga labi ko bago pa ako nakapagtaray sa kanya. At tulad dati, mapusok pa rin siya at marahas. Ayokong tugunan ang mga halik niya, ngunit hindi ko alam kung bakit may kakaibang alab ang namumuo sa kaibuturan ng aking katawan, na siya namang unti-unting lumiliyab at pilit kumawala. Tila wala akong kontrol sa sarili kong katawan nang ipinulupot ko ang aking braso sa kanyang leeg at tinugon ang kanyang maparusang halik.

He was rough. And I answered him with the same ardent feeling.

Sinabayan ko ang galaw ng kanyang dila, habang isinuklay ko ang mga daliri ko sa kanyang buhok at marahang itinulak ang kanyang ulo palapit sa aking mukha.

I kissed him. I tasted him. I was drowning in his kisses; got lost in the sensual feeling Stephen had ignited within me.

Naramdaman ko ang pagpisil niya sa aking kaliwang dibdib, habang gumagapang ang kanyang labi pababa sa aking leeg. I felt him gave my neck a slight suck as he continued to squeeze my breast. I gave a deep moan as I basked in that incredible feeling he was giving me.

Iniwan ng mainit niyang palad ang dibdib ko. I grumbled in protest, and he gave a low chuckle as a response. Ngunit may ibang destinasyon pala ang kamay niya. Ipinasok niya ang kanyang kamay sa ilalim ng aking bestida at sinimulang haplosin ang aking binti.

Then he began stroking me down there, right in the very middle. My underwear was a big barrier, and I was starting to wish I never wore one. But his expert hand, his seeking fingers found its way in. I felt him slipped his finger under the elastic of my underwear and he immediately found my core. I let out a loud gasp as he started to stroke me.

Nalunod ang aking ungol nang hinalikan niya akong muli. Kusa kong ibinuka ang aking mga hita habang patuloy niyang pinaglalaro ang maliit na bahagi sa may bandang ibaba ko gamit ang kanyang daliri.

I felt so incredibly wet.

It felt so incredibly delicious.

I wanted more.

Bakit ganito? Bakit tumutugon ako sa kanyang ginagawa sa akin? Bakit nagugustuhan ko ang mga ito? Dati, tuwing magde-demand ang nobyo ko that he wanted more, hindi ko siya pinagbibigyan. At sa tuwing lumalagpas siya sa kanyang limitasyon ay pinipigilan ko siya. Pero bakit kay Stephen ay tila ako pa ang nag-uudyok sa kanya na ipagpatuloy niya ang kanyang ginagawa?

Oh God! What was wrong with me?

"So this is the reason why you suddenly forgot we have a council meeting this evening?" tanong ng isang baritonong boses sa may 'di kalayuan.

Nanlaki ang aking mga mata nang nakita ko ang isang matangkad na lalaking nakatayo sa may gawing pinto.

***

#BloodLustMine

#MaxineLaurelStories